Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
Publius Terentius Afer Hecyra IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Act. Scae. Ver. grey = Comment text
501 4, 1, 545| eo abduceres neu quod ego egissem esset ratum. ~ 502 0, did | MARCIO AEDILIBUS CURULIBUS EGIT LUC AMBIVIUS LUC SERGIUS 503 3, 2, 340| SO. ehem Parmeno, tun hic eras? perii, 504 1, 1, 74| eheu me miseram, quor non aut 505 1, 2, 169| paullatim elapsust Bacchidi atque huc transtulit ~ 506 0, pr2, 57| expediat posthac pretio emptas meo. ~ 507 4, 4, 673| enimvero prorsu' iam tacere non queo; ~ 508 2, 1, 203| in eodemque omnes mihi videntur ludo 509 | eos 510 3, 1, 335| era in crimen veniet, ego vero 511 | erant 512 | eras 513 4, 1, 574| ipse eripuit vi, in digito quem habuit, 514 2, 1, 218| ideo quia, ut vos mihi domi eriti', proinde ego ero fama foris. ~ 515 | ero 516 4, 4, 682| erras tui animi si me esse ignarum 517 5, 2, 792| nam illas errore et te simul suspicione exsolves. ~ 518 5, 2, 790| LA. at haec amicae erunt, ubi quam ob rem adveneris 519 5, 3, 799| PA. Edepol ne meam erus esse operam deputat parvi 520 2, 2, 258| concedo--[etsi] illi pater es-- ~ 521 3, 1, 289| rediisses, haec irae factae essent multo ampliores. ~ 522 4, 4, 648| PA. etiamsi dudum fuerat ambiguom hoc 523 4, 1, 551| exeuntem aut intro euntem ad amicam. quid tum postea? ~ 524 0, pr2, 13| ne cum poeta scriptura evanesceret. ~ 525 5, 3, 839| arbitror ne id merito mi eveniret. ~ 526 5, 4, 872| speroque hanc rem esse eventuram nobis ex sententia.-- ~ 527 1, 2, 193| nisi sane curaest quorsum eventurum hoc siet. ~ 528 4, 4, 720| vicinam nostram: huc evoca verbis meis. ~ 529 5, 1, 733| quapropter te huc foras puerum evocare iussi. ~ 530 3, 5, 515| hoc omne quod mihi aegrest evomam. ~ 531 0, pr2, 12| novas qui exactas feci ut inveterascerent, ~ 532 0, pr2, 15| partim sum earum exactu', partim vix steti. ~ 533 5, 3, 825| quid exanimatu's obsecro? aut unde anulum 534 3, 3, 364| qua me propter exanimatum citius eduxi foras. ~ 535 3, 3, 412| clamorem eius hic crebro exaudiat, ~ 536 4, 3, 620| e medio aequom excedere est: postremo nos iam fabulae ~ 537 3, 2, 347| mihi redit et cura ex corde excessit. ~ 538 3, 3, 368| laetae exclamant «venit», id quod me repente 539 3, 2, 339| hem. PAR. iterum istinc excludere. ~ 540 1, 2, 163| ad exemplum ambarum mores earum existimans. ~ 541 3, 3, 407| prior amor me ad hanc rem exercitatum reddidit, ~ 542 2, 1, 242| vostro, vostro inpulsu easdem exigunt. ~ 543 1, 1, 66| PH. utine eximium neminem habeam? SY. neminem: ~ 544 4, 1, 521| concrepuit. credo ipsum exire ad me: nulla sum. ~ 545 1, 2, 163| exemplum ambarum mores earum existimans. ~ 546 4, 2, 604| itaque uti esse ego illam existumo, ~ 547 4, 2, 579| itaque optingant ex te quae exoptem mihi ut ~ 548 3, 5, 490| illique exopto ut relicuam vitam exigat ~ 549 0, pr2, 10| sinite exorator sim eodem ut iure uti senem ~ 550 3, 3, 362| unde exordiar narrare quae necopinanti 551 2, 1, 213| tu sola exorere quae perturbes haec tua 552 4, 4, 632| Myrrina haec sunt mea uxore exorta omnia. ~ 553 5, 1, 755| animum is teque hoc crimine expedi. ~ 554 3, 1, 288| PAR. ac sic citiu' qui te expedias his aerumnis reperias: 555 0, pr2, 57| novas expediat posthac pretio emptas meo. ~ 556 3, 1, 291| rem cognosces, iram expedies, rursum in gratiam restitues. ~ 557 3, 1, 297| abstraxi atque inpeditum in ea expedivi animum meum, ~ 558 5, 2, 778| invenimus: porro hanc nunc experiamur. ~ 559 0, pr2, 38| in experiundo ut essem; refero denuo. ~ 560 3, 5, 489| fuisse erga me miro ingenio expertu' sum; ~ 561 5, 1, 727| Laches me nunc conventam esse expetit; ~ 562 1, 1, 69| minimo pretio suam voluptatem expleat. ~ 563 5, 2, 785| sit, Laches? illis modo explete animum. 