| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero Tusculanae IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Lib. Cap. Par. grey = Comment text
2512 I, 47, 112 | perfectum est, ut mortem non ducerem in malis. Num igitur etiam
2513 V, 3, 9 | vendendi quaestu et lucro ducerentur, esset autem quoddam genus
2514 V, 9, 27 | turpe esset, nihil malum duceret; tu vero, Metrodore, qui
2515 I, 42, 101 | sed quid duces et principes nominem, cum
2516 II, 5, 15a | rationem, quo ea me cumque ducet, sequar.~
2517 I, 48, 116a| nam> Iphigenia Aulide duci se immolandam iubet, ut
2518 V, 10, 29 | enim malorum, si mala illa ducimus, turba quaedam: paupertas,
2519 II, 18, 42 | ita me ad credendum tua ducit oratio. ~Sitne igitur malum
2520 V, 37, 106 | credo, quod in maxumis malis ducitur. Id si propter alienam et
2521 V, 19, 56 | Laelio -- nam hunc illi duco simillimum -, an cum civili
2522 I, 29, 71 | contumaciam a magnitudine animi ductam, non a superbia, et supremo
2523 I, 37, 89 | videamus? quotiens non modo ductores nostri, sed universi etiam
2524 I, 31, 76 | malum mors sit, quod tibi dudum videbatur, ut verear ne
2525 II, 11, 27 | nostros, ita sunt deinde dulces, ut non legantur modo, sed
2526 III, 19, 46a| hedychrum, incendamus scutellam dulciculae potionis aliquid videamus
2527 V, 23, 64 | et vestitum vepribus et dumetis indagavi sepulcrum. Tenebam
2528 V, 23, 65 | columellam non multum e dumis eminentem, in qua inerat
2529 V, 20, 57 | Duodequadraginta annos tyrannus Syracusanorum
2530 V, 8, 23 | malorum esse dicant, qui duorum generum malis omnibus urgeatur,
2531 V, 15, 43 | vitam efficiant beatam, duplexque ratio perturbationis sit,
2532 I, 30, 72 | disseruit, duas esse vias duplicesque cursus animorum e corpore
2533 I, 44, 107 | censet optare. quae essent dura, si sentiret, <sunt> nulla
2534 I, 43, 102b| Esto: fortes et duri Spartiatae; magnam habet
2535 I, 43, 104 | durior Diogenes, et is quidem eadem
2536 V, 26, 74 | praecepta fortitudinis], duritiam virilem, sed una se dicit
2537 III, 8, 18a| etsi erit hoc fortasse durius, sed temptemus: lusisse
2538 II, 7, 17b | Epicuro, homini aspero et duro, non est hoc satis; in Phalaridis
2539 I, 2, 3b | provinciam poetas duxisset; duxerat autem consul ille in Aetoliam,
2540 I, 2, 3b | is in provinciam poetas duxisset; duxerat autem consul ille
2541 V, 33, 94 | ab Epicureis disputantur, eaeque voluptates singillatim extenuantur;
2542 III, 5, 10 | carentem nominaverunt amentiam eandemque dementiam. Ex quo intellegendum
2543 III, 19, 44 | caelatis laqueatis,~Auro ebore instructam regifice.'~45.
2544 IV, 12, 27b | semper anguntur), ut inter ebrietatem <et ebriositatem> interest,
2545 IV, 23, 52 | dementiam, quod et insani et ebrii multa faciunt saepe vehementÏus.
2546 IV, 12, 27b | ut inter ebrietatem <et ebriositatem> interest, aliudque est
2547 III, 18, 42 | cognoscere. Qui si virtutes ebullire volent et sapientias, nihil
2548 III, 2, 3 | vox bene iudicantium de eccellenti virtute, ea virtuti resonat
2549 II, 17, 39 | se sustinet.~Non potest ecfari tantum dictis, quantum factis
2550 II, 9, 21 | ulli ingemescentem malo!~Ecfeminata virtus adflicta occidit.~
2551 IV, 28, 60 | maerentibus imbecillitatem animi ecfeminati, cumque eorum gravitatem
2552 III, 17, 36 | autem nequius aut turpius ecfeminato viro? Ne iustitia quidem
2553 IV, 30, 64 | quid humile summissum molle ecfeminatum fractum abiectumque faciamus.
2554 I, 17, 41a | ut a terra longissime se ecferant. Horum igitur aliquid animus,
2555 V, 7, 17b | nulla impotenti laetitia ecferantur, beati sint, itaque id tibi
2556 IV, 17, 39 | cupias ardenter aut adeptus ecferas te insolenter, nec porro
2557 IV, 29, 63 | non natura humana patiendo ecferat.'~Est autem utilis ad persuadendum
2558 IV, 14, 32 | cadit; non enim in ulla ecferata et immania; quaedam autem
2559 I, 19, 43 | insistit et finem altius se ecferendi facit. cum enim sui similem
2560 IV, 17, 37 | animum aut nimis laetabile ad ecferendum videri potest. Quid enim
2561 IV, 15, 35a | ei fuerit concupitum, tum ecferetur alacritate, ut 'nihil ei
2562 II, 8, 20 | peragrans undique omnem ecferitatem expuli,~Sed feminae vir
2563 IV, 21, 48 | studio atque odio illius ecferor ira';~
2564 IV, 7, 14b | boni praesentis, in quo ecferri rectum esse videatur, m
2565 IV, 32, 68 | Et ut turpes sunt, qui ecferunt se laetitia tum cum fruuntur
2566 III, 5, 11 | potestate dicimus eos, qui ecfrenati feruntur aut libidine aut
2567 IV, 22, 50 | infinitum odium tyranni ecfrenatius in Arruntem invaserit; video
2568 IV, 31, 66 | cachinnatio. Eodem enim vitio est ecfusio animi in laetitita quo in
2569 III, 28, 67 | dolendi causa, ut iniecto eculei~Freno repente tactu exagitantur
2570 III, 26, 63 | errabat Aleis~Ipse suum cor edens, hominum vestigia vitans';~
2571 V, 34, 97 | Nec esuriens Ptolomaeus ederat; cui cum peragranti Aegyptum
2572 V, 35, 101 | busto:~'Haec habeo, quae edi, quaeque exsaturata libido~
2573 II, 11, 27 | a pueritia et legimus et ediscimus, hanc eruditionem liberalem
2574 III, 2, 3 | tulerunt, audiuntur leguntur ediscuntur et inhaerescunt penitus
