| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Publius Terentius Afer Heauton Timorumenos IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Act. Scae. Ver. grey = Comment text
501 3, 3, 587| deambulatum? quo? SY. vah quasi desit locus. ~
502 4, 5, 784| daturu' non sum, ut <ei> despondeam? ~
503 4, 5, 779| ego illi neque do neque despondeo. ~
504 4, 8, 854| aiunt velle uxorem ut, quom desponderis, ~
505 4, 2, 673| bolum tantum mi ereptum tam desubito e faucibus. ~
506 3, 3, 605| orat sibi uti [id] nunc det: illam illi tamen ~
507 3, 1, 483| nam deteriores omnes sumu' licentia. ~
508 1, 1, 79| ut faciam; non est te ut deterream. ~
509 4, 1, 651| detraho et eum dico ut una cum puella
510 1, 1, 124| adcurrunt servi, soccos detrahunt; ~
511 1, 1, 61| nam pro deum atque hominum fidem quid
512 4, 5, 750| miseret me tantum devenisse ad eum mali. ~
513 2, 4, 394| utrique ab utrisque vero devincimini, ~
514 1, 2, 208| animus semel se cupiditate devinxit mala, ~
515 0, pe | ut reversust, clam patrem devortitur ad Clitiphonem. is amabat
516 0, did | INPARIBUS DEINDE DUABUS DEXTRIS~GRAECA EST MENANDRU~FACTAST
517 3, 2, 541| iocone an serio ille haec dicat nescio; ~
518 4, 5, 781| non ego dicebam in perpetuom ut illam illi
519 4, 3, 711| vera dicendo ut eos ambos fallam: ut
520 3, 1, 458| vini absumsit «sic hoc» dicens; «asperum, ~
521 0, pro, 9| existumarem scire vostrum, id dicerem. ~
522 0, pro, 33| de illius peccatis plura dicet quom dabit ~
523 2, 3, 304| SY. ubi dicimus redisse te et rogare uti ~
524 4, 8, 866| desponsam quoque esse dicito. ME. em istuc volueram. ~
525 5, 1, 949| ita ut liberos est aequom dictis confutabitur; ~
526 0, pro, 22| quod malevolu' vetu' poeta dictitat ~
527 5, 1, 881| credas intellegere nisi idem dictumst centiens. ~
528 0, pro, 15| orationem hanc scripsit quam dicturu' sum? ~
529 4, 5, 796| dicunt: «ius summum saepe summast
530 1, 2, 193| habeat quae quidem in homine dicuntur bona? ~
531 0, did | Didascalia~ ~INCIPIT HEAUTON TIMORUMENOS
532 0, pro, 10| nunc quam ob rem has partis didicerim paucis dabo. ~
533 3, 1, 422| dici, diem adimere aegritudinem hominibus; ~
534 5, 1, 909| quam ob rem? CH. decem dierum vix mi est familia. ~
535 4, 2, 675| nil tam difficilest quin quaerendo investigari
536 4, 6, 805| Nullast tam facili' res quin difficilis siet, ~
537 5, 1, 946| diffluit, retundam redigam, ut quo
538 4, 1, 650| quom exponendam do illi, de digito anulum ~
539 3, 3, 576| apud alium prohibet dignitas; apud alium ipsius facti
540 1, 1, 107| dum quod te dignumst facies; sed si id non facis, ~
541 4, 6, 813| excarnufices. SY. is tu hinc quo dignus es? ~
542 5, 3, 986| quod mi in mentemst: tu diiudica. ~
543 2, 2, 237| CLIT. pergin istuc priu' diiudicare quam scis quid veri siet? ~
544 3, 1, 504| aliena ut meliu' videant et diiudicent ~
545 5, 2, 971| cupio. CH. priu' quaeso disce quid sit vivere. ~
546 2, 3, 300| nam disciplinast isdem munerarier ~
547 5, 2, 972| ubi scies, si displicebit vita, tum istoc utitor. ~
548 5, 5, 1043| CL. eheu quam nunc totu' displiceo mihi, ~
549 3, 1, 508| CH. dissolvi me otiosus operam ut tibi
550 0, pro, 16| nam quod rumores distulerunt malevoli ~
551 3, 3, 609| ditem et nobilem; si redimat magnum
552 1, 2, 194| incolumem, amicos genu' cognatos ditias. ~
553 3, 2, 527| nostin? at quasi is non ditiis ~
554 2, 4, 402| tuom vidi esse habitum, diu etiam duras dabit. ~
555 3, 1, 500| arbitrum: ibo ac dicam, ut dixeram ~
556 4, 1, 621| iam conatu magnas nugas dixerit. ~
557 4, 4, 726| aut quom venturam dixero et constituero, quom is
558 4, 5, 768| Menedemo dixit Clinia, et ea gratia ~
559 4, 7, 830| CH. quid rei esset dixtin huic? SY. dixi pleraque
560 4, 1, 648| male docet te mea facilitas multa.