564 3, 3, 400| continuo exponetur: hic tibi nil est quicquam 565 2, 3, 277| sed non facile est expurgatu: ita animum induxerunt socrus ~ 566 5, 1, 742| post factam iniuriam se expurget parum mi prosit. ~ 567 3, 1, 306| vis vero veram rationem exsequi, ~ 568 4, 2, 599| et me hac suspicione exsolvam et illis morem gessero. ~ 569 5, 2, 792| errore et te simul suspicione exsolves. ~ 570 5, 3, 820| patri et Phidippo fuit, exsolvi: ~ 571 3, 4, 422| quom interea semper mortem exspectabam miser; ~ 572 3, 5, 451| Dixtin dudum illam dixisse se exspectare filium? ~ 573 5, 4, 855| me exspectat credo: adibo. BA. salve, 574 0, pr2, 34| funambuli eodem accessit exspectatio), ~ 575 5, 1, 749| clam voluit, natu' qui est, exstinguere. ~ 576 3, 3, 373| postquam intro adveni, extemplo eiu' morbum cognovi miser; ~ 577 5, 3, 824| cum hoc anulo: extimui ilico: «mi Pamphile,» inquam « 578 5, 4, 876| mihi et ex quanta aerumna extraxeris. ~ 579 1, 2, 173| amantem invitum Pamphilum extrudit pater. ~ 580 4, 1, 563| interdico ne extulisse extra aedis puerum usquam 581 3, 1, 316| em sensistin? PAM. noli fabularier. ~ 582 5, 1, 764| fac eadem ut sis porro: nostra 583 5, 1, 756| alia ex hoc quaestu, haud faceret, scio, ~ 584 4, 4, 666| uxor quid faciat in manu non est mea: ~ 585 3, 4, 441| cadaverosa facie. PAR. di illum perduint! ~ 586 3, 4, 439| PAR. at non novi homini' faciem. PAM. at faciam ut noveris: ~ 587 4, 4, 668| sed quid faciemu' puero? LA. ridicule rogas: ~ 588 4, 2, 590| haud facies, neque sinam ut qui nobis, 589 5, 1, 765| aliter si facies--reprimam me ne aegre quicquam 590 5, 1, 761| LA. facilem benivolumque lingua tua 591 2, 2, 248| sed non adeo ut mea facilitas corrumpat illorum animos: ~ 592 5, 4, 869| etiam qui hoc occultari facilius credas dabo. ~ 593 3, 3, 376| postquam aspexi, «o facinus indignum» inquam et corripui 594 4, 1, 546| id nunc res indicium haec facit quo pacto factum volueris. ~ 595 0, pr2, 47| recidere ad paucos: facite ut vostra auctoritas ~ 596 5, 2, 769| eri', puer ut satur sit facito. ~ 597 4, 3, 609| quod sit faciundum fortasse post, idem hoc 598 3, 1, 289| non rediisses, haec irae factae essent multo ampliores. ~ 599 5, 4, 878| Parmeno praetereat quod facto usu' sit? ~ 600 3, 1, 327| PAR. non usu' factost mihi nunc hunc intro sequi; ~ 601 5, 1, 739| nam si id facis facturave es bonas quod par est facere, ~ 602 4, 3, 614| incertu' sum etiam quid sim facturus. LA. quid est? ~ 603 5, 1, 728| nec pol me multum fallit quin quod suspicor sit quod 604 5, 1, 758| sed nolo esse falsa fama gnatum suspectum tuom, ~ 605 4, 4, 693| confingi' falsas causas ad discordiam, ~ 606 2, 1, 210| quae me et te et familiam dedecoras, filio luctum 607 | fas 608 5, 3, 838| mihi nuptiis evenit, factum fateor: ~ 609 5, 3, 828| homo se fatetur vi in via nescioquam compressisse, ~ 610 0, pr2, 48| meae auctoritati fautrix adiutrixque sit. ~ 611 3, 2, 357| SO. quid morbi est? PAM. febris. SO. cotidiana? PAM. ita 612 0, pr2, 36| fecere ut ante tempus exirem foras. ~ 613 4, 3, 618| refert nil utrum illaec fecerint ~ 614 2, 1, 220| adeo [est] mirum, et ni id fecisset mage mirum foret; ~ 615 4, 3, 612| ferantur: dixi. SO. ita ut iubes 616 5, 3, 822| memini abhinc mensis decem fere ad me nocte prima ~ 617 4, 3, 610| hinc: ibi ego te et tu me feres. ~ 618 3, 1, 312| itidem illae mulieres sunt ferme ut pueri levi sententia: ~ 619 4, 2, 592| et cognatas deserere et festos dies ~ 620 3, 1, 300| quid restat nisi porro ut fiam miser? ~ 621 3, 5, 472| quam fideli animo et benigno in illam 622 1, 1, 59| fidelis evenire amatores, Syra. ~ 623 3, 5, 474| apud te meo erit ingenio fides, ~ 624 4, 4, 629| LA. dic filiae rus concessurum hinc Sostratam, ~ 