| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero Tusculanae IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Lib. Cap. Par. grey = Comment text
503 II, 16, 38 | devitari potest.~Namque Aesculapi liberorum saucii opplent
504 IV, 25, 55 | aut egisse umquam iratum Aesopum aut scripsisse existimas
505 II, 17, 39 | Eurypylus posset, non posset Aesopus: ~Ubi fortuna Hectoris nostram
506 I, 41, 98 | Hesiodo liceat, quanti tandem aestimatis? equidem saepe emori, si
507 I, 8, 15 | sed me esse mortuum nihil aestimo. 'Iam adgnosco Graecum.
508 II, 15, 35 | secabantur C. Mario, dolebat; cum aestu magno ducebat agmen, laborabat.
509 II, 14, 34 | esuriendo sitiendo, algendo aestuando. Spartae vero pueri ad aram
510 V, 26, 74 | voluptatium, ut si quis aestuans, cum vim caloris non facile
511 IV, 37, 79 | cupiditas, ex eo, quod magni aestumetur ea res ex qua animus aegrotat,
512 V, 7, 20 | tantisper hoc ipsum magni aestumo, quod pollicetur. Nam Xerxes
513 II, 7, 19 | animam~Vis vulneris, ulceris aestus.~Difficile dictu videtur
514 I, 49, 118 | vinclis arbitremur,ut aut in aeternam et plane in nostram domum
515 V, 25, 70 | studium incendit illius aeternitatem imitandi, neque se in brevitate
516 V, 25, 70 | necessitate nexas videt, quibus ab aeterno tempore fluentibus in aeternum
517 I, 2, 3b | duxerat autem consul ille in Aetoliam, ut scimus, Ennium. quo
518 II, 20, 49 | qui consuetus in armis~Aevom agere...~Intellegit poeta
519 I, 12, 28 | Romulus in caelo cum diis agit aevum', ut famae adsentiens dixit
520 V, 6, 16 | inexplebili cupiditate, quoque affluentius voluptates undique hauriat,
521 IV, 20, 45 | est illud e vita ductum ab Afranio: nam cum dissolutus filius: ~'
522 IV, 25, 55 | philosophorum? At commode dixit Afranius:~ 'Dum modo doleat aliquid,
523 I, 33, 81 | cuius suorum similis fuisset Africani fratris nepos, facie vel
524 I, 46, 110 | Calatinum, duo Scipiones duo Africanos, Maximum Marcellum Paulum,
525 I, 3, 5b | autem eruditum. nam Galbam Africanum Laelium doctos fuisse traditum
526 V, 36, 104 | qui glorietur a gloria se afuisse! An tibicines ique, qui
527 I, 34, 83 | quid necesse est, cum id agam ne post mortem miseros nos
528 I, 47, 114a| precatione Trophonius et Agamedes usi dicuntur; qui cum Apollini
529 IV, 23, 52 | Achille Homerico foedius, quid Agamemnone in iurgio? Nam Aiacem quidem
530 I, 37, 90 | numquam fuerit, et regem Agamemnonem nihil interesse, nece pluris
531 I, 41, 99a | ut moriar, vos, ut vitam agatis. utrum autem sit melius,
532 I, 4, 8 | sic eas exponam, quasi agatur res, non quasi narretur.
533 V, 29, 83 | nos illud quidem cum pace agemus -- si enim Stoici finis
534 II, 1, 1 | possum, praesertim nihil agens, agere melius? sed non paucis,
535 I, 49, 118 | exeamus e vita, laeti et agentes gratias paremus emittique
536 II, 5, 13 | eodem simili verser, ut ager quamvis fertilis sine cultura
537 I, 5, 10a | apud Graecos iudices res agetur, poteris adhibere Demosthenen;
538 I, 16, 36 | censebant reliquam vitam agi mortuorum; quam eorum opinionem
539 V, 23, 66 | alterius mens rationibus agitandis exquirendisque alebatur
540 V, 38, 112 | mulierculae lamentarentur, 'Quid agitis?' inquit, 'an vobis nulla
541 II, 15, 35 | cum aestu magno ducebat agmen, laborabat. Est inter haec
542 II, 16, 37 | deinde qui labor, quantus agminis: ferre plus dimidiati mensis
543 V, 25, 70 | cognitio, ut ipsa se mens agnoscat coniunctamque cum divina
544 IV, 37, 80 | illa in Socrate vitia non agnoscerent, ab ipso autern Socrate
545 III, 13, 28 | et illa iure laudantur: ~'Ago cum genui, tum morituros
546 V, 23, 65 | oculis -- est enim ad portas Agragantinas magna frequentia sepulcrorum -,
547 V, 27, 77 | barbaria India vastior aut agrestior? in ea tamen gente primum
548 II, 5, 13 | quidem argumentum est. Nam ut agri non omnes frugiferi sunt
549 I, 14, 31 | ergo arbores seret diligens agricola, quarum aspiciet bacam ipse
550 I, 28, 69 | vescendum, partim ad cultus agrorum, partim ad vehendum, partim
551 III, 29, 71b| qui Telamonem antea de Aiacis morte consolatus esset,
552 IV, 23, 52 | saepe vehementÏus. Semper Aiax fortis, fortissimus tamen
553 IV, 19, 44 | vigiliae? qui dolere se aiebat, si quando opificum antelucana
554 V, 12, 35 | cum eo conlocutus sum. -- Ain tu? an aliter id scire non
555 IV, 16, 36 | aliquid expetens et inanis alacritas, id est laetitia gestiens,
556 V, 39, 114 | Democritus luminibus amissis alba scilicet discernere et atra
557 I, 37, 89 | Venusia Marcellum, Litana Albinum, Lucani Gracchum. num quis
558 V, 37, 108 | civem arbitrabatur. Quid? T. Albucius nonne animo aequissimo Athenis
559 IV, 33, 71a | de iuvenum amore scribit Alcaeus! Nam Anacreontis quidem
560 III, 32, 77 | enim dicemus, cum Socrates Alcibiadi persuasisset, ut accepimus,
561 I, 48, 116a| inmortalibus iudicatam. Alcidamas quidem, rhetor antiquus
562 III, 5, 11 | quo genere Athamantem, Alcmaeonem, Aiacem, Orestem furere
563 V, 23, 66 | agitandis exquirendisque alebatur cum oblectatione sollertiae,