2575 II, 8, 20 | Sophoclem in Trachiniis edit! cui cum Deianira sanguine
2576 III, 1, 2 | Nunc autem, simul atque editi in lucem et suscepti sumus,
2577 IV, 3, 6 | extitit dicens, cuius libris editis commota multitudo contulit
2578 I, 48, 116a| praetermittitur, qui item oraculo edito largitus est patriae suum
2579 I, 48, 115 | ubi esset aliquis in lucem editus, Humanae vitae varia reputantis
2580 III, 33, 80 | pravius nihil esse possit. Edocuit tamen ratio, ut mihi quidem
2581 I, 29, 71 | diebus, cum facile posset educi e custodia, noluit, et tum,
2582 IV, 33, 71a | de se ipsis et carminibus edunt et cantibus? Fortis vir
2583 II, 9, 22 | abstractum plaga~Tricipitem eduxit Hydra generatum canem?~Haec
2584 V, 39, 114 | viderit, nos ut videremus, effecerit? Quid ergo? aut Homero delectationem
2585 V, 40, 117 | minitanti 'Magnum vero' inquit 'effecisti, si cantharidis vim consecutus
2586 II, 1, 2 | magna videbatur mortis effecta contemptio, quae non minimum
2587 I, 28, 70a | iis praesit aliquis vel effector, si haec nata sunt, ut Platoni
2588 V, 7, 17b | superioribus enim disputationibus effectum est vacare omni animi perturbatione
2589 V, 33, 95 | fugiat, si ea maiorem dolorem effectura sit, et dolorem suscipiat
2590 III, 34, 84 | arduum? Sed tamen id se effecturam philosophia profitetur,
2591 II, 1, 3 | est enim illa facultas, et effectus eloquentiae est audientium
2592 I, 40, 95 | cogitationibus mollissimis effeminamur, ut, si ante mors adventet
2593 II, 22, 52 | Opinio est enim quaedam effeminata ac levis - nec in dolore
2594 II, 16, 38 | Quin etiam videmus ex acie efferri saepe sancios, et quidem
2595 IV, 13, 31a | viribus corporis et nervis et efficacitati similes similibus quoque
2596 V, 15, 43 | sedationes autem vitam efficiant beatam, duplexque ratio
2597 III, 18, 42 | dicent nisi eam viam, qua efficiantur eae voluptates quas supra
2598 I, 8, 16 | tamen audire. ut enim non efficias quod vis, tamen, mors ut
2599 IV, 31, 65 | in bonis sedatiora sunt effÏcienda ea quae magna et laetabilia
2600 V, 15, 45 | quae sola honesta sunt, efficiendum est beatum; ea mixta ex
2601 I, 8, 16 | mors ut malum non sit, efficies. sed nihil te interpellabo;
2602 V, 35, 100b| vitae, in qua sapiens nemo efficietur umquam, moderatus vero multo
2603 III, 23, 55 | fortasse gravius, non id efficiunt, ut ea, quae accidant maiora
2604 III, 2, 3 | consectaturque nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam
2605 I, 25, 61 | quae illa tam multa possit effingere? ~62.
2606 I, 9, 19a | nam et agere animam et efflare dicimus et animosos et bene
2607 II, 9, 22 | quondam Nemeaeus leo~Frendens efflavit graviter extremum halitum?~
2608 V, 25, 71 | cognitio virtutis existit, efflorescunt genera partesque virtutum,
2609 II, 24, 59 | cum una cum sanguine vitam effluere sentiret? Imperantem enim
2610 IV, 6, 12 | libido est vel cupiditas effrenata, quae in omnibus stultis
2611 IV, 7, 15 | profusam hilaritatem, libido effrenatam adpetentiam. Opinationem
2612 III, 20, 48 | largitiones maximas fecisset et effudisset aerarium verbis tamen defendebat
2613 IV, 5, 10 | dilabantur, si unum aliquid effugerit. Quoniam, quae Graeci pathê
2614 III, 9, 20 | invidentia recte dici potest, ut effugiamus ambiguum nomen invidiae.
2615 II, 5, 14 | flagitio, turpitudine? quae ut effugias, quis est non modo recusandus,
2616 II, 6, 16 | turpitudinem non pertulerit, ut effugiat dolorem, si id summum malum
2617 I, 36, 86b | haec morte effugiuntur, etiamsi non evenerunt,
2618 IV, 6, 13 | dicitur; cum autem inaniter et effuse animus exultat, tum illa
2619 V, 31, 88 | agit, ut ex tempore quasi effuttire videatur. De morte enim
2620 IV, 26, 57 | cuiusque rei causa sit; ex quo eflÏcitur, ut divina imitetur, humana
2621 V, 35, 102 | paucis, quam parvis rebus egeat, quam vilibus.~
2622 V, 39, 113 | quibus in studiis oculis non egebat, tum, quod sine oculis fieri
2623 II, 2, 6 | bibliothecis quidem Graecis egebimus, in quibus multitudo infinita
2624 III, 18, 39 | pulsum patria exulantem atque egentem? in quo haec admiratio fiebat: ~'
2625 III, 21, 50 | laborare, actum habiturum, quod egerint. ~51.
2626 III, 32, 77 | consolatur, qui consolatione non eget. Nihil enim esse malum,
2627 IV, 4, 7b | nuper in Tusculano studiose egimus. Itaque expositis tridui
2628 II, 18, 42 | nisi quid vis ad haec. ~Egone ut te interpellem? ne hoc
2629 IV, 4, 9a | facere an quasi e portu egredientis paululum remigare?~-Quidnam
2630 III, 19, 46 | poetam egregium! quamquam ab his cantoribus
2631 I, 40, 96 | tradituri sint. lusit vir egregius extremo spiritu, cum iam
2632 I, 7, 13b | esse, qui non sit? an tu egressus porta Capena cum Calatini,
2633 I, 18, 42 | illam vero funditus eiciamus individuorum corporum levium
2634 V, 33, 93 | quidem attingerent, funditus eiciendas putavit.~94.
2635 IV, 35, 75 | amorem tamquam clavo clavum eiciendum putant; maxume autem, admonendus <
2636 II, 27, 65 | hostem aspicere non possunt, eidem morbos toleranter atque
2637 I, 40, 96 | obduxisset, reliquum sic e poculo eiecit, ut id resonaret, quo sonitu
