|
Hercules Quid me tenentem
regna siderei poli
caeloque tandem redditum planctu iubes
sentire fatum? parce: iam virtus mihi
in astra et ipsos fecit ad superos iter.
Al.Unde sonus trepidas aures
ferit?
unde
meas inhibet lacrimas fragor?
agnosco agnosco victum est chaos.
a Styge, nate, redis iterum mihi
fractaque non semel est mors horrida?
vicisti
rursus noctis loca
puppis et infernae vada tristia?
pervius est Acheron iam languidus
et remeare licet soli tibi,
nec te fata tenent post funera?
an tibi praeclusit Pluton iter
et pavidus regni metuit sibi?
certe ego te vidi flagrantibus
impositum silvis, cum plurimus
in caelum fureret flammae metus:
arsisti certe, cur ultima
non tenuere tuas umbras loca?
quid timuere tui manes, precor?
umbra quoque es Diti nimis horrida?
He. Non me gementis
stagna Cocyti tenent
nec puppis umbras furva transvexit meas;
iam parce, mater, questibus: manes semel
umbrasque vidi; quidquid in nobis tui
mortale fuerat, ignis evictum tulit:
paterna caelo, pars data est flammis tua.
proinde planctus pone, quos nato paret
genetrix inerti; luctus in turpes eat:
virtus in astra tendit, in mortem timor.
praesens ab astris, mater, Alcides cano:
poenas cruentus iam tibi Eurystheus dabit;
curru superbum vecta transcendes caput.
Me iam decet subire caelestem plagam:
inferna vici rursus Alcides loca.
Al. Mane parumper--cessit ex oculis, abit,
in astra fertur. fallor an vultus putat
vidisse natum? misera mens incredula est.
es numen et te mundus aeternum tenet:
credo triumphis. -- regna Thebarum petam
novumque templis additum numen canam.
|