564 III, 26, 63 | in campis maerens errabat Aleis~Ipse suum cor edens, hominum
565 I, 49, 118 | humano nec id gigneret aut aleret, quod cum exanclavisset
566 I, 19, 43 | penetravit; in quo nulla re egens aletur et sustentabitur iisdem
567 III, 10, 21 | Callisthenis sodalis sui, rebus Alexandri prosperis angitur, itaque
568 IV, 37, 79 | quod fecisset per iram? Ut Alexandrum regem videmus, qui cum interemisset
569 II, 14, 34 | currendo, esuriendo sitiendo, algendo aestuando. Spartae vero
570 | aliae
571 | aliam
572 IV, 31, 65 | motum curatio sit adhibenda aliaque ratione malevolus, alia
573 | alicui
574 III, 34, 82 | sustulit, etiam, si quis error alicunde, extitit, si paupertas momordit,
575 I, 23, 55 | una sentit, se vi sua, non aliena moveri, nec accidere posse
576 I, 22, 51 | animus in corpore sit tamquam alienae domi, quam qualis, cum exierit
577 V, 37, 106 | malis ducitur. Id si propter alienam et offensam populi voluntatem
578 III, 12, 26 | luce propter vim sceleris alieni? Quid? illum filium Solis
579 IV, 31, 66 | aegritudinis sit, malis autem alienis voluptatem capere laetitiae,
580 III, 25, 60 | orationem ex commemoratione alienorum malorum ad malivolos consolandos
581 II, 27, 66 | etiamsi, quicquid asperum alienumque natura sit, id appellari
582 II, 15, 35 | autem motus asper in corpore alienus a sensibus. Haec duo Graeci
583 | aliisque
584 V, 6, 15 | arbitremur.~- Actum vero, et aliquantum quidem.~- Atqui, si ita
585 IV, 12, 27b | ebriositatem> interest, aliudque est amatorem esse, aliud
586 I, 3, 6 | nec delectatione aliqua allicere lectorem, hominis est intemperanter
587 IV, 22, 50 | inflammatum fuisse, cum in acie M. Alliennium Paelignum scuto protexerit
588 II, 22, 53 | dixi, principio vetuit se alligari, nec quisquam ante Marium
589 II, 10, 24 | custodem maesti cruciatus alo,~Quae me perenni vivum foedat
590 III, 6, 13 | relinquetur fortasse; ita sunt altae stirpes stultitiae; sed
591 I, 34, 82 | Video te alte spectare et velle in caelum
592 IV, 36, 77 | Nosti, quae secuntur; alternis enim versibus intorquentur
593 III, 19, 44 | o Priami domus,~Saeptum altisono cardine templum!~Vidi ego
594 II, 26, 64 | quandam exaggerationem quam altissimam animi, quae maxime eminet
595 I, 15, 33 | idque in maximis ingeniis altissimisque animis et existit maxime
596 V, 24, 69 | cursus multum inter se aut altitudine aut humilitate distantia
597 I, 16, 37 | opertae, imagines mortuorum, alto ostio Acheruntis, falso
598 II, 4, 11 | excelsum quendam videlicet et altum et humana despicientem genuit,
599 IV, 18, 42 | imbecillitas indulget in altumque provehitur imprudens nec
600 I, 19, 43 | quibus astra sustentantur et aluntur. ~44.
601 V, 20, 60 | poneret, adulescentulo, quem amabat, tradidisse gladium dicitur.
602 IV, 3, 7a | Post Amafinium autem multi eiusdem aemuli
603 IV, 3, 6 | interim illis silentibus C. Amafinius extitit dicens, cuius libris
604 IV, 12, 27b | est amatorem esse, aliud amantem. Atque haec aliorum ad alios
605 II, 15, 35 | illi studiosos vel potius amantis doloris appellant, nos commodius
606 II, 7, 18 | est sine dubio, aspera, amara, inimica naturae, ad patiendum
607 III, 34, 83 | aegritudinis, quam multae, quam amarae! quae ipso trunco everso
608 V, 20, 60 | vita; quem enim vehementer amarat, occiderat. Sic distrahuntur
609 IV, 32, 68 | Quem contra amari, quem expeti, quem arcessier.'~
610 II, 7, 17b | etiam? an parum est, si "non amarum"? At id quidem illi ipsi,
611 IV, 33, 70 | deformem adulescentem quisquam amat neque formosum senem? Mihi
612 IV, 31, 65 | ratione malevolus, alia amator, alia rursus anxius, alia
613 IV, 12, 27b | interest, aliudque est amatorem esse, aliud amantem. Atque
614 III, 29, 72 | ullo modo possit, quod in amatorio sermone dici solet, ut quisquam
615 IV, 34, 72 | Stoici vero et Sapientem amaturum esse dicunt amorem ipsum '
616 III, 9, 20 | dici potest, ut effugiamus ambiguum nomen invidiae. Quod verbum
617 IV, 11, 26 | subiecta sunt: avaritia, ambitio, mulierositas, pervicacia,
618 V, 36, 104 | universos? Ille vero nostras ambitiones levitatesque contemnet honoresque
619 V, 32, 89b | cupiditatem adferunt, ut amori, ut ambitioni, ut cotidianis sumptibus
620 II, 26, 62 | dolorem. Quid de nostris ambitionibus, quid de cupiditate honorum
621 V, 27, 79 | perferant quaeque patiantur ambitiosi honoris causa, laudis studiosi
622 I, 34, 84 | Callimachi quidem epigramma in Ambraciotam Theombrotum est, quem ait,
623 I, 26, 65 | intellegi potest. non enim ambrosia deos aut nectare aut Iuventate
624 IV, 19, 44 | praeclare facere posse. Noctu ambulabat in publico Themistocles,
625 V, 34, 97 | melius cenaret, obsonare ambulando famem.~98.
626 I, 4, 7 | vellet; ad id aut sedens aut ambulans disputabam. ~8.
627 II, 4, 10 | Est igitur ambulantibus ad hunc modum sermo ille
628 V, 34, 97 | usque ad vesperum contentius ambularet quaesitumque esset ex eo,
629 IV, 4, 7b | concluditur. Ut enim in inferiorem ambulationem descendimus, quod feceramus
