| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Publius Terentius Afer Hecyra IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Act. Scae. Ver. grey = Comment text
501 4, 1, 545| eo abduceres neu quod ego egissem esset ratum. ~
502 0, did | MARCIO AEDILIBUS CURULIBUS EGIT LUC AMBIVIUS LUC SERGIUS
503 3, 2, 340| SO. ehem Parmeno, tun hic eras? perii,
504 1, 1, 74| eheu me miseram, quor non aut
505 1, 2, 169| paullatim elapsust Bacchidi atque huc transtulit ~
506 0, pr2, 57| expediat posthac pretio emptas meo. ~
507 4, 4, 673| enimvero prorsu' iam tacere non queo; ~
508 2, 1, 203| in eodemque omnes mihi videntur ludo
509 | eos
510 3, 1, 335| era in crimen veniet, ego vero
511 | erant
512 | eras
513 4, 1, 574| ipse eripuit vi, in digito quem habuit,
514 2, 1, 218| ideo quia, ut vos mihi domi eriti', proinde ego ero fama foris. ~
515 | ero
516 4, 4, 682| erras tui animi si me esse ignarum
517 5, 2, 792| nam illas errore et te simul suspicione exsolves. ~
518 5, 2, 790| LA. at haec amicae erunt, ubi quam ob rem adveneris
519 5, 3, 799| PA. Edepol ne meam erus esse operam deputat parvi
520 2, 2, 258| concedo--[etsi] illi pater es-- ~
521 3, 1, 289| rediisses, haec irae factae essent multo ampliores. ~
522 4, 4, 648| PA. etiamsi dudum fuerat ambiguom hoc
523 4, 1, 551| exeuntem aut intro euntem ad amicam. quid tum postea? ~
524 0, pr2, 13| ne cum poeta scriptura evanesceret. ~
525 5, 3, 839| arbitror ne id merito mi eveniret. ~
526 5, 4, 872| speroque hanc rem esse eventuram nobis ex sententia.-- ~
527 1, 2, 193| nisi sane curaest quorsum eventurum hoc siet. ~
528 4, 4, 720| vicinam nostram: huc evoca verbis meis. ~
529 5, 1, 733| quapropter te huc foras puerum evocare iussi. ~
530 3, 5, 515| hoc omne quod mihi aegrest evomam. ~
531 0, pr2, 12| novas qui exactas feci ut inveterascerent, ~
532 0, pr2, 15| partim sum earum exactu', partim vix steti. ~
533 5, 3, 825| quid exanimatu's obsecro? aut unde anulum
534 3, 3, 364| qua me propter exanimatum citius eduxi foras. ~
535 3, 3, 412| clamorem eius hic crebro exaudiat, ~
536 4, 3, 620| e medio aequom excedere est: postremo nos iam fabulae ~
537 3, 2, 347| mihi redit et cura ex corde excessit. ~
538 3, 3, 368| laetae exclamant «venit», id quod me repente
539 3, 2, 339| hem. PAR. iterum istinc excludere. ~
540 1, 2, 163| ad exemplum ambarum mores earum existimans. ~
541 3, 3, 407| prior amor me ad hanc rem exercitatum reddidit, ~
542 2, 1, 242| vostro, vostro inpulsu easdem exigunt. ~
543 1, 1, 66| PH. utine eximium neminem habeam? SY. neminem: ~
544 4, 1, 521| concrepuit. credo ipsum exire ad me: nulla sum. ~
545 1, 2, 163| exemplum ambarum mores earum existimans. ~
546 4, 2, 604| itaque uti esse ego illam existumo, ~
547 4, 2, 579| itaque optingant ex te quae exoptem mihi ut ~
548 3, 5, 490| illique exopto ut relicuam vitam exigat ~
549 0, pr2, 10| sinite exorator sim eodem ut iure uti senem ~
550 3, 3, 362| unde exordiar narrare quae necopinanti
551 2, 1, 213| tu sola exorere quae perturbes haec tua
552 4, 4, 632| Myrrina haec sunt mea uxore exorta omnia. ~
553 5, 1, 755| animum is teque hoc crimine expedi. ~
554 3, 1, 288| PAR. ac sic citiu' qui te expedias his aerumnis reperias:
555 0, pr2, 57| novas expediat posthac pretio emptas meo. ~
556 3, 1, 291| rem cognosces, iram expedies, rursum in gratiam restitues. ~
557 3, 1, 297| abstraxi atque inpeditum in ea expedivi animum meum, ~
558 5, 2, 778| invenimus: porro hanc nunc experiamur. ~
559 0, pr2, 38| in experiundo ut essem; refero denuo. ~
560 3, 5, 489| fuisse erga me miro ingenio expertu' sum; ~
561 5, 1, 727| Laches me nunc conventam esse expetit; ~
562 1, 1, 69| minimo pretio suam voluptatem expleat. ~
563 5, 2, 785| sit, Laches? illis modo explete animum.