561 5, 1, 934| ingratum. CH. ah nescis quam doleam. ME. ut lubet. ~
562 3, 1, 460| relevi dolia omnia, omnis serias; ~
563 4, 1, 628| sustulisti. SY. sic est factum: domina ego, eru' damno auctus est. ~
564 2, 3, 298| magnum hoc quoque signumst dominam esse extra noxiam, ~
565 2, 3, 301| ancillas primum ad dominas qui adfectant viam. ~
566 1, 1, 170| ut veniat: ibo, visam si domist.-- ~<Saltatio convivarum>~
567 5, 6, 1050| mea bona ut dem Bacchidi dono sciens? ~
568 2, 3, 342| aurem utramvis otiose ut dormias. ~
569 4, 4, 730| faciet nisi caveo. BA. dormiunt: ego pol istos commovebo.
570 5, 1, 939| vereare, si minu': nil nos dos movet. ~
571 3, 3, 601| hic: huic drachumarum haec argenti mille dederat
572 0, did | TIBIIS INPARIBUS DEINDE DUABUS DEXTRIS~GRAECA EST MENANDRU~
573 2, 3, 326| harum duarum condicionum nunc utram malis
574 5, 6, 1057| ipsum. CL. perii! SO. an dubitas, Clitipho? ~
575 3, 1, 432| venit? CH. dixi. ME. eamu': duc me ad eum, obsecro. ~
576 5, 6, 1056| CH. uxorem ut ducas. CL. pater . . ! CH. nil
577 5, 3, 999| etiam haud scio anne uxorem ducat: ac Syro nil gratiae! ~
578 5, 6, 1064| CL. immo, quandoquidem ducendast, egomet habeo propemodum ~
579 2, 3, 312| eho sceleste, quo illam duci'? SY. quo ego illam? ad
580 4, 7, 836| quas hortamentis esse nunc duco datas; ~
581 2, 3, 246| ducunt secum. CLIN. perii, unde
582 2, 2, 234| nil iam praeter pretium dulcest. CLIT. Clinia. CLIN. ei
583 5, 6, 1059| dumque ignores; ubi cognori', facilia.
584 0, pro, 6| duplex quae ex argumento facta
585 2, 4, 402| esse habitum, diu etiam duras dabit. ~
586 3, 1, 435| ne tua duritia antiqua illa etiam adaucta
587 5, 2, 957| esse hoc graviu' multo ac durius, ~
588 4, 1, 665| ne nunc animo ita esses duro ut olim in tollendo, Chreme! ~
589 1, 2, 204| et quod illum insimulat durum id non est; nam parentum
590 | eademque
591 3, 1, 432| meu' venit? CH. dixi. ME. eamu': duc me ad eum, obsecro. ~
592 3, 1, 442| in eandem fraudem ex hac re atque
593 4, 4, 743| BA. eatur. SY. sequere hac. heus,
594 2, 3, 255| quid comedent! quid ebibent! quid sene erit nostro miserius? ~
595 2, 3, 256| sed video eccos quos volebam. CLIN. o Iuppiter,
596 4, 5, 804| ipse adeo adest: abi, ecfer argentum. CH. ecfero. ~
597 4, 4, 745| ob rem? SY. ne quaeras: ecferant quae secum huc attulerunt. ~
598 3, 3, 595| CH. quid tu? ecquid de illo quod dudum tecum
599 0, pro, 38| edax parasitu', sycophanta autem
600 2, 4, 381| BA. Edepol te, mea Antiphila, laudo
601 4, 1, 626| et mihi te maxumo opere edicere, ~
602 4, 1, 623| nequid credas me advorsum edictum tuom ~
603 2, 1, 226| habet bene et pudice eductam, ignaram artis meretriciae. ~
604 3, 3, 584| indicarit quam ego argentum effecero. ~
605 2, 3, 330| quod ut efficerem orando surdas iam auris
606 2, 3, 322| potiri, vis quod des illi effici; ~
607 0, did | FLACCO AEDILIBUS CURULIBUS~EGERE L. AMBIVIUS TURPIO L. ATILIUS
608 5, 2, 964| cepi rationem ut neque egeres neque ut haec posses perdere. ~
609 3, 3, 595| illo quod dudum tecum egi egisti, Syre, aut ~
610 1, 2, 182| CL. advenientem, e navi egredientem ilico ~
611 1, 1, 67| numquam tam mane egredior neque tam vesperi ~
612 3, 1, 420| aut ego profecto ingenio egregio ad miserias ~
613 3, 1, 426| CH. sed ipsum foras egressum video: ibo adloquar. ~
614 5, 2, 955| brevi spatio omnem de me eiecerit animum patris? ~
615 1, 1, 134| eum ego hinc eieci miserum iniustitia mea! ~
616 5, 6, 1063| CH. heia ut elegans est! credas animum ibi esse.
