Lib. Cap. Par.

 1  I,   41,  97b|     mortem. necesse est enim sit alterum de duobus, ut aut sensus
 2 II,   22,  53 |       Marius ostendit; crus enim alterum non praebuit. Ita et tulit
 3 III,   20,  47|        magis secum ipse pugnare? Alterum peccatum quod, cum in natura
 4 III,   20,  47|         tria sint, unum gaudere, alterum dolere, tertium nec gaudere
 5 III,   29,  72|          solet, ut quisquam plus alterum diligat quam se.~73a.
 6  V,    6,  15 |          dolorem metuens, quorum alterum saepe adest, alterum semper
 7  V,    6,  15 |      quorum alterum saepe adest, alterum semper impendet, esse non
 8  V,    7,  17b|                            Atqui alterum dici non potest, quin i,
 9  V,    7,  17b|          itaque id tibi concedo. Alterum autem iam integrum non est;
10  V,    8,  21 |    adsentior eorum quae posuisti alterum alteri consequens esse,
11  V,   20,  60 |       utrumque iussit interfici, alterum, quia viam demonstravisset
12  V,   20,  60 | demonstravisset interimendi sui, alterum, quia dictum id risu adprobavisset.
13  V,   22,  63 |         duobus illis, quorum cum alterum vadem mortis accepisset,