564 3, 3, 400| continuo exponetur: hic tibi nil est quicquam
565 2, 3, 277| sed non facile est expurgatu: ita animum induxerunt socrus ~
566 5, 1, 742| post factam iniuriam se expurget parum mi prosit. ~
567 3, 1, 306| vis vero veram rationem exsequi, ~
568 4, 2, 599| et me hac suspicione exsolvam et illis morem gessero. ~
569 5, 2, 792| errore et te simul suspicione exsolves. ~
570 5, 3, 820| patri et Phidippo fuit, exsolvi: ~
571 3, 4, 422| quom interea semper mortem exspectabam miser; ~
572 3, 5, 451| Dixtin dudum illam dixisse se exspectare filium? ~
573 5, 4, 855| me exspectat credo: adibo. BA. salve,
574 0, pr2, 34| funambuli eodem accessit exspectatio), ~
575 5, 1, 749| clam voluit, natu' qui est, exstinguere. ~
576 3, 3, 373| postquam intro adveni, extemplo eiu' morbum cognovi miser; ~
577 5, 3, 824| cum hoc anulo: extimui ilico: «mi Pamphile,» inquam «
578 5, 4, 876| mihi et ex quanta aerumna extraxeris. ~
579 1, 2, 173| amantem invitum Pamphilum extrudit pater. ~
580 4, 1, 563| interdico ne extulisse extra aedis puerum usquam
581 3, 1, 316| em sensistin? PAM. noli fabularier. ~
582 5, 1, 764| fac eadem ut sis porro: nostra
583 5, 1, 756| alia ex hoc quaestu, haud faceret, scio, ~
584 4, 4, 666| uxor quid faciat in manu non est mea: ~
585 3, 4, 441| cadaverosa facie. PAR. di illum perduint! ~
586 3, 4, 439| PAR. at non novi homini' faciem. PAM. at faciam ut noveris: ~
587 4, 4, 668| sed quid faciemu' puero? LA. ridicule rogas: ~
588 4, 2, 590| haud facies, neque sinam ut qui nobis,
589 5, 1, 765| aliter si facies--reprimam me ne aegre quicquam
590 5, 1, 761| LA. facilem benivolumque lingua tua
591 2, 2, 248| sed non adeo ut mea facilitas corrumpat illorum animos: ~
592 5, 4, 869| etiam qui hoc occultari facilius credas dabo. ~
593 3, 3, 376| postquam aspexi, «o facinus indignum» inquam et corripui
594 4, 1, 546| id nunc res indicium haec facit quo pacto factum volueris. ~
595 0, pr2, 47| recidere ad paucos: facite ut vostra auctoritas ~
596 5, 2, 769| eri', puer ut satur sit facito. ~
597 4, 3, 609| quod sit faciundum fortasse post, idem hoc
598 3, 1, 289| non rediisses, haec irae factae essent multo ampliores. ~
599 5, 4, 878| Parmeno praetereat quod facto usu' sit? ~
600 3, 1, 327| PAR. non usu' factost mihi nunc hunc intro sequi; ~
601 5, 1, 739| nam si id facis facturave es bonas quod par est facere, ~
602 4, 3, 614| incertu' sum etiam quid sim facturus. LA. quid est? ~
603 5, 1, 728| nec pol me multum fallit quin quod suspicor sit quod
604 5, 1, 758| sed nolo esse falsa fama gnatum suspectum tuom, ~
605 4, 4, 693| confingi' falsas causas ad discordiam, ~
606 2, 1, 210| quae me et te et familiam dedecoras, filio luctum
607 | fas
608 5, 3, 838| mihi nuptiis evenit, factum fateor: ~
609 5, 3, 828| homo se fatetur vi in via nescioquam compressisse, ~
610 0, pr2, 48| meae auctoritati fautrix adiutrixque sit. ~
611 3, 2, 357| SO. quid morbi est? PAM. febris. SO. cotidiana? PAM. ita
612 0, pr2, 36| fecere ut ante tempus exirem foras. ~
613 4, 3, 618| refert nil utrum illaec fecerint ~
614 2, 1, 220| adeo [est] mirum, et ni id fecisset mage mirum foret; ~
615 4, 3, 612| ferantur: dixi. SO. ita ut iubes
616 5, 3, 822| memini abhinc mensis decem fere ad me nocte prima ~
617 4, 3, 610| hinc: ibi ego te et tu me feres. ~
618 3, 1, 312| itidem illae mulieres sunt ferme ut pueri levi sententia: ~
619 4, 2, 592| et cognatas deserere et festos dies ~
620 3, 1, 300| quid restat nisi porro ut fiam miser? ~
621 3, 5, 472| quam fideli animo et benigno in illam
