Lib. Cap. Par.

 1  I,   12,  27  |        excessu vitae sic deleri hominem, ut funditus interiret;
 2  I,   27,  66  |      invenietur umquam, unde ad hominem venire possint nisi a deo.
 3  I,   41,  99a |          dii inmortales sciunt, hominem quidem scire arbitror neminem.'~
 4 II,   16,  38  |       Enrypylus hic quidem est, hominem, exercitum! ~
 5 II,   19,  45  |      Nunc ego non possum tantum hominem nihil sapere dicere, sed
 6 III,   10,  21 |       Callisthenem incidisse in hominem summa potentia summaque
 7 III,   25,  60 |        prohibet admonetque esse hominem, quae cogitatio magno opere
 8 IV,   16,  36  |     proverbio locum optineret, 'hominem frugi omnia recte facere'.
 9 IV,   21,  48  |        ac pulmonibus sisto.~Odi hominem, iratus pugno, nec longius
10 IV,   27,  59  |  paupertatem malum non esse, an hominem aegre ferre nihil oportere.
11  V,    1,  4   | sustulit, omnia, quae cadere in hominem possunt, subter se habet
12  V,   16,  47  |      adfectus esset, talem esse hominem; qualis autem homo ipse
13  V,   21,  61  |      dixisset, conlocari iussit hominem in aureo lecto strato pulcherrimo
14  V,   35,  100b|               Timotheum, clarum hominem Athenis et principem civitatis,
15  V,   36,  104 |       ibi adgnovit.' Constantem hominem et gravem, qui glorietur
16  V,   40,  117 |       ipsi plerumque conficiunt hominem; sin forte longinquitate