| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero Tusculanae IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Lib. Cap. Par. grey = Comment text
2011 IV, 6, 13 | adpetimus, sic a malis natura declinamus, quae declinatio si cum
2012 IV, 6, 13 | natura declinamus, quae declinatio si cum ratione fiet, cautio
2013 II, 8, 20 | pulmonum haurit spiritus;~iam decolorem sanguinem omnem exorbuit.~
2014 V, 41, 119 | quiddam et inani vocis sono decoratum esse dicant, ei tamen semper
2015 III, 9, 18b| turgescit tristibus iris,~Cum decore atque omni me orbatum laude
2016 II, 13, 30 | honestum, quod rectum, quod decorum appellamus, quod idem interdum
2017 I, 39, 94 | quae vero occidente sole, decrepita, eo magis, si etiam solstitiali
2018 II, 4, 11 | obtemperet ipse sibi et decretis suis pareat?~12a.
2019 V, 29, 84a | ut hoc praeclarum quasi decretum beatae vitae possit omnium
2020 III, 34, 82 | invitatione ad dolendum, cum id decreverimus ita fieri oportere.~83.
2021 II, 6, 16 | si id summum malum esse decreverit? quis autem non miser non
2022 III, 27, 65 | est heauton timôroumenos?~'Decrevi tantisper me minus iniuriae,~
2023 II, 17, 41 | decubuit turpiter? quis, cum decubuisset, ferrum recipere iussus
2024 II, 17, 41 | modo stetit, verum etiam decubuit turpiter? quis, cum decubuisset,
2025 II, 17, 41 | eis factum sit, se velle decumbere. Quis mediocris gladiator
2026 I, 8, 15 | calcem, ad quam cum sit decursum, nihil sit praeterea extimescendum.
2027 IV, 25, 55 | minime decet, simulare non dedecet. An tibi irasci tum videmur,
2028 III, 28, 71a| opinantes aegritudini se solent dedere, id hi turpe putantes aegritudinem
2029 II, 15, 36 | formam rerum publicarum dederunt, corpora iuvenum firmari
2030 IV, 38, 82 | eos, qui se aegritudini dediderunt, miseros adflictos aerumnosos
2031 I, 4, 7 | ita nos studiose [operam] dedimus, ut iam etiam scholas Graecorum
2032 II, 25, 60 | tantum operae philosophiae dedissem, si dolorem tamen ferre
2033 II, 3, 9 | meridiem dictioni operam dedissemus, sicut pridie feceramus,
2034 II, 12, 28 | expecto. Quare satis mihi dedisti, cum respondisti maius tibi
2035 II, 25, 60 | esse didicisset, a dolore dedoctus est. Nam cum ex renibus
2036 II, 25, 60 | quaenam ratio eum de sententia deduxisset, respondit: "Quia, cum tantum
2037 V, 38, 112 | nec amicis deliberantibus deerat et Graecam scribebat historiam
2038 II, 11, 26 | poetis ; sed sicubi illi defecerunt, verti enim multa de Graecis,
2039 IV, 9, 22 | tota mente a recta ratione defectio, sic aversa a praescriptione
2040 IV, 4, 7b | Sed defendat, quod quisque sentit; sunt
2041 III, 21, 51 | cum ab is non sane animosa defendatur sententia, pro qua non in
2042 III, 20, 48 | effudisset aerarium verbis tamen defendebat aerarium. Quid verba audiam
2043 III, 13, 28 | Praeterea ad Troiam cum misi ob defendendam Graeciam,~Scibam me in mortiferum
2044 IV, 19, 43 | modo accusantem, sed ne defendentem quidem probant sine aculeis
2045 I, 5, 10a | apud quos nec te L.Crassus defendet nec M.Antonius nec, quoniam
2046 V, 30, 85 | Stoicis, quorum satis videor defendisse sententiam.~Et Peripateticorum
2047 V, 30, 84b | finibus, ut opinor, retentae defensaeque sententiae: primum simplices
2048 I, 1, 1 | Cum defensionum laboribus senatoriisque
2049 IV, 36, 78 | differant in tempus aliud, dum defervescat ira. Defervescere autem
2050 IV, 36, 78 | aliud, dum defervescat ira. Defervescere autem certe signiiÏcat ardorem
2051 III, 28, 67 | subactus miseriis optorpui.'~Defetigatio igitur miseriarum aegritudines
2052 V, 35, 102 | habeant, recordantur. Dies deficiat, si velim paupertatis causam
2053 I, 30, 73 | qui cum acriter oculis deficientem solem intuerentur, ut aspectum
2054 V, 24, 69 | certa sui cursus spatia definiant -- horum nimirum aspectus
2055 V, 26, 73 | praesertim omne malum dolore definiat bonum voluptate, haec nostra
2056 IV, 5, 9b | adferunt, spinas partiendi et definiendi praetermittunt. Quaerebam
2057 IV, 5, 9b | partem in his partiendis et definiendis occupati sunt, illa eorum
2058 IV, 24, 53 | hominis in primis bene definientis, ut putant Stoici; sunt
2059 V, 9, 27 | medullisque condideris et definieris summum bonum firma corporis
2060 II, 13, 30 | tot modis posse dicere. Definis tu mihi, non tollis dolorem,
2061 III, 31, 75 | Additur ad hanc definitionem a Zenone recte, ut illa
2062 IV, 5, 11a | perturbationibus describendis Stoicorum definitionibus et partitionibus, qui mihi
2063 IV, 24, 53 | sint. Quae enim istarum definitionum non aperit notionem nostram,
2064 IV, 9, 21 | libidini subiecta sunt, ea sic definiuntur, ut ira sit libido poeniendi
2065 IV, 19, 44 | est enim ira, ut modo definivi, ulciscendi libido -, sed
2066 III, 19, 44 | mihi fortuna magis nunc defit quam genus.~Namque regnum
2067 III, 19, 44 | disiectae iacent,~Fana fiamma deflagrata, tosti alti stant parietes~
2068 I, 35, 86a | manus incidisset, non liberi defleti, non fortunae omnes a victoribus
2069 V, 28, 80 | modum et redeat illuc, unde deflexit. Dabit, inquam, se in tormenta
2070 V, 21, 62 | porrigebat in mensam; iam ipsae defluebant coronae; denique exoravit