622 1, 1, 59| fidelis evenire amatores, Syra. ~
623 3, 5, 474| apud te meo erit ingenio fides, ~
624 4, 4, 629| LA. dic filiae rus concessurum hinc Sostratam, ~
625 3, 2, 345| tum filius tuos intro iit videre, ut
626 1, 2, 96| finem statuisse orationi militem. ~
627 1, 2, 101| PA. habet, sed firmae haec vereor ut sint nuptiae. ~
628 5, 1, 750| BA. aliud si scirem qui firmare meam apud vos possem fidem ~
629 4, 2, 581| me amare rebar, <ei> rei firmasti fidem; ~
630 4, 1, 556| nec virum sati' firmum gnatae. MY. mitte adulescentem
631 0, did | AEDILIBUS CURULIBUS ~MODOS FECIT FLACCUS CLAUDI ~TIBIS PARIBUS ~TOTA
632 4, 3, 608| ubiquomque opu' sit animum possis flectere; ~
633 3, 5, 467| PH. noli fodere. iussi. LA. sed eam iam
634 4, 1, 525| mulier, umquam tibi visus forem, ~
635 3, 1, 315| prorsum. PAR. agedum, ad fores ~
636 4, 1, 572| quom compressast gnata, forma in tenebris nosci non quitast,
637 1, 1, 75| aetas et formast aut tibi haec sententia? ~
638 3, 3, 406| solitudoque. o fortuna, ut numquam perpetuo's data! ~
639 0, pr2, 16| quia scibam dubiam fortunam esse scaenicam, ~
640 3, 3, 386| quaeque fors fortunast» inquit «nobis quae te hodie
641 3, 4, 418| PAR. itan est? SO. o fortunate, nescis quid mali ~
642 4, 2, 601| PA. quam fortunatu' ceteris sum rebus, absque
643 2, 2, 273| est quod me transire ad forum iam oportet. LA. eo tecum
644 5, 4, 842| tempu' gaudio hoc falso frui. ~
645 4, 3, 610| SO. fors fuat pol. LA. abi rus ergo hinc:
646 3, 1, 296| quoivis facile scitust quam fuerim miser. ~
647 5, 3, 840| multa ex quo fuerint commoda, eius incommoda
648 1, 2, 182| confabulatum, fugere e conspectu ilico, ~
649 4, 4, 706| LA. fugis? hem, nec quicquam certi
650 5, 2, 776| aliae meretrices facere fugitant. ~
651 | fuisti
652 0, did | PLACITA ~TERTIO RELATA EST Q. FULVIO LUC. MARCIO AEDILIBUS CURULIBUS
653 0, pr2, 34| funambuli eodem accessit exspectatio), ~
654 0, pr1, 4| populu' studio stupidus in funambulo ~
655 0, did | LUCIO AEMILIO PAULO LUDIS FUNERALIBUS ~NON EST PLACITA ~TERTIO
656 3, 3, 405| lacrumo quae posthac futurast vita quom in mentem venit ~
657 4, 4, 669| quidquid futurumst, huic suom reddas scilicet ~
658 1, 2, 107| proferam, sed ut tacita mecum gaudeam. ~
659 5, 3, 833| haec tot propter me gaudia illi contigisse laetor: ~
660 5, 4, 842| in breve conicias tempu' gaudio hoc falso frui. ~
661 4, 1, 537| locuta es olim, quom illum generum cepimus: ~
662 3, 1, 284| fuerat praestabilius ubivis gentium agere aetatem ~
663 3, 1, 293| consolare me? an quisquam usquam gentiumst aeque miser? ~
664 3, 3, 378| iam ut limen exirem, ad genua accidit ~
665 2, 1, 198| hominum fidem, quod hoc genus est, quae haec est coniuratio! ~
666 4, 2, 599| exsolvam et illis morem gessero. ~
667 3, 5, 468| PA. omnem rem scio ut sit gesta: adveniens audivi modo. ~
668 0, pr2, 40| datum iri gladiatores, populu' convolat, ~
669 0, pr2, 33| eam agere coepi, pugilum gloria ~
670 5, 2, 797| nobilitatem ex eo et rem natam et gloriam esse: ~
671 1, 2, 124| despondit <ei> gnatam huius vicini proxumi. ~
672 3, 5, 512| quando nec gnatu' neque hic mi quicquam obtemperant, ~
673 5, 2, 780| autem est ob eam rem iratu' gnatus ~
674 0, did | CLAUDI ~TIBIS PARIBUS ~TOTA GRAECA MENANDRU ~FACTA EST V ~ACTA
675 1, 2, 125| est Pamphilo ne utiquam grave ~
676 4, 4, 717| oremus accusemu' graviu' denique ~
677 3, 1, 311| quapropter? quia enim qui eos gubernat animus eum infirmum gerunt. ~
678 3, 1, 294| priu' quam hanc uxorem duxi habebam alibi animum amori deditum; ~
679 4, 2, 602| hanc matrem habens talem, illam autem uxorem!
