Lib. Cap. Par.

 1  I,   12,  26 |          propius aberat ab ortu et divina progenie, hoc melius ea
 2  I,   24,  56 |           inesse in animis hominum divina quaedam? quae si cernerem
 3  I,   26,  64 |           et inlustriora carere vi divina videntur, ut ego aut poetam
 4  I,   26,  65 |                       prorsus haec divina mihi videtur vis, quae tot
 5  I,   26,  65 |       humana ad deos transferebat: divina mallem ad nos. quae autem
 6  I,   26,  65 |          mallem ad nos. quae autem divina? vigere, sapere, invenire,
 7  I,   27,  66 |       possit praesentia. quae sola divina sunt, nec invenietur umquam,
 8  I,   27,  67 |            videt. haec magna, haec divina, haec sempiterna sunt; qua
 9 III,   14,  30|         haec est illa praestans et divina sapientia, et perceptas
10 IV,   26,  57 |          sit; ex quo eflÏcitur, ut divina imitetur, humana omnia inferiore
11  V,    3,  8  |        traderetur, nisi caelestium divina cognitio nomen eorum ad
12  V,   13,  38 |          animus decerptus ex mente divina cum alio nullo nisi cum
13  V,   25,  70 |         agnoscat coniunctamque cum divina mente se sentiat, ex quo
14  V,   27,  76 | appellentur bona, animi autem illa divina longe lateque se pandant