2638 II, 27, 67 | insequantur, deus qui dixerit: "Eiice te navi; praesto est, qui
2639 II, 11, 27 | Recte igitur a Platone eiiciuntur ex ea civitate quam finxit
2640 II, 7, 19 | Oeta magnitudine dolorum eiulantem. Nihil igitur hunc virum
2641 II, 13, 31 | dignum viro videbitur gemere, eiulare, lamentari, frangi, debilitari
2642 II, 23, 55 | concessum est, idque raro, eiulatus ne mulieri quidem. Et hic
2643 I, 11, 24 | cogitare, adsensio omnis illa elabitur. ~25.
2644 I, 1, 1 | digna statuissent, in quibus elaborarent. ~2.
2645 II, 24, 57 | utemur; sin erit ille gemitus elamentabilis, si inbecillus, si abiectus,
2646 I, 43, 104 | est vel extincto animo vel elapso nullum residere sensum. ~
2647 V, 6, 15 | et impetu inconsiderato elatae rationem omnem repellentes
2648 V, 9, 24 | vivendum, non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter
2649 IV, 31, 66 | adflicti molestia, sic nimis elati laetitia iure iudicantur
2650 I, 40, 96 | delectat Theramenes! quam elato animo est! etsi enim flemus,
2651 V, 6, 16 | miserrimum dixeris? quid? elatus ille levitate inanique lactitia
2652 II, 22, 52 | honestae animo, Zeno proponatur Eleates, qui perpessus est omnia
2653 IV, 3, 5b | excitati neque ad illud munus electi, nisi in quibusdam principibus
2654 I, 25, 62 | necessariis artificiis ad elegantiora defluximus. nam et auribus
2655 IV, 3, 6 | Itaque illius verae elegantisque philosophiae, quae ducta
2656 V, 9, 24 | prima concesseris. Hic autem elegantissimus omnium philosophorum et
2657 III, 16, 34 | est enim quod tam optundat elevetque aegritudinem quam perpetua
2658 I, 48, 116a| immolandam iubet, ut hostium elicatur suo. veniunt inde ad propiora:~
2659 V, 7, 20 | libido -, nos vellem praemio elicere possemus, qui nobis aliquid
2660 II, 24, 56b | linguam intendere, e quibus elici vocem et fundi videmus?
2661 V, 6, 16 | his fractus aegritudine eliditur, potest tandem esse non
2662 II, 11, 27 | poetae, nervos omnes virtutis elidunt. Recte igitur a Platone
2663 II, 1, 1 | nec pauca nisi e multis eligi possunt nec, qui pauca perceperit,
2664 I, 14, 31 | ipsa sepulcrorum monumenta, elogia significant nisi nos futura
2665 V, 30, 85 | extulerunt, quod facere eloquentes homines copiose solent,
2666 II, 1, 3 | illa facultas, et effectus eloquentiae est audientium adprobatio)
2667 I, 33, 81 | Crassi, et sapientis et eloquentis et primi hominis, nepos
2668 V, 19, 55 | cognita, M. Antoni, omnium eloquentissimi quos ego audierim, C. Caesaris,
2669 I, 3, 6 | et id quod sentit polite eloqui non possit; sed mandare
2670 I, 48, 115 | ait enim Terinaeum quendam Elysium, cum graviter filii mortem
2671 IV, 32, 69 | O praeclaram emendatricem vitae poëticam, quae amorem
2672 V, 3, 9 | nobilitatem coronae peterent, alii emendi aut vendendi quaestu et
2673 III, 24, 58 | cogitantibus ut, 'quantum sit ementita opinio, appareat.~Atque
2674 II, 26, 64 | altissimam animi, quae maxime eminet contemnendis et despiciendis
2675 V, 7, 19 | ullam in philosophia vocem emissam clariorem ullumve esse philosophiae
2676 I, 31, 75 | cum illuc ex his vinclis emissi feremur, minus tardabitur
2677 II, 24, 57 | tormenta telorum eo graviores emissiones habent, quo sunt contenta
2678 I, 30, 74 | sic a deo evocatus atque emissus exierit. Tota enim philosophorum
2679 I, 49, 118 | agentes gratias paremus emittique nos e custodia et levari
2680 IV, 9, 20 | voluptas ex malo alterius sine emolumento suo, delectatio voluptas
2681 I, 40, 96 | miserabiliter vir clarus emoritur: qui cum coniectus in carcerem
2682 I, 17, 41a | in corde cerebrove aut in Empedocleo sanguine demersa iaceat.~
2683 I, 9, 19a | Empedocles animum esse censet cordi
2684 V, 31, 87 | habere se videntur angustius, enatant tamen, Epicurus Hieronymus
2685 IV, 14, 33 | tamquam ex scrupulosis cotibus enavigavit oratio, reliquae disputationis
2686 I, 10, 22a | nomine et sic ipsum animum endelecheian appellat novo nomine quasi
2687 I, 38, 92 | id velint,not modo ipse.Endymion vero,si fabulas audire volumus,
2688 I, 5, 10a | mento summam aquam attingens enectus siti' Tantalus? tum illud,
2689 IV, 17, 38 | sanitatem. Quocirca mollis et enervata putanda est Peripateticorum
2690 II, 6, 15b | dolorem dicere. Deinde ad hanc enervatam muliebremque sententiam
2691 II, 20, 47 | quiddam, demissum, humile, enervatum quodam modo et languidum.
2692 I, 44, 105 | sapiens Achilles: 'Immo enimvero corpus Priamo reddidi, Hectora
2693 IV, 5, 10 | quam dicuntur a Graecis.~- Enitar equidem, sed intento opus
2694 II, 5, 13 | tamen ipsae suapte natura enitent, ~sic animi non omnes culti
2695 I, 24, 57 | in animis notiones, quas ennoias vocant, haberemus, nisi
2696 II, 16, 38 | Non potest accedi -~Certe Enrypylus hic quidem est, hominem,
2697 V, 8, 23 | Haec nunc enucleare non ita necesse est, quamquam
2698 IV, 14, 33 | quae de perturbationibus enucleate disputant Stoici, quae logika
2699 I, 49, 116b| nostros non norunt, quos enumerare magnum est: ita sunt multi,
2700 I, 48, 116a| mortis, quae constat ex enumeratione humanorum malorum; cui rationes
