| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero Tusculanae IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Lib. Cap. Par. grey = Comment text
1510 I, 41, 99a | quibus accusatus aut a quibus condemnatus sum, habeo quod suscenseam,
1511 IV, 2, 4 | duodecim tabulae declarant, condi iam tum solitum esse carmen;
1512 IV, 29, 62 | explicanda est oratione communis condicio lexque vitae.~63.
1513 III, 17, 36 | adpetas, qui mortalis natus condicionem postules inmortalium et
1514 V, 9, 27 | in visceribus medullisque condideris et definieris summum bonum
1515 V, 34, 98 | coxerat: 'Minime mirum; condimenta enim defuerunt.' 'Quae tandem?'
1516 V, 34, 97 | videt, desideriis omnia ista condiri ? Darius in fuga cum aquam
1517 I, 18, 41b | cum Aristoxeno aequali et condiscipulo suo, doctos sane homines,
1518 II, 25, 60 | sensisset. Quem cum Cleanthes condiscipulus rogaret quaenam ratio eum
1519 I, 45, 108 | errores perspicere cum liceat? condiunt Aegyptii mortuos et eos
1520 V, 34, 98 | rebus Lacedaemoniorum epulae condiuntur.' Atque hoc non ex hominum
1521 V, 31, 87 | putet esse iudicem eumque condocefaciat, ut ea, quae bona malave
1522 I, 18, 41b | omittamus; quorum alter ne condoluisse quidem umquam videtur, qui
1523 I, 45, 108 | Persae etiam cera circumlitos condunt, ut quam maxime permaneant
1524 I, 13, 29 | Graeciae prodiderunt eruere coner, ipsi illi maiorum gentium
1525 I, 38, 92 | vivere,ut,cum saxaginta confecerit,reliquos dormiat; ne sui
1526 II, 17, 41 | mittunt etiam vulneribus confecti ad dominos qui quaerant
1527 I, 40, 96 | iucundum esse debet, quo confecto nulla reliqua cura, nulla
1528 V, 8, 23 | omnibus oppressum corpus et confectum doloribus, huic paulumne
1529 III, 12, 27a| senio et aegritudine esse confectus. ~
1530 I, 1, 2 | neque ulla cum gente sunt conferenda. quae enim tanta gravitas,
1531 IV, 32, 68 | nihil videam quod putem conferendum. Quem Caecilius ~'deum qui
1532 III, 19, 44 | potius abiciundus; est enim confertus voluptatibus. Quaerendum
1533 II, 14, 32b | potest virtus), sed si unam confessus eris te non habere, nullam
1534 III, 1, 2 | optima duce cursum vitae conficere possemus, haut erat sane
1535 III, 33, 80 | maxume excruciari luctuque confÏci, quo pravius nihil esse
1536 I, 11, 22b | quod non atomorum turba conficiat. ~23.
1537 III, 12, 26 | inpudens luctus maerore se conficientis, quod imperare non liceat
1538 II, 22, 51 | filiis ; nutu, quod volet, conficiet, nullo labore, nulla molestia;
1539 V, 16, 48 | beata igitur vita virtute conficitur.~
1540 V, 40, 117 | primum per se ipsi plerumque conficiunt hominem; sin forte longinquitate
1541 IV, 10, 23 | perturbationibus autem primum morbi conficiuntur, quae vocant illi nosêmata,
1542 III, 7, 14 | ponitur, ductum verbum a confidendo, quod laudis est). Qui autem
1543 III, 7, 14 | idem est fidens (quoniam confidens mala consuetudine loquendi
1544 II, 1, 3 | nisi quod se imitari posse confiderent, quemque sperandi sibi,
1545 V, 3, 8 | quaesivisse ex eo, qua maxime arte confideret; at illum: artem quidem
1546 III, 17, 38 | praesentibus voluptatibus frueretur confideretque se fruiturum aut in omni
1547 V, 13, 40a | ad beate vivendum ei, qui confidit suis bonis? aut, qui diffidit,
1548 II, 24, 57 | si gemitus in dolore ad confirmandum animum valebit, utemur;
1549 I, 48, 116a| et talibus auctoribus usi confirmant causam rebus a diis inmortalibus
1550 II, 4, 11 | quibusdam quasi praeceptis confirmat vim fortitudinis. Te natura
1551 I, 13, 30 | non institutis opinio est confirmata, non legibus; omni autem
1552 III, 1, 2 | vanitati veritas et opinioni confirmatae natura ipsa cedat.~
1553 II, 22, 51 | sunt ista arma? Contentio, confirmatio sermoque intimus, cum ipse
1554 I, 36, 88 | atque etiam est et urguendum confirmato illo, de quo, si mortales
1555 V, 16, 47 | Socratica illa conclusione confirmatur. Sic enim princeps ille
1556 I, 16, 38a | discipulus eius Pythagoras maxime confirmavit, qui cum Superbo regnante
1557 IV, 37, 80 | fidentia, id est firma animi confisio, scientia quaedam est et
1558 I, 8, 16 | enim spinosiora, prius ut confitear me cogunt quam ut adsentiar.
1559 II, 25, 61 | molestus, numquam te esse confitebor malum".~
1560 III, 19, 44 | Haec Epicuro confitenda sunt aut ea, quae modo expressa
1561 III, 28, 66b| iudicio suscipi aegritudinem confitendum est.~67.
1562 III, 28, 69 | optumus et gravissumus quisque confitetur multa se ignorare et multa
1563 IV, 22, 50 | fortitudo, iratumne censes conflixisse cum Erymanthio apro aut
1564 II, 2, 6 | si ad haec studia plures confluxerint. Sed eos, si possumus, excitemus,
1565 I, 22, 50 | sit in ipso corpore, quae conformatio, quae magnitudo, qui locus;
1566 I, 35, 85 | progenie orbatum, cum in aram confugisset, hostilis manus interemit.
1567 I, 11, 23 | posset, sed est difficile confundere. quare si, ut ista non disserantur,
1568 V, 31, 88 | memoria et recordatione confutat? Nec haec sic agit, ut ex
1569 V, 40, 117 | sermonem alterius non requiret.~Congerantur in unum omnia, ut idem oculis
1570 V, 7, 18 | in eam quae conveniunt, congerunt omnia, etsi alio loco disputata