2071 I, 25, 62 | artificiis ad elegantiora defluximus. nam et auribus oblectatio
2072 III, 19, 44 | tosti alti stant parietes~Deformati atque abiete crispa -'~Scitis
2073 IV, 33, 70 | amor amicitiae? cur neque deformem adulescentem quisquam amat
2074 IV, 13, 28b | pravitas membrorum, distortio, deformitas.~29.
2075 V, 41, 118b| fortunae, quas ferre nequeas, defugiendo relinquas. Haec eadem, quae
2076 I, 48, 116a| defuerunt, ubertas orationis non defuit. Clarae vero mortes pro
2077 V, 25, 71 | referenda sint officia, quae degendae aetatis ratio deligenda.
2078 II, 25, 60 | significabat, a quo illum degenerare dolebat. ~61.
2079 V, 21, 61 | vita delectat, ipse eam degustare et fortunam experiri meam?'
2080 II, 8, 20 | Trachiniis edit! cui cum Deianira sanguine Centauri tinctam
2081 IV, 37, 80 | insita, sed ratione a se deiecta diceret. ~81.
2082 II, 5, 14 | tam cito de sententia esse deiectam. Magis esset pudendum, si
2083 IV, 34, 73 | At id erat deis omnibus curandum, quem ad
2084 V, 24, 69 | sustineantur, qua omnia delata gravitate medium mundi locum
2085 V, 36, 104 | honoresque populi etiam ultro delatos repudiabit; nos autem eos
2086 V, 34, 99 | universae more doctae parsimonia delectantur, ut de Lacedaemoniis paulo
2087 V, 39, 114 | effecerit? Quid ergo? aut Homero delectationem animi ac voluptatem aut
2088 V, 39, 115 | discendi quaerendique divinae delectationi toto se animo dedissent?
2089 V, 23, 66 | quas opes studiis eorum et delectationibus antepones?~67.
2090 V, 34, 98 | quod cenae caput erat, delectatum. Tum is qui illa coxerat: '
2091 I, 18, 41b | habere non sentiat, alter ita delectatur suis cantibus, ut eos etiam
2092 II, 26, 64 | plausum captans se tamen ipsa delectet. Quin etiam mihi quidem
2093 V, 35, 102 | studes. Si quis est qui bis delectetur, nonne melius tenues homines
2094 I, 20, 45b | Argo, quia Argivi in ea delecti viri Vecti petebant pellem
2095 V, 21, 61 | mensam eximia forma pueros delectos iussit consistere eosque
2096 V, 20, 58 | familiis locupletium servos delegerat, quibus nomen servitutis
2097 II, 22, 52 | omnia potius quam conscios delendae tyrannidis indicaret; de
2098 IV, 9, 20 | suavitate auditus animum deleniens; et qualis est haec aurium,
2099 IV, 31, 67 | ille apud Trabeam: ~'Lena delenita argento nutum observabit
2100 V, 27, 78 | opinionibus maloque more delenitum mollivimus. Aegyptiorum
2101 I, 12, 27 | esse omnia tollentem atque delentem, sed quandam quasi migrationem
2102 I, 12, 27 | neque excessu vitae sic deleri hominem, ut funditus interiret;
2103 I, 37, 90 | consumpto totoque animante deleto et facto interitu universo
2104 V, 38, 112 | sententiam dicebat nec amicis deliberantibus deerat et Graecam scribebat
2105 I, 44, 106 | ossibus Per terram sanie delibutas foede divexarier --' non
2106 II, 11, 27 | disciplinam vitamque umbratilem et delicatam cum accesserunt etiam poetae,
2107 I, 31, 77a | contemnit, acerrume autem deliciae meae Dicaearchus contra
2108 V, 27, 78 | invicta; sed nos umbris deliciis otio languore desidia animum
2109 IV, 20, 45 | ignominiis adfici se in delicto dolerent. Impunitas enim
2110 V, 25, 71 | quae degendae aetatis ratio deligenda. Quibus et talibus rebus
2111 II, 4, 12a | artemque vitae professus delinquit in vita. ~
2112 IV, 17, 37 | alacritate futili gestiens deliquescat, is est sapiens quem quaerimus,
2113 I, 21, 48 | metu? quae est anus tam delira quae timeat ista, quae vos
2114 I, 6, 10b | Adeone me delirare censes, ut ista esse credam?
2115 II, 27, 67 | praesto est, qui excipiat, vel delphinus, ut Arionem Methymnaeum
2116 III, 29, 71b| dicuntur haec: quis tam demens, ut sua voluntate maereat?
2117 IV, 32, 68 | Cui in manu sit,'quem esse dementem velit,~Quem sapere' quem
2118 I, 17, 41a | aut in Empedocleo sanguine demersa iaceat.~
2119 I, 30, 74 | deus iniussu hinc nos suo demigrare; cum vero causam iustam
2120 I, 28, 68 | lunamque adcretione et deminutione luminis quasi fastorum notantem
2121 V, 9, 24 | ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret. Quam bene, non
2122 III, 7, 14 | infractionem quidem animi et demissionem. Quae in quem cadunt, in
2123 II, 20, 47 | fere natura molle quiddam, demissum, humile, enervatum quodam
2124 IV, 17, 37 | rerum aut intolerabile ad demittendum animum aut nimis laetabile
2125 IV, 6, 14a | malis opinatis animosque demittunt et contrahunt rationi non
2126 I, 34, 82 | Democritum insimulat Epicurus, Democritii negant. ne in animo quidem
2127 II, 22, 52 | indicaret; de Anaxarcho Democritio cogitetur, qui cum Cypri
2128 IV, 35, 76 | omni perturbatione dicitur, demonstrandum, nullam esse nisi opinabilem,
2129 V, 20, 60 | interfici, alterum, quia viam demonstravisset interimendi sui, alterum,
2130 I, 13, 29 | reperientur. quaere, quorum demonstrentur sepulcra in Graecia; reminiscere,
2131 III, 26, 63 | Itaque et Aeschines in Demosthenem invehitur, quod is septimo
2132 IV, 19, 44 | suscitari. Cui non sunt auditae Demosthenis vigiliae? qui dolere se
2133 II, 24, 58 | modo de dignitatis gradu demoveri.~59.
2134 I, 15, 33 | apparet facillime. quo quidem dempto, quis tam esset amens, qui