2701 V, 10, 30 | Polemoni, ut, cum ea quae supra enumeravi in malis numerent, idem
2702 II, 13, 31 | homine propter vim doloris enuntiante commissa, prodente conscios,
2703 III, 31, 75 | diu vixit, vixit in luctu eodemque etiam confecta contabuit.
2704 V, 21, 61 | delectos iussit consistere eosque nutum illius intuentis diligenter
2705 I, 15, 33 | otioso Themistocli, licuit Epaminondae, licuit, ne et vetera et
2706 V, 36, 105 | Heraclitum physicum de principe Ephesiorum Hermodoro; universos ait
2707 V, 36, 105 | Hermodoro; universos ait Ephesios esse morte multandos, quod,
2708 I, 42, 100 | eam duceretur damnatus ab ephoris et esset voltu hilari atque
2709 V, 33, 94 | Hoc loco multa ab Epicureis disputantur, eaeque voluptates
2710 I, 31, 77a | contra dicentium, nec solum Epicureorum, quos equidem non despicio,
2711 III, 15, 33 | nostro more nos diximus, Epicurii dicunt suo; sed quae dicant,
2712 II, 25, 60 | percussisset, versum ex Epigonis ferunt dixisse: ~Audisne
2713 IV, 2, 4 | quod valde Panaetius laudat epistola quadam, quae est ad Q. Tuberonem,
2714 V, 12, 36 | virtute ponere? Quid vero? in Epitaphio quo modo idem? 'Nam cui
2715 V, 34, 98 | enim rebus Lacedaemoniorum epulae condiuntur.' Atque hoc non
2716 III, 13, 28 | mortiferum bellum, non in epulas mittere.'~
2717 I, 47, 113 | dari posset a deo; post epulatos cum matre adulescentis somno
2718 II, 27, 67 | Arionem Methymnaeum vel equi Pelopis illi Neptanii, qui "
2719 V, 21, 62 | gladium e lacunari saeta equina aptum demitti iussit, ut
2720 II, 26, 62 | apud quos autem venandi et equitandi laus viget, qui hanc petessunt,
2721 V, 7, 20 | praemiis donisque fortunae, non equitatu, non pedestribus copiis,
2722 IV, 1, 1 | provocationes, patrum consilium equitum peditumque discriptio, tota
2723 I, 48, 116a| videri solent. repetunt ab Erechtheo, cuius etiam filiae cupide
2724 V, 14, 42 | autem poterit esse celsus et erectus et ea, quae homini accidere
2725 V, 39, 113 | Asclepiadem ferunt, non ignobilem Eretricum philosophum, cum quidam
2726 II, 22, 51 | labore, nulla molestia; eriget ipse se, suscitabit, instruet,
2727 V, 30, 85 | nam Aristonis Pyrrhonis Erilli non nullorumque aliorum
2728 III, 19, 46a| verbis et modis lugubre. Eripiamus huic aegritudinem. Quo modo?
2729 II, 2, 5 | laudem iam languenti Graeciae eripiant et transferant in hanc urbem,
2730 IV, 31, 65 | voluntarias. Hic igitur error est eripiendus, haec detrahenda opinio
2731 III, 26, 63 | miser in campis maerens errabat Aleis~Ipse suum cor edens,
2732 I, 48, 115 | homines in vita mentibus errant: Euthynous potitur fatorum
2733 I, 25, 62 | illa non re sed vocabulo errantia, quorum conversiones omnisque
2734 III, 3, 5 | ut ait Ennius, 'semper errat neque pati neque perpeti
2735 V, 21, 62 | inprovida aetate inretierat erratis eaque commiserat, ut salvus
2736 I, 17, 40 | cum eodem ipso non invitus erraverim. num igitur dubitamus --
2737 I, 44, 107 | magna culpa Pelopis, qui non erudierit filium nec docuerit, quatenus
2738 III, 28, 69 | omni doctrina hominum vita erudiretur. Querebatur igitur se tum,
2739 II, 2, 6 | excitemus, qui liberaliter eruditi adhibita etiam disserendi
2740 I, 3, 6 | quidem viris, sed non satis eruditis. fieri autem potest, ut
2741 V, 9, 24 | omnium philosophorum et eruditissimus non magnopere reprehenditur,
2742 III, 10, 22 | nihil est uberius, nihil eruditius, nihil gravius, mediocritates
2743 I, 18, 41b | sed hic quidem, quamvis eruditus sit, sicut est, haec magistro
2744 II, 14, 34 | itemque Lycurgi laboribus erudiunt iuventutem, venando currendo,
2745 I, 26, 64 | modestiam magnitudinemque animi erudivit, eademque ab animo tamquam
2746 I, 13, 29 | scriptores Graeciae prodiderunt eruere coner, ipsi illi maiorum
2747 IV, 36, 77 | comprimam'. ~Quo igitur haec erumpit moles? audi Thyestem: ~'
2748 I, 5, 9 | omnes, quicumque nati sunt eruntve, non solum miseri, sed etiam
2749 II, 9, 22 | bicorporem adiflixit manum?~Erymanthiam haec vastificam abiecit
2750 IV, 22, 50 | iratumne censes conflixisse cum Erymanthio apro aut leone Nemeaeo?
2751 III, 5, 11 | insanus', sed 'si furiosus escit'. Stultitiam enim censuerunt,
2752 V, 26, 73 | torqueatur secetur, quin possit esclamare: 'Quam pro nihilo puto!',
2753 V, 23, 64 | taetrius miserius detestabilius escogitare nihil possum, Platonis aut
2754 V, 14, 42 | superioribus diebus essent esplicata.~
2755 I, 30, 72 | is semper sevocavissent essentque in corporibus humanis vitam
2756 II, 11, 26 | saepe, credo, cum Athenis esses, in scholis philosophorum.
2757 IV, 3, 5b | umquam partem attigissent essetque eorum alter Cyrenaeus alter
2758 V, 7, 19 | virtute ad beate vivendum esso vim, nihilo minus hoc agunt
2759 III, 31, 76 | Epicurus; sunt qui satis putent estendere nihil inopinati accidisse, [
2760 | Esto
2761 IV, 12, 27b | dicitur. Quae ab ira differt, estque aliud iracundum esse, aliud
2762 II, 14, 34 | iuventutem, venando currendo, esuriendo sitiendo, algendo aestuando.
2763 V, 34, 97 | videlicet sitiens biberat. Nec esuriens Ptolomaeus ederat; cui cum
