Lib. Cap. Par.

 1  I,   11,  25 |     manentibus, aut non miseros sensu carentis. ~
 2  I,   12,  26 |       malum sit non dico carere sensu, sed carendum esse. Auctoribus
 3  I,   34,  82 | arbitror, et fit plerumque sine sensu, non numquam etiam cum voluptate,
 4  I,   37,  89 |     potest esse miser quisquam, sensu perempto. ~90.
 5  I,   37,  90 |         ipsum odiosum est, sine sensu esse.' Odiosum, si id esset
 6  I,   37,  90 |         partiae est, ut eam non sensu nostro, sed salute ipsius
 7  I,   44,  106|    interitus non est sine gravi sensu; illa inania: 'Ipse summis
 8  I,   44,  107|             non ipsa saxa magis sensu omni vacabunt quam ille '
 9  I,   44,  107|     sentiret, <sunt> nulla sine sensu. illud vero perquam inane: '
10  I,   46,  111|    orbati sumus esse cum aliquo sensu in is malis quibus volgo
11  I,   49,  118|       domum remigremus aut omni sensu molestiaque careamus; sin
12 III,   18,  41|       homine gignuntur quolibet sensu. Nec vero ita dici potest,
13  V,   31,  88 |     extinctum putet, quod autem sensu careat, nihil ad nos id
14  V,   33,  95 |      omniaque iucunda, quamquam sensu corporis iudicentur, ad