1571 IV, 21, 48 | constantiam: ~'Conlocuntur, congrediuntur, quaerunt aliquid, postulant,'~
1572 V, 13, 38 | partim solivagas, partim congregatas, inmanis alias, quasdam
1573 I, 25, 62 | aut qui dissipatos homines congregavit et ad societatem vitae convocavit,
1574 V, 1, 3 | dederit et corporum doloribus congruentis et separatim suis angoribus
1575 IV, 13, 30 | corporis temperatio, cum ea congruunt inter se e quibus constamus,
1576 III, 31, 76 | omnia in consolationem unam coniecimus; erat enim in tumore animus,
1577 I, 40, 96 | clarus emoritur: qui cum coniectus in carcerem triginta iussu
1578 IV, 32, 69 | poëtam patri dicere audet se 'coniugem' habuisse ~'Illum, Amor
1579 V, 2, 5 | primo domiciliis, deinde coniugiis, tum litterarum et vocum
1580 V, 25, 70 | ut ipsa se mens agnoscat coniunctamque cum divina mente se sentiat,
1581 V, 20, 58 | quosdam adulescentis amore coniunctos, credebat eorum nemini,
1582 IV, 29, 62 | voluptas sive horum utrumque coniunctum sive tria illa genera bonorum,
1583 V, 20, 59 | transitum ponticulo ligneo coniunxisset, eum ipsum, cum forem cubiculi
1584 I, 49, 117 | laboribus obdormiscere et ita coniventem somno consopiri sempiterno?
1585 II, 20, 47 | omnium et regina ratio, quae conixa per se et progressa longius
1586 III, 28, 70 | reliqui, quos in Consolatione conlegimus.~71a.
1587 IV, 37, 80 | multa in conventu vitia conlegisset in eum Zopyrus, qui se naturam
1588 IV, 36, 78 | conantur facere, dum se ipsi conligant, - quid est autem se ipsum
1589 IV, 24, 54 | esse dicunt, nonne ista conligunt? Remove perturbationes maxumeque
1590 IV, 32, 69 | auctorem in concilio deorum conlocandum putet! De comoedia loquor,
1591 V, 1, 2 | optumo vitae statu exquirendo conlocarent, profecto spe beate vivendi
1592 V, 21, 61 | se ille cupere dixisset, conlocari iussit hominem in aureo
1593 V, 25, 70 | neque se in brevitate vitae conlocatam putat, cum rerum causas
1594 V, 4, 10 | devocavit e caelo et in urbibus conlocavit et in domus etiam introduxit
1595 III, 19, 46a| aegritudinem. Quo modo? Conlocemus in culcita plumea, psaltriam
1596 IV, 21, 48 | videmus saepe constantiam: ~'Conlocuntur, congrediuntur, quaerunt
1597 IV, 22, 49 | pugnam paeniteret. Atque hi conlocuti inter se, prius quam manum
1598 I, 13, 30 | arbitrantur, nec vero id conlocutio hominum aut consessus efficit,
1599 V, 12, 35 | inquit; 'numquam enim cum eo conlocutus sum. -- Ain tu? an aliter
1600 V, 39, 115 | finxisset, cum ariete etiam conloquentem facit eiusque laudare, fortunas,
1601 I, 41, 98 | vobis videri potest? ut vero conloqui cum Orpheo Musaeo Homero
1602 I, 42, 101 | unus, cum Perses hostis in conloquio dixisset glorians: 'solem
1603 V, 23, 65 | Ego autem cum omnia conlustrarem oculis -- est enim ad portas
1604 IV, 22, 50 | Marathonii tauri cornua conprehendit iratus? Vide ne fortitudo
1605 IV, 13, 29 | totius valetudinis corporis conquassatione et perturbatione gignuntur,
1606 II, 21, 50 | obiurgat, idque moriens: ~Conqueri fortunam adversam, non lamentari
1607 V, 5, 13 | es facturus, nova aliqua conquiras oportet; ista me minime
1608 V, 21, 62 | incendebantur odores, mensae conquisitissimis epulis extruebantur. Fortunatus
1609 II, 17, 41 | non meditatione et ratione conroboret? Crudele gladiatorum spectaculum
1610 I, 34, 83 | auditis mortem sibi ipsi consciscerent. ~84.
1611 II, 4, 10 | adiutus. Etsi enim mihi sum conscius numquam me nimis vitae cupidum
1612 IV, 29, 63 | eramus - maerore et dolore conscripsimus; quodque vetat Chrysippus,
1613 II, 4, 11 | quibus inventa, disputata, conscripta sunt? Quotus enim quisque
1614 V, 41, 121 | comprehendamus. Equidem me etiam conscripturum arbitror -- ubi enim melius
1615 II, 2, 5 | sententiis quasi addicti et consecrati sunt eaque necessitate constricti,
1616 II, 3, 8 | adprobant aut non studiosissime consectantur, Epicurum autem et Metrodorum
1617 III, 2, 3 | summa inanitate versatur consectaturque nullam eminentem effigiem
1618 V, 18, 54a | numquam se tamen satis consecutam putat, sic sapientia semper
1619 V, 34, 97 | peragranti Aegyptum comitibus non consecutis cibarius in casa panis datus
1620 IV, 20, 46 | cum aut se non idem videat consecutum, quod alium, aut alium idem,
1621 V, 4, 11 | autem die cum eodem in loco consedissemus, sic est propositum, de
1622 I, 13, 30 | legibus; omni autem in re consensio omnium gentium lex naturae
1623 I, 15, 35 | Quodsi omnium consensus naturae vox est, omnesque
1624 I, 15, 35 | omnesque qui ubique sunt consentiunt esse aliquid, quod ad eos
1625 V, 20, 57 | omnia se posse censebat, consequebatur.~58.
1626 III, 15, 33 | praeteritarum memoria et spe consequentium sapientis vitam refertam
1627 IV, 22, 49 | inter se, prius quam manum consererent, leniter et quiete nihil
1628 I, 14, 32a | homines iuvandos, tutandos, conservandos, arbitrantur? abiit ad deos
1629 IV, 24, 53 | aut omnino neglegendarum conservans earum rerum stabile iudicium'
1630 I, 18, 42 | evenit, sive permanent et conservant habitum suum, hoc etiam
1631 IV, 1, 2 | solum expetita, sed etiam conservata et culta videantur. Erat
1632 IV, 24, 53 | rebus obtemperans' vel 'conservatio stabilis iudicii in eis
