Lib. Cap. Par.

 1  I,   11,  23  |     non disserantur, liberari mortis metu possumus, id agamus;
 2  I,   21,  49  |     didicerunt se, cum tempus mortis venisset, totos esse perituros.
 3  I,   30,  74  |      ut ait idem, commentatio mortis est. ~
 4  I,   37,  90  |      animi constracto ex metu mortis. Qui enim satis viderit,
 5  I,   38,  92  | quidem? habes somnum imaginem mortis eamque cotidie induis: et
 6  I,   48,  116a|    acripsit etima laudationem mortis, quae constat ex enumeratione
 7  I,   49,  118 |     labores, tum incideret in mortis malum sempiternum: portum
 8 II,    1,  2   |    Tusculano, magna videbatur mortis effecta contemptio, quae
 9 II,   10,  25  |   pestes excipio anxias~Amore mortis terminum anquirens mali,~
10 II,   18,  43  |       munera duo sunt maxima, mortis dolorisque contemptio. Utendum
11 II,   24,  59  |      vulnerum metum nobilitas mortis et gloria. Nam tam ingemuisse
12  V,    2,  6   |  largita nobis es et terrorem mortis sustulisti? Ac philosophia
13  V,   22,  63  |      quorum cum alterum vadem mortis accepisset, alter, ut vadem
14  V,   22,  63  |      praesto fuisset ad horam mortis destinatam, 'Utinam ego'