617 0, pro, 3| dicam, deinde quod veni eloquar. ~
618 4, 8, 866| quoque esse dicito. ME. em istuc volueram. ~
619 3, 3, 611| non emo»: quid ages? SY. optata
620 5, 2, 971| CL. emori cupio. CH. priu' quaeso
621 2, 3, 273| mane: hoc quod coepi primum enarrem, Clitipho: ~
622 | eorum
623 3, 3, 589| CL. di te eradicent, Syre, qui me hinc extrudis! ~
624 | erant
625 4, 2, 673| crucior bolum tantum mi ereptum tam desubito e faucibus. ~
626 4, 3, 717| unus est dies dum argentum eripio: pax: nil amplius. ~
627 4, 3, 713| pacto rursum nuptiarum omnem eripis; ~
628 | ero
629 3, 2, 537| SY. eho quaeso laudas qui eros fallunt? CH. in loco ~
630 2, 3, 257| dum ego propter te errans patria careo demens, tu
631 4, 8, 851a| erravi? actast res? quanta de spe
632 4, 1, 628| est factum: domina ego, eru' damno auctus est. ~
633 3, 2, 559| numquam commodius umquam erum audivi loqui, ~
634 2, 3, 356| tibi erunt parata verba, huic homini
635 4, 1, 665| ne nunc animo ita esses duro ut olim in tollendo,
636 3, 1, 454| nedum tu possis. ME. estne ea intu'? CH. sit rogas? ~
637 | esto
638 5, 3, 981| spes . . CL. quae? SY. nos esurituros satis. ~
639 | etenim
640 2, 1, 229| non pridem inveni neque etiamdum scit pater. ~
641 4, 4, 742| BA. etiamne tecum hic res mihist? SY.
642 4, 2, 677| non potest. immo optume. euge habeo optumam. ~
643 1, 1, 157| esset factum, haec numquam evenissent tibi. ~
644 2, 3, 372| inversa verba, eversas cervices tuas, ~
645 2, 2, 232| opiniones quae mihi animum exaugeant: ~
646 4, 6, 813| ubi me excarnufices. SY. is tu hinc quo dignus
647 5, 4, 1013| quantum mali ex <ea> re excites? ~
648 3, 1, 413| videam miserum hunc tam excruciarier ~
649 1, 2, 177| sollicitudinem istam falsam quae te excruciat mittas. ~
650 1, 1, 167| ME. et tu.-- CH. lacrumas excussit mihi ~
651 3, 1, 462| futurum censes quem adsidue exedent? ~
652 2, 3, 280| studio vitam suam te absente exegerit, ~
653 5, 1, 920| non tibi ego exempli sati' sum? CH. prae iracundia, ~
654 0, pro, 20| habet bonorum exemplum quo exemplo sibi
655 5, 6, 1046| nimi'que inhumane: exeo ergo ut pacem conciliem.
656 1, 1, 74| si sumas in illis exercendis, plus agas. ~
657 1, 1, 146| hunc mercatu' sum: hic me exerceo. ~
658 2, 2, 235| forte hic te a patre aliquis exiens? ~
659 1, 2, 207| praebent exigue sumptum; atque haec sunt
660 4, 7, 833| tu hic nos dum eximus interea opperibere; ~
661 2, 3, 282| nam ea res dedit tum existumandi copiam ~
662 0, pro, 9| existumarem scire vostrum, id dicerem. ~
663 0, pro, 25| arbitrium vostrum, vostra existumatio ~
664 0, pro, 30| vitiis. ne ille pro se dictum existumet ~
665 2, 3, 358| sed istunc exora ut suam esse adsimulet.
666 4, 3, 705| iam me hoc voles patrem exorare ut celet ~
667 5, 6, 1050| sine te exorem. CH. egon mea bona ut dem
668 5, 1, 950| CH. egone si vivo adeo exornatum dabo, ~
669 2, 3, 337| ob rem accipere hunc mi expediat metum. ~
670 2, 4, 388| nam expedit bonas esse vobis; nos, quibu'
671 2, 3, 261| potuisse umquam ab hac me expellere; ~
672 5, 3, 989| inventast causa qui te expellerent. ~
673 4, 6, 824| fortasse me? SY. ipsa re experibere. ~
674 0, pro, 46| in hac est pura oratio. experimini
675 2, 3, 331| siquidem hoc fit. SY. siquidem? experiundo scies. ~
676 4, 1, 652| si moreretur, ne expers partis esset de nostris
677 2, 4, 383| miror si te sibi quisque expetit. ~
678 5, 1, 890| CH. mane; hoc priu' scire expeto, ~
679 1, 1, 129| solliciti sunt causa ut me unum expleant? ~
680 2, 3, 289| nulla mala re esse expolitam muliebri; ~
681 4, 1, 651| eum dico ut una cum puella exponeret: ~
682 4, 1, 615| is quicum expositast gnata. CH. quid volt sibi,
683 3, 3, 575| apud quem expromere omnia mea occulta, Clitipho,
684 4, 1, 635| imperium exsequi voluisses, interemptam oportuit, ~
685 1, 1, 143| faciundo facile sumptum exsercirent suom, ~
686 4, 1, 657| cognovi, ad te exsilui. CH. quid nunc suspicare
687 4, 3, 721| quo velis in tempore ut te exsolvas, rem facias palam. ~
688 2, 4, 408| Antiphila, maxume animo exspectatam meo? ~
689 5, 1, 878| in illum nil potest: exsuperat eius stultitia haec omnia. ~
690 2, 3, 298| quoque signumst dominam esse extra noxiam, ~
691 4, 6, 809| miser aliquo extrudar hinc, ne accedam ad Bacchidem. ~
692 3, 3, 589| eradicent, Syre, qui me hinc extrudis! ~
693 3, 2, 545| nonne ad senem aliquam fabricam fingit? SY. stolidus est. ~
694 2, 3, 336| CLIN. vera causast. CLIT. fabulae! ~
695 2, 1, 222| quam mihi nunc surdo narret fabulam. ~
696 1, 1, 80| usu'; tibi ut opu' factost face. ~
697 3, 2, 560| nec quom male facerem crederem mi inpunius ~
698 3, 2, 522| faceta haec meretrix. CH. sane.