2135 | demum
2136 II, 22, 52 | nos, si pes condoluit si dens, ferre non possumus. Opinio
2137 V, 16, 46 | dicantur necesse est, candiduli dentes, venusti oculi, color suavis
2138 IV, 8, 19 | terrorem pallor et tremor et dentium crepitus consequatur, timorem
2139 I, 44, 106 | reliquias semesas sireis denudatis ossibus Per terram sanie
2140 I, 49, 118 | careamus; sin autem nihil denuntiabitur, eo tamen simus animo, ut
2141 I, 49, 118 | tale acciderit, ut a deo denuntiatum videatur ut exeamus e vita,
2142 III, 11, 25 | aegritudinem, si possumus, depellamus. Id enim sit propositum,
2143 II, 6, 16 | oppositoque dedecore sententia depellerere, in eo magistra vitae philosophia
2144 III, 32, 77 | traderet turpitudinemque depelleret, - quid dicemus, Cleanthe?
2145 I, 32, 77b | me nemo de inmortalitate depellet. ~78.
2146 II, 23, 54 | simillime animus intentione sua depellit pressum omnem ponderum,
2147 V, 14, 40b | qui timebit ne quid ex is deperdat, beatus esse non poterit.~
2148 I, 34, 83 | fore, etiam vitam efficere deplorando miseriorem? fecimus hoc
2149 V, 39, 115 | poëtae, numquam inducunt deplorantem caecitatem suam; at vero
2150 III, 22, 53 | eadem illa de Andromacha deplorare: ~'Haec omnia vidi...',~
2151 I, 4, 7 | pristinum dicendi studium deponere et in hac maiore et uberiore
2152 III, 28, 66b| esse susceptum? Si igitur deponi potest, etiam non suscipi
2153 III, 8, 17 | qui propter avaritiam clam depositum non reddidit, quod est iniustitiae,
2154 III, 1, 2 | malis moribus opinionibusque depravati sic restinguimus, ut nusquam
2155 V, 40, 118a| Paulus Persi deprecanti, ne in triumpho duceretur, '
2156 V, 19, 56 | iratus necessariis Catuli deprecantibus non semel respondit, sed
2157 II, 22, 52 | nullum genus supplicii deprecatus est neque recusavit. Callanus
2158 V, 17, 51a | putet, ut terram et maria deprimat.~
2159 II, 17, 41 | fit. Cum vero sontes ferro depugnabant, auribus fortasse multae,
2160 IV, 22, 49 | multa cum hilaritate, cum depugnaturus esset cum Hectore; cuius,
2161 III, 14, 30 | praeter spem eveniat, omne id deputare esse in lucro.'~
2162 III, 27, 65 | deputem -'~Malo se dignum deputat, nisi miser sit. Vides ergo
2163 III, 27, 65 | quidem me quovis dignum deputem -'~Malo se dignum deputat,
2164 II, 19, 45 | sapere dicere, sed nos ab eo derideri puto. Ego summum dolorem ("
2165 IV, 37, 80 | perspicere profitebatur, derisus est a ceteris, qui illa
2166 V, 25, 72 | nihil in suam domum inde derivet, reliquis utatur tot tam
2167 IV, 35, 76 | nihilo plus agas,~Quam si des operam, ut cum ratione insanias.~
2168 II, 26, 62 | ab eis qui in id certamen descendant devitari dolorem? apud quos
2169 V, 31, 87 | vita virtutem cumque ea descendet in taurum Aristotele Xenocrate
2170 V, 26, 75 | vitam in Phalaridis taurum descensuram.~
2171 III, 2, 3 | opinionum pravitate a naturaque desciscimus, ut nobis optime naturae
2172 IV, 5, 11a | in his perturbationibus describendis Stoicorum definitionibus
2173 IV, 9, 20 | Voluptatis autem partes hoc modo describunt, ut malevolentia sit voluptas
2174 I, 17, 38b | nisi quid erat numeris aut descriptionibus explicandum: ~39.
2175 I, 23, 55 | posse ut ipse umquam a se deseratur. ex quo efficitur aeternitas,
2176 I, 17, 39 | exspectationem adduxeris, deseris? errare mehercule malo cum
2177 I, 23, 53b | ipsum movet, quia numquam deseritur a se, numquam ne moveri
2178 V, 5, 13 | nec eas beata vita a se desertas passura videatur; cum autem
2179 V, 31, 87 | Hieronymus et si qui sunt qui desertum illum Carneadeum <finem>
2180 I, 47, 112 | etiam rhetorum epilogum desideramus? an hanc iam artem plane
2181 I, 40, 96 | quodsi expectando et desiderando pendemus animis, cruciamur,
2182 V, 32, 92 | se eius voluptates non desiderare, quibus numquam satiari
2183 V, 22, 63 | Quantopere vero amicitias desideraret, quarum infidelitatem extimescebat,
2184 II, 14, 33 | nego (cur enim fortitudo desideraretur?), sed eum opprimi dico
2185 III, 1, 1 | animi autem medicina nec tam desiderata sit, ante quam inventa,
2186 III, 22, 54 | medicina, quanta inveteratae ne desideratur quidem, nec, si aliquot
2187 V, 35, 102 | Cur igitur divitiae desiderentur, aut ubi pauper tas beatos
2188 I, 11, 24 | est de animo: amplius quod desideres nihil erit. Feci mehercule,
2189 V, 11, 32 | Sed tua quoque vide ne desideretur constantia.~- Quonam modo?~-
2190 V, 34, 97 | Etenim quis hoc non videt, desideriis omnia ista condiri ? Darius
2191 V, 27, 78 | umbris deliciis otio languore desidia animum infecimus, opinionibus
2192 III, 28, 70 | qualis M. Cato praetore designato mortuo filio, quales reliqui,
2193 III, 19, 44 | impingendus est, ut plorare desinat, aut aliquid eius modi?
2194 II, 12, 29 | dolorem non esse nequitiam; desine id me docere; hoc doce doleam
2195 V, 39, 113 | ferri facile possit, si non desint subsidia valetudinum.~114.
2196 I, 49, 117 | incipiant vel certe timere desistant? nam si supremus ille dies
2197 III, 34, 83 | molestia esse, adflictari, desperare.~84.
2198 II, 26, 64 | maxime eminet contemnendis et despiciendis doloribus, unam esse omnium