630 III, 29, 73a| debeant, aeque ac nosmet ipsos amemus; ut vero plus, fieri nullo
631 I, 15, 33 | quidem dempto, quis tam esset amens, qui semper in laboribus
632 III, 5, 10 | mentis carentem nominaverunt amentiam eandemque dementiam. Ex
633 V, 5, 12 | agitur, tu illum quantum ames, sed hoc, quod mihi dixi
634 V, 25, 72 | virtutibus? Adiunge fructum amicitiarum, in quo doctis positum est
635 V, 22, 63 | Quantopere vero amicitias desideraret, quarum infidelitatem
636 I, 43, 103 | praeclare is quidem, qui et amico permiserit et se ostenderit
637 V, 32, 90 | Anacharsis Hannoni salutem. Mihi amictui est Scythicum tegimen, calciamentum
638 V, 22, 63 | omnino liber esse, sibi amicum arbitrabatur.~
639 I, 35, 85 | occidisset, talem eventum omnino amisisset; hoc autem tempore sensum
640 I, 35, 85 | hoc autem tempore sensum amisit malorum. ~86a.
641 I, 35, 86a | Italia fugisset, non exercitu amisso nudus in servorum ferrum
642 II, 13, 32a | quidem quisquam dixerit. Amittenda igitur fortitudo est aut
643 I, 30, 73 | intuerentur, ut aspectum omnino amitterent; sic mentis acies se ipsa
644 I, 30, 73 | contemplandi diligentiam amittimus. itaque dubitans, circumspectans,
645 IV, 17, 38 | ratione non constantiam solum amittit, verum etiam sanitatem.
646 I, 11, 24 | pariter enim cum vita sensus amittitur; non sentientis autem nihil
647 IV, 34, 73 | sancte, fer opem, teque, amnipotens Neptune, invoco,~Vosque
648 II, 25, 60 | ferunt dixisse: ~Audisne haec Amphiarae sub terram abdite? ~Zenonem
649 V, 9, 24 | non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque
650 II, 13, 30 | interdum virtutis nomine amplectimur, ut omnia praeterea, quae
651 II, 13, 30 | excellet illud, quod recte amplexantur isti, quod honestum, quod
652 IV, 18, 42 | ceteraeque perturbationes amplificatae certe pestiferae sunt; igitur
653 II, 21, 50 | attrectatu et quassu~Saevum amplificatis dolorem.~Videsne ut obmutuerit
654 V, 4, 10 | sed rerum etiam ipsarum amplificator fuit. Qui cum post hunc
655 V, 5, 13 | constituit ante oculos cum amplissima dignitate, ut ad eas cursim
656 IV, 3, 5b | monumenta maiorum, hanc amplissimam omnium artium, bene vivendi
657 I, 35, 86a | si mortem tum obisset, in amplissimis fortunis occidisset, is
658 II, 26, 64 | Hoc igitur tibi propone, amplitudinem animi et quasi quandam exaggerationem
659 IV, 26, 57 | penitus, non circumcidenda nec amputanda sunt.~
660 III, 6, 13 | audeamus non solum ramos amputare miseriarum, sed omnis radicum
661 IV, 33, 71a | amore scribit Alcaeus! Nam Anacreontis quidem tota poësis est amatoria.
662 II, 16, 37 | nec adhibetur ulla sine anapaestis pedibus hortatio; nostri
663 III, 24, 57b| illud potentissimi regis anapaestum, qui laudat senem et fortunatum
664 V, 23, 66 | confer Democritum Pythagoram, Anaxagoram: quae regna, quas opes studiis
665 I, 43, 104 | nihil sentienti?' praeclare Anaxagras, qui cum Lampsaci moreretur,
666 II, 22, 52 | tyrannidis indicaret; de Anaxarcho Democritio cogitetur, qui
667 V, 20, 58 | suas docuit. Ita sordido ancillarique artificio regiae virgines
668 III, 22, 53 | poterant omnes eadem illa de Andromacha deplorare: ~'Haec omnia
669 V, 7, 17b | qui nihil metuant, nihil angantur, nihil concupiscant, nulla
670 IV, 28, 61 | propter mala is quidem angatur, sed alia quaedam sit ad
671 II, 12, 29 | redis. Illud enim, quod me angebat, non eximis. Scio dolorem
672 I, 40, 96 | pendemus animis, cruciamur, angimur, pro di immortales, quam
673 I, 34, 83 | Illud angit vel potius excruciat, discessus
674 III, 10, 21 | rebus Alexandri prosperis angitur, itaque dicit Callisthenem
675 V, 1, 3 | congruentis et separatim suis angoribus et molestiis implicatos.~
676 I, 17, 40 | et suo pondere ad paris angulos in terram et in mare ferantur,
677 V, 31, 89a | contra haec duo, quae maxime angunt, melius se habent quam Epicurus?~
678 I, 20, 45b | ostium Ponti viderunt et eas angustias, per quas penetravit ea
679 III, 8, 16 | nisi tanta esset, et si is angustiis, quibus plerique putant
680 II, 17, 40 | de ratione et sapientia. Aniculae saepe inediam biduum aut
681 I, 39, 93 | ergo istae ineptiae paene aniles, ante tempus mori miserum
682 I, 45, 108 | quid singulorum opiniones animadvertam, nationum varios errores
683 II, 11, 26 | Vero, ac libenter quidem. Animadvertebas igitur, etsi tam nemo erat
684 IV, 25, 55 | scribimus? ~'Ecquis hoc animadvertit? vincite!'~Num aut egisse
685 I, 18, 42 | concalefactam et spirabilem, id est animalem, esse volt. is autem animus,
686 I, 17, 40 | excesserint, sive illi sint animales, id est spirabiles, sive
687 I, 10, 21 | totum inane, frustraque animalia et animantis appellari,
688 I, 17, 40 | partes, una ignea, altera animalis, ut illae superiores in
689 I, 9, 19a | dicimus et animosos et bene animatos et ex animi sententia; ipse
690 IV, 16, 35b | Tantalo faciunt ~'Ob scelera animique inpotentiam et superbiloquentiam.'~
691 II, 5, 15a | equidem; sed magna res est, animoque mihi opus est non repugnante.