625 3, 2, 345| tum filius tuos intro iit videre, ut 626 1, 2, 96| finem statuisse orationi militem. ~ 627 1, 2, 101| PA. habet, sed firmae haec vereor ut sint nuptiae. ~ 628 5, 1, 750| BA. aliud si scirem qui firmare meam apud vos possem fidem ~ 629 4, 2, 581| me amare rebar, <ei> rei firmasti fidem; ~ 630 4, 1, 556| nec virum sati' firmum gnatae. MY. mitte adulescentem 631 0, did | AEDILIBUS CURULIBUS ~MODOS FECIT FLACCUS CLAUDI ~TIBIS PARIBUS ~TOTA 632 4, 3, 608| ubiquomque opu' sit animum possis flectere; ~ 633 3, 5, 467| PH. noli fodere. iussi. LA. sed eam iam 634 4, 1, 525| mulier, umquam tibi visus forem, ~ 635 3, 1, 315| prorsum. PAR. agedum, ad fores ~ 636 4, 1, 572| quom compressast gnata, forma in tenebris nosci non quitast, 637 1, 1, 75| aetas et formast aut tibi haec sententia? ~ 638 3, 3, 406| solitudoque. o fortuna, ut numquam perpetuo's data! ~ 639 0, pr2, 16| quia scibam dubiam fortunam esse scaenicam, ~ 640 3, 3, 386| quaeque fors fortunast» inquit «nobis quae te hodie 641 3, 4, 418| PAR. itan est? SO. o fortunate, nescis quid mali ~ 642 4, 2, 601| PA. quam fortunatu' ceteris sum rebus, absque 643 2, 2, 273| est quod me transire ad forum iam oportet. LA. eo tecum 644 5, 4, 842| tempu' gaudio hoc falso frui. ~ 645 4, 3, 610| SO. fors fuat pol. LA. abi rus ergo hinc: 646 3, 1, 296| quoivis facile scitust quam fuerim miser. ~ 647 5, 3, 840| multa ex quo fuerint commoda, eius incommoda 648 1, 2, 182| confabulatum, fugere e conspectu ilico, ~ 649 4, 4, 706| LA. fugis? hem, nec quicquam certi 650 5, 2, 776| aliae meretrices facere fugitant. ~ 651 | fuisti 652 0, did | PLACITA ~TERTIO RELATA EST Q. FULVIO LUC. MARCIO AEDILIBUS CURULIBUS 653 0, pr2, 34| funambuli eodem accessit exspectatio), ~ 654 0, pr1, 4| populu' studio stupidus in funambulo ~ 655 0, did | LUCIO AEMILIO PAULO LUDIS FUNERALIBUS ~NON EST PLACITA ~TERTIO 656 3, 3, 405| lacrumo quae posthac futurast vita quom in mentem venit ~ 657 4, 4, 669| quidquid futurumst, huic suom reddas scilicet ~ 658 1, 2, 107| proferam, sed ut tacita mecum gaudeam. ~ 659 5, 3, 833| haec tot propter me gaudia illi contigisse laetor: ~ 660 5, 4, 842| in breve conicias tempu' gaudio hoc falso frui. ~ 661 4, 1, 537| locuta es olim, quom illum generum cepimus: ~ 662 3, 1, 284| fuerat praestabilius ubivis gentium agere aetatem ~ 663 3, 1, 293| consolare me? an quisquam usquam gentiumst aeque miser? ~ 664 3, 3, 378| iam ut limen exirem, ad genua accidit ~ 665 2, 1, 198| hominum fidem, quod hoc genus est, quae haec est coniuratio! ~ 666 4, 2, 599| exsolvam et illis morem gessero. ~ 667 3, 5, 468| PA. omnem rem scio ut sit gesta: adveniens audivi modo. ~ 668 0, pr2, 40| datum iri gladiatores, populu' convolat, ~ 669 0, pr2, 33| eam agere coepi, pugilum gloria ~ 670 5, 2, 797| nobilitatem ex eo et rem natam et gloriam esse: ~ 671 1, 2, 124| despondit <ei> gnatam huius vicini proxumi. ~ 672 3, 5, 512| quando nec gnatu' neque hic mi quicquam obtemperant, ~ 673 5, 2, 780| autem est ob eam rem iratu' gnatus ~ 674 0, did | CLAUDI ~TIBIS PARIBUS ~TOTA GRAECA MENANDRU ~FACTA EST V ~ACTA 675 1, 2, 125| est Pamphilo ne utiquam grave ~ 676 4, 4, 717| oremus accusemu' graviu' denique ~ 677 3, 1, 311| quapropter? quia enim qui eos gubernat animus eum infirmum gerunt. ~ 678 3, 1, 294| priu' quam hanc uxorem duxi habebam alibi animum amori deditum; ~ 679 4, 2, 602| hanc matrem habens talem, illam autem uxorem! 