699 1, 1, 127| faciebant quo illam mihi lenirent
700 1, 1, 161| utinam ita di faxint! CH. facient. nunc si commodumst, ~
701 4, 3, 704| oppido imperas et factu facilem. ~
702 5, 6, 1059| dumque ignores; ubi cognori', facilia. CL. faciam, pater. ~
703 4, 1, 648| male docet te mea facilitas multa. sed istuc quidquid
704 5, 3, 998| erit, tam facillume patri' pacem in leges conficiet
705 2, 1, 220| paullo, sua quae narrat facinora!
706 0, pro, 28| facite aequi siti', date crescendi
707 0, did | DEXTRIS~GRAECA EST MENANDRU~FACTAST III M' IUVENTIO TI. SEMPRONIO
708 1, 1, 80| sic est usu'; tibi ut opu' factost face. ~
709 4, 3, 704| iustam rem oppido imperas et factu facilem. ~
710 5, 3, 1000| foras: ego fugio. adhuc quod factumst, ~
711 0, pro, 13| hic actor tantum poterit a facundia
712 4, 5, 771| porro ausculta quod superest fallaciae: ~
713 4, 3, 711| vera dicendo ut eos ambos fallam: ut quom narret senex ~
714 3, 1, 470| per alium quemvis ut des, falli te sinas ~
715 3, 2, 537| eho quaeso laudas qui eros fallunt? CH. in loco ~
716 2, 3, 268| quod malim quam me hoc falso suspicarier. ~
717 3, 1, 421| natus sum aut illud falsumst quod volgo audio ~
718 2, 3, 351| et me et meum amorem et famam permitto tibi. ~
719 5, 3, 980| rediisse ut periclum etiam a fame mihi sit, Syre! ~
720 4, 8, 845| in te est, filium, me ac familiam. ~
721 1, 2, 184| fuit semper familiaritas. CH. voluptatem magnam nuntias. ~
722 1, 1, 58| ut te audacter moneam et familiariter ~
723 | fas
724 4, 2, 673| mi ereptum tam desubito e faucibus. ~
725 1, 1, 161| ME. utinam ita di faxint! CH. facient. nunc si commodumst, ~
726 1, 2, 187| nunc tempus est. CL. cave faxis: non opus est, pater. ~
727 1, 2, 198| illum iratu' plus satis faxit, pater. ~
728 2, 3, 341| dixti? SY. ademptum tibi iam faxo omnem metum, ~
729 4, 1, 627| nolle tolli? CH. scio quid feceris: ~
730 0, pro, 21| licere [id] facere quod illi fecerunt putat. ~
731 2, 3, 266| quantum ex ipsa re coniecturam fecimus. ~
732 2, 3, 380| manebit. CLIT. [o] hominem felicem! SY. ambula. ~
733 3, 1, 481| quantam fenestram ad nequitiem patefeceris, ~
734 4, 3, 692| faciam? Syre mi, gaudeo: fer me. SY. fero hercle vero. ~
735 4, 8, 860| me sensisse atque aegre ferat? ~
736 5, 1, 918| illud haud inultum, si vivo, ferent! ~
737 1, 2, 205| uniu' modi sunt ferme, paullo qui est homo tolerabilis: ~
738 4, 3, 692| mi, gaudeo: fer me. SY. fero hercle vero. ~
739 1, 1, 69| fodere aut arare aut aliquid ferre denique. ~
740 2, 3, 321| Clitipho, es neque ferri potis es. CLIN. audiundum
741 1, 1, 125| video alios festinare, lectos sternere, ~
742 1, 1, 148| Chreme, meo gnato facere dum fiam miser; ~
743 3, 3, 594| CH. fiet. SY. si sapias; nam mihi
744 5, 1, 908| CH. fili est amica Bacchi': Menedeme,
745 4, 1, 639| anui illi prodita abs te filiast planissume, ~
746 5, 3, 991| aliud specta: matres omnes filiis ~
747 5, 5, 1025| fuerim, dictu' filiu' tuo' vostra voluntate,
748 0, pro, 34| alias novas, nisi finem maledictis facit. ~
749 3, 2, 533| aliquid reperiret, fingeret fallacias ~
750 3, 1, 499| vicini nostri hic ambigunt de finibus; ~
751 5, 1, 898| tuom quoque Syrus idem mire finxit filium, ~
752 5, 6, 1048| filiam et quod doti' dixi firmas? SO. mi vir, te obsecro ~
753 2, 3, 337| nil sati' firmi video quam ob rem accipere
754 4, 7, 839| quam multa iniusta ac prava fiunt moribus! ~
755 0, did | CORNELIO LENTULO L. VALERIO FLACCO AEDILIBUS CURULIBUS~EGERE