2764 V, 32, 89b | tenui victu plura dixit. Etenirn, quae res pecuniae cupiditatem
2765 I, 48, 116a| primis nobilis, acripsit etima laudationem mortis, quae
2766 I, 37, 89 | decertans pater Decius, cum Etruscis filius, cum Pyrrho nepos
2767 II, 1, 3 | quemque sperandi sibi, eumdem bene dicendi finem proponerent,
2768 V, 41, 121 | Sed quoniam mane est eundum, has quinque dierum disputationes
2769 III, 19, 46 | quamquam ab his cantoribus Euphorionis contemnitur. Sentit omnia
2770 I, 48, 115 | sententia in Cresphonte usus Euripedes: 'Nam nos decebat coetus
2771 III, 14, 29 | ante videris. Itaque apud Euripiden a Theseo dicta laudantur;
2772 III, 25, 59b| Chrysippum solebat laudantem Euripideum carmen illud: ~'Mortalis
2773 I, 39, 94 | Hypanim fluvium, qui ab Europae parte in Pontum influit,
2774 I, 20, 45b | Oceani freta illa viderunt, 'Europam Libyamque rapax ubi dividit
2775 II, 15, 36 | Quibus magis palaestra, Eurota, sol, pulvis, labor,~Militia
2776 V, 34, 98 | venatu, sudor, cursus ad Eurotam, fames, sitis; his enim
2777 II, 17, 39 | et vulnus adliga. Etiamsi Eurypylus posset, non posset Aesopus: ~
2778 II, 8, 20 | Nec tantum invexit tristis Eurystheus mali,~Quantum una vaecors
2779 I, 48, 115 | in vita mentibus errant: Euthynous potitur fatorum numine leto.
2780 I, 19, 43 | accedit ut eo facilius animus evadat ex hoc aere, quem saepe
2781 V, 30, 85 | non nullorumque aliorum evanuerunt. Hi quid possint optinere,
2782 I, 41, 98 | iudicum numero haberi volunt, evaseris, ad eos venire, qui vere
2783 IV, 26, 57 | errorum orta radicibus, quae evellenda et extrahenda penitus, non
2784 III, 24, 59a| cum duobus pares casus evenerint, is modo aegritudine adficiatur,
2785 I, 36, 86b | effugiuntur, etiamsi non evenerunt, tamen, quia possunt evenire;
2786 III, 14, 30 | novum;~Quicquid praeter spem eveniat, omne id deputare esse in
2787 III, 23, 55 | tantum modo adfert, nihil evenisse quod non opinandum fuisset.
2788 I, 35, 85 | bonis. at certe ei melius evenisset nec tam flebiliter illa
2789 IV, 14, 31b | ex aspernatione rationis eveniunt. Itaque in hominibus solum
2790 V, 12, 36 | contrario pendere ex alterius eventis et errare coguntur, huic
2791 I, 35, 85 | quodsi ante occidisset, talem eventum omnino amisisset; hoc autem
2792 I, 37, 90 | quinquaginta fere annos eventura putaret, et ego doleam,
2793 I, 5, 9 | morerentur, et ii, quibus eventurum est, miseri. Mihi ita videtur.
2794 III, 22, 54 | librum Clitomachi, quem ille eversa Karthagine misit consolando
2795 V, 9, 24 | tormenta, cruciatus, patriae eversiones, exilia, orbitates magnam
2796 III, 34, 83 | amarae! quae ipso trunco everso omnes eligendae sunt et,
2797 III, 24, 58 | ut vitam beatam possit evertere. ~59a.
2798 III, 2, 4 | qualia essent, funditus alii everterunt suas civitates, alii ipsi
2799 I, 11, 23 | earum sententiarum quas evi, mors aut malum non sit
2800 II, 9, 21 | adsiste, miserandum aspice~Evisceratum corpus laceratum patris!~
2801 I, 44, 106 | summis saxis fixus asperis, evisceratus, Latere pendens, saxa spargens
2802 I, 30, 74 | potestate legitima, sic a deo evocatus atque emissus exierit. Tota
2803 I, 11, 24 | Platonem superare possumus? evolve diligenter eius eum librum,
2804 I, 39, 93 | Troilum). eorum autem,qui exacta aetate moriuntur,fortuna
2805 I, 47, 114a| Apollini Delphis templum exaedificavissent, venerantes deum petiverunt
2806 V, 18, 51b | gravissumum philosophorum, exaggerantem tantopere virtutem, extenuantem
2807 II, 26, 64 | amplitudinem animi et quasi quandam exaggerationem quam altissimam animi, quae
2808 III, 19, 46 | necopinata esse graviora. Exaggeratis igitur regiis opibus, quae
2809 V, 30, 85 | gravitatem dignitatemque virtutis exaggerent. Quam cum ad caelum extulerunt,
2810 III, 28, 67 | eculei~Freno repente tactu exagitantur novo;~Sed iam subactus miseriis
2811 V, 27, 77 | unguibus morsu denique, cum examinarentur prius quam victos se faterentur.
2812 I, 19, 43 | adeptus (est), tamquam paribus examinatus ponderibus nullam in partem
2813 II, 8, 20 | perpessu aspera,~Quae corpore exanclata atque animo pertuli!~Nec
2814 I, 49, 118 | gigneret aut aleret, quod cum exanclavisset omnes labores, tum incideret
2815 III, 12, 26 | Lacrimae peredere umore exanguis genas,~Situm inter oris
2816 II, 23, 54 | se atque ita adflicti et exanimati iacent; qui autem restiterunt,
2817 IV, 7, 16 | pudor, terror, timor, pavor, exanimatio, conturbatio, formido, voluptati
2818 IV, 6, 13 | autem sine ratione et cum exanimatione humili atque fracta, nominetur
2819 IV, 8, 19 | mi exanimato expectorat',~Exanimationem metum subsequentem et quasi
2820 IV, 8, 19 | pavor sapientiam omnem mi exanimato expectorat',~Exanimationem
2821 IV, 16, 35b | adpropinquans aliquod malum metuit exanimatusque pendet animi. Quam vim mali
2822 II, 24, 58 | animi resistendum est. Ira exardescit, libido concitatur; in eandem
2823 V, 29, 83 | disciplinam ingenium eius exarserat: nos illud quidem cum pace
2824 III, 31, 75 | appellatur recens, cum vetustate exaruit.~Haec igitur officia sunt