680 1, 2, 176| PH. quid adhuc habent infirmitatis nuptiae? ~ 681 5, 3, 830| Myrrina in digito modo me habentem, ~ 682 4, 4, 657| non clam me haberet quae celasse intellego. ~ 683 1, 2, 149| habere, eam ludibrio haberi, Parmeno, ~ 684 5, 3, 819| numquam est ratus posthac se habiturum, reddo; ~ 685 4, 1, 526| sic ludibrio tuis factis habitus essem. MY. quibus? PH. at 686 4, 4, 718| minitemur si cum illo habuerit rem postea. ~ 687 2, 3, 279| habui illam ac si ex me esset 688 4, 1, 574| eripuit vi, in digito quem habuit, virgini abiens anulum. ~ 689 3, 1, 283| hacin causa ego eram tanto opere 690 5, 2, 771| deierat persancte . . PH. haecin east? LA. haec est. ~ 691 2, 1, 229| hic fuisti: in te omnis haeret culpa sola, Sostrata. ~ 692 5, 4, 862| PAM. hahahae, tun mihi istuc? BA. recte 693 3, 1, 282| quam mi. heu me infelicem, hancin ego vitam parsi perdere! ~ 694 0, pr2, 29| Hecyram ad vos refero, quam mihi 695 2, 2, 250| illarum potestate esse te. PH. heia vero. ~ 696 3, 5, 460| qui sic sunt haud multum heredem iuvant, ~ 697 1, 2, 172| ea ad hos redibat lege hereditas. ~ 698 1, 1, 70| hiscin tu amabo non contra insidiabere? ~ 699 3, 4, 450| video: horsum pergunt. quid dicam hisce 700 1, 1, 64| et moneo et hortor ne quoiusquam misereat, ~ 701 | horum 702 1, 2, 172| horunc: ea ad hos redibat lege 703 1, 2, 172| horunc: ea ad hos redibat lege hereditas. ~ 704 1, 2, 195| nam constitui cum quodam hospite ~ 705 5, 2, 789| nam nupta meretrici hostis est, a viro ubi segregatast. ~ 706 3, 1, 283| cupidu' redeundi domum! hui ~ 707 3, 3, 385| sed quom orata huiu' reminiscor nequeo quin 708 4, 1, 553| magis humanumst quam dare operam id scire 709 3, 3, 380| dant sese ita magni atque humiles sumus. ~ 710 2, 1, 219| iampridem equidem audivi cepisse odium 711 1, 2, 157| PH. quid interea? ibatne ad Bacchidem? PA. cotidie. ~ 712 4, 1, 565| ibo intro atque edicam servis 713 4, 4, 722| iamdudum dixi idemque nunc dico, Lache: ~ 714 | ideo 715 3, 3, 361| rerum initium ullum invenire idoneum ~ 716 3, 5, 471| fieri a vobis posset; idque si nunc memorare hic velim ~ 717 5, 4, 853| a me abire? ah nimium me ignavom putas. ~ 718 0, pe | Philumenam, cui quondam ignorans virgini vitium obtulit, ~ 719 5, 1, 737| sum ut non siet peccato mi ignosci aequom: ~ 720 3, 2, 345| tum filius tuos intro iit videre, ut venit, quid agat. ~ 721 3, 1, 312| itidem illae mulieres sunt ferme ut pueri 722 4, 3, 618| id tua refert nil utrum illaec fecerint ~ 723 5, 2, 792| nam illas errore et te simul suspicione 724 3, 1, 297| vix me illim abstraxi atque inpeditum 725 3, 5, 490| illique exopto ut relicuam vitam 726 1, 2, 171| interea in Imbro moritur cognatus senex ~ 727 0, pe | meretriculae. ~dein profectus in Imbrum est: nuptam haud attigit. ~ 728 2, 2, 244| quae ego imperem facere, ego tamen patrio 729 0, pr2, 52| sinite impetrare me, qui in tutelam meam ~ 730 5, 1, 729| minu' propter iram hanc impetrem quam possiem, ~ 731 3, 2, 344| laborem inanem ipsus capit et illi molestiam 732 4, 1, 562| quam ob rem incendor ira esse ausam facere haec 733 0, pr2, 17| spe incerta certum mihi laborem sustuli, ~ 734 2, 2, 251| de filia: ut veni, itidem incertum amisti. ~ 735 1, 2, 121| pater instat, fecit animi ut incertus foret ~ 736 0, did | Didascalia~ ~INCIPIT TERENTI HECYRA~ACTA LUDIS 737 4, 2, 603| non tute incommodam rem, ut quaeque est, in 738 3, 3, 400| hic tibi nil est quicquam incommodi, ~ 739 3, 4, 417| tantum quam re ipsa navigare incommodumst. ~ 740 3, 3, 377| me inde lacrumans, incredibili re atque atroci percitus. ~ 741 0, pe | recipere non volt. pater incusat Bacchidis ~amorem. dum se 742 3, 3, 395| quod te scire ipsa indicat res. nunc si potis est, 743 4, 1, 546| id nunc res indicium haec facit quo pacto factum 744 3, 5, 477| sed quando sese esse indignam deputat matri meae ~ 745 3, 3, 401| et illi miserae indigne factam iniuriam contexeris.» ~ 746 3, 3, 376| postquam aspexi, «o facinus indignum» inquam et corripui ilico ~ 747 1, 2, 99| ille hac viva posset animum inducere ~ 748 4, 2, 603| ut quaeque est, in animum induces pati? 749 2, 2, 264| omnia esse ut dicis animum induco, ~ 750 0, pr2, 32| si erit adiutrix nostrae industriae. ~ 751 2, 3, 277| est expurgatu: ita animum induxerunt socrus ~ 752 0, pr2, 50| esse quaestum in animum induxi maxumum ~ 753 5, 2, 795| ut gratiam ineat sine suo dispendio et mihi 754 5, 3, 802| itaque ineptus hodie dum illi sedeo, ut 755 3, 1, 326| si periclum ullum in te inest, perisse me una haud dubiumst.