680 1, 2, 176| PH. quid adhuc habent infirmitatis nuptiae? ~
681 5, 3, 830| Myrrina in digito modo me habentem, ~
682 4, 4, 657| non clam me haberet quae celasse intellego. ~
683 1, 2, 149| habere, eam ludibrio haberi, Parmeno, ~
684 5, 3, 819| numquam est ratus posthac se habiturum, reddo; ~
685 4, 1, 526| sic ludibrio tuis factis habitus essem. MY. quibus? PH. at
686 4, 4, 718| minitemur si cum illo habuerit rem postea. ~
687 2, 3, 279| habui illam ac si ex me esset
688 4, 1, 574| eripuit vi, in digito quem habuit, virgini abiens anulum. ~
689 3, 1, 283| hacin causa ego eram tanto opere
690 5, 2, 771| deierat persancte . . PH. haecin east? LA. haec est. ~
691 2, 1, 229| hic fuisti: in te omnis haeret culpa sola, Sostrata. ~
692 5, 4, 862| PAM. hahahae, tun mihi istuc? BA. recte
693 3, 1, 282| quam mi. heu me infelicem, hancin ego vitam parsi perdere! ~
694 0, pr2, 29| Hecyram ad vos refero, quam mihi
695 2, 2, 250| illarum potestate esse te. PH. heia vero. ~
696 3, 5, 460| qui sic sunt haud multum heredem iuvant, ~
697 1, 2, 172| ea ad hos redibat lege hereditas. ~
698 1, 1, 70| hiscin tu amabo non contra insidiabere? ~
699 3, 4, 450| video: horsum pergunt. quid dicam hisce
700 1, 1, 64| et moneo et hortor ne quoiusquam misereat, ~
701 | horum
702 1, 2, 172| horunc: ea ad hos redibat lege
703 1, 2, 172| horunc: ea ad hos redibat lege hereditas. ~
704 1, 2, 195| nam constitui cum quodam hospite ~
705 5, 2, 789| nam nupta meretrici hostis est, a viro ubi segregatast. ~
706 3, 1, 283| cupidu' redeundi domum! hui ~
707 3, 3, 385| sed quom orata huiu' reminiscor nequeo quin
708 4, 1, 553| magis humanumst quam dare operam id scire
709 3, 3, 380| dant sese ita magni atque humiles sumus. ~
710 2, 1, 219| iampridem equidem audivi cepisse odium
711 1, 2, 157| PH. quid interea? ibatne ad Bacchidem? PA. cotidie. ~
712 4, 1, 565| ibo intro atque edicam servis
713 4, 4, 722| iamdudum dixi idemque nunc dico, Lache: ~
714 | ideo
715 3, 3, 361| rerum initium ullum invenire idoneum ~
716 3, 5, 471| fieri a vobis posset; idque si nunc memorare hic velim ~
717 5, 4, 853| a me abire? ah nimium me ignavom putas. ~
718 0, pe | Philumenam, cui quondam ignorans virgini vitium obtulit, ~
719 5, 1, 737| sum ut non siet peccato mi ignosci aequom: ~
720 3, 2, 345| tum filius tuos intro iit videre, ut venit, quid agat. ~
721 3, 1, 312| itidem illae mulieres sunt ferme ut pueri
722 4, 3, 618| id tua refert nil utrum illaec fecerint ~
723 5, 2, 792| nam illas errore et te simul suspicione
724 3, 1, 297| vix me illim abstraxi atque inpeditum
725 3, 5, 490| illique exopto ut relicuam vitam
726 1, 2, 171| interea in Imbro moritur cognatus senex ~
727 0, pe | meretriculae. ~dein profectus in Imbrum est: nuptam haud attigit. ~
728 2, 2, 244| quae ego imperem facere, ego tamen patrio
729 0, pr2, 52| sinite impetrare me, qui in tutelam meam ~
730 5, 1, 729| minu' propter iram hanc impetrem quam possiem, ~
731 3, 2, 344| laborem inanem ipsus capit et illi molestiam
