Act. Scae. Ver.

 1  0, pr1,     5|                              animum occuparat. nunc haec planest
 2  0, pr2,    50|      et eum esse quaestum in animum induxi maxumum ~
 3  1,   2,    99|      ut ille hac viva posset animum inducere ~
 4  2,   2,   264|    dicis omnia esse ut dicis animum induco, ~
 5  2,   3,   277|    facile est expurgatu: ita animum induxerunt socrus ~
 6  3,   1,   292|    quae tu pergravia esse in animum induxti tuom. ~
 7  3,   1,   294|    uxorem duxi habebam alibi animum amori deditum; ~
 8  3,   1,   297|     inpeditum in ea expedivi animum meum, ~
 9  4,   2,   603|      rem, ut quaeque est, in animum induces pati?
10  4,   3,   608|      qui ubiquomque opu' sit animum possis flectere; ~
11  4,   4,   658|  nunc quom eius alienum esse animum a me sentiam ~
12  4,   4,   683|         aliquando tandem huc animum ut adiungas tuom. ~
13  4,   4,   689|                         nunc animum rursum ad meretricem induxti
14  4,   4,   714|         nam omnino abhorrere animum huic video a nuptiis. ~
15  5,   1,   755|      polliceare illis. exple animum is teque hoc crimine expedi. ~
16  5,   2,   785|   Laches? illis modo explete animum.
17  5,   2,   787| introeam? LA. i, atque exple animum is, coge ut credant. ~
18  5,   3,   836|                      numquam animum quaesti gratia ad malas