|
Phorbas
Laetus Cithaeron pabulo semper novo
aestiva nostro prata
summittit gregi.
Sen Noscisne memet? Ph. Dubitat anceps memoria.
Oe.Huic aliquis a te
traditur quondam puer?
effare. dubitas? cur genas mutat color?
quid verba quaeris? veritas odit moras.
Ph.Obducta longo
temporum tractu moves.
Oe.Fatere, ne te cogat ad
verum dolor.
Ph. Inutile
isti munus infantem dedi:
non potuit ille luce, non caelo frui.
Sen Procul sit omen; vivit et vivat precor.
Oe.Superesse quare traditum infantem negas?
Ph. Ferrum per
ambos tenue transactum pedes
ligabat artus, vulneri innatus tumor
puerile foeda corpus urebat lue.
Oe.Quid quaeris ultra? fata iam accedunt prope.--
quis
fuerit infans edoce. Ph. Prohibet fides.
Oe.Huc aliquis ignem! flamma iam excutiet fidem.
Ph.
Per tam cruentas vera quaerentur vias?
ignosce quaeso. Oe. Si ferus videor tibi
et impotens, parata vindicta in manu est:
dic
vera: quisnam? quove generatus patre?
qua matre genitus? Ph. Coniuge est genitus tua.
Oe. Dehisce, tellus,
tuque tenebrarum potens,
in Tartara ima, rector umbrarum, rape
retro reversas generis ac stirpis vices.
congerite,
cives, saxa in infandum caput,
mactate telis: me petat ferro parens,
me gnatus, in me coniuges arment manus
fratresque, et aeger populus ereptos rogis
iaculetur ignes. saeculi crimen vagor,
odium
deorum, iuris exitium sacri,
qua luce primum spiritus hausi rudes
iam morte dignus. redde nunc animos pares,
nunc aliquid aude sceleribus dignum tuis.--
i, perge, propero regiam
gressu pete:
gratare matri liberis
auctam domum.
|