732 4, 1, 562| quam ob rem incendor ira esse ausam facere haec
733 0, pr2, 17| spe incerta certum mihi laborem sustuli, ~
734 2, 2, 251| de filia: ut veni, itidem incertum amisti. ~
735 1, 2, 121| pater instat, fecit animi ut incertus foret ~
736 0, did | Didascalia~ ~INCIPIT TERENTI HECYRA~ACTA LUDIS
737 4, 2, 603| non tute incommodam rem, ut quaeque est, in
738 3, 3, 400| hic tibi nil est quicquam incommodi, ~
739 3, 4, 417| tantum quam re ipsa navigare incommodumst. ~
740 3, 3, 377| me inde lacrumans, incredibili re atque atroci percitus. ~
741 0, pe | recipere non volt. pater incusat Bacchidis ~amorem. dum se
742 3, 3, 395| quod te scire ipsa indicat res. nunc si potis est,
743 4, 1, 546| id nunc res indicium haec facit quo pacto factum
744 3, 5, 477| sed quando sese esse indignam deputat matri meae ~
745 3, 3, 401| et illi miserae indigne factam iniuriam contexeris.» ~
746 3, 3, 376| postquam aspexi, «o facinus indignum» inquam et corripui ilico ~
747 1, 2, 99| ille hac viva posset animum inducere ~
748 4, 2, 603| ut quaeque est, in animum induces pati?
749 2, 2, 264| omnia esse ut dicis animum induco, ~
750 0, pr2, 32| si erit adiutrix nostrae industriae. ~
751 2, 3, 277| est expurgatu: ita animum induxerunt socrus ~
752 0, pr2, 50| esse quaestum in animum induxi maxumum ~
753 5, 2, 795| ut gratiam ineat sine suo dispendio et mihi
754 5, 3, 802| itaque ineptus hodie dum illi sedeo, ut
755 3, 1, 326| si periclum ullum in te inest, perisse me una haud dubiumst.-- ~
756 3, 1, 282| quam mi. heu me infelicem, hancin ego vitam parsi
757 3, 4, 444| PAM. ille abiit. quid agam infelix? prorsus nescio ~
758 1, 2, 176| PH. quid adhuc habent infirmitatis nuptiae? ~
759 3, 1, 311| eos gubernat animus eum infirmum gerunt. ~
760 3, 4, 419| praeterieris qui numquam es ingressus mare. ~
761 1, 2, 86| Corinthum hinc sum profecta inhumanissimo: ~
762 3, 5, 499| non credidi edepol adeo inhumanum fore. ~
763 2, 1, 211| tum autem ex amicis inimici ut sint nobis adfines facis, ~
764 3, 1, 309| causast iracundu' factus inimicissimus. ~
765 2, 1, 231| cum puella anum suscepisse inimicitias non pudet? ~
766 5, 1, 767| potiu' quam inimicus, periclum facias. ~
767 2, 3, 278| omnis esse iniquas: haud pol mequidem; nam
768 3, 5, 475| quom illa, quae nunc in me iniquast, aequa de me dixerit. ~
769 0, pr2, 54| eum circumventum inique iniqui inrideant. ~
770 3, 5, 485| iris pulsu' nunc in illam iniquo' sim ~
771 5, 1, 740| iniuriam tibi [me] inmerenti iniquom est. ~
772 0, pr2, 22| prope iam remmotum iniuria advorsarium ~
773 1, 2, 168| devinctu', partim victus huius iniuriis ~
774 1, 1, 72| SY. iniurium autem est ulcisci advorsarios, ~
775 1, 1, 71| PH. tamen pol eandem iniuriumst esse omnibus. ~
776 5, 1, 740| offerre iniuriam tibi [me] inmerenti iniquom est. ~
777 3, 3, 369| continuo voltum earum sensi inmutari omnium, ~
778 4, 1, 543| nam id [omnibus] innatumst. at pol iam aderit se quoque
779 3, 1, 297| me illim abstraxi atque inpeditum in ea expedivi animum meum, ~
780 3, 4, 426| PAR. olim quidem te causae inpellebant leves, ~