-- ~ 756 3, 1, 282| quam mi. heu me infelicem, hancin ego vitam parsi 757 3, 4, 444| PAM. ille abiit. quid agam infelix? prorsus nescio ~ 758 1, 2, 176| PH. quid adhuc habent infirmitatis nuptiae? ~ 759 3, 1, 311| eos gubernat animus eum infirmum gerunt. ~ 760 3, 4, 419| praeterieris qui numquam es ingressus mare. ~ 761 1, 2, 86| Corinthum hinc sum profecta inhumanissimo: ~ 762 3, 5, 499| non credidi edepol adeo inhumanum fore. ~ 763 2, 1, 211| tum autem ex amicis inimici ut sint nobis adfines facis, ~ 764 3, 1, 309| causast iracundu' factus inimicissimus. ~ 765 2, 1, 231| cum puella anum suscepisse inimicitias non pudet? ~ 766 5, 1, 767| potiu' quam inimicus, periclum facias. ~ 767 2, 3, 278| omnis esse iniquas: haud pol mequidem; nam 768 3, 5, 475| quom illa, quae nunc in me iniquast, aequa de me dixerit. ~ 769 0, pr2, 54| eum circumventum inique iniqui inrideant. ~ 770 3, 5, 485| iris pulsu' nunc in illam iniquo' sim ~ 771 5, 1, 740| iniuriam tibi [me] inmerenti iniquom est. ~ 772 0, pr2, 22| prope iam remmotum iniuria advorsarium ~ 773 1, 2, 168| devinctu', partim victus huius iniuriis ~ 774 1, 1, 72| SY. iniurium autem est ulcisci advorsarios, ~ 775 1, 1, 71| PH. tamen pol eandem iniuriumst esse omnibus. ~ 776 5, 1, 740| offerre iniuriam tibi [me] inmerenti iniquom est. ~ 777 3, 3, 369| continuo voltum earum sensi inmutari omnium, ~ 778 4, 1, 543| nam id [omnibus] innatumst. at pol iam aderit se quoque 779 3, 1, 297| me illim abstraxi atque inpeditum in ea expedivi animum meum, ~ 780 3, 4, 426| PAR. olim quidem te causae inpellebant leves, ~ 781 3, 3, 383| virgini olim a nescioquo inprobo. ~ 782 2, 1, 213| quae perturbes haec tua inpudentia. ~ 783 4, 4, 625| causast de hac re: mater te inpulit. ~ 784 3, 5, 484| verum vide ne inpulsus ira prave insistas, Pamphile. ~ 785 3, 5, 464| vivom et salvom vellem. PH. inpune optare istuc licet: ~ 786 3, 3, 386| quaeque fors fortunast» inquit «nobis quae te hodie obtulit, ~ 787 0, pr2, 54| circumventum inique iniqui inrideant. ~ 788 5, 1, 740| inscitum offerre iniuriam tibi [me] 789 1, 1, 70| hiscin tu amabo non contra insidiabere? ~ 790 3, 5, 484| vide ne inpulsus ira prave insistas, Pamphile. ~ 791 5, 3, 827| suspicarier mage coepi, instare ut dicat. ~ 792 1, 2, 121| pater instat, fecit animi ut incertus 793 3, 3, 381| orationem mecum principio institit: ~ 794 1, 2, 150| quin integram itidem reddam, ut accepi 795 3, 3, 413| ne parturire intellegat. aliquo mihist ~ 796 0, pr2, 31| eam calamitatem vostra intellegentia ~ 797 2, 2, 260| quem ego intellexi illam haud minus quam se 798 3, 1, 305| unde ira inter eas intercessit quae tam permansit diu. ~ 799 4, 1, 563| interdico ne extulisse extra aedis 800 | interdum 801 3, 1, 322| PAM. interii; quor mihi id non dixti? 802 1, 2, 178| convenibat sane inter eas. interim ~ 803 3, 2, 351| quae inter vos intervenerit, unde ortumst initium irae. ~ 804 0, pr1, 2| nova, novom intervenit vitium et calamitas ~ 805 5, 2, 787| BA. ob eam rem vin ego introeam? LA. i, atque exple animum 806 3, 1, 332| servom ilico introisse dicent Sostratae, ~ 807 3, 1, 318| MY. intus) tace obsecro, mea gnata. 