1633 IV, 9, 22 | rectae rationi pareant, conservatque considerata iudicia mentis,
1634 III, 16, 34 | enim consequitur, ut et considerandis rebus humanis proprio philosophiae
1635 III, 22, 52 | quanta sint quae accidunt, considerando spatium non datur, deinde,
1636 V, 1, 3 | vehementer exercuit, mecum ipse considerans huic incipio sententiae
1637 IV, 1, 2 | Hoc autem loco consideranti mihi studia doctrinae multa
1638 V, 25, 71 | tranquillitate humana et citeriora considerat! Hinc illa cognitio virtutis
1639 IV, 9, 22 | rationi pareant, conservatque considerata iudicia mentis, sic huic
1640 III, 22, 52 | diligenter necopinatorum naturam consideres, nihil aliud reperias nisi
1641 I, 24, 57 | tantarum insitas et quasi consignatas in animis notiones, quas
1642 V, 17, 49 | ferendum, ut Epaminondas:~'Consiliis nostris laus est attonsa
1643 I, 23, 54 | caelum omnisque natura <et> consistat necesse est nec vim ullam
1644 IV, 18, 42 | imprudens nec reperit locum consistendi. Quam ob rem nihil interest,
1645 V, 28, 80 | cum tortoris os viderit, consistet virtutibusque omnibus sine
1646 V, 14, 40b | eorum, in quibus vita beata consistit. Nam qui timebit ne quid
1647 II, 7, 19 | ab Hercule acceperat tum consolabantur cum ~E viperino morsu venae
1648 III, 23, 57a| generi similis est ea ratio consolandi, quae docet humana esse
1649 III, 25, 60 | alienorum malorum ad malivolos consolandos esse accommodatam. Mihi
1650 III, 31, 76 | Sunt qui unum officium consolantis putent malum illud omnino
1651 III, 31, 75 | Haec igitur officia sunt consolantium, tollere aegritudinem funditus
1652 I, 34, 83 | ipsos, quantum potuimus, consolati sumus. a malis igitur mors
1653 III, 34, 82 | singularum rerum sunt propriae consolationes, de quibus audies tu quidem,
1654 IV, 29, 63 | disputatione explicata est et in Consolationis libro, quem in medio - non
1655 III, 30, 73b| nihil levari adiunguntque consolatores ipsos confiteri se miseros,
1656 III, 29, 71b| Telamonem antea de Aiacis morte consolatus esset, is cum audivisset
1657 I, 49, 117 | et ita coniventem somno consopiri sempiterno? quod si fiat,
1658 I, 38, 92 | cum Luna laboret, a qua consopitus putatur, ut eum dormientem
1659 I, 22, 50 | tecta sunt, casurusne in conspectum videatur animus, an tanta
1660 III, 15, 33 | inpellit rursum et incitat ad conspiciendas totaque mente contrectandas
1661 V, 25, 72 | vitae consentiens et paene conspirans, tum summa iucunditas e
1662 IV, 13, 30 | congruunt inter se e quibus constamus, sanitas, sic animi dicitur,
1663 IV, 37, 81 | esse dicuntur, eorum vitia constant e falsis opinionibus rerum
1664 IV, 25, 55 | dissoluto, nos autem de constanti viro ac sapienti quaerimus.
1665 III, 4, 9 | in tranquillitate quadam constantiaque censebant; his rebus mentem
1666 V, 27, 77 | huic beata sapientis et constantis viri vita cedet? Quam turpe,
1667 III, 1, 1 | causae putem, cur, cum constemus ex animo et corpore, corporis
1668 I, 17, 40 | natura repellantur. quae cum constent, perspicuum debet esse animos,
1669 IV, 17, 39 | ne opprimare, mente vix constes? eaque omnia aut nimis tristia
1670 V, 26, 73 | cruciatu atque tormentis, cum constituerit non modo summum malum esse
1671 IV, 20, 45 | utilitate a natura dicunt constitutam, ut homines castigationibus
1672 IV, 37, 80 | invidi aut tale quid, ei sunt constituti quasi mala valetudine animi,
1673 II, 4, 11 | moratus, ita animo ac vita constitutus, ut ratio postulat? qui
1674 I, 37, 90 | i hoc inest omnis animi constracto ex metu mortis. Qui enim
1675 II, 2, 5 | consecrati sunt eaque necessitate constricti, ut, etiam quae non probare
1676 II, 10, 24 | Namque, ut videtis, vinclis constrictus iovis~Arcere nequeo diram
1677 II, 20, 48 | lacrimisque dedet, vinciatur et constringatur amicorum propinquorumque
1678 I, 31, 75 | nos a corporibus, id est consuescamus mori. hoc, et dum erimus
1679 V, 26, 74 | verecundiam, exercitationem consuetudinemque patiendi, [praecepta fortitudinis],
1680 I, 45, 109 | quantum autem consuetudini famaeque dandum sit, id
1681 II, 17, 40 | ferre non posse clamabit. Consuetudinis magna vis est. Pernoctant
1682 II, 20, 49 | paene animo es~Molli, qui consuetus in armis~Aevom agere...~
1683 III, 28, 70 | Maxumus efferens filium consularem qualis L. Paulus duobus
1684 III, 20, 48 | frumentariam dixerat. Is lege lata consularis ad frumentum accipiundum
1685 I, 38, 91 | omne tempus rei p. suisque consulat,cum posteritatem ipsam,cuius
1686 V, 19, 54b | Similemne putas C. Laeli unum consulatum fuisse, et cum quidem cum
1687 V, 19, 54b | praeteritur, non populus [a bono consule] potius quam ille [a bono
1688 I, 49, 118 | quaedam vis, quae generi consuleret humano nec id gigneret aut
1689 I, 1, 3a | Caeci filio, M.Tuditano consulibus, anno ante natum Ennium.
1690 V, 19, 55 | dedisset; at Cinna collegae sui consulis Cn. Octavi praecidi caput
1691 II, 1, 4a | iudicibus, multitudinem consulto ipsa fugiens eique ipsi
1692 V, 38, 112 | Drusi domum compleri a consultoribus solitam accepimus; cum,
1693 V, 16, 48 | an delectationis et oti consumendi causa locuti sumus, sapientem