2199 V, 1, 4 | possunt, subter se habet eaque despiciens casus contemnit humanos
2200 II, 4, 11 | videlicet et altum et humana despicientem genuit, itaque facile in
2201 I, 40, 95 | humanarum contemptione ac despicientia et in omni virtute ponamus.
2202 II, 13, 32a | patientiae, rerum humanarum despicientiae quo modo respondebis? adflictusne
2203 I, 31, 77a | Epicureorum, quos equidem non despicio, sed nescio quo modo doctissimus
2204 V, 22, 63 | fuisset ad horam mortis destinatam, 'Utinam ego' inquit 'tertius
2205 II, 2, 5 | iniquo qui certis quibusdam destinatisque sententiis quasi addicti
2206 II, 12, 28 | dedecus, verbo de sententia destitisti. Roga hoc idem Epicurum;
2207 I, 40, 95 | quibusdam bonis, inlusi destitutique videamur. ~96.
2208 II, 5, 13 | Probae etsi in segetem sunt deteriorem datae Fruges, tamen ipsae
2209 IV, 35, 76 | quem non ipsa pravitate deterreat? Est etiam illud, quod in
2210 IV, 29, 62 | sit, eadem sit omnibus ad deterrendum adhibenda oratio. Continet
2211 IV, 35, 76 | cogitatio, alium satietas deterreret. ~
2212 I, 38, 91 | Itaque non deterret sapientem mors,quae propter
2213 I, 33, 81 | similis, ut esset facile deterrimus; cuius etiam similis P.Crassi,
2214 IV, 25, 55 | laudare, unam rem maxime detestabilem, quorum est tandem philosophorum?
2215 III, 26, 62 | opinione sunt illa varia et detestabilia genera lugendi: paedores,
2216 III, 11, 25 | taetra enim res est, misera, detestabilis, omni contentione, velis,
2217 V, 23, 64 | vita, qua taetrius miserius detestabilius escogitare nihil possum,
2218 V, 20, 59 | forem cubiculi clauserat, detorquebat. Idemque cum in communibus
2219 V, 32, 90 | recta ratione natura vitiosa detorsisset, eodem hoc animo esse potuerunt.~
2220 III, 19, 46a| aegritudines gravissumae detrahantur? Tu enim paulo ante ne intellegere
2221 IV, 31, 65 | error est eripiendus, haec detrahenda opinio atque ut in malis
2222 V, 20, 58 | quibus nomen servitutis ipse detraxerat, et quibusdam convenis et
2223 III, 32, 77 | illi luctum, sed stultitiam detraxeris; alienum autem tempus docendi.
2224 IV, 22, 49 | iratum existimo Gallo torquem detraxisse, nec Marcellum apud Clastidium
2225 III, 18, 42 | bonis relinquerent, si illa detraxissent, nisi si vellent voces inanis
2226 I, 10, 21 | Phthiotam senem, quem ait a Deucalione ortum, disserentem inducit
2227 V, 8, 22 | Athenis imperator apud eum deversarer, dissensio fuit. Mihi enim
2228 I, 30, 72 | inexpiabiles concepissent, iis devium quoddam iter esse, seclusum
2229 V, 4, 10 | autem primus philosophiam devocavit e caelo et in urbibus conlocavit
2230 IV, 21, 48 | longius quicquam~Nobis, quam dextrae gladium dum acconuno alter;~
2231 I, 46, 111 | senem et gratulatus: 'morere Diagora' inquit; 'non enim in caelum
2232 I, 46, 111 | putabant, isque, qui hoc Diagorae dixit, permagnum existimans
2233 I, 46, 111 | illa vox, qui, cum Rhodius Diagoras, Olympionices nobilis, uno
2234 IV, 9, 21 | quibusdam, quae katêgorêmata dialectici appellant, ut habere divitias,
2235 I, 7, 14 | esse aut non esse! an tu dialecticis ne imbutus quidem es? in
2236 IV, 5, 9b | statim an eam ante paululum dialecticorum remis propellerem.~- Isto
2237 I, 11, 24 | harmonia, dissolvetur. quid de Dicaearcho dicam, qui nihil omnino
2238 I, 18, 41b | Dicaearchum vero cum Aristoxeno aequali
2239 II, 19, 44 | satis intellego quid summum dicas esse, quid breve. "Summum,
2240 I, 30, 73 | non sine causa Apollini dicati sint, sed quod ab eo divinationem
2241 V, 26, 73 | honesta turpia inrideat dicatque nos in vocibus occupatos
2242 IV, 30, 64 | partem quandam metum esse dicebant, alii autem metum praemolestiam
2243 V, 8, 22 | corporis aut fortunae mala. Dicebantur haec, quae scripsit etiam
2244 V, 9, 25 | fortunae, huic suscensere dicenti non omnis bonos esse beatos,
2245 I, 31, 77a | catervae veniunt contra dicentium, nec solum Epicureorum,
2246 I, 21, 47b | Quamvis copiose haec diceremus, si res postularet, quam
2247 V, 12, 34b | ut nihil praeter virtutem diceretur bonum.~35.
2248 V, 31, 86 | mercatura, fructuosa aratio dicitura non si altera semper omni
2249 II, 11, 26 | Probe dicis. Sed is quasi dictata, nullo dilectu, nulla elegantia,
2250 II, 3, 9 | Itaque cum ante meridiem dictioni operam dedissemus, sicut
2251 I, 43, 102b| sublime putescat.' Cuius hoc dicto admoneor, ut aliquid etiam
2252 IV, 23, 52 | oculi, spiritus, inpotentia dictorum ac factorum quam partem
2253 III, 31, 76 | Prometheus ille Aeschyli, cui cum dÏctum esset: ~'Atqui, Prometheu,
2254 II, 1, 3 | multos studiose contra esse dicturos; quod vitare nullo modo
2255 I, 9, 19a | ipse autem animus ab anima dictus est; Zenoni Stoico animus
2256 V, 36, 103 | apud alios loqui videlicet didicerat, non multum ipse secum.~
2257 I, 21, 49 | nescio quid adepti sunt, quod didicerunt se, cum tempus mortis venisset,
2258 I, 13, 29 | tractare coepissent physica didicissent, tantum sibi persuaserant,
2259 I, 21, 48 | videlicet, si physica non didicissetis, timeretis, 'Acherunsia
2260 I, 47, 114a| daturum ostendit post eius diei diem tertium; qui ut inluxit,