808 3, 2, 356| dic mihi: an dolor repente invasit? ~ 809 3, 1, 300| quod quom ita esse invenero, quid restat nisi porro 810 5, 2, 778| nobis in re ipsa invenimus: porro hanc nunc experiamur. ~ 811 3, 3, 361| mearum rerum initium ullum invenire idoneum ~ 812 5, 4, 845| sic te dix[iss]e opinor, invenisse Myrrinam ~ 813 5, 3, 821| rebus anulus fuit initium inveniundis. ~ 814 3, 1, 299| re me aut uxorem in culpa inventurum arbitror; ~ 815 0, pr2, 12| novas qui exactas feci ut inveterascerent, ~ 816 3, 5, 469| LA. at istos invidos di perdant qui haec lubenter 817 2, 3, 274| sumus inique aeque omnes invisae viris ~ 818 4, 2, 597| hic video me esse invisam inmerito: tempust me concedere. ~ 819 3, 1, 328| nam invisos omnis nos esse illis sentio: ~ 820 5, 2, 788| is fore meum conspectum invisum hodie. ~ 821 3, 5, 482| LA. Pamphile, haud invito ad auris sermo mi accessit 822 1, 2, 173| eo amantem invitum Pamphilum extrudit pater. ~ 823 1, 2, 142| nisi cupiens tui; ille invitus illam duxerat. ~ 824 | ipsis 825 5, 3, 818| restituo, qui paene harunc ipsiusque opera periit; ~ 826 1, 1, 73| qua via te captent eadem ipsos capi? ~ 827 3, 1, 309| quom de eadem causast iracundu' factus inimicissimus. ~ 828 3, 5, 503| autem tu quoque proterve iracundus es! ~ 829 4, 4, 711| propterea haec irast; nam ipsa narravit mihi. ~ 830 4, 1, 568| hoc quod leviust tam animo irato tulit; ~ 831 5, 2, 780| sin autem est ob eam rem iratu' gnatus ~ 832 0, pr2, 40| datum iri gladiatores, populu' convolat, ~ 833 3, 5, 485| PA. quibus iris pulsu' nunc in illam iniquo' 834 5, 4, 845| maneo. PAM. sic te dix[iss]e opinor, invenisse Myrrinam ~ 835 1, 2, 76| Senex si quaeret me, modo isse dicito ~ 836 2, 1, 222| maneret potiu', tu hinc isses foras. ~ 837 5, 2, 772| PH. nec pol istae metuont deos neque eas respicere 838 | istam 839 1, 2, 114| loquere. PA. ausculta. PH. istic sum. PA. hanc Bacchidem ~ 840 3, 2, 339| Sostrata. SO. hem. PAR. iterum istinc excludere. ~ 841 | istis 842 3, 5, 469| LA. at istos invidos di perdant qui haec 843 | istum 844 | it 845 3, 4, 418| PAR. itan est? SO. o fortunate, nescis 846 5, 4, 847| te mihi nuntiare iussit. itanest factum? PAR. ita, inquam. ~ 847 5, 4, 843| certe. PAM. deu' sum si hoc itast. PAR. verum reperies. ~ 848 3, 4, 429| ite intro; ego hunc adibo, siquid 849 3, 5, 494| iube illam redire. PA. non est 850 4, 3, 612| ferantur: dixi. SO. ita ut iubes faciam.-- PA. pater. ~ 851 4, 1, 549| PH. tun prospicere aut iudicare nostram in rem quod sit 852 2, 2, 255| te iudice ipso. sin east causa retinendi 853 0, did | LUDIS MEGALENSIBUS ~SEXTO IULIO CAESARE CN. CORNELIO DOLABELLA ~ 854 5, 2, 798| unaque nos sibi opera amicos iunget. ~ 855 3, 1, 317| pro Iuppiter, clamorem audivi. PAR. tute 856 1, 1, 60| vel hic Pamphilus iurabat quotiens Bacchidi, ~ 857 5, 4, 870| Myrrina ita Phidippo dixit iureiurando meo ~ 858 3, 5, 513| parvi pendunt. porto hoc iurgium ~ 859 3, 5, 466| accersi hic iussit. dic iussisse te. ~ 860 3, 5, 460| sunt haud multum heredem iuvant, ~ 861 2, 1, 226| meo labori haud parcens praeter aequom 862 3, 1, 286| alicunde aliquis obiectus labos, ~ 863 1, 1, 65| quin spolies mutiles laceres quemque nacta sis. ~ 864 3, 5 | Scaena V. Laches-Phidippus-Pamphilus~ ~ 865 2, 1 | Scaena I. Laches-Sostrata~ ~ 866 4, 3 | Scaena III. Laches-Sostrata-Pamphilus~ ~ 867 4, 4, 675| ignarum censes tuarum lacrumarum esse me ~ 868 3, 2, 355| quid tu igitur lacrumas? aut quid es tam tristi'? 