Lib. Cap. Par.

 1  I,   36,  88 |          dolendum; dicitur illud: 'bono carere', quod est malum.
 2  I,   36,  88 |         malum. sed ne vivus quidem bono caret, si eo non indiget;
 3  I,   41,  99a|                   nec enim cuiquam bono mali quicquam evenire potest
 4 III,   18,  40|           continuone fruitur summo bono? ~41.
 5 III,   18,  42|            liber, qui est de summo bono refertus est et verbis et
 6 IV,    6,  13 |     Itemque cum ita movemur, ut in bono simus aliquo, dupliciter
 7 IV,   26,  56 |         sit aemulantis angi alieno bono quod ipse non habeat, obtrectantis
 8 IV,   26,  56 |     obtrectantis autem angi alieno bono, quod id etiam alius habeat?
 9  V,    7,  19 |          et de honesto et de summo bono separatim libri sunt, et
10  V,    9,  27 | interclusisti? Quo modo? isto enim bono iam exspoliari potes.~
11  V,   12,  36 |           nec suspensa aliorum aut bono casu aut contrario pendere
12  V,   14,  40b|      stabili et fixo et permanente bono beatus esse nemo potest.
13  V,   16,  47 |            Adfectus autem animi in bono viro laudabilis; et vita
14  V,   19,  54b|        praeteritur, non populus [a bono consule] potius quam ille [
15  V,   19,  54b|       consule] potius quam ille [a bono populo] repulsam fert) --
16  V,   23,  67 |            bona mente melius? Eius bono fruendum est igitur, si