Act. Scae. Ver.

 1  2,   1,   201|                       itaque adeo uno animo omnes socrus oderunt
 2  2,   1,   220|                    minimeque adeo [est] mirum, et ni id fecisset
 3  2,   1,   221|              sed non credidi adeo ut etiam totam hanc odisset
 4  2,   1,   240|                    et merito adeo; nam vostrarum nullast quin
 5  2,   2,   248|                      sed non adeo ut mea facilitas corrumpat
 6  2,   2,   259|      mage velis quam ego: id adeo gnati causa, ~
 7  2,   2,   261|                        neque adeo clam me est quam esse eum
 8  3,   3,   397|                        atque adeo omnis. sed si id fieri non
 9  3,   5,   457|                        atque adeo, id quod maxumumst, salvom
10  3,   5,   499|       PH. non credidi edepol adeo inhumanum fore. ~
11  4,   1,   524| virum me aut hominem deputas adeo esse? ~
12  4,   1,   529|             PH. credo: neque adeo arbitrari patris est aliter.
13  4,   4,   690|      tu obsecutu' facis huic adeo iniuriam. ~
14  4,   4,   695|                    sensitque adeo uxor; nam <ei> causa alia
15  5,   3,   821|                          hic adeo his rebus anulus fuit initium
16  5,   4,   848|    fortunatior venustati'que adeo plenior? ~
17  5,   4,   858|                  antiquamque adeo tuam venustatem obtines ~
18  5,   4,   866|                              adeo muttito. placet non fieri