Scaena VI. Phormio-Antipho

PH. Argentum accepi, tradidi lenoni, abduxi mulierem,
curavi propria ut Phaedria poteretur; nam emissast manu.
nunc una mihi res etiam restat quae est conficiunda, otium
ab senibus ad potandum ut habeam; nam aliquot hos sumam dies.
AN. sed Phormiost. quid ais? PH. quid? AN. quidnam nunc facturust Phaedria?
quo pacto satietatem amoris ait se velle absumere?
PH. vicissim partis tuas acturus est. AN. quas? PH. ut fugitet patrem.
te suas rogavit rursum ut ageres, causam ut pro se diceres;
nam potaturus est apud me. ego me ire senibus Sunium
dicam ad mercatum, ancillulam emptum dudum quam dixit Geta:
ne quom hic non videant me conficere credant argentum suom.
sed ostium concrepuit abs te. AN. vide quis egreditur. PH. Getast.