692 III, 21, 51 | praesertim cum ab is non sane animosa defendatur sententia, pro
693 IV, 23, 51 | quae vehementer acriter animose fiunt iracunde fieri suspicamur.
694 I, 9, 19a | animam et efflare dicimus et animosos et bene animatos et ex animi
695 II, 23, 56a | ingemescunt, non quod doleant animove succumbant, sed quia profundenda
696 I, 9, 18 | animum et corpus occidere, animumque in corpore extingui. qui
697 III, 3, 5 | pertinent eumque sollicitant -, 'animusque aeger', ut ait Ennius, '
698 I, 1, 3a | M.Tuditano consulibus, anno ante natum Ennium. qui fuit
699 V, 4, 10 | magnitudines intervalla cursus anquirebantur et cuncta caelestia. Socrates
700 II, 10, 25 | anxias~Amore mortis terminum anquirens mali,~Sed longe a leto numine
701 IV, 21, 47 | veri simillimum videatur, anquirere. Quid est igitur quod occurrat
702 III, 2, 3 | quam unam natura maxime anquirit, in summa inanitate versatur
703 III, 20, 49 | fortunae, tenuem victum antefert copioso, negat ullum esse
704 I, 3, 5b | autem eum, qui is aetate anteibat, Catonem, post vero Lepidum,
705 IV, 31, 67 | dicet: ~'Fortunam ipsam anteibo fortunis meis'.~
706 IV, 19, 44 | aiebat, si quando opificum antelucana victus esset industria.
707 I, 41, 97b | possunt, qui tali nocti anteponantur! cui si similis est perpetuitas
708 V, 2, 5 | actus peccanti inmortalitati anteponendus.~6.
709 V, 19, 55 | quattuor consulatus uni anteponere, sed unum diem Cinnae multorum
710 V, 23, 66 | eorum et delectationibus antepones?~67.
711 V, 5, 12 | pace tua dixerim, longe antepono tuo.~- Non dubito, nec id
712 V, 37, 109 | liberos procreavit. Num stulte anteposuit exilii libertatem domesticae
713 III, 24, 57b| otium negotiis publicis antetulerunt, nominatim vita laudatur,
714 V, 16, 46 | color suavis et ea quae Anticlea laudat Ulixi pedes abluens:~'
715 III, 25, 59b| ut video nostrum scribere Antiochum, reprehendere Chrysippum
716 V, 37, 107 | Zeno Cleanthes, Chrysippus Antipater, Carneades Clitomachus,
717 V, 38, 112 | similis adimat? Nam illud Antipatri Cyrenaici est quidem paulo
718 V, 4, 10 | fortasse dicendi. Sed ab antiqua philosophia usque ad Socratem,
719 III, 18, 40 | concidit', a gravibus illis antiquis philosophis petenda medicina
720 V, 3, 7 | Quam rem antiquissimam cum videamus, nomen tamen
721 I, 1, 3a | repugnantes. nam cum apud Graecos antiquissimum e doctis genus sit poetarum,
722 V, 9, 26 | quidem, sed si Socrates aut Antisthenes diceret, non is qui finem
723 I, 28, 68 | nobis, quam vocant Graeci antixthona, ~69.
724 V, 19, 55 | militiaeque cognita, M. Antoni, omnium eloquentissimi quos
725 II, 24, 57 | Genu mehercule M. Antonium vidi, cum contente pro se
726 I, 5, 10a | L.Crassus defendet nec M.Antonius nec, quoniam apud Graecos
727 I, 21, 48 | terrore? quo metu? quae est anus tam delira quae timeat ista,
728 II, 9, 21 | fulminis!~Nunc, nunc dolorum anxiferi torquent vertices,~Nunc
729 IV, 26, 57 | Libidinosum igitur et iracundum et anxium et timidum censemus esse
730 IV, 25, 55 | necesse est, ne rhetorum aperiamus mysteria; utile est enim
731 I, 3, 6 | studiosius philosophiae fontis aperiemus, e quibus etiam illa manabant. ~
732 IV, 24, 53 | istarum definitionum non aperit notionem nostram, quam habemus
733 V, 26, 75 | balbuttire aliquando desinant aperteque et clara voce audeant dicere
734 I, 20, 46 | aliqua vi morbi impediti apertis atque integris et oculis
735 V, 23, 65 | falcibus multi purgarunt et aperuerunt locum.~66.
736 II, 22, 52 | liquescimus fluimusque mollitia, apis aculeum sine clamore ferre
737 I, 34, 84 | dixi, Hegesiae liber est apokarteron, quo a vita quidem per inediam
738 I, 22, 52 | hanc habet vim praeceptum Apollinis, quo monet ut se quisque
739 V, 23, 66 | adversam basim accessimus. Apparebat epigramma exesis posterioribus
740 IV, 30, 64 | autem metum praemolestiam appellabant, quod esset quasi dux consequentis
741 III, 18, 42 | quaesivi' inquit 'ex is qui appellabantur sapientes, quid haberent
742 I, 23, 55 | ab ea familia dissident, appellandi videntur --, non modo nihil
743 IV, 10, 23 | deinde aegrotationes, quae appellantur a Stoicis arrôstêmata, isque
744 I, 7, 14 | in praesentia occurrit ut appellarem axioma, --utar post alio,
745 III, 25, 61a| solutionem totius hominis appellatam putat. Quae tota poterit
746 IV, 6, 12 | boulêsin appellant, nos appellemus voluntatem. Eam illi putant
747 III, 5, 11 | Graeci autem manian unde appellent, non facile dixerim; eam
748 IV, 31, 66 | levitate cupiditas est in appetendo qua laetitia in fruendo,
749 I, 24, 56 | haberet animus hominis nisi ut appeteret aut fugeret, id quoque esset
750 IV, 2, 4 | disciplinae. Mihi quidem etiam Appi Caeci carmen, quod valde
751 V, 38, 112 | voluptas esse nocturna?' Appium quidem veterem illum, qui
752 I, 16, 37 | inde ea quae meus amicus Appius nekuomante faciebat, inde
753 III, 19, 44 | orba sum. Quo accidam? quo applicem?~Cui nec arae patriae domi
754 V, 32, 91 | ad cenam in Academiam; is apposuit tantum, quod satis esset,