1694 IV, 10, 23 | Hoc loco nimium operae consumitur a Stoicis, maxime a Chrysippo,
1695 V, 37, 107 | suas philosophi nobilissimi consumpserunt, Xenocrates Crantor, Arcesilas
1696 II, 3, 9 | est temporis nobis, in eo consumpsimus. Itaque cum ante meridiem
1697 I, 37, 90 | clarius, animo et corpore consumpto totoque animante deleto
1698 III, 31, 75 | eodemque etiam confecta contabuit. Huic erat illa opinio cotidie
1699 V, 19, 56 | suos obruere consulatus et contaminare extremum tempus aetatis.~
1700 I, 30, 72 | nam qui se humanis vitiis contaminavissent et se totos libidinibus
1701 IV, 23, 51 | Contemnendae res humanae sunt, neglegenda
1702 II, 20, 49 | doloris consuetudinem esse non contemnendam magistram. ~
1703 II, 26, 64 | animi, quae maxime eminet contemnendis et despiciendis doloribus,
1704 III, 24, 57b| pauperes commemorantur; de contemnendo honore: multi inhonorati
1705 IV, 35, 74 | ostendatur quam leve, quam contemnendum, quam nihili, sit omnino,
1706 II, 14, 33 | num gravem, num humana contemnentem potes dicere aut Philoctetam
1707 V, 36, 104 | ambitiones levitatesque contemnet honoresque populi etiam
1708 I, 42, 100 | dixissetque ei quidam inimicus: 'contemnisne leges Lycurgi?', responderit: '
1709 III, 19, 46 | his cantoribus Euphorionis contemnitur. Sentit omnia repentina
1710 V, 33, 94 | extenuantur; quarum genera [non] contemnunt, quaerunt tamen copiam.
1711 IV, 30, 64 | instantia feruntur, eisdem contemnuntur sequentia. Nam videndum
1712 V, 37, 106 | Contempto igitur honore, contempla etiam pecunia quid relinquitur
1713 I, 30, 73 | hebescit, ob eamque causam contemplandi diligentiam amittimus. itaque
1714 I, 19, 44 | liberius totosque nos in contemplandis rebus perspiciendisque ponemus,
1715 V, 3, 8 | deinceps omnes, qui in rerum contemplatione studia ponebant, sapientes
1716 V, 3, 9 | vita longe omnibus studiis contemplationem rerum, cognitionemque praestare.~
1717 I, 28, 69 | hominemque ipsum quasi contemplatorem caeli ac deorum cultorem
1718 I, 42, 100 | proditum est, mortem tantopere contempserit, ut, cum ad eam duceretur
1719 IV, 38, 82 | disputata sunt. Morte enim contempta et dolore ad patiendum levato
1720 I, 40, 95 | in omnium rerum humanarum contemptione ac despicientia et in omni
1721 V, 37, 106 | Contempto igitur honore, contempla
1722 I, 46, 111 | esse --; sed ob eam causam contendi ut plura dicerem, quod in
1723 III, 21, 50 | honore aut de dignitate contendimus. Mihi summum in animo bonum
1724 V, 34, 98 | natura non sit alienum, eo contentae non quaerunt amplius.~99.
1725 II, 24, 57 | mehercule M. Antonium vidi, cum contente pro se ipse lege Varia diceret,
1726 II, 24, 56b | omnibus ungulis, ut dicitur, contentioni vocis adserviunt.~57.
1727 II, 2, 4b | fuisset, nisi doctissimorum contentionibus dissensionibusque viguisset.~
1728 II, 24, 57 | missa contentior. Cuius contentionis cum tanta vis sit, si gemitus
1729 II, 24, 57 | hoc gravior, quo est missa contentior. Cuius contentionis cum
1730 II, 23, 54 | similitudines cum corpore. Ut onera contentis corporibus facilius feruntur,
1731 V, 34, 97 | ferunt, cum usque ad vesperum contentius ambularet quaesitumque esset
1732 V, 30, 85 | ex conlatione facile est conterere atque contemnere. Nec enim
1733 V, 33, 96 | sinere. Ita perpetuas et contextas voluptates in sapiente fore
1734 II, 1, 3 | profitebantur ignotum, qui iam conticuerunt paene ab ipso foro inrisi –~
1735 II, 13, 31 | tuque in ea intuens te continebis, cedet profecto virtuti
1736 IV, 13, 31a | subsequens aut virtutis vim ipsam continens pulchritudo vocatur. Itemque
1737 IV, 33, 70 | eoque magis, quod se ipsi continent et coercent. ~71a.
1738 I, 8, 16 | sed nihil te interpellabo; continentem orationem audire malo. ~
1739 IV, 16, 36 | temperantem, alias constantem continentemque dicimus; non numquam haec
1740 IV, 10, 23 | necessaria ea, quae rem continenti pertractemus.~24a.
1741 V, 34, 99 | siccitatem, quae consequitur hanc continentiam in victu, adde integritatem
1742 IV, 31, 65 | una, res videtur causam continere, omnis eas esse in nostra
1743 IV, 16, 36 | Quodnisi eo nomine virtutes continerentur, numquam ita pervolgatum
1744 I, 40, 96 | praecordiis conceptam mortem contineret, vereque ei, cui venenum
1745 I, 1, 1 | quae philosophia dicitur, contineretur, hoc mihi Latinis litteris
1746 V, 27, 76 | lateque se pandant caelumque contingant; ut, ea qui adeptus sit,
1747 I, 34, 82 | caelum migrare. spero fore ut contingat id nobis. sed fac, ut isti
1748 I, 10, 22a | novo nomine quasi quandam continuatam motionem et perennem.~
1749 II, 17, 39 | Ubi tantum luctus continuatur, vide quam non flebiliter
1750 III, 18, 40 | non est, si malo careat, continuone fruitur summo bono? ~41.
1751 I, 49, 117 | ita velut superiore e loco contionandum, ut homines mortem vel optare
1752 V, 20, 59 | consistere non auderet, contionari ex turri alta solebat.~60.
1753 III, 26, 63 | sententias colligit, quae verba contorquet! ut licere quidvis rhetori
1754 III, 10, 22 | Stoicis concludunturque contortius. Sed latius aliquando dicenda
1755 II, 18, 42 | necne, Stoici viderint, qui contortulis quibusdam et minutis conclusiunculis