2261 IV, 36, 78 | quam habent ulciscendi vim, differant in tempus aliud, dum defervescat
2262 V, 26, 73 | ergo, ut dixi, non multum differenti a iudicio ferarum oblivisci
2263 I, 43, 102b| dicendum existimem, rem non difficilem, is praesertim cognitis,
2264 I, 22, 51 | naturam animi intuenti multo difficilior occurrit cogitatio, multo
2265 IV, 14, 32 | autem morbique animorum difficilius evelli posse putantur quam
2266 I, 32, 78 | quod tota in hac causa difficillimum est, suscipiant, posse animum
2267 V, 13, 40a | beatus esse qui potest? At diffidat necesse est, qui bona dividit
2268 IV, 37, 80 | adsentientis, metus quoque est diffidentia expectati et inpendentis
2269 V, 1, 3 | huic incipio sententiae diffidere interdum et humani generis
2270 V, 13, 40a | confidit suis bonis? aut, qui diffidit, beatus esse qui potest?
2271 III, 10, 22 | aliquando dicenda sunt et diffusius; sententiis tamen utendum
2272 IV, 21, 47 | Peripateticis respondetur a Stoicis; digladientur illi per me licet, cui nihil
2273 V, 11, 34a | sententiae quis est illo viro dignior? -, nos tamen teneamus,
2274 III, 16, 35 | sentires, quae essent homine dignissima. ~
2275 II, 22, 53 | quid magnitudine animi dignissimum sit, non solum animam comprimit,
2276 V, 10, 30 | Pythagora Socrate Platone dignissimus, inducant animum illa, quorum
2277 V, 30, 85 | fere faciunt, ut gravitatem dignitatemque virtutis exaggerent. Quam
2278 V, 9, 26 | gravius, nihil philosophia dignius, nisi idem hoc ipsum 'honeste
2279 I, 11, 23 | igitur inter has sententias diiudicare malumus an ad propositum
2280 V, 25, 72 | concludit, vera et falsa diiudicat, disserendi ratio et scientia.
2281 IV, 5, 10 | opus est animo, ne omnia dilabantur, si unum aliquid effugerit.
2282 II, 10, 24 | unguibus~iovis satelles pastu dilaniat fero.~Tum iecore opimo farta
2283 II, 11, 26 | is quasi dictata, nullo dilectu, nulla elegantia, Philo
2284 V, 27, 78 | veniunt, quam plurumum ille dilexerit -- plures enim singulis
2285 I, 13, 30 | ex eo est, quod eum, quem dileximus, vitae commodis privatum
2286 III, 30, 73b| certe quam nosmet ipsos diligamus. Nam quod aiunt plerosque
2287 III, 29, 72 | ut quisquam plus alterum diligat quam se.~73a.
2288 I, 14, 31 | pertinere? ergo arbores seret diligens agricola, quarum aspiciet
2289 IV, 14, 33 | Prorsus satis; sed si quae diligentius erunt cognoscenda, quaeremus
2290 I, 20, 46 | profecto tum multo puriora et dilucidiora cernentur, cum, quo natura
2291 III, 16, 34 | molestias omnis extenuat et diluit, deinde quod humana humane
2292 I, 24, 57 | interrogat quaedam geometrica de dimensione quadrati. ad ea sic ille
2293 IV, 19, 43 | est hoc fieri, convenit dimicare pro legibus, pro libertate,
2294 II, 16, 37 | quantus agminis: ferre plus dimidiati mensis cibaria, ferre, si
2295 V, 23, 66 | posterioribus partibus versiculorum dimidiatum fere. Ita nobilissima Graeciae
2296 I, 6, 12 | qui illas fortunas morte dimiserit, miserum Cn.Pompeium, qui
2297 V, 14, 40b | in omnem oram maritimam dimisisset, 'Non sane optabilis quidem
2298 I, 31, 76 | numquam ita te in hoc sermone dimittam, ulla uti ratione mors tibi
2299 I, 32, 78 | quin amicos nostros Stoicos dimittamus? eos dico, qui aiunt manere
2300 V, 30, 85 | voluptatem cum honestate Dinomachus et Callipho copulavit, indolentiam
2301 V, 31, 87 | Eadem Calliphontis erit Diodorique sententia, quorum uterque
2302 V, 30, 85 | honestati Peripateticus Diodorus adiunxit. Haec sunt sententiae,
2303 V, 39, 113 | Diodotus Stoicus caecus multos annos
2304 IV, 3, 5b | Quibus adulescentibus Stoicum Diogenen et Academicum Carneadem
2305 V, 35, 100b| praeclara epistula Platonis ad Dionis propinquos, in qua scriptum
2306 II, 11, 26 | orationi. Ac multos quidem a Dionysio Stoico. Probe dicis. Sed
2307 V, 22, 63 | delectant mea -- sed ut ad Dionysium redeamus: omni cultu et
2308 II, 10, 24 | constrictus iovis~Arcere nequeo diram volucrem a pectore.~25.
2309 I, 29, 71 | discessus et secretio ac diremptus earum partium, quae ante
2310 III, 14, 29 | mali,~Ut, si qua invecta diritas casu foret,~Ne me inparatum
2311 I, 2, 4 | Graecia musici floruerunt, discebantque id omnes, nec qui nesciebat
2312 V, 41, 118b| vinolentorum incidat, ante discedat. Sic iniurias fortunae,
2313 I, 34, 84 | vita quidem per inediam discedens revocatur ab amicis; quibus
2314 II, 23, 54 | qui autem restiterunt, discedunt saepissime superiores. Sunt
2315 III, 28, 69 | sibi etiam atque etiam esse discenda?~70.
2316 V, 39, 115 | patrimonia sua reliquissent, huic discendi quaerendique divinae delectationi
2317 I, 16, 36 | qualesque sint, ratione discendum est. cuius ignoratio finxit
2318 V, 39, 113 | tuebatur verbis praecipiens discentibus, unde quo quamque lineam
2319 IV, 3, 6 | Academici eorum controversias disceptarent, nulla fere sunt: aut pauca
2320 V, 39, 114 | luminibus amissis alba scilicet discernere et atra non poterat, at
2321 I, 29, 71 | secerni, nec dividi, nec discerpi, nec distrahi potest, ne
2322 IV, 6, 11b | volunt esse, qui longius discesserit a naturae constantia. Partes
2323 IV, 19, 44 | enim quicquid esset quod disci posset, eo veniendum iudicaverunt.