755 V, 32, 92 | sole.' Offecerat videlicet apricanti. Et hic quidem disputare
756 IV, 22, 50 | conflixisse cum Erymanthio apro aut leone Nemeaeo? An etiam
757 IV, 12, 28a | quod alii ad alia bona sunt aptiores, facilitas nominetur, in
758 III, 7, 15 | conturbatus animus non est aptus ad exequendum munus suum.
759 V, 5, 13 | quadam vina nihil valent in aqua, sic Stoicorum ista magis
760 V, 13, 38 | Namque alias bestias nantis aquarum incolas esse voluit, alias
761 V, 5, 14 | M. Atilio Q. Caepione M. Aquilio recordatur, beatamque vitam,
762 I, 28, 68 | stellas septem, unde horrifer, Aquilonis stridor gelidas molitur
763 V, 22, 63 | poëtam (et mihi fuit cum Aquinio amicitia), qui sibi non
764 III, 19, 44 | accidam? quo applicem?~Cui nec arae patriae domi stant, fractae
765 V, 31, 86 | quaestuosa mercatura, fructuosa aratio dicitura non si altera semper
766 V, 41, 120 | solebat tamquam honorarius arbiter iudicare Carneades. Nam
767 V, 4, 11 | sumus, quo Socratem usum arbitrabamur, ut nostram ipsi sententiam
768 IV, 3, 6 | imperitis ea probari posse non arbitrabantur, cum interim illis silentibus
769 I, 15, 35 | virtute animus excellit, eos arbitrabimur, quia natura optima sint,
770 III, 33, 81a| remedia ne magnopere quaerenda arbitraremur.~
771 I, 42, 101 | profectas, unde redituras se non arbitrarentur? pari animo Lacedaemonii
772 IV, 15, 35a | nimiam summum esse errorem' arbitratur. Eorum igitur malorum in
773 III, 15, 32 | esse, qui se in malis esse arbitrentur, sive illa ante provisa
774 V, 36, 104 | utuntur, suo, non multitudinis arbitrio cantus numerosque moderantur,
775 V, 28, 81 | videatur, omnia ad suum arbitrium referre, suis stare iudiciis.
776 II, 9, 22 | auriferam optutu adservantem arborem?~Multa alia victrix nostra
777 V, 34, 99 | desideret, quam multa ex terra arboribusque gignuntur cum copia facili,
778 I, 24, 56 | sustentari quam vitis, quam arboris; haec enim etiam dicimus
779 II, 24, 58 | libido concitatur; in eandem arcem confugiendum est, eadem
780 I, 37, 89 | timeretur, non Lucius Brutus arcens eum reditu tyrannum, quem
781 II, 10, 24 | vinclis constrictus iovis~Arcere nequeo diram volucrem a
782 V, 37, 109 | Xenocratem vincebat aut Polemo Arcesilam, quo esset beatior? Quanti
783 V, 37, 107 | consumpserunt, Xenocrates Crantor, Arcesilas Lacydes, Aristoteles Theophrastus,
784 IV, 32, 68 | amari, quem expeti, quem arcessier.'~69.
785 IV, 1, 2 | occurrunt, cur ea quoque arcessita aliunde neque solum expetita,
786 V, 12, 35 | improbos miseros. -- Miser ergo Archelaus? -- Certe, si iniustus.'~
787 I, 1, 3a | Hesiodus ante Romam conditam, Archilochus regnante Romulo, serius
788 V, 23, 64 | multis annis post fuit, Archimedem. Cuius ego quaestor ignoratum
789 IV, 17, 37 | sitienter quid expetens ardeat desiderio nec alacritate
790 IV, 17, 39 | illud esse, quod aut cupias ardenter aut adeptus ecferas te insolenter,
791 I, 18, 42 | calidior est enim vel potius ardentior animus quam est hic aer,
792 V, 27, 76 | virtutis adversarius; is ardentis faces intentat, is fortitudinem,
793 V, 6, 16 | undique hauriat, eo gravius ardentiusque sitientem, nonne recte miserrimum
794 II, 9, 21 | torquent vertices,~Nunc serpit ardor. O ante victrices manus,~
795 IV, 21, 48 | quidem ex rhetorum pompa: 'ardores animorum cotesque virtutum.'
796 I, 16, 37 | Acherunte vix via alta atque ardua Per speluncas saxis structas
797 III, 34, 84 | autem praeclarurn non idem arduum? Sed tamen id se effecturam
798 I, 12, 26 | id obtinebis --est enim arduum--, docebis carere omni malo
799 V, 32, 91 | pompa cum magna vis auri argentique ferretur, 'Quam multa non
800 V, 21, 62 | aspiciebat nec plenum artis argentum nec manum porrigebat in
801 I, 47, 113 | aliisque pluribus. primum Argiae sacerdotis Cleobis et Bito
802 I, 20, 45b | est nominata Argo, quia Argivi in ea delecti viri Vecti
803 III, 22, 53 | reliquo motu et statu, ut eos Argivos aut Sicyonios diceres, magisque
804 II, 17, 39 | Eloquere, eloquere, res Argivum proelio ut se sustinet.~
805 I, 20, 45b | penetravit ea quae est nominata Argo, quia Argivi in ea delecti
806 IV, 32, 69 | tragoedia princeps ille Argonautarum? ~'Tu me amoris magis quam
807 III, 6, 13 | breviter astringere solent argumenta; deinde nostro instituto
808 II, 25, 60 | non possem, satis esset argumenti malum esse dolorem. Plurimos
809 V, 7, 19 | separatim. Propriis enim et suis argumentis et admonitionibus tractanda
810 V, 39, 115 | enim erat ipse Cyclops quam aries ille prudentior.~
811 V, 39, 115 | ferumque finxisset, cum ariete etiam conloquentem facit
812 I, 20, 45b | petebant pellem inauratam arietis, aut ii qui Oceani freta
813 II, 27, 67 | excipiat, vel delphinus, ut Arionem Methymnaeum vel equi Pelopis
814 V, 36, 105 | virtutis oderunt? Quid? Aristides -- malo enim Graecorurn
815 II, 6, 15b | antiquitate, Socraticus Aristippus, non dubitavit summum malum
816 I, 49, 116b| Harmodius in ore est et Aristogiton; Lacedaemonius Leonidas,