756 0, did | PRAENESTINUS ~MODOS FECIT FLACCUS CLAUDI~ACTA I TIBIIS INPARIBUS
757 5, 5, 1037| patiar, Clitipho, flagitiis tuis me infamem fieri. ~
758 5, 1, 929| quam hic per flagitium ad inopiam redigat patrem. ~
759 5, 1, 922| nonne id flagitiumst te aliis consilium dare, ~
760 1, 1, 69| fodere aut arare aut aliquid ferre
761 2, 4, 382| formae ut mores consimiles forent; ~
762 2, 3, 278| anu' foribus obdit pessulum, ad lanam
763 5, 1, 923| foris sapere, tibi non posse te
764 2, 4, 382| id quom studuisti isti formae ut mores consimiles forent; ~
765 4, 5, 773| eius sibi conplacitam formam, postquam aspexerit; ~
766 4, 3, 715| tu fors quid me fiat parvi pendi',
767 3, 1, 464| Menedeme, fortunarum. ME. faciat quidlubet: ~
768 2, 4, 381| mea Antiphila, laudo et fortunatam iudico, ~
769 2, 3, 296| ita uti credo, quis te est fortunatior? ~
770 4, 8, 842| ME. Multo omnium nunc me fortunatissimum ~
771 4, 6, 825| CL. ne ego sum homo fortunatu': deamo te, Syre. ~
772 3, 1, 442| in eandem fraudem ex hac re atque ex illa
773 5, 5, 1033| ego dicam: gerro iners fraus helluo ~
774 0, pro, 24| amicum ingenio fretum, haud natura sua: ~
775 2, 3, 345| CLIN. datur, fruare dum licet; nam nescias . . ~
776 4, 3, 681| dedo patri me nunciam ut frugalior sim quam volt. ~
777 5, 5, 1025| fuerim, dictu' filiu' tuo' vostra
778 5, 4, 1007| volui quin tu in ea re mi fueris advorsatrix, Sostrata! ~
779 1, 1, 166| nunc me ipsum fugere. CH. sicine est sententia? ~
780 2, 3, 316| si paullulum modo quid te fugerit, ego perierim. ~
781 5, 3, 1000| autem? senex exit foras: ego fugio. adhuc quod factumst, ~
782 3, 1, 434| conspectum fugitat: propter peccatum hoc timet, ~
783 4, 2, 678a| idem ego illuc hodie fugitivom argentum tamen.~
784 3, 3, 580| homini' frugi et temperanti' functu's officium? CL. tace sodes. ~
785 1, 1, 66| attente tute illorum officia fungere. ~
786 5, 5, 1034| ganeo's damnosu': crede, et nostrum
787 5, 1, 885| CH. quid ait? ME. gaudere adeo coepit quasi qui cupiunt
788 3, 1, 414| abitu, celem tam insperatum gaudium, ~
789 4, 8, 857| vah frustra sum igitur gavisus miser. ~
790 2, 3, 373| gemitus screatus tussis risus abstine. ~
791 5, 1, 936| quod mage vis. CH. immo et gener et adfines placent. ~
792 4, 8, 865| generum placere; postremo etiam,
793 5, 1, 928| abeat multo malo quovis gentium ~
794 1, 2, 194| patriam incolumem, amicos genu' cognatos ditias. ~
795 0, pe | amica ac servolae ~habitum gerens Antiphila: factum id quo
796 5, 1, 947| mitte: sine me in hac re gerere mihi morem. ME. sino: ~
797 5, 5, 1033| si scire vis, ego dicam: gerro iners fraus helluo ~
798 1, 1, 112| simul rem et gloriam armis belli repperi.» ~
799 4, 5, 765| CH. vah gloriare evenisse ex sententia? ~
800 4, 1, 615| is quicum expositast gnata. CH. quid volt sibi, Syre,
801 5, 1, 880| tuam esse inventam gnatam, nisi illos ex tuo ingenio
802 0, pro, 17| multas contaminasse Graecas, dum facit ~
803 3, 1, 445| erat contenta quoique erant grata omnia, ~
804 4, 5, 768| Menedemo dixit Clinia, et ea gratia ~
805 5, 3, 999| uxorem ducat: ac Syro nil gratiae! ~
806 2, 3, 302| obsecro te, et cave ne falsam gratiam ~
807 2, 3, 368| ut esset apud te hoc quam gratissimum. ~
808 5, 1, 879| ohe iam desine deos, uxor, gratulando obtundere ~
809 2, 3, 262| tamen nunc faciam; tum quom gratum mi esse potuit nolui. ~
810 5, 6, 1058| ME. haec dum incipias, gravia sunt, ~
811 4, 1, 626| SO. meministin me esse gravidam et mihi te maxumo opere