869 3, 3, 385| reminiscor nequeo quin lacrumem miser. ~ 870 3, 3, 405| lacrumo quae posthac futurast vita 871 3, 3, 368| laetae exclamant «venit», id quod 872 5, 3, 835| quisquam amator nuptiis laetetur. verum ecastor ~ 873 5, 3, 816| Quantam obtuli adventu meo laetitiam Pamphilo hodie! ~ 874 5, 3, 833| me gaudia illi contigisse laetor: ~ 875 2, 1, 214| mulier, quae me omnino lapidem, non hominem putas. ~ 876 2, 1, 238| SO. enim lassam oppido tum esse aibant: 877 4, 1, 567| nam ut hic laturus hoc sit, si ipsam rem ut 878 3, 5, 461| sibi vero hanc laudem relinquont «vixit, dum vixit, 879 3, 5, 488| amoque et laudo et vehementer desidero; ~ 880 1, 2, 172| horunc: ea ad hos redibat lege hereditas. ~ 881 2, 2, 270| viti est: ego sum animo leni natus: ~ 882 5, 1, 753| LA. lepida es. sed scin quid volo potius 883 5, 3, 837| licitumst usa sum benigno et lepido et comi. ~ 884 3, 4, 426| quidem te causae inpellebant leves, ~ 885 5, 2, 781| quod peperit uxor clam, id levest: cito ab eo haec ira abscedet. 886 3, 1, 312| mulieres sunt ferme ut pueri levi sententia: ~ 887 3, 1, 292| levia sunt quae tu pergravia esse 888 3, 1, 310| pueri inter sese quam pro levibu' noxiis iras gerunt ~ 889 5, 1, 759| nec leviorem vobis, quibus est minime 890 4, 1, 568| clam me est, quom hoc quod leviust tam animo irato tulit; ~ 891 1, 2, 164| haec, ita uti liberali esse ingenio decet, ~ 892 1, 2, 93| agitarem inter vos libere convivium. ~ 893 1, 2, 94| nam illic haud licebat nisi praefinito loqui ~ 894 5, 4, 873| PAR. ere, licetne scire ex te hodie, quid 895 3, 3, 378| mater consequitur: iam ut limen exirem, ad genua accidit ~ 896 5, 1, 761| LA. facilem benivolumque lingua tua iam tibi me reddidit: 897 1, 2, 180| neque lites ullae inter eas, postulatio ~ 898 3, 5, 507| animi sunt. LA. etiam mecum litigas? ~ 899 4, 1, 537| de hac re quod locuta es olim, quom illum generum 900 4, 2, 596| longinquitas aetatis obstet mortemve 901 4, 4, 684| quam longum spatium amandi amicam tibi 902 4, 4, 674| quae nolo ut praesente hoc loquar. ~ 903 1, 2, 114| fidem do: loquere. PA. ausculta. PH. istic 904 3, 1, 317| clamorem audivi. PAR. tute loqueris, me vetas. ~ 905 0, pr2, 56| ut lubeat scribere aliis mihique ut 906 3, 5, 469| invidos di perdant qui haec lubenter nuntiant. ~ 907 3, 5, 511| inter se transigant ipsi ut lubet, ~ 908 4, 1, 534| quam advorsum animi tui lubidinem esset cum illo nupta! ~ 909 2, 2, 245| tibi concedam neque tuae lubidini advorsabor. ~ 910 5, 4, 852| Orco mortuom me reducem in lucem feceris 911 0, did | MANLIO COS. ~RELATA EST LUCIO AEMILIO PAULO LUDIS FUNERALIBUS ~ 912 3, 1, 287| priu' quam id rescitumst lucrost. ~ 913 5, 3, 829| dicitque sese illi anulum, dum luctat, detraxisse. ~ 914 2, 1, 210| familiam dedecoras, filio luctum paras; ~ 915 0, pr2, 45| potestas condecorandi ludos scaenicos. ~ 916 2, 1, 204| ei> ludo, si ullus est, magistram hanc esse sati' certo scio. ~ 917 5, 1, 741| BA. est magna ecastor gratia de istac 918 3, 4, 440| magnu' rubicundu' crispu' crassu' 919 2, 1, 207| agere aetatem liceat. LA. di mala prohibeant. ~ 920 5, 3, 836| animum quaesti gratia ad malas adducam partis. ~ 921 1, 2, 159| maligna multo et mage procax facta 922 5, 2, 794| LA. quid est quod mihi malim quam quod huic intellego 923 5, 2, 782| profecto in hac re nil malist quod sit discidio dignum. ~ 924 2, 1, 203| videntur ludo doctae ad malitiam; et ~ 925 2, 3, 275| faciunt dignae ut videamur malo. ~ 926 3, 4, 442| quid si non veniet? maneamne usque ad vesperum? ~ 927 5, 4, 844| PAM. manedum sodes: timeo ne aliud credam 928 5, 4, 845| PAR. maneo. PAM. sic te dix[iss]e opinor, 929 4, 4, 723| manere adfinitatem hanc inter nos 930 2, 1, 222| quod si scissem illa hic maneret potiu', tu hinc isses foras. ~ 931 3, 4, 443| PAM. maneto: curre. PAR. non queo: ita 932 0, did | SECUNDO CN. OCTAVIO TITO MANLIO COS. ~RELATA EST LUCIO AEMILIO 933 4, 4, 666| uxor quid faciat in manu non est mea: ~ 934 3, 5, 493| PH. tibi id in manust ne fiat. LA. si sanus sies: ~ 935 0, did | RELATA EST Q. FULVIO LUC. MARCIO AEDILIBUS CURULIBUS EGIT 936 3, 4, 419| qui numquam es ingressus