Lib. Cap. Par.

 1 III,    8,  18a|     sapientis: aberit igitur a sapiente aegritudo.~
 2 III,   10,  21 |    etiam soleret. Abest ergo a sapiente aegritudo.~22.
 3 III,   10,  22 |      autem id agimus, ut id in sapiente nullum sit omnino. Nam ut
 4 III,   33,  80 |   aberravit oratio. Tu enim de sapiente quaesieras, cui aut malum
 5 III,   34,  82 |    aegritudine procul abesse a sapiente, quod inanis sit, quod frustra
 6 IV,    6,  12  |       illi putant in solo esse sapiente; quam sic definiunt: voluntas
 7 IV,    6,  13  |      intellegatur in solo esse sapiente; quae autem sine ratione
 8 IV,   13,  30  |        illud sit, in solo esse sapiente. Est autem quaedam animi
 9 IV,   16,  36  |        Quod idem cum Stoici de sapiente dicunt, nimis admirabiliter
10 IV,   25,  55  |        ut testificor saepe, de sapiente quaerimus. ~
11 IV,   27,  58  | quoniam suspicor te non tam de sapiente quam de te ipso quaerere -
12 IV,   27,  59  |    simulas enim quaerere te de sapiente, quaeris autem fortasse
13  V,   33,  96  |        contextas voluptates in sapiente fore semper, cum expectatio
14  V,   37,  107 |         adficere sapientem? de sapiente enim haec omnis oratio est,