817 V, 20, 59 | Cumque duas uxores haberet, Aristomachen civem suam, Doridem autem
818 II, 6, 15b | Ceteri praeter Zenonem, Aristonem, Pyrrhonem idem fere, quod
819 V, 11, 33 | placuerit quodque eius auditori Aristoni, bonum esse solum, quod
820 V, 30, 85 | stabilitatis aliquid habeant; nam Aristonis Pyrrhonis Erilli non nullorumque
821 I, 11, 24 | ignis, extinguetur; si est Aristoxeni harmonia, dissolvetur. quid
822 I, 18, 41b | Dicaearchum vero cum Aristoxeno aequali et condiscipulo
823 II, 22, 51 | se, suscitabit, instruet, armabit, ut tamquam hosti sic obsistat
824 IV, 23, 52 | satis est instructa parata armata per sese. Nam isto quidem
825 V, 7, 19 | esset contra fortunam semper armatus, ut omnia praesidia haberet
826 V, 23, 66 | ignorasset, nisi ab homine Arpinate didicisset. Sed redeat,
827 V, 26, 74 | velit sese aliquando in Arpinati nostro gelidis fluminibus
828 II, 9 | matris superet caritas.~Huc arripe ad me manibus abstractam
829 II, 20, 48 | sedato nisu,~Ne succussu arripiat maior~Dolor. ~49.
830 I, 46, 110 | similitudinem aliquam qui arripuerit, non eam fama populari,
831 IV, 10, 23 | quae appellantur a Stoicis arrôstêmata, isque item oppositae contrariae
832 IV, 22, 50 | odium tyranni ecfrenatius in Arruntem invaserit; video enim utrumque
833 III, 1, 1 | tuendique causa quaesita sit ars atque eius utilitas deorum
834 III, 31, 75 | diu appelletur recens. Ut Artemisia illa, Mausoli Cariae regis
835 II, 4, 12a | magister esse vult, labitur artemque vitae professus delinquit
836 I, 2, 4 | Parrhasios fuisse? honos alit artes, omnesque incenduntur ad
837 I, 25, 62 | et exculti a necessariis artificiis ad elegantiora defluximus.
838 I, 46, 111 | inquit; 'non enim in caelum ascensurus es.' magna haec, et nimium
839 II, 10, 23 | iovisque numen Mulciberi ascivit manus.~Hos ille cuneos fabrica
840 V, 39, 113 | quamque lineam scriberent. Asclepiadem ferunt, non ignobilem Eretricum
841 III, 18, 39 | ad caelum extulit,~Quem aspectabant, cuius ob os Grai ora obvertebant
842 III, 22, 53 | moverant Corinthi subito aspectae parietinae quam ipsos Corinthios,
843 I, 30, 73 | deficientem solem intuerentur, ut aspectum omnino amitterent; sic mentis
844 II, 10, 25 | Sed longe a leto numine aspellor iovis.~Atque haec vetusta
845 II, 15, 35 | muneris, dolor autem motus asper in corpore alienus a sensibus.
846 I, 43, 104 | sentiens, sed ut Cynicus asperius: proici se iussit inhumatum.
847 II, 20, 46 | nihil tam taetrum, nihil tam aspernandum, nihil homine indignius.~
848 III, 11, 24 | rationis expers vel rationem aspernans vel rationi non oboediens,
849 V, 32, 91 | triginta minas accepit, ne aspernari regis liberalitatem videretur.~
850 IV, 27, 59 | perturbationem, quae est aspernatio rationis aut adpetitus vehementior,
851 IV, 14, 31b | morbi et perturbationes ex aspernatione rationis eveniunt. Itaque
852 II, 13, 30 | verius, omnia quae natura aspernetur, in malis esse, quae adsciscat,
853 II, 7, 17b | digna! - sed Epicuro, homini aspero et duro, non est hoc satis;
854 IV, 31, 67 | Inproviso Chrysis ubi me aspexerit,~Alacris ob viam mihi veniet
855 II, 24, 58 | cuius si quasi lumen aliquod aspeximus, nihil est quod, ut eo potiamur,
856 II, 27, 65 | captus hominum, satis, hostem aspicere non possunt, eidem morbos
857 V, 21, 62 | pulchros illos ministratores aspiciebat nec plenum artis argentum
858 I, 14, 31 | diligens agricola, quarum aspiciet bacam ipse numquam; vir
859 V, 27, 78 | subierint quam ibim aut aspidem aut faelem aut canem aut
860 V, 10, 29 | bonorum complexio. Hanc assequi virtus, si quicquam praeter
861 I, 35, 85 | incolumi regno occidisset astante ope barbarica Tectis caelatis
862 III, 6, 13 | more agamus, qui breviter astringere solent argumenta; deinde
863 III, 5, 11 | dolore moveatur; quo genere Athamantem, Alcmaeonem, Aiacem, Orestem
864 IV, 3, 5b | Carneadem video ad senatum ab Atheniensibus missos esse legatos, qui
865 IV, 11, 25 | mulierum, quale in misgunô Atili est, in hominum universum
866 V, 5, 14 | etiam beatos, multaque de M. Atilio Q. Caepione M. Aquilio recordatur,
867 V, 3, 8 | Nec vero Atlans sustinere caelum nec Prometheus
868 II, 19, 45 | autem dico, etiamsi decem atomis est maior alius) non continuo
869 I, 44, 106 | primum ut naufragio pereat Atreus: durum hoc sane; talis enim
870 I, 44, 106 | tabo, sanie et sanguine atro --' ~107.
871 IV, 32, 68 | sit, satis est diligenter attendentem penitus videre. Et ut turpes
872 II, 1, 3 | unde erat exortum genus Atticorum eis ipsis qui id sequi se
873 IV, 3, 5b | publicae nullam umquam partem attigissent essetque eorum alter Cyrenaeus
874 V, 19, 55 | Laelius si digito quem attigisset, poenas dedisset; at Cinna
875 I, 33, 81 | clarorum virorum, quos nihil attinet nominare, nepotes et filii.
876 II, 18, 42 | ordiar? an eadem breviter attingam quae modo dixi, quo facilius
877 V, 24, 68 | Sed ne verbis solum attingamus ea quae volumus ostendere,
878 I, 5, 10a | Acherontis, 'mento summam aquam attingens enectus siti' Tantalus?