812 4, 1, 645| quanto tuos est animu' natu gravior, ignoscentior, ~
813 1, 1, 92| CH. hui tam gravis hos, quaeso? ME. sic meritumst
814 5, 2, 957| ME. scio tibi esse hoc graviu' multo ac durius, ~
815 1, 1, 104| amicam ut habeas prope iam in uxoris loco? ~
816 1, 2, 193| quid relicuist quin habeat quae quidem in homine dicuntur
817 2, 3, 325| aut haec cum illis sunt habenda aut illa cum his mittenda
818 1, 1, 98| prope iam ut pro uxore haberet: haec clam me omnia. ~
819 3, 1, 449| haberi, quidvis dare cupis. nam
820 4, 1, 658| ex ipsa quaeras unde hunc habuerit, ~
821 1, 1, 94| quid dixi habere me? immo habui, Chreme; ~
822 3, 1, 461| omnis sollicitos habui--atque haec una nox. ~
823 5, 1, 886| CH. hahahae. ME. quid risisti? CH. servi
824 4, 4, 746| sibi senex levatum esse harunc abitu: ~
825 4, 7, 837| hasce ornamentis consequentur
826 1, 2, 175| est quod vereare, Clinia: haudquaquam etiam cessant ~
827 5, 5, 1033| dicam: gerro iners fraus helluo ~
828 3, 3, 568| vel here in vino quam inmodestu'
829 5, 2, 969| satius est quam te ipso herede haec possidere Bacchidem. ~
830 3, 2, 519| tam mane, qui heri tantum biberis. CH. nil
831 2, 4, 393| maxumest consimili' vostrum, hi se ad vos adplicant. ~
832 3, 3, 564| est: perii. CL. mene? CH. hisce oculis, ne nega. ~
833 5, 5, 1029| CL. sum. SO. miseram me, hoccin quaesisti, obsecro? ~
834 2, 4, 401| hocin me miserum non licere meo
835 1, 2, 193| quin habeat quae quidem in homine dicuntur bona? ~
836 5, 1, 883| ME. quos ais homines, Chreme, cessare? CH. ehem,
837 3, 1, 422| diem adimere aegritudinem hominibus; ~
838 2, 3, 313| SY. ad eum ipsum. CLIT. o hominis inpudentem audaciam! SY.
839 4, 3, 687| illiu'; quam ego scio esse honore quovis dignam. ~
840 4, 7, 836| quas hortamentis esse nunc duco datas; ~
841 | horum
842 1, 1, 92| CH. hui tam gravis hos, quaeso? ME. sic meritumst
843 3, 2, 552| ut sunt humana, tuos ut faciat filius. ~
844 1, 1, 77| CH. homo sum: humani nil a me alienum puto. ~
845 1, 1, 99| ubi rem rescivi, coepi non humanitus ~
846 1, 2, 203| huncin erat aequom ex illius more
847 4, 8, 848| homini's? ME. quid est? CH. iamne oblitus es ~
848 3, 1, 487| dare denegaris; ibit ad illud ilico ~
849 | idcirco
850 1, 1, 133| aetas magis ad haec utenda idoneast, ~
851 5, 4, 1004| idque adeo miror, quo modo ~
852 2, 1, 226| bene et pudice eductam, ignaram artis meretriciae. ~
853 1, 1, 105| erras, si id credis, et me ignoras, Clinia. ~
854 4, 1, 647| scilicet equidem istuc factum ignoscam; verum, Sostrata, ~
855 5, 6, 1052| ignosce. SO. age, Chreme mi. ME.
856 2, 1, 218| nam et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus: ~
857 4, 1, 645| est animu' natu gravior, ignoscentior, ~
858 5, 1, 933| difficilem te esse ostendes et ignosces tamen ~
859 5, 2, 974| ego, id obesse huic? CH. ilicet. ~
860 3, 2, 512| SY. Hac illac circumcursa; inveniundumst
861 2, 3, 243| illae sunt relictae. CLIT. mulier
862 5, 1, 931| Menedeme, mihi illaec vere ad rastros res redit. ~
863 4, 5, 751| illancin mulierem alere cum illa
864 2, 1, 215| neque illarum adfinis esse rerum quas
865 2, 3, 310| vicissim, Syre, dic quae illast altera? ~
866 1, 2, 199| CH. illene? (sed reprimam me: nam in
867 1, 1, 156| nec tibi illest credere ausu' quae est aequom
868 1, 2, 199| me: nam in metu esse hunc illist utile.) ~
869 | illorum
870 2, 4, 390| haec ubi immutata est, illi suom animum alio
871 5, 6, 1055| CL. pater, omnia faciam: impera. ~
872 4, 6, 828| quod imperabit facito; loquitor paucula. ~