2825 IV, 19, 43 | nullam habent vim, nisi ira excanduit fortitudo. Nec vero de bellatoribus
2826 I, 30, 72 | cursus animorum e corpore excedentium: nam qui se humanis vitiis
2827 V, 36, 105 | sint: 'Nemo de nobis unus excellat; sin quis extiterit, alio
2828 II, 18, 43 | sed ab ea quae una ceteris excellebat, omnes nominatae sint. Appellata
2829 I, 1, 2 | probitas, fides, quae tam excellens in omni genere virtus in
2830 IV, 26, 57 | esse sapientem? De cuius excellentia multa quidem dici quamvis
2831 IV, 1, 1 | incredibilisque cursus ad omnem excellentiam factus est dominatu regio
2832 IV, 1, 3a | vetustatem, eum, qui sapientia excelleret, Pythagorae auditorem crediderunt
2833 II, 13, 30 | concertatione sublata tantum tamen excellet illud, quod recte amplexantur
2834 I, 15, 35 | ingenio aut virtute animus excellit, eos arbitrabimur, quia
2835 II, 4, 11 | fortitudinis. Te natura excelsum quendam videlicet et altum
2836 II, 27, 65 | libertatem tenerent, vulnera exceperunt fortiter et tulerunt, iidem
2837 I, 13, 29 | vide rentur ei, qui vita excesserant, vivere. ~30.
2838 I, 30, 74 | tenebris in lucem illam excesserit, nec tamen ille vincla carceris
2839 I, 43, 103 | nemo me vestrum, cum hinc excessero, consequetur.' praeclare
2840 I, 41, 98 | eas oras, quas qui e vita excesserunt incolunt, id multo iam beatius
2841 I, 24, 57 | habuit eo ipso die, quo excessit e vita; docet enim quemvis,
2842 I, 12, 27 | esse in morte sensum neque excessu vitae sic deleri hominem,
2843 II, 9, 22 | dextra Lernam taetra mactata excetra~Pacavit? haec bicorporem
2844 III, 29, 71b| alios dicta et praecepta excidant.'~Haec cum disputant, hoc
2845 II, 10, 25 | quo liquatae solis ardore excidunt~Guttae, quae saxa adsidue
2846 I, 5, 9 | quidem eorum qui viverent exciperes --moriendum est enim omnibus,--
2847 V, 27, 79 | ita propugnant, ut vulnera excipiant, nullos impetus nullos ictus
2848 II, 27, 67 | te navi; praesto est, qui excipiat, vel delphinus, ut Arionem
2849 II, 5, 14 | ultro adpetendus, subeundus, excipiendus dolor? Ita prorsus existimo.
2850 II, 27, 67 | suspensos rapuisse "dicuntur, excipient te et, quo velis, perferent",
2851 II, 20, 46 | barbaros in harena videris excipientis gravissimas plagas et ferentis
2852 II, 10, 23 | Prometheus dolorem, quem excipit ob furtum Lemnium! ~Unde
2853 III, 17, 36 | vis est in virtutibus; eas excita, si forte dormiunt. Iam
2854 V, 23, 64 | homunculum a pulvere et radio excitabo, qui multis annis post fuit,
2855 I, 3, 5b | Latinarum; quae inlustranda et excitanda nobis est, ut, si occupati
2856 I, 16, 37 | Averni lacus, unde animae excitantur obscura umbra opertae, imagines
2857 V, 16, 46 | stultorum in roborumque consensu excitatam: haec, quae sunt minima,
2858 IV, 3, 5b | profecto scholis essent excitati neque ad illud munus electi,
2859 IV, 36, 78 | ardorem animi invita ratione excitatum. Ex quo illud laudatur Archytae,
2860 II, 2, 6 | confluxerint. Sed eos, si possumus, excitemus, qui liberaliter eruditi
2861 II, 20, 46 | dolor aliquis pervellerit, exclamabis ut mulier, non constanter
2862 II, 23, 56a | firmitatem, ut in stadio cursores exclamant quam maxime possunt. Faciunt
2863 II, 24, 56b | Quid? qui volunt exclamare maius, nam satis habent
2864 II, 7, 19 | cruciatus cient.~Itaque exclamat auxilium expetens, mori
2865 II, 14, 34 | necem; quorum non modo nemo exclamavit umquam, sed ne ingemuit
2866 IV, 34, 73 | conversurum putat, Venerem unam excludit ut iniquam: ~'Nam quid ego
2867 I, 25, 62 | occulta, quae inventio atque excogitatio dicitur? ex hacne tibi terrena
2868 IV, 38, 84 | Demus igitur nos huic excolendos patiamurque nos sanari.
2869 I, 9, 18 | ipsum animus videtur, ex quo excordes, vecordes concordesque dicuntur
2870 I, 6, 11 | sane. quis enim est tam excors, quem ista moveant? Si ergo
2871 III, 33, 80 | esse rectum, se quam maxume excruciari luctuque confÏci, quo pravius
2872 I, 34, 83 | Illud angit vel potius excruciat, discessus ab omnibus iis
2873 II, 21, 50 | Nudate! heu miserum me! excrucior.~Incipit labi, deinde ilico
2874 IV, 17, 37 | potest, qui semper animo sic excubat, ut ei nihil inprovisum
2875 I, 25, 62 | a quibus mansuefacti et exculti a necessariis artificiis
2876 I, 46, 111 | quibus volgo opinantur. hanc excutere opinionem mihimet volui
2877 I, 36, 88 | stabilito et fixo illud excutiendum est, ut sciatur, quid sit
2878 IV, 8, 19 | pavoris, conturbationem metum excutientem cogitata, formidinem metum
2879 I, 49, 118 | denuntiatum videatur ut exeamus e vita, laeti et agentes
2880 II, 14, 34 | multus e visceribus sanguis exeat,~non numquam etiam, ut,
2881 V, 6, 16 | terrent, nullae aegritudines exedunt, nullae libidines incitant,
2882 I, 39, 93 | quidem. atqui ab hoc acerbius exegit natura quod dederat. 'nondum
2883 III, 23, 56 | subtilitate orationem ad exempla traducimus. Hic Socrates
2884 III, 19, 44 | Quid petam praesidi aut exequar quove nunc~Auxilio exili
2885 III, 7, 15 | animus non est aptus ad exequendum munus suum. Munus autem
2886 I, 18, 41b | quisque norit artem, in hac se exerceat.' ~42.
2887 II, 17, 40 | Olympium, eum ipsum cui se exercebit, implorabit, ferre non posse