2324 V, 4, 10 | qui Archelaum, Anaxagorae discipulum, audierat, numeri motusque
2325 I, 16, 38a | gentili. hanc opinionem discipulus eius Pythagoras maxime confirmavit,
2326 I, 33, 80 | dicuntur, semotas a mente et disclusas putat. iam similitudo magis
2327 I, 10, 20 | cupiditatem, quas locis disclusit: iram in pectore, cupiditatem
2328 IV, 13, 29 | adfectio est illa quidem discrepans sibi ipsa, dum est insipiens,
2329 IV, 28, 61 | omnium etiam de ceteris rebus discrepantium philosophorum. Inter omnis
2330 III, 7, 14 | profecto non extimescit; discrepat enim a timendo confidere.
2331 IV, 1, 1 | consilium equitum peditumque discriptio, tota res militaris divinitus
2332 V, 24, 68 | explicatione naturae, alter in discriptione expetendarum fugiendarumque
2333 IV, 5, 10 | Pythagorae primum, dein Platonis discriptionem sequar, qui animum in duas
2334 IV, 2, 3b | est et cantus tum fuisse discriptos vocum sonis et carmina.~
2335 I, 6, 10b | narras. Cur? quaeso. Quia disertus esse possem, si contra ista
2336 III, 19, 44 | patriae domi stant, fractae et disiectae iacent,~Fana fiamma deflagrata,
2337 I, 31, 75 | commentemur, mihi crede, disiungamusque nos a corporibus, id est
2338 III, 5, 11 | stultitiae patet latius a furore disiungimus. Graeci volunt illi quidem,
2339 I, 28, 68 | constantissime servantis disparibus inter se motibus, nocturnamque
2340 V, 13, 38 | suum tenens munus, cum in disparis animantis vitam transire
2341 V, 25, 72 | quae rem definit, genera dispertit, sequentia adiungit, perfecta
2342 III, 34, 81b| scholas et in singulos libros dispertiunt; opus enim quaerunt (quamquam
2343 I, 19, 45a | caligine, tamen acie mentis dispicere cupiebant.~
2344 V, 10, 31 | exoritur; cui etiam, si displacet, videtur semper sapiens
2345 I, 3, 6 | cogitationes suas, qui eas nec disponere nec inlustrare possit nec
2346 I, 26, 64 | tamquam ab oculis caliginem dispulit, ut omnia supera, infera,
2347 I, 4, 7 | aut sedens aut ambulans disputabam. ~8.
2348 V, 4, 11 | Cuius multiplex ratio disputandi rerumque varietas et ingeni
2349 III, 32, 77 | sit de ipsius qui maereat disputandum, tertia summam esse stultitiam
2350 V, 10, 28 | est multitudo; acute autem disputantis illud est, non quid quisque
2351 I, 10, 21 | exponit, doctorum hominum disputantium primo libro multos loquentes
2352 V, 33, 94 | loco multa ab Epicureis disputantur, eaeque voluptates singillatim
2353 II, 3, 9 | Academiam descendimus; in qua disputationem habitam non quasi narrantes
2354 V, 1, 1 | finem faciet Tusculanarum disputationum, quo die est a nobis ea
2355 II, 3, 9 | eisdem fere verbis, ut actum disputatumque est.~
2356 I, 34, 83 | Cyrenaico Hegesia sic copiose disputatur, ut is a rege Ptolomaeo
2357 II, 25, 61 | esset honestum, cubantem disputavisse, cumque quasi faces ei doloris
2358 I, 43, 103 | de inmortalitate animorum disputavisset et iam moriendi tempus urgeret,
2359 V, 38, 111 | voluptatibus? Cum quidam etiam disputent ceteras voluptates in ipsis
2360 IV, 27, 59 | ferat se pauperem esse, idne disputes, paupertatem malum non esse,
2361 II, 2, 4b | doctissimorum contentionibus dissensionibusque viguisset.~5.
2362 IV, 13, 29 | inconstans et a se ipsa dissentiens. Ita fit, ut in altera corruptione
2363 I, 32, 79 | igitur Panaetio a Platone suo dissentienti? quem enim omnibus locis
2364 V, 15, 43 | concitationibus tamque ipsis inter se dissentientibus atque distractis quem vacuum
2365 IV, 13, 29 | omne vitium partis habet dissentientis, ut eorum, qui non longe
2366 I, 11, 23 | confundere. quare si, ut ista non disserantur, liberari mortis metu possumus,
2367 V, 11, 32 | videbare contra Catonem disserens hoc velle ostendere -- quod
2368 I, 10, 21 | ait a Deucalione ortum, disserentem inducit nihil esse omnino
2369 I, 24, 58 | omnibus locis a Platone disseritur -- nihil enim putat esse,
2370 V, 3, 8 | Phliasiorum, docte et copiose disseruisse quaedam. Cuius ingenium
2371 IV, 24, 54 | monstra dicere. Nunc autem ita disserunt, sic se dicere omnes stultos
2372 IV, 14, 33 | quae logika appellant, quia disseruntur subtilius. Ex quibus quoniam
2373 V, 41, 120 | ponderarentur, causam esse dissidendi negabat. Quare hunc locum
2374 IV, 15, 34 | temperantia et moderation plurimum dissidentem.~35a.
2375 IV, 14, 31b | Illud animorum corporumque dissimile, quod animi valentes morbo
2376 V, 15, 45 | est beatum; ea mixta ex dissimilibus si erunt, honestum ex is
2377 I, 33, 80 | animi, similitudo. omitto dissimilitudines. ~81.
2378 I, 20, 46 | quid, quod eadem mente res dissimillimas comprendimus, ut colorem,
2379 I, 25, 63 | tarditate et celeritate dissimillimos motus una regeret conversio.
2380 III, 16, 35 | quas malas esse opinemur, dissimulatio vel oblivio: lacerant, vexant,
2381 I, 11, 24 | si anima est, fortasse dissipabitur; si ignis, extinguetur;
2382 I, 18, 42 | semper petunt. ita, sive dissipantur, procul a terris id evenit,
2383 IV, 20, 45 | ductum ab Afranio: nam cum dissolutus filius: ~'Heu me miserum!'~
2384 I, 42, 100 | mutuatione et sine versura possem dissolvere.' o virum Sparta dignum!
2385 I, 11, 24 | est Aristoxeni harmonia, dissolvetur. quid de Dicaearcho dicam,