1756 IV, 31, 67 | illud iam supra diximus, contractionem animi recte fieri numquam
1757 III, 34, 83 | maerens, morsus tamen et contractiuncula quaedam animi relinquetur.
1758 IV, 7, 14b | praesentis, in quo demitti contrahique animo rectum esse videatur,
1759 V, 27, 76 | nostram atque nostrorum contraque aegritudinem et reliquas
1760 IV, 24, 53 | scientia rerum formidolosarum contrariarumque aut omnino neglegendarum
1761 V, 17, 50 | virtute esse ad beatam vitam? contrariorum enim contraria sunt consequentia. ~
1762 IV, 5, 10 | cum irae tum cupiditatis, contrarios inimicosque rationi. ~11a.
1763 III, 8, 17 | servare constantiam. Cui contrarium vitium nequitia dicitur.~
1764 II, 17, 41 | ferrum recipere iussus collum contraxit? Tantum exercitatio, meditatio,
1765 III, 15, 33 | conspiciendas totaque mente contrectandas varias voluptates, quibus
1766 III, 33, 79 | genera-, sed ad tempus, ad controversiae naturam, ad personam accomodamus,
1767 V, 41, 120 | Quorum controversiam solebat tamquam honorarius
1768 III, 33, 79 | statu - sic enim appellamus controversiarum genera-, sed ad tempus,
1769 IV, 3, 6 | Stoicis, cum Academici eorum controversias disceptarent, nulla fere
1770 III, 16, 35 | illa, quam adfert, cum a contuendis nos malis avocat, nulla
1771 I, 20, 45b | putamus, cum totam terram contueri licebit eiusque cum situm,
1772 V, 1, 2 | ad philosophiae studium contulerunt, ut omnibus rebus posthabitis
1773 I, 4, 8 | appellant, in totidem libros contuli. fiebat autem ita ut, cum
1774 III, 12, 27a| Latinorum armis potuisset, Cumas contulisse se dicitur inque ea urbe
1775 IV, 3, 6 | editis commota multitudo contulit se ad eam potissimum disciplinam,
1776 I, 29, 71 | fuit adhibuitque liberam contumaciam a magnitudine animi ductam,
1777 IV, 36, 77 | inter fratres gravissimae contumeliae, ut facile appareat Atrei
1778 IV, 36, 77 | Qui illius acerbum cor contundam et comprimam'. ~Quo igitur
1779 IV, 8, 19 | et quasi comitem pavoris, conturbationem metum excutientem cogitata,
1780 IV, 4, 8 | poterit. Quid enim? metusne conturbet? At earum rerum est absentium
1781 II, 17, 40 | inde pugiles caestibus contusi ne ingemescunt quidem. ~
1782 III, 3, 5 | passi sint, continuo etiam convalescant, animi autem, qui se sanari
1783 IV, 35, 74 | mutatione tamquam aegroti non convalescentes saepe curandus est; ~75.
1784 IV, 15, 34 | adfectio animi constans conveniensque, laudabiles efficiens eos,
1785 V, 28, 82a | congruere naturae cumque ea convenienter vivere, cum id sit in sapientis
1786 V, 9, 26 | quam enim sibi constanter convenienterque dicat, non laborat. Laudat
1787 I, 41, 98 | iudicio iniquo circumventos convenirem! temptarem etiam summi regis,
1788 I, 41, 98 | Rhadamanthum Aeacum Triptolemum, convenireque eos qui iuste <et> cum fide
1789 V, 20, 58 | detraxerat, et quibusdam convenis et feris barbaris corporis
1790 V, 7, 18 | in manibus, in eam quae conveniunt, congerunt omnia, etsi alio
1791 IV, 37, 80 | Socrates dicitur: cum multa in conventu vitia conlegisset in eum
1792 III, 26, 63 | rabiem fingi in canem esse conversam. Sunt autem alii, quos in
1793 I, 25, 63 | dissimillimos motus una regeret conversio. quod si in hoc mundo fieri
1794 I, 25, 62 | vocabulo errantia, quorum conversiones omnisque motus qui animo
1795 V, 24, 69 | cum totius mundi motus conversionesque perspexerit sideraque viderit
1796 I, 28, 68 | candoremque caeli, dein conversionis celeritatem tantam quantam
1797 IV, 34, 73 | amorem suum sublevandum conversurum putat, Venerem unam excludit
1798 V, 24, 68 | cognitionem intellegentiamque convertant. Sumatur enim nobis quidam
1799 III, 29, 71b| cum fortuna mutata impetum~Convertat, clade subita frangatur
1800 IV, 27, 59 | Ad te igitur mihi iam convertenda omnis oratio est; simulas
1801 III, 14, 29 | facimus, in Latinum illa convertere: ~'Nam qui haec audita a
1802 III, 30, 73b| eos impetum suum fortuna converterit, utrumque dissolvitur. Sunt
1803 I, 28, 69 | Fontes scatere, herbis prata convestirier, tum multitudinem pecudum
1804 I, 6, 11 | poetarum et pictorum portenta convincere? Atqui pleni libri sunt
1805 I, 2, 3b | solitos esse in epulis canere convivas ad tibicinem de clarorum
1806 V, 35, 100b| cenavisset apud Platotiem eoque convivio admodum delectatus esset
1807 V, 2, 5 | homines in societatem vitae convocasti, tu eos inter se primo domiciliis,
1808 I, 25, 62 | congregavit et ad societatem vitae convocavit, aut qui sonos vocis, qui
1809 III, 21, 50 | multi autem sunt, qui statim convolent -; ego sum is qui dicam
1810 V, 32, 89b | ut cotidianis sumptibus copiae suppetant, cum procul ab
1811 V, 7, 20 | equitatu, non pedestribus copiis, non navium moltitudine,
1812 II, 15, 35 | duo Graeci illi, quorum copiosior est lingua quam nostra,
1813 V, 4, 11 | cum Carneades acutissime copiosissimeque tenuisset, fecimus et alias
1814 III, 20, 49 | tenuem victum antefert copioso, negat ullum esse tempus,
1815 II, 11, 26 | etsi tam nemo erat admodum copiosus, verum tamen versus ab eis
1816 IV, 11, 24b | se differunt, re quidem copulata sunt, eaque oriuntur ex
