|
Verum
est quod cecinit sacer
Thressae sub Rhodopes iugis
aptans Pieriam chelyn
Orpheus, Calliopae genus,
aeternum fieri nihil.
Illius stetit ad modos
torrentis rapidi fragor,
oblitusque sequi fugam
amisit liquor impetum;
et dum fluminibus mora est,
defecisse putant Getae
Hebrum Bistones ultimi.
Advexit volucrem nemus
et silva residens venit;
aut si qua aera pervolat
auditis vaga cantibus
ales deficiens cadit.
Abrumpit scopulos Athos
Centauros obiter ferens
et iuxta Rhodopen stetit
laxata nive cantibus;
et quercum fugiens suam
ad vatem properat Dryas.
Ad cantus veniunt tuos
ipsis cum latebris ferae
iuxtaque inpavidum pecus
sedit Marmaricus leo
nec dammae trepidant lupos
et serpens latebras fugit
tunc oblita veneni.
Quin per Taenarias fores
manes cum tacitos adit
maerentem feriens chelyn,
cantu Tartara flebili
et tristes Erebi deos
vicit nec timuit Stygis
iuratos superis lacus.
Haesit non stabilis rota
victo languida turbine,
increvit Tityi iecur,
dum cantus volucres tenet;
audis tu quoque, navita:
inferni ratis aequoris
nullo remigio venit.
tunc primum Phrygius senex
undis stantibus immemor
excussit rabidam sitim
nec pomis adhibet manus,
Sic cum vinceret inferos
Orpheus carmine funditus,
et vinci lapis improbus
et vatem potuit sequi.
consumptos iterum deae
supplent Eurydices colus.
sed dum respicit immemor
nec credens sibi redditam
Orpheus Eurydicen sequi,
cantus praemia perdidit:
quae nata est iterum perit.
Tunc solamina cantibus
quaerens flebilibus modis
haec Orpheus cecinit Getis:
leges in superos datas
et qui tempora digerens
quattuor praecipitis deus
anni disposuit vices;
nulli non avidi colus
Parcas stamina nectere:
quod natum est properat mori.'
Vati
credere Thracio
devictus iubet Hercules.
Iam, iam legibus obrutis
mundo cum veniet dies,
australis polus obruet
quidquid per Libyam iacet
et sparsus Garamas tenet;
arctous polus obruet
quidquid subiacet axibus
et siccus Boreas ferit.
amisso
trepidus polo
Titan excutiet diem.
Caeli regia concidens
ortus atque obitus trahet
atque omnis pariter deos
perdet mors aliqua et chaos,
et mors fata novissima
in se constituet sibi.
Quis mundum capiet locus?
discedet via Tartari,
fractis ut pateat polis?
an quod dividit aethera
a terris spatium sat est
et mundi nimium malis?
Quis tantum capiet nefas
fati, quis, superi, locus
pontum Tartara sidera
regna unus capiet tria?
Sed quis non modicus fragor
aures attonitas movet?
est est Herculeus sonus.
|