mare. ~ 937 4, 1, 548| ex usu esset nostro hoc matrimonium? ~ 938 3, 5, 495| matris servibo commodis. LA. quo 939 4, 1, 540| suspicari quam ipsam veram mavolo.) ~ 940 4, 2, 595| istorum. haec mihi nunc curast maxuma ut nequoi mea ~ 941 3, 1, 307| non maxumas quae maxumae sunt interdum irae iniurias ~ 942 3, 1, 307| non maxumas quae maxumae sunt interdum 943 3, 5, 457| atque adeo, id quod maxumumst, salvom atque validum. PA. 944 3, 3, 361| Nequeo mearum rerum initium ullum invenire 945 | meas 946 1, 2, 83| SY. salve mecastor, Parmeno. PA. et tu edepol, 947 3, 1, 323| nescio. PAM. quid? nemon medicum adduxit? PAR. nescio. ~ 948 4, 3, 620| e medio aequom excedere est: postremo 949 0, did | TERENTI HECYRA~ACTA LUDIS MEGALENSIBUS ~SEXTO IULIO CAESARE CN. 950 2, 1, 217| multo melius hic quae fiunt quam illic 951 3, 2, 354| Philumenast? PAM. meliusculast. SO. utinam istuc ita di 952 5, 3, 822| nam memini abhinc mensis decem fere 953 3, 5, 471| vobis posset; idque si nunc memorare hic velim ~ 954 5, 1, 748| id ait? LA. socrus. BA. men? LA. te ipsam: et filiam 955 0, did | TIBIS PARIBUS ~TOTA GRAECA MENANDRU ~FACTA EST V ~ACTA PRIMO 956 4, 4, 692| video esse. PA. mene? LA. te ipsum: et facis 957 3, 3, 393| duobu' concubuisse [eam] mensibus. ~ 958 | meos 959 2, 1, 208| SO. meque abs te inmerito esse accusatam 960 2, 3, 278| omnis esse iniquas: haud pol mequidem; nam numquam secus ~ 961 5, 2, 789| nam nupta meretrici hostis est, a viro ubi segregatast. ~ 962 1, 1, 58| pol quam paucos reperias meretricibus ~ 963 0, pe | dederat amicae Bacchidi meretriculae. ~dein profectus in Imbrum 964 3, 5, 487| nollem, et saepe quod vellem meritam scio? ~ 965 5, 1, 760| inmerito; nam meritu' de me est quod queam illi 966 2, 2, 257| si metui' satis ut meae domi curetur 967 3, 2, 337| male metuo ne Philumenae mage morbus 968 5, 2, 772| PH. nec pol istae metuont deos neque eas respicere 969 | meus 970 4, 2, 589| ex urbe tu rus habitatum migres? ~ 971 4, 1, 523| Myrrina? heus tibi dico. MY. mihine, vir? ~ 972 0, pr2, 56| ut lubeat scribere aliis mihique ut discere ~ 973 3, 3, 413| parturire intellegat. aliquo mihist ~ 974 1, 2, 96| finem statuisse orationi militem. ~ 975 2, 1, 220| minimeque adeo [est] mirum, et ni 976 3, 3, 409| Parmeno cum pueris: hunc minimest opus ~ 977 1, 1, 69| quam minimo pretio suam voluptatem expleat. ~ 978 3, 4, 427| quod nunc minitare facere, ut faceres, Sosia. ~ 979 4, 4, 718| minitemur si cum illo habuerit rem 980 4, 3, 616| sed non minuam meum consilium: ex usu quod 981 | minus 982 4, 4, 661| adulescens mulier fecit. mirandumne id siet? ~ 983 5, 1, 732| credo edepol te non nil mirari, Bacchis, ~ 984 1, 2, 179| miris modis odisse coepit Sostratam: ~ 985 3, 5, 489| nam fuisse erga me miro ingenio expertu' sum; ~ 986 3, 3, 401| et illi miserae indigne factam iniuriam 987 1, 1, 64| et hortor ne quoiusquam misereat, ~ 988 3, 4, 446| suae gnatae partum; nam me miseret mulieris. ~ 989 3, 4, 420| nam alias ut mittam miserias, unam hanc vide: ~ 990 1, 2, 167| hic animu' partim uxori' misericordia ~ 991 4, 1, 570| hoc mi unum ex plurumis miseriis relicuom fuerat malum, ~ 992 4, 1, 566| nullam pol credo mulierem me miseriorem vivere: ~ 993 3, 3, 379| lacrumans misera: miseritumst. profecto hoc sic est, ut 994 4, 2, 605| mihi, redduc illam. PA. vae misero mihi! ~ 995 5, 3, 800| qui ob rem nullam misit frustra ubi totum desedi 996 5, 2, 780| missam iram faciet; sin autem est 997 3, 3, 408| quem ego tum consilio missum feci: idem [nunc] huc operam 998 3, 4, 420| nam alias ut mittam miserias, unam hanc vide: ~ 999 3, 2, 342| PAR. non visas? ne mittas quidem visendi causa quemquam. ~ 1000 4, 1, 556| sati' firmum gnatae. MY. mitte adulescentem obsecro ~