879 V, 33, 93 | modo, sed ne naturam quidem attingerent, funditus eiciendas putavit.~
880 I, 38, 92 | alteri nulli sunt,alteros non attinget.quam qui leviorem faciunt,
881 IV, 21, 47 | quaestione, e quo possit attingi aliquid veri simile, quo
882 V, 17, 49 | Consiliis nostris laus est attonsa Laconum,'~ut Africanus: ~'
883 II, 21, 50 | abscedite, iam iam~Mittite ; nam attrectatu et quassu~Saevum amplificatis
884 III, 30, 73b| nunc illud satis est, non attribuere ad amissionem amicorum miseriam
885 V, 28, 82a | est, nisi quid tu melius attuleris, etiam verissime.~
886 I, 17, 39 | Pythagoram, sed rationem etiam attulisse. quam, nisi quid dicis,
887 V, 32, 91 | quinquaginta ei talenta attulissent, quac erat pecunia temporibus
888 V, 39, 113 | quaereret, quid ei caecitas attulisset, respondisse, puero ut uno
889 IV, 32, 69 | amorem flagitii et levitatis auctorem in concilio deorum conlocandum
890 III, 30, 73b| casus aliter ferunt atque ut auctores aliis ipsi fuerunt, non
891 II, 22, 53 | ergo postea alii? Valuit auctoritas. Videsne igitur opinionis
892 IV, 34, 71b | Dicaearchus accusat, qui amori auctoritatem tribueremus.~72.
893 III, 9, 20 | ius suum tenuit et dixit audacius). ~
894 II, 9, 21 | Perge, aude, nate, illacrima patris
895 III, 6, 13 | indulgentium mollitudini; nos autem audeamus non solum ramos amputare
896 II, 19, 45 | gemere et iactare te non audebis profecto; loquetur enim
897 II, 5, 14 | malus quam dedecus? Non audeo id dicere equidem, et me
898 I, 4, 7 | scholas Graecorum more habere auderemus. ut nuper tuum post discessum
899 V, 29, 82b | retractatione libere dicere auderent sapientis esse semper beatissimos,
900 V, 20, 59 | suggestis consistere non auderet, contionari ex turri alta
901 IV, 36, 77 | igitur haec erumpit moles? audi Thyestem: ~'Ipsus hortatur
902 III, 20, 48 | defendebat aerarium. Quid verba audiam cum facta videam? L. Piso
903 III, 18, 43 | dabis? hydrauli hortabere ut audiat voces potius quam Platonis?
904 II, 14, 34 | etiam, ut, cum ibi essem, audiebam, ad necem; quorum non modo
905 V, 40, 116 | aliud molestius, quod male audiebat, etiamsi, ut mihi videbatur,
906 V, 40, 116 | posse legendis iis quam audiendis voluptatem.~117.
907 I, 9, 17b | Tu, ut videtur; nos ad audiendum parati sumus. ~18.
908 I, 16, 37 | mulierculae et pueri, movetur audiens tam grande carmen: 'Adsum
909 II, 1, 3 | effectus eloquentiae est audientium adprobatio) sed si reperiebantur
910 V, 4, 10 | Anaxagorae discipulum, audierat, numeri motusque tractabantur,
911 V, 19, 55 | eloquentissimi quos ego audierim, C. Caesaris, in quo mihi
912 II, 13, 32a | lamentabili voce deplorans audieris: "O virum fortem!"? Te vero
913 III, 34, 82 | consolationes, de quibus audies tu quidem, cum voles. Sed
914 I, 20, 46 | auribus nec videmus, nec audimus, ut facile intellegi possit
915 V, 10, 31 | numquam id diceret, si ipse se audiret. Quid est enim quod minus
916 II, 25, 60 | Epigonis ferunt dixisse: ~Audisne haec Amphiarae sub terram
917 III, 14, 30 | autem Theseus a docto se audisse dicit, id de se ipso loquitur
918 III, 14, 29 | convertere: ~'Nam qui haec audita a docto meminissem viro,~
919 IV, 19, 44 | suscitari. Cui non sunt auditae Demosthenis vigiliae? qui
920 IV, 1, 3a | sapientia excelleret, Pythagorae auditorem crediderunt fuisse.~
921 V, 11, 33 | Zenoni placuerit quodque eius auditori Aristoni, bonum esse solum,
922 IV, 19, 43 | simulandam arbitrantur, ut auditoris iram oratoris incendat actio.
923 III, 18, 41 | veneriis, detrahens eas quae auditu e cantibus, detrahens eas
924 IV, 9, 20 | delectatio voluptas suavitate auditus animum deleniens; et qualis
925 V, 40, 116 | At vocem citharoedi non audiunt'. Ne stridorem quidem serrae,
926 III, 2, 3 | sapientiaeque prae se tulerunt, audiuntur leguntur ediscuntur et inhaerescunt
927 II, 3, 9 | Philo, quem nos frequenter audivimus, instituit alio tempore
928 III, 24, 59a| communi hominum condicione audivissent, ea lege esse nos natos,
929 III, 29, 71b| consolatus esset, is cum audivisset de suo, fractus est. De
930 I, 43, 104 | patriam, si quid accidisset, auferri, 'nihil necesse est' inquit, '
931 IV, 13, 30 | medicorum conturbatio mentis aufertur.~31a.
932 V, 38, 112 | ducem. Pueris nobis Cn. Aufidius praetorius et in senatu
933 III, 13, 28 | mediocre ad aegritudinem augendam; videntur enim omma repentina
934 V, 1, 4 | adversa cum venientia metu augentes, tum maerore praesentia
935 I, 40, 96 | praebiberat, mortem eam est auguratus, quae brevi consecuta est. ~
936 V, 39, 115 | animo dedissent? Itaque augurem Tiresiam, quem sapientem
937 I, 15, 33 | quasi saeclorum quoddam augurium futurorum, idque in maximis
938 V, 12, 36 | Platonis quasi quodam sancto augustoque fonte nostra omnis manabit
939 I, 48, 116a| sanguinem; <nam> Iphigenia Aulide duci se immolandam iubet,
940 V, 6, 16 | intellegitur nulla ne minima quidem aura fluctus commovente, sic
941 V, 21, 61 | conlocari iussit hominem in aureo lecto strato pulcherrimo