873 4, 3, 704| atque iustam rem oppido imperas et factu facilem. ~
874 2, 2, 233| locus aetas mater quoius sub imperiost mala, ~
875 4, 1, 635| imperium exsequi voluisses, interemptam
876 2, 3, 367| illius animum cupidum inopia incenderet ~
877 4, 4, 734| SY. quid inceptat? BA. dic me hic oppido esse
878 3, 3, 600| vah vide quod inceptet facinu'. fuit quaedam anu'
879 4, 6, 811| cum istoc invento cumque incepto perduint! ~
880 1, 1, 119| ambo accusandi; etsi illud inceptum tamen ~
881 4, 8, 862| inceptumst: perfice hoc mi perpetuo,
882 1, 1, 123| perturbato atque incerto prae aegritudine. ~
883 2, 4, 395| numquam ulla amori vostro incidere possit calamitas. ~
884 3, 1, 484| quod quoique quomque inciderit in mentem volet ~
885 3, 1, 442| ex hac re atque ex illa incides. ~
886 3, 3, 598| verum ut aliud ex alio incidit. CH. quidnam, Syre? ~
887 3, 1, 495| quod sensisti illos me incipere fallere, ~
888 5, 6, 1058| faciet omnia. ME. haec dum incipias, gravia sunt, ~
889 0, did | Didascalia~ ~INCIPIT HEAUTON TIMORUMENOS TERENTI~
890 1, 2, 194| parentis, patriam incolumem, amicos genu' cognatos ditias. ~
891 5, 1, 932| ME. quot incommoditates in hac re capies, nisi caves! ~
892 4, 1, 624| vin me istuc tibi, etsi incredibilest, credere? ~
893 5, 2, 960| ME. eccum. CH. quid me incusas, Clitipho? ~
894 3, 3, 584| SY. actumst: hic priu' se indicarit quam ego argentum effecero. ~
895 3, 3, 565| facis adeo indigne iniuriam illi qui non abstineas
896 5, 5, 1028| gnate, ne istuc in animum inducas tuom ~
897 0, pro, 41| hanc iustam esse animum inducite, ~
898 5, 3, 988| quae propior esset, te indulgebant, tibi dabant; nunc filia ~
899 4, 8, 861| nimium illi, Menedeme, indulges. ME. sine: ~
900 4, 4, 723| proterve me Syri promissa huc induxerunt, ~
901 0, pro, 49| esse quaestum in animum induxi maxumum, ~
902 3, 3, 577| ne ineptu', ne protervo' videar: quod
903 5, 4, 1005| tam ineptum quicquam tibi venire in
904 5, 5, 1033| scire vis, ego dicam: gerro iners fraus helluo ~
905 3, 3, 609| nobilem; si redimat magnum inesse in ea lucrum. ~
906 4, 2, 674| comminiscar? ratio de integro ineundast mihi. ~
907 5, 5, 1037| Clitipho, flagitiis tuis me infamem fieri. ~
908 2, 3, 259| propter quam in summa infamia sum et meo patri minus [
909 4, 2, 668| haud multum a me aberit infortunium: ~
910 3, 1, 446| proterruisti hinc. ea coacta ingratiis ~
911 5, 1, 934| post, et id ingratum. CH. ah nescis quam doleam.
912 5, 6, 1046| nimi'que inhumane: exeo ergo ut pacem conciliem.
913 5, 1, 892| continuo iniecisse verba tibi Dromonem scilicet, ~
914 5, 4, 1015| SO. au te obsecro, istuc inimicis siet. ~
915 2, 1, 213| CL.Quam iniqui sunt patres in omnis adulescentis
916 1, 2, 201| fortasse aliquanto iniquior erat praeter eius lubidinem: ~
917 0, pro, 27| ne plus iniquom possit quam aequom oratio. ~
918 5, 4, 1011| iniquos es qui me tacere de re tanta
919 2, 3, 303| studeas inire. quid ait ubi me nominas? ~
920 3, 3, 565| facis adeo indigne iniuriam illi qui non abstineas manum. ~
921 1, 1, 137| inopem carens patria ob meas iniurias, ~
922 2, 3, 320| reticere nequeo: multimodis iniurius, ~
923 4, 7, 839| quam multa iniusta ac prava fiunt moribus! ~
924 1, 1, 134| eum ego hinc eieci miserum iniustitia mea! ~
925 4, 4, 741| BA. dignam me putas quam inludas? SY. non est temere.
926 2, 3, 295| neglecta, inmunda inluvie. CLIT. si haec sunt, Clinia, ~
927 3, 3, 568| vel here in vino quam inmodestu' fuisti . . SY. factum.