1817 I, 29, 71 | nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil
1818 V, 30, 85 | honestate Dinomachus et Callipho copulavit, indolentiam autem honestati
1819 V, 27, 78 | aut faelem aut canem aut corcodillum violenti quorum etiamsi
1820 I, 9, 18 | ille prudens bis consul 'Corculum' et 'egregie cordatus homo,
1821 I, 9, 18 | consul 'Corculum' et 'egregie cordatus homo, catus Aelius Sextus'. ~
1822 I, 9, 19a | Empedocles animum esse censet cordi suffusum sanguinem; aliis
1823 IV, 8, 18 | aut proditoris supplicio cordia commovetur); angor aegritudo
1824 I, 25, 60 | puto. non est certe nec cordis, nec sanguinis, nec cerebri,
1825 II, 14, 32b | scis igitur, si quid de Corinthiis tuis amiseris, posse habere
1826 IV, 14, 32 | quod ingeniosi, ut aes Corinthium in aeruginem, sic illi in
1827 V, 37, 109 | poterat, fugit Tarquinios Corintho et ibi suas fortunas constituit
1828 I, 36, 87 | nos, qui sumus, num aut cornibus caremus aut pinnis? ecquis
1829 IV, 22, 50 | Theseus Marathonii tauri cornua conprehendit iratus? Vide
1830 I, 5, 10a | ipsi pro te erit maxima corona causa dicenda. haec fortasse
1831 I, 35, 86a | Neapoli, melius est factum. coronati Neapolitani fuerunt, nimirum
1832 IV, 14, 31b | Illud animorum corporumque dissimile, quod animi valentes
1833 III, 3, 5 | animus invenerit, cumque ad corporurn sanationem multum ipsa corpora
1834 I, 11, 22b | sed levibus et rotundis corpusculis efficientem animum concursu
1835 III, 9, 18b| queritur hoc, ut opinor, modo:~'Corque meum penitus turgescit tristibus
1836 V, 2, 5 | omnis a philosophia petenda correctio est. Cuius in sinum cum
1837 IV, 31, 65 | rursus anxius, alia timidus corrigendus.~66.
1838 III, 2, 4 | formam eius pulchritudinemque corrumpit. Qua caecitate homines,
1839 V, 31, 87 | eam minis aut blandimentis corrupta deseret. Eadem Calliphontis
1840 IV, 35, 75 | accusare nolis, stupra dico et corruptelas et adulteria, incesta denique,
1841 IV, 13, 29 | dissentiens. Ita fit, ut in altera corruptione opinionum morbus efficiatur
1842 IV, 13, 28b | appellant totius corporis corruptionem, aegrotationem morbum cum
1843 IV, 10, 23 | Quem ad modum, cum sanguis corruptus est aut pituita redundat
1844 II, 9, 21 | iace, obsecro, in me vim coruscam fulminis!~Nunc, nunc dolorum
1845 IV, 19, 43 | verbis iracundiam laudant, cotem fortitudinis esse dicunt,
1846 IV, 21, 48 | pompa: 'ardores animorum cotesque virtutum.' An vero vir fortis,
1847 IV, 14, 33 | quoniam tamquam ex scrupulosis cotibus enavigavit oratio, reliquae
1848 III, 27, 65 | prohibet? ut apud Homerum cotidianae neces interitusque multorum
1849 V, 32, 89b | amori, ut ambitioni, ut cotidianis sumptibus copiae suppetant,
1850 V, 25, 72 | tum summa iucunditas e cotidiano cultu atque victu. Quid
1851 V, 34, 98 | delectatum. Tum is qui illa coxerat: 'Minime mirum; condimenta
1852 I, 48, 115 | quiddam est in Consolatione Crantoris: ait enim Terinaeum quendam
1853 I, 16, 37 | Maxumis, ubi rigida constat crassa caligo inferum,' tantumque
1854 I, 23, 54 | renascetur, nec ex se aliud creabit, siquidem necesse est a
1855 III, 25, 59b| sunt humandi liberi,~Rursum creandi, morsque est finita omnibus.~
1856 I, 49, 118 | temere nec fortuito sati et creati sumus, sed profecto fuit
1857 V, 20, 58 | adulescentis amore coniunctos, credebat eorum nemini, sed is quos
1858 V, 7, 20 | adtulisset, quo hoc firmius crederemus.~
1859 V, 39, 113 | domi vixit. Is vero, quod credibile vix esset, cum in philosophia
1860 I, 6, 10b | esse credam? An tu haec non credis? Minime vero. Male hercule
1861 I, 21, 48 | quoniam haec sine doctrina credituri fuerunt. ~49.
1862 I, 16, 37 | videtur --, ut, corpora cremata cum scirent, tamen ea fieri
1863 IV, 8, 19 | pallor et tremor et dentium crepitus consequatur, timorem metum
1864 IV, 18, 41 | insistere. Omninoque, quae crescentia perniciosa sunt, eadem sunt
1865 III, 20, 47 | At idem ait non crescere voluptatem dolore detracto,
1866 I, 48, 115 | qua est sententia in Cresphonte usus Euripedes: 'Nam nos
1867 II, 14, 34 | Cretum quidem leges, quas sive
1868 III, 19, 44 | parietes~Deformati atque abiete crispa -'~Scitis quae sequantur,
1869 I, 40, 96 | popino' inquit 'hoc pulchro Critiae', qui in eum fuerat taeterrimus.
1870 I, 43, 103 | relicturum. verum tamen, Crito, si me adsequi potueris
1871 V, 17, 51a | quam vim habeat libra illa Critolai, qui cum in alteram lancem
1872 I, 43, 103 | tempus urgeret, rogatus a Critone, quem ad modum sepeliri
1873 I, 43, 103 | amici, frustra consumpsi; Critoni enim nostro non persuasi
1874 I, 43, 102b| cui cum Lysimachus rex crucem minaretur,'istis, quaeso'
1875 I, 40, 96 | desiderando pendemus animis, cruciamur, angimur, pro di immortales,
1876 IV, 8, 18 | laboriosa, dolor aegritudo crucians, lamentatio aegritudo cum
1877 II, 7, 17b | dicere cuiquam suave esse cruciari; asperum, difficile, odiosum,
1878 I, 46, 111 | suspicio intolerabili dolore cruciat, si opinamur eos quibus
1879 V, 28, 81 | quemcumque ipsae dolorem cruciatumque ducentur. Sapientis est
1880 II, 19, 45 | annos doloribus podagrae crucientur maximis. Sed homo catus