781 3, 3, 383| virgini olim a nescioquo inprobo. ~
782 2, 1, 213| quae perturbes haec tua inpudentia. ~
783 4, 4, 625| causast de hac re: mater te inpulit. ~
784 3, 5, 484| verum vide ne inpulsus ira prave insistas, Pamphile. ~
785 3, 5, 464| vivom et salvom vellem. PH. inpune optare istuc licet: ~
786 3, 3, 386| quaeque fors fortunast» inquit «nobis quae te hodie obtulit, ~
787 0, pr2, 54| circumventum inique iniqui inrideant. ~
788 5, 1, 740| inscitum offerre iniuriam tibi [me]
789 1, 1, 70| hiscin tu amabo non contra insidiabere? ~
790 3, 5, 484| vide ne inpulsus ira prave insistas, Pamphile. ~
791 5, 3, 827| suspicarier mage coepi, instare ut dicat. ~
792 1, 2, 121| pater instat, fecit animi ut incertus
793 3, 3, 381| orationem mecum principio institit: ~
794 1, 2, 150| quin integram itidem reddam, ut accepi
795 3, 3, 413| ne parturire intellegat. aliquo mihist ~
796 0, pr2, 31| eam calamitatem vostra intellegentia ~
797 2, 2, 260| quem ego intellexi illam haud minus quam se
798 3, 1, 305| unde ira inter eas intercessit quae tam permansit diu. ~
799 4, 1, 563| interdico ne extulisse extra aedis
800 | interdum
801 3, 1, 322| PAM. interii; quor mihi id non dixti?
802 1, 2, 178| convenibat sane inter eas. interim ~
803 3, 2, 351| quae inter vos intervenerit, unde ortumst initium irae. ~
804 0, pr1, 2| nova, novom intervenit vitium et calamitas ~
805 5, 2, 787| BA. ob eam rem vin ego introeam? LA. i, atque exple animum
806 3, 1, 332| servom ilico introisse dicent Sostratae, ~
807 3, 1, 318| MY. intus) tace obsecro, mea gnata.
808 3, 2, 356| dic mihi: an dolor repente invasit? ~
809 3, 1, 300| quod quom ita esse invenero, quid restat nisi porro
810 5, 2, 778| nobis in re ipsa invenimus: porro hanc nunc experiamur. ~
811 3, 3, 361| mearum rerum initium ullum invenire idoneum ~
812 5, 4, 845| sic te dix[iss]e opinor, invenisse Myrrinam ~
813 5, 3, 821| rebus anulus fuit initium inveniundis. ~
814 3, 1, 299| re me aut uxorem in culpa inventurum arbitror; ~
815 0, pr2, 12| novas qui exactas feci ut inveterascerent, ~
816 3, 5, 469| LA. at istos invidos di perdant qui haec lubenter
817 2, 3, 274| sumus inique aeque omnes invisae viris ~
818 4, 2, 597| hic video me esse invisam inmerito: tempust me concedere. ~
819 3, 1, 328| nam invisos omnis nos esse illis sentio: ~
820 5, 2, 788| is fore meum conspectum invisum hodie. ~
821 3, 5, 482| LA. Pamphile, haud invito ad auris sermo mi accessit
822 1, 2, 173| eo amantem invitum Pamphilum extrudit pater. ~
823 1, 2, 142| nisi cupiens tui; ille invitus illam duxerat. ~
824 | ipsis
825 5, 3, 818| restituo, qui paene harunc ipsiusque opera periit; ~
826 1, 1, 73| qua via te captent eadem ipsos capi? ~
827 3, 1, 309| quom de eadem causast iracundu' factus inimicissimus. ~
828 3, 5, 503| autem tu quoque proterve iracundus es! ~
829 4, 4, 711| propterea haec irast; nam ipsa narravit mihi. ~
830 4, 1, 568| hoc quod leviust tam animo irato tulit; ~
831 5, 2, 780| sin autem est ob eam rem iratu' gnatus ~