942 IV, 1, 2 | eorum doctissimas voces aures clausas fuisse?~3a.
943 II, 9, 22 | multiplicabili~Draconem auriferam optutu adservantem arborem?~
944 I, 20, 46 | quaedam sunt ad oculos, ad auris, ad naris a sede animi perforatae.
945 III, 19, 44 | Tectis caelatis laqueatis,~Auro ebore instructam regifice.'~
946 V, 21, 61 | compluris ornavit argento auroque caelato. Tum ad mensam eximia
947 IV, 1, 1 | institutis, partim etiam legibus auspicia, caerimoniae, comitia, provocationes,
948 I, 28, 68 | gelidas molitur nives, altera australis, ignota nobis, quam vocant
949 IV, 37, 80 | non agnoscerent, ab ipso autern Socrate sublevatus, cum
950 I, 16, 36 | errores consecuti sunt, quos auxerunt poetae. ~37.
951 III, 19, 44 | praesidi aut exequar quove nunc~Auxilio exili aut fugae freta sim?~
952 III, 30, 73b| quam fere plerique, qui avari avaros, gloriae cupidos
953 III, 8, 17 | ignaviae, nec qui propter avaritiam clam depositum non reddidit,
954 III, 30, 73b| fere plerique, qui avari avaros, gloriae cupidos gloriosi
955 III, 6, 12 | sive secetur quid sive avellatur a corpore. Nam istuc nihil
956 I, 16, 37 | inde in vicinia nostra Averni lacus, unde animae excitantur
957 IV, 28, 61 | animorum a recta ratione aversas esse vitiosas, ut, etiamsi
958 IV, 15, 34 | animorum concitatique motus, aversi a ratione et inimicissimi
959 II, 10, 24 | iecur,~Tum rursum taetros avida se ad pastus refert.~Sic
960 IV, 16, 36 | hilariores illae, cupiditas avide semper aliquid expetens
961 I, 19, 45a | terris 'patritam' illam et 'avitam', ut ait Theophrastus, philosophiam
962 IV, 28, 60 | intemperantia et hic ab avaritia avocari potest. Illa autem altera
963 III, 16, 35 | cum a contuendis nos malis avocat, nulla est. Non est enim
964 III, 15, 33 | aegritudinis in duabus rebus ponit, avocatione a cogitanda molestia et
965 V, 14, 42 | temperantia cum a libidine avocet, tum insolenti alacritate
966 II, 10, 24 | fundit vastum et sublime avolans~Pinnata cauda nostrum adulat
967 I, 43, 103 | nostro non persuasi me hinc avolaturum neque mei quicquam relicturum.
968 V, 1, 4 | virtus, quam dubitationem avunculus tuus, Brute, sustulit, omnia,
969 I, 28, 68 | quam nos incolimus, Sub axe posita ad stellas septem,
970 I, 7, 14 | praesentia occurrit ut appellarem axioma, --utar post alio, si invenero
971 IV, 3, 5b | eorum alter Cyrenaeus alter Babylonius, numquam profecto scholis
972 I, 14, 31 | agricola, quarum aspiciet bacam ipse numquam; vir magnus
973 I, 28, 69 | pampinis pubescere, Rami bacarum ubertate incurvescere, Segetes
974 V, 13, 37 | flores aut fruges fundat aut bacas, omniaque in omnibus, quantum
975 I, 43, 104 | minime vero' inquit, 'sed bacillum propter me, quo abigam,
976 III, 32, 77 | summo loco natum et quemvis baiolum interesse, cum se Alcibiades
977 V, 26, 75 | Peripatetici veteresque Academici balbuttire aliquando desinant aperteque
978 II, 24, 57 | terram tangere. Ut enim balistae lapidum et reliqua tormenta
979 III, 12, 26 | genas,~Situm inter oris barba paedore horrida atque~Intonsa
980 II, 4, 12a | grammaticum se professus quispiam barbare loquatur, aut si absurde
981 V, 27, 77 | victos se faterentur. Quae barbaria India vastior aut agrestior?
982 II, 20, 46 | adulescentes Olympiae, barbaros in harena videris excipientis
983 V, 36, 104 | singulos sicut operarios barbarosque contemnas, eos aliquid putare
984 II, 22, 52 | Callanus Indus, indoctus ac barbarus, in radicibus Caucasi natus,
985 V, 23, 66 | esset aditus, ad adversam basim accessimus. Apparebat epigramma
986 V, 5, 14 | Caepione M. Aquilio recordatur, beatamque vitam, si imaginibus potius
987 V, 21, 61 | regiarum negaretque umquam beatiorem quemquam fuisse, 'Visne
988 III, 24, 57b| quidem propter id ipsum beatiores, eorumque, qui privatum
989 I, 34, 82 | si ita sit, privari spe beatioris vitae; mali vero quid adfert
990 V, 13, 40a | Sed mihi videntur etiam beatissimi. Quid enim deest ad beate
991 V, 29, 82b | auderent sapientis esse semper beatissimos, id velim audire, quem ad
992 V, 27, 76 | cur eum beatum modo et non beatissimum etiam dixerim?~Dolorem vero
993 V, 11, 34a | tamen teneamus, ut sit idem beatissimus.~
994 I, 45, 109 | officia vitae, cum fortuna bella restabant. quare si ipsa
995 IV, 24, 53 | aperta quis est qui aut bellatori aut imperatori aut oratori
996 IV, 19, 43 | excanduit fortitudo. Nec vero de bellatoribus solum disputant: imperia
997 IV, 24, 54 | videbis furentem. Quid? ista bellatrix iracundia, cum domum rediit,
998 III, 26, 63 | captent, ut ait Homerus de Bellerophonte:~'Qui miser in campis maerens
999 I, 46, 110 | Themistoclem Epaminondam bellicae virtutis. ante enim Salamina
1000 I, 10, 21 | animum vel animam nec in bestia, vimque omnem eam, qua vel
1001 V, 13, 38 | perspici potest. Namque alias bestias nantis aquarum incolas esse
1002 I, 39, 94 | propemodum brevitate qua illae bestiolae reperiemur. ~
1003 I, 39, 94 | influit, Aristoteles ait bestiolas quasdam nasci, quae unum