2386 III, 30, 73b| fortuna converterit, utrumque dissolvitur. Sunt enim ista non naturae
2387 III, 20, 48 | lege frumentum petat, quam dissuaserit. 'Nolim' inquit 'mea bona,
2388 IV, 36, 78 | se ipsum colligere nisi dissupatas animi partis rursum in suum
2389 V, 24, 69 | altitudine aut humilitate distantia quorum vagi motus rata tamen
2390 I, 28, 68 | universi loco, duabus oris distantibus habitabilem et cultum, quarum
2391 II, 3, 7 | qui eos scribunt se neque distincte neque distribute neque eleganter
2392 IV, 27, 59 | quattuor perturbationibus illa distinctio, utrum ad universam perturbationem,
2393 III, 20, 47 | tertium putat idem esse nec distinguit a non dolendo voluptatem.
2394 IV, 9, 21 | qui nondum adsit, videndi. Distinguunt illud etiam, ut libido sit
2395 IV, 13, 29 | dum est insipiens, sed non distorta nec prava. Morbi autem et
2396 IV, 13, 28b | quo pravitas membrorum, distortio, deformitas.~29.
2397 V, 15, 43 | se dissentientibus atque distractis quem vacuum solutum liberum
2398 I, 29, 71 | dividi, nec discerpi, nec distrahi potest, ne interire (quidem)
2399 V, 20, 60 | vehementer amarat, occiderat. Sic distrahuntur in contrarias partis impotentium
2400 III, 11, 24 | perturbationes aequaliter distributae sunt. Nam duae sunt ex opinione
2401 II, 3, 7 | se neque distincte neque distribute neque eleganter neque ornate
2402 I, 28, 68 | orbe in duodecim partes distributo, quinque stellas ferri eosdem
2403 III, 27, 65 | et luctum lacrinus finire diurnis.'~66a.
2404 I, 30, 74 | saepe multis, ne ille me Dius Fidius vir sapiens laetus
2405 III, 28, 69 | cervis et cornicibus vitam diuturnam, quorum id nihil interesset,
2406 III, 30, 74a| dolori medetur, non ipsa diuturnitas.~
2407 II, 19, 45 | terminat nec magnitudinis nec diuturnitatis modum, ut sciam quid summum
2408 II, 19, 44 | dolore. Ergo, inquit, dolor diuturnus habet laetitiae plus quam
2409 I, 44, 106 | terram sanie delibutas foede divexarier --' non intellego, quid
2410 V, 33, 93 | Epicurus cupiditatum genera divi serit, non nimis fortasse
2411 I, 19, 43 | feratur, ut penetret et dividat omne caelum hoc, in quo
2412 I, 18, 42 | et ab is perrumpatur et dividatur crassus hic et concretus
2413 III, 20, 48 | bona, Gracche, tibi viritim dividere libeat, sed, si facias,
2414 I, 29, 71 | certe nec secerni, nec dividi, nec discerpi, nec distrahi
2415 IV, 5, 10 | qui animum in duas partes dividunt: alteram rationis participem
2416 V, 39, 115 | huic discendi quaerendique divinae delectationi toto se animo
2417 I, 47, 114a| concessissent, ut praeter ceteros divinaret.~
2418 I, 30, 73 | dicati sint, sed quod ab eo divinationem habere videantur, qua providentes
2419 IV, 27, 58 | est in eis praestantia et divinior, eo maiore indigent diligentia.
2420 IV, 1, 1 | discriptio, tota res militaris divinitus esset constituta, tum progressio
2421 I, 25, 63 | eosdem motus Archimedes sine divino ingenio potuisset imitari. ~
2422 I, 26, 65 | animus qui, ut ego dico, divinus est, ut Euripides dicere
2423 I, 17, 40 | partita habeant inter se ac divisa momenta, terrena et umida
2424 II, 10, 23 | ignis cluet mortalibus clam~Divisus; eum doctus Prometheus~Clepsisse
2425 V, 41, 120 | Peripatetici plus tribuerent divitiis bonae valetudini ceteris
2426 III, 20, 48 | contra legem frumentariam dixerat. Is lege lata consularis
2427 V, 6, 16 | nonne recte miserrimum dixeris? quid? elatus ille levitate
2428 I, 9, 17b | certa ut sint et fixa, quae dixero, sed ut homunculus unus
2429 I, 33, 81 | cum satis de aeternitate dixissemus, ne si interirent quidem
2430 II, 12, 28 | cum id tibi paulo ante dixisses videri, rogatus a me, etiamne
2431 I, 42, 100 | voltu hilari atque laeto dixissetque ei quidam inimicus: 'contemnisne
2432 I, 11, 25 | aut morte ipsa interire? Do vero. Quid, si maneant?
2433 II, 12, 29 | desine id me docere; hoc doce doleam necne doleam, nihil
2434 I, 8, 16 | dicis te maiora moliri? Ut doceam, si possim, non modo malum
2435 I, 18, 41b | Aristoteli, canere ipse doceat; bene enim illo Graecorum
2436 III, 12, 27a| expulsus Corinthi pueros docebat: usque eo imperio carere
2437 I, 12, 26 | obtinebis --est enim arduum--, docebis carere omni malo mortem.
2438 III, 12, 26 | est autem aegritudo, ut docebo, in opinione mali recentis-;
2439 I, 20, 46 | sed, ut non physici solum docent verum etiam medici, qui
2440 III, 23, 56 | onus disputando levamus docentes, quam parva et quam pauca
2441 III, 17, 37 | Prudentiae vero quid respondebis docenti virtutem sese esse contentam,
2442 IV, 29, 63 | causa, cum Orestem fabulam doceret Euripides, primos tris versus
2443 II, 6, 15b | muliebremque sententiam satis docilem se Epicurus praebuit. Hunc
2444 V, 34, 99 | Civitates quaedam universae more doctae parsimonia delectantur,
2445 V, 3, 8 | Leonte, principe Phliasiorum, docte et copiose disseruisse quaedam.
2446 V, 23, 66 | civitas, quondam vero etiam doctissima, sui civis unius acutissimi
2447 IV, 1, 2 | nostrorum hominum ad eorum doctissimas voces aures clausas fuisse?~
2448 IV, 33, 71a | Laius? Quid denique homines doctissimi et summi poetae de se ipsis