2888 II, 23, 56a | possunt. Faciunt idem, cum exercentur, athletae, pugiles vero,
2889 II, 18, 42 | De exercitatione et consuetudine et commentatione
2890 II, 15, 36 | barbara. ~Ergo his laboriosis exercitationibus et dolor intercurrit non
2891 II, 17, 40 | Sed adhuc de consuetudine exercitationis loquor, nondum de ratione
2892 V, 3, 9 | ut illic alii corporibus exercitatis gloriam et nobilitatem coronae
2893 II, 16, 38 | turpissimos edere; at vero ille exercitatus et vetus ob eamque rem fortior
2894 I, 35, 86a | ex Italia fugisset, non exercitu amisso nudus in servorum
2895 V, 1, 3 | quibus me fortuna vehementer exercuit, mecum ipse considerans
2896 V, 23, 66 | accessimus. Apparebat epigramma exesis posterioribus partibus versiculorum
2897 III, 13, 27b| adflictationem foeditatem, lacerat exest animum planeque conficit.
2898 III, 15, 31 | eodem semper se vidisse exeuntem illum domo et revertentem.
2899 I, 19, 43 | caliginosum est propter exhalationes terrae. Quam regionem cum
2900 IV, 17, 37 | studiis humanis aut in tam exigua brevitate vitae magnum sapienti
2901 I, 34, 82 | credam ita esse, quam est id exiguum! sed falsum esse arbitror,
2902 V, 37, 109 | procreavit. Num stulte anteposuit exilii libertatem domesticae servituti?~
2903 III, 34, 81b| separatim certae scholae sunt de exilio, de interitu patriae, de
2904 V, 21, 61 | auroque caelato. Tum ad mensam eximia forma pueros delectos iussit
2905 V, 24, 68 | fingatur. Primum ingenio eximio sit necesse est; tardis
2906 II, 12, 29 | enim, quod me angebat, non eximis. Scio dolorem non esse nequitiam;
2907 V, 23, 67 | existere, sequitur ut ea existat ex honestate.~
2908 IV, 9, 21 | sit ira nascens et modo existens, quae thumôsis Graece dicitur,
2909 I, 15, 35 | cesserint, nobis quoque idem existimandum est, et si, quorum aut ingenio
2910 I, 46, 111 | Diagorae dixit, permagnum existimans tris Olympionicas una e
2911 III, 24, 58 | minora quam quanta sint existimata, videantur. Ita fit, sensim
2912 IV, 1, 3a | Pythagoreum a posterioribus existimatum. Nam cum Pythagorae disciplinam
2913 IV, 20, 46 | mediocritatem esse optumam existiment. Quae cum exponunt, nihilne
2914 IV, 11, 24b | visceribus illud malum, existitque morbus et aegrotatio, quae
2915 IV, 32, 68 | aut rerum esse imperitum' existumat.~'Cui in manu sit,'quem
2916 III, 28, 69 | philosophos accusans, qui existumavissent philosophiam suis ingeniis
2917 IV, 24, 53 | quaerat aliquid neque eos existumet sine rabie quicquam fortiter
2918 V, 1, 4 | virtute de virtutis robore existumo. Illa enim, si modo est
2919 II, 17, 39 | ferendum sit: ~Qui alteri exitium parat,~Eum scire oportet
2920 IV, 31, 67 | viam mihi veniet complexum exoptans meum,~Mihi se dedet.'~Quam
2921 V, 21, 62 | defluebant coronae; denique exoravit tyrannum, ut abire liceret,
2922 II, 8, 20 | decolorem sanguinem omnem exorbuit.~Sic corpus clade horribili
2923 II, 4, 10 | et a tali quodam ductus exordio: Dici non potest quam sim
2924 I, 4, 8 | narretur. ergo ita nascetur exordium: ~
2925 III, 34, 82 | suscipiatur, quod non natura exoriatur, sed iudicio, sed opinione,
2926 V, 17, 49 | ut Africanus: ~'A sole exoriente supra Maeotis paludes~Nemo
2927 II, 14, 33 | patientia; si nulla est, quid exornamus philosophiam aut quid eius
2928 V, 4, 10 | sermonem in Italiam venisset, exornavit eam Graeciam, quae magna
2929 II, 5, 12b | philosophiam falsa gloria exornes? Quod est enim maius argumentum
2930 IV, 34, 71b | videmus: philosophi sumus exorti, et auctore quidem nostro
2931 II, 1, 3 | copiam dicerent, unde erat exortum genus Atticorum eis ipsis
2932 IV, 14, 33 | vela, quae modo dicebas, expectamus et cursum. ~
2933 I, 40, 96 | quodsi expectando et desiderando pendemus
2934 III, 15, 32 | sive illa ante provisa et expectata sint sive inveteraverint.
2935 IV, 37, 80 | metus quoque est diffidentia expectati et inpendentis mali, et
2936 IV, 8, 18 | aegritudo sine ulla rerum expectatione meliorum.~19.
2937 IV, 37, 80 | est expectatio boni, mali expectationem esse necesse est metum.
2938 III, 22, 52 | aliquanto conturbat quam expectatus, et maris subita tempestas
2939 IV, 8, 19 | sapientiam omnem mi exanimato expectorat',~Exanimationem metum subsequentem
2940 III, 21, 51 | nihil facere nisi quod expediat, sive omnia referre ad utilitatem
2941 I, 34, 84 | ille, qui omnino vivere expedire nemini putat. mitto alios:
2942 I, 34, 84 | mitto alios: etiamne nobis expedit? qui et domesticis et forensibus
2943 II, 16, 37 | fuerit, abiectis oneribus expeditis armis ut membris pugnare
2944 V, 36, 105 | multandos, quod, cum civitate expellerent Hermodorum, ita locuti sint: '
2945 II, 10, 23 | dolo poenasque iovi~Fato expendisse supremo.~Has igitur poenas
2946 II, 5, 15a | plane, sed plus desidero. Experiar equidem; sed magna res est,
2947 IV, 26, 56 | aegritudinem suscipere pro experientia, si quid habere velis? nam
2948 V, 21, 61 | eam degustare et fortunam experiri meam?' Cum se ille cupere
2949 I, 38, 92 | Cariae,nondum,opinor,est experrectus.num igitur eum curare censes,