1881 II, 17, 41 | meditatione et ratione conroboret? Crudele gladiatorum spectaculum
1882 III, 25, 60 | esse dicebat, quod in tam crudelem necessitatem incidissemus;
1883 II, 10, 23 | Hos ille cuneos fabrica crudeli inserens~Perrupit artus;
1884 II, 22, 53 | doloris idem Marius ostendit; crus enim alterum non praebuit.
1885 II, 25, 61 | nisi quod esset honestum, cubantem disputavisse, cumque quasi
1886 V, 20, 59 | ante. Et cum fossam latam cubiculari lecto circumdedisset eiusque
1887 V, 20, 59 | coniunxisset, eum ipsum, cum forem cubiculi clauserat, detorquebat.
1888 V, 32, 90 | calciamentum solorum callum, cubile terra, pulpamentum fames,
1889 II, 17, 39 | Patricoles, credo, ut collocet in cubili, ut vulnus obliget. Siquidem
1890 II, 26, 62 | flamma est per quam non cucurrerint ii qui haec olim punctis
1891 V, 37, 108 | Socrates quidem cum rogaretur, cuiatem se esse diceret, 'mundanum'
1892 V, 14, 40b | videatur, qui glorianti cuidam mercatori, quod multas navis
1893 IV, 6, 12 | simul obiecta species est cuiuspiam, quod bonum videatur, ad
1894 III, 19, 46a| Quo modo? Conlocemus in culcita plumea, psaltriam adducamus,
1895 V, 1, 4 | casus contemnit humanos culpaque omni carens praeter se ipsam
1896 II, 5, 13 | enitent, ~sic animi non omnes culti fructum ferunt. Atque, ut
1897 I, 28, 69 | contemplatorem caeli ac deorum cultorem atque hominis utilitati
1898 I, 28, 69 | ad vescendum, partim ad cultus agrorum, partim ad vehendum,
1899 III, 12, 27a| Latinorum armis potuisset, Cumas contulisse se dicitur inque
1900 V, 13, 39 | suo genere expletum atque cumulatum est, idque virtutis est
1901 I, 46, 110 | etiam mori; non enim tum cumulus bonorum iucundus esse potest
1902 V, 4, 10 | cursus anquirebantur et cuncta caelestia. Socrates autem
1903 I, 46, 111 | Olympionicas una e domo prodire cunctari illum diutius in vita fortunae
1904 II, 9, 21 | laceratum patris!~Videte, cuncti, tuque, caelestum sator,~
1905 II, 10, 23 | ascivit manus.~Hos ille cuneos fabrica crudeli inserens~
1906 I, 39, 93 | ferendum putant, si vero in cunis, ne querendum quidem. atqui
1907 III, 2, 4 | quaedam etiam praeclara cuperent eaque nescirent nec ubi
1908 I, 19, 44 | habeant quae nos habere cupiamus, profecto beati erimus,
1909 IV, 17, 39 | bonum illud esse, quod aut cupias ardenter aut adeptus ecferas
1910 I, 48, 116a| Erechtheo, cuius etiam filiae cupide mortem expetiverunt pro
1911 IV, 26, 57 | enim potest, in quo libido cupiditasve sit, non libidinosus et
1912 II, 4, 11 | sollicitudines detrahit, cupiditatibus liberat, pellit timores.
1913 III, 26, 63 | illa apud Ennium nutrix: ~'Cupido cepit miseram nunc me proloqui~
1914 II, 4, 10 | conscius numquam me nimis vitae cupidum fuisse, tamen interdum obiiciebatur
1915 IV, 26, 57 | sit, non libidinosus et cupidus esse? in quo ira, non iracundus?
1916 I, 19, 45a | tamen acie mentis dispicere cupiebant.~
1917 IV, 11, 26 | ligurritio, vinulentia, cuppedia, et si qua similia. Est
1918 III, 1, 1 | animo et corpore, corporis curandi tuendique causa quaesita
1919 III, 34, 82 | ut medici toto corpore curando minimae etiam parti, si
1920 III, 6, 13 | coepimus, tradamus nos ei curandos: sanabimur, si volemus.
1921 IV, 35, 74 | non convalescentes saepe curandus est; ~75.
1922 IV, 35, 74 | alia studia sollicitudines curas negotia, loci denique mutatione
1923 V, 13, 39 | excultus et si eius acies ita curata est, ut ne caecaretur erroribus,
1924 IV, 13, 30 | insipientem etiam cadat, cum curatione [et perturbatione] medicorum
1925 IV, 27, 59 | quas exposui, variae sunt curationes. Nam neque omnis aegritudo,
1926 I, 45, 108 | ut est in omni historia curiosus, sed ita taetra sunt quaedam,
1927 I, 46, 110 | autem tardius fama deseret Curium Fabricium Calatinum, duo
1928 II, 7, 17b | suave est, quam hoc non curo!" Suave etiam? an parum
1929 II, 14, 34 | erudiunt iuventutem, venando currendo, esuriendo sitiendo, algendo
1930 I, 44, 105 | omnia. trahit Hectorem ad currum religatum Achilles: lacerari
1931 V, 5, 13 | amplissima dignitate, ut ad eas cursim perrectura nec eas beata
1932 II, 23, 56a | firmitatem, ut in stadio cursores exclamant quam maxime possunt.
1933 IV, 31, 66 | iure iudicantur leves; et, curvi invidere aegritudinis sit,
1934 II, 10, 24 | pastus refert.~Sic hanc custodem maesti cruciatus alo,~Quae
1935 V, 20, 58 | feris barbaris corporis custodiam committebat. Ita propter
1936 II, 20, 48 | amicorum propinquorumque custodiis; saepe enim videmus fractos
1937 II, 14, 33 | enim te, nisi ita facies, custos dignitatis relinquet et
1938 V, 39, 115 | quidem; nihilo enim erat ipse Cyclops quam aries ille prudentior.~
1939 I, 30, 73 | Itaque commemorat, ut cygni, qui non sine causa Apollini
1940 V, 23, 65 | inerat sphaerae figura et cylindri. Atque ego statim Syracusanis --
1941 V, 23, 64 | sphaeram esse positam cum cylindro.~65.
1942 II, 22, 52 | Democritio cogitetur, qui cum Cypri in manus Timocreontis regis
1943 V, 37, 109 | nostri regis pater, tyrannum Cypselum quod ferre non poterat,
1944 I, 43, 102b| rei p. disciplina. quid? Cyrenaeum Theodorum, philosophum non
1945 IV, 3, 5b | attigissent essetque eorum alter Cyrenaeus alter Babylonius, numquam