2449 II, 2, 4b | honore numquam fuisset, nisi doctissimorum contentionibus dissensionibusque
2450 I, 31, 77a | despicio, sed nescio quo modo doctissimus quisque contemnit, acerrume
2451 I, 10, 20 | natura maxuma esset. eius doctor Plato triplicem finxit animum,
2452 I, 1, 1 | philosophia Graecis et litteris et doctoribus percipi non posset, sed
2453 I, 44, 107 | non erudierit filium nec docuerit, quatenus esset quidque
2454 V, 7, 18 | pertinet eorum quae ante docuerunt, id sumunt pro concesso
2455 II, 23, 56a | caestibus ingemescunt, non quod doleant animove succumbant, sed
2456 III, 28, 67 | navigavissem salo,~Esset dolendi causa, ut iniecto eculei~
2457 III, 20, 47 | esse nec distinguit a non dolendo voluptatem. Tertium peccatum
2458 I, 13, 30 | enim maeret suo incommodo: dolent fortasse et anguntur, sed
2459 IV, 20, 45 | ignominiis adfici se in delicto dolerent. Impunitas enim peccatorum
2460 I, 37, 90 | Cur igitur et Camillus doleret, si haec post trecentos
2461 II, 10, 23 | doctus Prometheus~Clepsisse dolo poenasque iovi~Fato expendisse
2462 II, 18, 42 | homines dico vehementius, doloremque omnem esse tolerabilem.
2463 II, 18, 43 | duo sunt maxima, mortis dolorisque contemptio. Utendum est
2464 V, 20, 60 | adprobavisset. Atque eo facto sic doluit, nihil ut tulerit gravius
2465 V, 37, 109 | anteposuit exilii libertatem domesticae servituti?~
2466 II, 11, 27 | ediscantur. Sic ad malam domesticam disciplinam vitamque umbratilem
2467 I, 1, 2 | et instituta vitae resque domesticas ac familiaris nos profecto
2468 III, 27, 64 | verberibus, 'si quid in domestico luctu hilarius ab is factum
2469 I, 45, 108 | publicos alit canes, optumates domesticos: nobile autem genus canum
2470 V, 2, 5 | convocasti, tu eos inter se primo domiciliis, deinde coniugiis, tum litterarum
2471 I, 30, 74 | esse gauderet. vetat enim dominans ille in nobis deus iniussu
2472 IV, 1, 1 | excellentiam factus est dominatu regio re p. liberata. Nec
2473 V, 20, 57 | quinque et viginti natus annos dominatum occupavisset. Qua pulchritudine
2474 I, 21, 48 | per eum dicunt gravissimis dominis, terrore sempiterno, et
2475 II, 17, 41 | nihil eos malle quam vel domino satis facere vel populo!
2476 II, 17, 41 | etiam vulneribus confecti ad dominos qui quaerant quid velint;
2477 III, 5, 11 | Qui ita sit adfectus, eum dominum esse rerum suarum vetant
2478 II, 20, 48 | Quonam modo?" inquies. Vel ut dominus servo vel ut imperator militi
2479 V, 32, 90 | tuis vel diis inmortalibus dona.' Omnes fere philosophi
2480 V, 7, 20 | refertus omnibus praemiis donisque fortunae, non equitatu,
2481 I, 26, 64 | est aliud nisi, ut Plato, donum, ut ego, inventum deorum?
2482 V, 20, 59 | Aristomachen civem suam, Doridem autem Locrensem, sic noctu
2483 I, 38, 92 | saxaginta confecerit,reliquos dormiat; ne sui quidem id velint,
2484 I, 38, 92 | consopitus putatur, ut eum dormientem oscularetur? quid curet
2485 I, 44, 106 | exoritur e terra, qui matrem dormire non sinat: 'Mater, te appello,
2486 III, 17, 36 | virtutibus; eas excita, si forte dormiunt. Iam tibi aderit princeps
2487 II, 9, 22 | interemit tortu multiplicabili~Draconem auriferam optutu adservantem
2488 V, 38, 112 | publico muneri defuisse. C. Drusi domum compleri a consultoribus
2489 II, 27, 67 | Minime vero, meque biduo duarum rerum quas maxime timebam
2490 I, 37, 89 | universi etiam exercitus ad non dubiam mortem concurrerunt! quae
2491 II, 7, 18 | Tristis enim res est sine dubio, aspera, amara, inimica
2492 V, 15, 43 | solutum liberum videris, hunc dubitabis beatum dicere? Atqui sapiens
2493 V, 15, 45 | hebeti ingenio atque nullo dubitabisne eum miserum dicere? Qualia
2494 I, 17, 40 | invitus erraverim. num igitur dubitamus --an sicut pleraque-- quamquam
2495 I, 30, 73 | diligentiam amittimus. itaque dubitans, circumspectans, haesitans,
2496 II, 20, 49 | gravitatem intuentes non dubitant dicere: ~Tu quoque, Ulixes,
2497 I, 42, 102a| qui pro patria mortem non dubitaret occumbere'.~
2498 IV, 22, 50 | infixerit. De L. Bruto fortasse dubitarim, an propter infinitum odium
2499 IV, 37, 79 | ac voluntarius? Quis enim dubitarit quin aegrotationes animi,
2500 IV, 33, 71a | quis aut de Ganymedi raptu dubitat, quid poetae velint, aut
2501 III, 3, 5 | sapientium paruerint, sine ulla dubitatione sanentur? ~6.
2502 II, 6, 15b | Socraticus Aristippus, non dubitavit summum malum dolorem dicere.
2503 IV, 37, 79 | Quibus cognitis quis est qui dubitet quin hic quoque motus animi
2504 I, 49, 118 | putemus nihilque in malis ducamus, quod sit vel a diis inmortalibus
2505 V, 10, 30 | extra suam potestatem, quod ducant in bonis.~31.
2506 II, 27, 66 | aut studio aut opinione ducantur, in eo persequendo atque
2507 II, 15, 35 | dolebat; cum aestu magno ducebat agmen, laborabat. Est inter
2508 V, 16, 46 | mollitudo corporis.'~Ea si bona ducemus, quid erit in philosophi
2509 V, 26, 75 | expetendum, nihil in bonis ducendum, quod honestate careat,
2510 V, 14, 42 | accidere possunt, omnia parva ducens, qualem sapientem esse volumus,
2511 V, 28, 81 | ipsae dolorem cruciatumque ducentur. Sapientis est enim proprium