2950 IV, 5, 10 | participem faciunt, alteram expertem; in participe rationis ponunt
2951 II, 16, 38 | veterem exercitum quantum experti sumus? Aetas tironum plerumque
2952 V, 24, 69 | medium mundi locum semper expetant, qui est idem infimus in
2953 II, 20, 46 | praestantius, nihil quod magis expetat quam honestatem, quam laudem,
2954 II, 2, 5 | omnes, quae quidem erant expetendae, studio atque industria
2955 V, 24, 68 | naturae, alter in discriptione expetendarum fugiendarumque rerum et
2956 IV, 32, 68 | Quem contra amari, quem expeti, quem arcessier.'~69.
2957 V, 14, 42 | illam maxume optatam et expetitam securitatem -- securitatem
2958 V, 36, 103 | in vulgus et haec, quae expetitur, gloria molestiae habeat
2959 I, 48, 116a| etiam filiae cupide mortem expetiverunt pro vita civium; <commemorant>
2960 V, 39, 114 | hominum, qui ferarum non ita expictus est, ut, quae ipse non viderit,
2961 I, 10, 20 | multo ante et dictum et explanatum a Platone. Xenocrates animi
2962 III, 20, 46b| solum posuit voluptatem, sed explanavit quid diceret: 'Saporem'
2963 V, 13, 39 | deest, et quod in suo genere expletum atque cumulatum est, idque
2964 I, 23, 55 | nihil umquam tam eleganter explicabunt, sed ne hoc quidem ipsum
2965 IV, 5, 10 | placet quam morbos, in his explicandis veterem illam equidem Pythagorae
2966 I, 17, 38b | numeris aut descriptionibus explicandum: ~39.
2967 V, 7, 18 | concesso et probato, illud modo explicant, de quo ante nihil scriptum
2968 V, 24, 68 | cognitione rerum positus et in explicatione naturae, alter in discriptione
2969 I, 4, 8 | commodius disputationes nostrae explicentur, sic eas exponam, quasi
2970 III, 20, 46b| veritas in omni quaestione explicetur? ~47.
2971 V, 9, 27 | firma corporis adfectione explorataque <eius> spe contineri, Fortunae
2972 I, 4, 8 | nostrae explicentur, sic eas exponam, quasi agatur res, non quasi
2973 I, 12, 26 | Expone igitur, nisi molestum est,
2974 III, 18, 43 | voces potius quam Platonis? expones, quae spectet, florida et
2975 II, 3, 9 | habitam non quasi narrantes exponimus, sed eisdem fere verbis,
2976 I, 10, 21 | Corinthi habitum tribus libris exponit, doctorum hominum disputantium
2977 IV, 20, 46 | optumam existiment. Quae cum exponunt, nihilne tibi videntur an
2978 III, 3, 6 | scribere. His autem libris exposita sunt ea quae a nobis cum
2979 IV, 4, 7b | studiose egimus. Itaque expositis tridui disputationibus quartus
2980 V, 5, 14 | virtutes autem noli vereri ne expostulent et querantur se a beata
2981 IV, 27, 59 | igitur perturbationum, quas exposui, variae sunt curationes.
2982 III, 17, 38 | vitae beatae verbis Zenonis expressam, nihil ut possit negari. ~
2983 I, 26, 65 | verbis in Consolatione hoc expressimus: ~
2984 I, 37, 89 | reditu tyrannum, quem ipse expulerat, in proelio concidisset;
2985 II, 8, 20 | undique omnem ecferitatem expuli,~Sed feminae vir feminea
2986 V, 2, 5 | dux, o virtutis indagatrix expultrixque vitiorum! quid non modo
2987 V, 23, 66 | mens rationibus agitandis exquirendisque alebatur cum oblectatione
2988 V, 1, 2 | se in optumo vitae statu exquirendo conlocarent, profecto spe
2989 I, 41, 98 | nec ob eam rem, cum haec exquirerem sicut hic faciebam, capite
2990 II, 11, 27 | optimum rei publicae statum exquireret. At vero nos, docti scilicet
2991 V, 36, 104 | sed quid velit vulgus, exquiret? An quicquam stultius quam,
2992 V, 25, 71 | Quibus et talibus rebus exquisitis hoc vel maxime efficitur,
2993 I, 48, 116a| malorum; cui rationes eae quae exquisitius a philosophis colliguntur
2994 V, 35, 101 | habeo, quae edi, quaeque exsaturata libido~Hausit; at illa iacent
2995 I, 44, 106 | etiam mortuos poeniuntur. exsecratur luculentis sane versibus
2996 I, 48, 115 | amicos laude et laetitia exsequi.' simile quiddam est in
2997 V, 28, 81 | honeste omnia, nihil ita exspectare quasi certo futurum, nihil,
2998 II, 7, 17b | sapiens, si crucietur - exspectas fortasse dum dicat: "patietur,
2999 V, 18, 52 | futurae aegritudinis sollicita exspectatio); in quem autem metus, in
3000 I, 17, 39 | An tu cum me in summam exspectationem adduxeris, deseris? errare
3001 V, 9, 27 | modo? isto enim bono iam exspoliari potes.~
3002 I, 16, 38a | saeculis, sed quod litteris exstet, Pherecydes Syrius primus
3003 V, 36, 105 | omni in populo? nonne omnem exsuperantiam virtutis oderunt? Quid?
3004 IV, 36, 77 | iurgium: ~'Quis homo te exsuperavit usquam gentium impudentia?'~'
3005 I, 42, 99b | nihil ut adfirmet, tenet ad extemum; ~100.
3006 III, 32, 78 | qualia sunt? qui aegritudinem extenuans parvis ait eam rebus moveri,
3007 V, 18, 51b | exaggerantem tantopere virtutem, extenuantem cetera et abicientem, in
3008 V, 33, 94 | eaeque voluptates singillatim extenuantur; quarum genera [non] contemnunt,
3009 III, 16, 34 | una maxime molestias omnis extenuat et diluit, deinde quod humana
3010 III, 22, 54 | pedetemptim progrediens extenuatur dolor, non quo ipsa res
3011 V, 34, 97 | victum etiam transferuntur, extenuaturque magnificentia et sumptus
3012 IV, 17, 39 | qui [si] error stultis extenuetur die ut, cum res eadem maneat,