832 0, pr2, 40| datum iri gladiatores, populu' convolat, ~
833 3, 5, 485| PA. quibus iris pulsu' nunc in illam iniquo'
834 5, 4, 845| maneo. PAM. sic te dix[iss]e opinor, invenisse Myrrinam ~
835 1, 2, 76| Senex si quaeret me, modo isse dicito ~
836 2, 1, 222| maneret potiu', tu hinc isses foras. ~
837 5, 2, 772| PH. nec pol istae metuont deos neque eas respicere
838 | istam
839 1, 2, 114| loquere. PA. ausculta. PH. istic sum. PA. hanc Bacchidem ~
840 3, 2, 339| Sostrata. SO. hem. PAR. iterum istinc excludere. ~
841 | istis
842 3, 5, 469| LA. at istos invidos di perdant qui haec
843 | istum
844 | it
845 3, 4, 418| PAR. itan est? SO. o fortunate, nescis
846 5, 4, 847| te mihi nuntiare iussit. itanest factum? PAR. ita, inquam. ~
847 5, 4, 843| certe. PAM. deu' sum si hoc itast. PAR. verum reperies. ~
848 3, 4, 429| ite intro; ego hunc adibo, siquid
849 3, 5, 494| iube illam redire. PA. non est
850 4, 3, 612| ferantur: dixi. SO. ita ut iubes faciam.-- PA. pater. ~
851 4, 1, 549| PH. tun prospicere aut iudicare nostram in rem quod sit
852 2, 2, 255| te iudice ipso. sin east causa retinendi
853 0, did | LUDIS MEGALENSIBUS ~SEXTO IULIO CAESARE CN. CORNELIO DOLABELLA ~
854 5, 2, 798| unaque nos sibi opera amicos iunget. ~
855 3, 1, 317| pro Iuppiter, clamorem audivi. PAR. tute
856 1, 1, 60| vel hic Pamphilus iurabat quotiens Bacchidi, ~
857 5, 4, 870| Myrrina ita Phidippo dixit iureiurando meo ~
858 3, 5, 513| parvi pendunt. porto hoc iurgium ~
859 3, 5, 466| accersi hic iussit. dic iussisse te. ~
860 3, 5, 460| sunt haud multum heredem iuvant, ~
861 2, 1, 226| meo labori haud parcens praeter aequom
862 3, 1, 286| alicunde aliquis obiectus labos, ~
863 1, 1, 65| quin spolies mutiles laceres quemque nacta sis. ~
864 3, 5 | Scaena V. Laches-Phidippus-Pamphilus~ ~
865 2, 1 | Scaena I. Laches-Sostrata~ ~
866 4, 3 | Scaena III. Laches-Sostrata-Pamphilus~ ~
867 4, 4, 675| ignarum censes tuarum lacrumarum esse me ~
868 3, 2, 355| quid tu igitur lacrumas? aut quid es tam tristi'?
869 3, 3, 385| reminiscor nequeo quin lacrumem miser. ~
870 3, 3, 405| lacrumo quae posthac futurast vita
871 3, 3, 368| laetae exclamant «venit», id quod
872 5, 3, 835| quisquam amator nuptiis laetetur. verum ecastor ~
873 5, 3, 816| Quantam obtuli adventu meo laetitiam Pamphilo hodie! ~
874 5, 3, 833| me gaudia illi contigisse laetor: ~
875 2, 1, 214| mulier, quae me omnino lapidem, non hominem putas. ~
876 2, 1, 238| SO. enim lassam oppido tum esse aibant:
877 4, 1, 567| nam ut hic laturus hoc sit, si ipsam rem ut
878 3, 5, 461| sibi vero hanc laudem relinquont «vixit, dum vixit,
879 3, 5, 488| amoque et laudo et vehementer desidero; ~
880 1, 2, 172| horunc: ea ad hos redibat lege hereditas. ~
881 2, 2, 270| viti est: ego sum animo leni natus: ~
882 5, 1, 753| LA. lepida es. sed scin quid volo potius
883 5, 3, 837| licitumst usa sum benigno et lepido et comi. ~
884 3, 4, 426| quidem te causae inpellebant leves, ~
885 5, 2, 781| quod peperit uxor clam, id levest: cito ab eo haec ira abscedet.