928 2, 3, 295| neglecta, inmunda inluvie. CLIT. si haec sunt,
929 1, 1, 137| inopem carens patria ob meas iniurias, ~
930 5, 5, 1026| eius ut memineris atque inopi' nunc te miserescat mei, ~
931 5, 1, 929| quam hic per flagitium ad inopiam redigat patrem. ~
932 0, did | FLACCUS CLAUDI~ACTA I TIBIIS INPARIBUS DEINDE DUABUS DEXTRIS~GRAECA
933 2, 3, 245| DR. minime mirum: adeo inpeditae sunt: ancillarum gregem ~
934 1, 1, 165| convenit, qui illum ad laborem inpepulerim, ~
935 1, 2, 197| CL. immo ill' fuit senex inportunu' semper, et nunc nil magis ~
936 2, 3, 371| autem novi quam esse soleas inpotens; ~
937 2, 3, 281| ubi de inprovisost interventum mulieri. ~
938 2, 3, 369| heus tu, vide sis nequid inprudens ruas! ~
939 4, 1, 633| te inscientem atque inprudentem dicere ac facere omnia: ~
940 0, pro, 38| parasitu', sycophanta autem inpudens, ~
941 2, 3, 313| eum ipsum. CLIT. o hominis inpudentem audaciam! SY. heus ~
942 2, 4, 389| quippe forma inpulsi nostra nos amatores colunt; ~
943 3, 2, 560| male facerem crederem mi inpunius ~
944 4, 1, 629| hic Corinthia anus haud inpura: <ei> dedi ~
945 4, 7, 829| hic est? SY. «eccum me» inque. CL. eccum hic tibi. ~
946 5, 3, 982| CL. inrides in re tanta neque me consilio
947 0, pro, 32| decesse populum: quor insano serviat? ~
948 4, 1, 633| te inscientem atque inprudentem dicere
949 4, 1, 630| Iuppiter, tantam esse in animo inscitiam! ~
950 1, 1, 144| omnis produxi ac vendidi. inscripsi ilico ~
951 3, 3, 564| inserere? SY. acta haec res est:
952 3, 1, 418| video inservire et socium esse in negotiis, ~
953 1, 2, 204| et quod illum insimulat durum id non est; nam parentum
954 3, 1, 414| eius abitu, celem tam insperatum gaudium, ~
955 5, 1, 895| magis unum etiam instare ut hodie conficiantur nuptiae. ~
956 4, 4, 738| dabitur. BA. ut lubet. num ego insto? SY. at scin quid sodes? ~
957 1, 1, 120| animist pudenti' signum et non instrenui. ~
958 3, 1, 450| quam ea nunc instructa pulchre ad perniciem siet, ~
959 0, pro, 4| ex integra Graeca integram comoediam ~
960 0, pro, 4| ex integra Graeca integram comoediam ~
961 4, 2, 674| quid comminiscar? ratio de integro ineundast mihi. ~
962 5, 4, 1010| potius quam quidem redeat ad integrum eadem oratio. SO. oh ~
963 3, 1, 478| si semel tuom animum ille intellexerit, ~
964 3, 2, 513| argentum: intendenda in senemst fallacia. ~
965 4, 1, 635| imperium exsequi voluisses, interemptam oportuit, ~
966 4, 1, 659| potis est reperiri. SY. interii: plus spei video quam volo: ~
967 4, 3, 691| nubet mihi. SY. sicin mi interloquere? ~
968 2, 3, 299| quom eius tam negleguntur internuntii. ~
969 3, 1, 448| nunc quom sine magno intertrimento non potest ~
970 4, 3, 679| mihi res posthac potest iam intervenire tanta ~
971 2, 3, 281| ubi de inprovisost interventum mulieri. ~
972 3, 1, 454| tu possis. ME. estne ea intu'? CH. sit rogas? ~
973 2, 4, 403| quisnam hic adulescens est qui intuitur nos? AN. ah retine me, obsecro! ~
974 5, 1, 918| at ne illud haud inultum, si vivo, ferent! ~
975 5, 5, 1040| et ut serves quod labore invenerit. ~
976 1, 1, 108| in te sit facere dignum invenero. ~
977 2, 3, 329| es pollicitus, eadem hac inveniam via, ~
978 4, 1, 657| quid nunc suspicare aut invenis ~
979 4, 8, 846| cedo quid vis faciam? ME. invenisti hodie filiam. ~
980 3, 2, 512| Hac illac circumcursa; inveniundumst tamen ~
981 4, 7, 840| mihi nunc relictis rebus inveniundus est ~
982 5, 1, 880| tuam esse inventam gnatam, nisi illos ex tuo
983 4, 6, 811| cum istoc invento cumque incepto perduint! ~
984 2, 3, 372| inversa verba, eversas cervices
985 4, 2, 675| difficilest quin quaerendo investigari possiet. ~
986 4, 4, 734| dic me hic oppido esse invitam atque adservari, ~
987 1, 2, 185| quam vellem Menedemum invitatum ut nobiscum esset, amplius ~
988 4, 5, 795| meam me invito potuit?» verum illuc, Chreme, ~
989 4, 6, 806| quam invitu' facias. vel me haec deambulatio, ~
990 3, 2, 535| atque hunc difficilem invitum servaret senem. ~
991 4, 4, 729| tibi. SY. atqui tu hanc iocari credis? ~
992 3, 2, 541| SY. iocone an serio ille haec dicat
993 5, 5, 1036| ut aiunt Minervam esse ex Iove, <ea> causa magis ~
994 | ipsam
995 4, 1, 663| SY. ipsast. mirum ni illa salvast et
996 | ipsius
997 | ipso
998 5, 6, 1047| ipsos video. CH. ehem, Menedeme,
999 5, 1, 920| exempli sati' sum? CH. prae iracundia, ~
1000 1, 2, 189| timet omnia, patris iram et animum amicae se erga