1946 III, 15, 31 | Quare accipio equidem a Cyrenaicis haec arma contra casus et
1947 I, 34, 83 | quaerimus. et quidem hoc a Cyrenaico Hegesia sic copiose disputatur,
1948 III, 22, 52 | Cyrenaicorum restat sententia; qui tum
1949 I, 19, 44 | cognoscendi cupiditatem dabant. ~45a.
1950 III, 18, 43 | aliquem Socraticum libellum dabis? hydrauli hortabere ut audiat
1951 V, 28, 80 | redeat illuc, unde deflexit. Dabit, inquam, se in tormenta
1952 V, 37, 109 | sapientesque pelluntur? Damaratus quidem, Tarquinii nostri
1953 III, 14, 30 | aerumnam ferant.~Pericla, damna peregre rediens semper secum
1954 III, 12, 26 | haeret.'~Tu te, Thyesta, damnabis orbabisque luce propter
1955 V, 1, 4 | naturam quam errorem nostrum damnare malumus.~
1956 I, 41, 98 | sicut hic faciebam, capite damnarer.-- Ne vos quidem, iudices
1957 I, 22, 50 | nituntur animosque quasi capite damnatos morte multant, neque aliud
1958 V, 31, 86 | non si altera semper omni damno, altera omni tempestatis
1959 V, 21, 61 | Visne igitur' inquit, 'o Damocle, quoniam te haec vita delectat,
1960 IV, 23, 52 | Facinus fecit maximum, cum Danais inclinantibus~Summam rem
1961 I, 45, 109 | autem consuetudini famaeque dandum sit, id curent vivi, sed
1962 I, 32, 78 | consequens, id vero non dant, ut, cum diu permanserit,
1963 I, 47, 113 | dicitur, ut id illis praemii daret pro pietate, quod maxumum
1964 I, 39, 94 | nullis, si vita longior daretur, posset esse iucundior;
1965 I, 47, 113 | pietate, quod maxumum homini dari posset a deo; post epulatos
1966 V, 34, 97 | desideriis omnia ista condiri ? Darius in fuga cum aquam turbidam
1967 I, 11, 25 | Quid? hoc dasne aut manere animos post mortem
1968 II, 5, 13 | segetem sunt deteriorem datae Fruges, tamen ipsae suapte
1969 IV, 19, 43 | etiam utiliter a natura datas? Quorum est talis oratio:
1970 I, 48, 115 | tris huius modi versiculos datos: 'Igraris homines in vita
1971 I, 47, 114a| homini. quibus Apollo se id daturum ostendit post eius diei
1972 I, 47, 113 | ductus a filiis, precata a dea dicitur, ut id illis praemii
1973 III, 29, 73a| qui nobis carissimi esse debeant, aeque ac nosmet ipsos amemus;
1974 II, 27, 66 | adipiscendo dolore non frangi, debeas existimare aut non esse
1975 V, 15, 45 | similibus partibus effici debeat. Quod si ita est, ex bonis,
1976 V, 2, 6 | eam accuset, quam vereri deberet, etiamsi minus percipere
1977 II, 27, 67 | tibi hoc video non posse deberi. Ita prorsus, et illud quidem
1978 II, 5, 13 | utraque res sine altera debilis. Cultura autem animi philosophia
1979 IV, 15, 34 | acerbas animosque adfligunt et debilitant metu; idem inflammant adpetitione
1980 II, 13, 31 | eiulare, lamentari, frangi, debilitari dolore, dum honestas, dum
1981 V, 10, 29 | corporis, perdita valitudo, debilitas, caecitas, interitus patriae,
1982 III, 34, 81b| patriae, de servitute, de debilitate, de caecitate, de omni casu,
1983 V, 6, 15 | ignominiam infamiam timet, si debilitatem caecitatem, si denique,
1984 V, 27, 76 | magnitudinem animi, patientiam se debilitaturum minatur.~77.
1985 IV, 16, 35b | aegritudine quis adflictus debilitatus iacens? Cui miseriae proxumus
1986 III, 27, 64 | Haec omnia recta vera debita putantes faciunt in dolore,
1987 III, 31, 76 | fungi putet iusto atque debito. Sunt etiam qui haec omnia
1988 III, 22, 54 | possit, sed id, quod ratio debuerat, usus docet, minora esse
1989 IV, 17, 40 | moderatius igitur ferre debuit. Quid, si, cum id ferret
1990 III, 22, 53 | omnia vidi...',~Sed iam decantaverant fortasse. Eo enim erant
1991 I, 14, 32a | quin specimen naturae capi deceat ex optima quaque natura?
1992 I, 48, 115 | usus Euripedes: 'Nam nos decebat coetus celebrantis domum
1993 II, 25, 61 | se, cum Rhodum venisset decedens ex Syria, audire voluisse
1994 II, 3, 8 | omnium eruditorum lectioni decere; nec, si id ipsi minus consequi
1995 V, 13, 38 | comparationem, humanus autem animus decerptus ex mente divina cum alio
1996 I, 37, 89 | concidisset; non cum Latinis decertans pater Decius, cum Etruscis
1997 II, 27, 65 | quidam et inmanes ferro decertare acerrime possunt, aegrotare
1998 I, 46, 110 | esse potest quam molesta decessio. ~111.
1999 II, 24, 59 | gladios hostium videbant Decii, cum in aciem eorum inruebant.
2000 II, 12, 29 | de re laboretur. Quid me decipis, Zeno? Nam cum id, quod
2001 I, 37, 89 | Latinis decertans pater Decius, cum Etruscis filius, cum
2002 I, 4, 7 | haec mihi nunc senilis est declamatio. ponere iubebam, de quo
2003 II, 11, 26 | adamavi hanc quasi senilem declamationem, studiose equidem utor nostris
2004 I, 4, 7 | genere possem. ut enim antea declamitabam causas, quod nemo me diutius
2005 V, 23, 64 | inscriptos acceperam, qui declarabant in summo sepulcro sphaeram
2006 I, 24, 57 | interroganti respondentem declarare se non tum illa discere,
2007 II, 20, 46 | pluribus nominibus unam rem declarari volo, sed utor, ut quam
2008 V, 21, 62 | nollet esse. Satisne videtur declarasse Dionysius nihil esse ei
2009 III, 27, 64 | faciunt in dolore, maximeque declaratur hoc quasi officii iudicio
2010 I, 32, 79 | nasci autem animos, quod declaret eorum similitudo qui procreentur,