886 3, 1, 312| mulieres sunt ferme ut pueri levi sententia: ~
887 3, 1, 292| levia sunt quae tu pergravia esse
888 3, 1, 310| pueri inter sese quam pro levibu' noxiis iras gerunt ~
889 5, 1, 759| nec leviorem vobis, quibus est minime
890 4, 1, 568| clam me est, quom hoc quod leviust tam animo irato tulit; ~
891 1, 2, 164| haec, ita uti liberali esse ingenio decet, ~
892 1, 2, 93| agitarem inter vos libere convivium. ~
893 1, 2, 94| nam illic haud licebat nisi praefinito loqui ~
894 5, 4, 873| PAR. ere, licetne scire ex te hodie, quid
895 3, 3, 378| mater consequitur: iam ut limen exirem, ad genua accidit ~
896 5, 1, 761| LA. facilem benivolumque lingua tua iam tibi me reddidit:
897 1, 2, 180| neque lites ullae inter eas, postulatio ~
898 3, 5, 507| animi sunt. LA. etiam mecum litigas? ~
899 4, 1, 537| de hac re quod locuta es olim, quom illum generum
900 4, 2, 596| longinquitas aetatis obstet mortemve
901 4, 4, 684| quam longum spatium amandi amicam tibi
902 4, 4, 674| quae nolo ut praesente hoc loquar. ~
903 1, 2, 114| fidem do: loquere. PA. ausculta. PH. istic
904 3, 1, 317| clamorem audivi. PAR. tute loqueris, me vetas. ~
905 0, pr2, 56| ut lubeat scribere aliis mihique ut
906 3, 5, 469| invidos di perdant qui haec lubenter nuntiant. ~
907 3, 5, 511| inter se transigant ipsi ut lubet, ~
908 4, 1, 534| quam advorsum animi tui lubidinem esset cum illo nupta! ~
909 2, 2, 245| tibi concedam neque tuae lubidini advorsabor. ~
910 5, 4, 852| Orco mortuom me reducem in lucem feceris
911 0, did | MANLIO COS. ~RELATA EST LUCIO AEMILIO PAULO LUDIS FUNERALIBUS ~
912 3, 1, 287| priu' quam id rescitumst lucrost. ~
913 5, 3, 829| dicitque sese illi anulum, dum luctat, detraxisse. ~
914 2, 1, 210| familiam dedecoras, filio luctum paras; ~
915 0, pr2, 45| potestas condecorandi ludos scaenicos. ~
916 2, 1, 204| ei> ludo, si ullus est, magistram hanc esse sati' certo scio. ~
917 5, 1, 741| BA. est magna ecastor gratia de istac
918 3, 4, 440| magnu' rubicundu' crispu' crassu'
919 2, 1, 207| agere aetatem liceat. LA. di mala prohibeant. ~
920 5, 3, 836| animum quaesti gratia ad malas adducam partis. ~
921 1, 2, 159| maligna multo et mage procax facta
922 5, 2, 794| LA. quid est quod mihi malim quam quod huic intellego
923 5, 2, 782| profecto in hac re nil malist quod sit discidio dignum. ~
924 2, 1, 203| videntur ludo doctae ad malitiam; et ~
925 2, 3, 275| faciunt dignae ut videamur malo. ~
926 3, 4, 442| quid si non veniet? maneamne usque ad vesperum? ~
927 5, 4, 844| PAM. manedum sodes: timeo ne aliud credam
928 5, 4, 845| PAR. maneo. PAM. sic te dix[iss]e opinor,
929 4, 4, 723| manere adfinitatem hanc inter nos
930 2, 1, 222| quod si scissem illa hic maneret potiu', tu hinc isses foras. ~
931 3, 4, 443| PAM. maneto: curre. PAR. non queo: ita
932 0, did | SECUNDO CN. OCTAVIO TITO MANLIO COS. ~RELATA EST LUCIO AEMILIO
933 4, 4, 666| uxor quid faciat in manu non est mea: ~
934 3, 5, 493| PH. tibi id in manust ne fiat. LA. si sanus sies: ~
935 0, did | RELATA EST Q. FULVIO LUC. MARCIO AEDILIBUS CURULIBUS EGIT
936 3, 4, 419| qui numquam es ingressus mare. ~
937 4, 1, 548| ex usu esset nostro hoc matrimonium? ~
938 3, 5, 495| matris servibo commodis. LA. quo
939 4, 1, 540| suspicari quam ipsam veram mavolo.) ~
940 4, 2, 595| istorum. haec mihi nunc curast maxuma ut nequoi mea ~
941 3, 1, 307| non maxumas quae maxumae sunt interdum irae iniurias ~
942 3, 1, 307| non maxumas quae maxumae sunt interdum
943 3, 5, 457| atque adeo, id quod maxumumst, salvom atque validum. PA.
944 3, 3, 361| Nequeo mearum rerum initium ullum invenire
945 | meas
946 1, 2, 83| SY. salve mecastor, Parmeno. PA. et tu edepol,
947 3, 1, 323| nescio. PAM. quid? nemon medicum adduxit? PAR. nescio. ~
948 4, 3, 620| e medio aequom excedere est: postremo
949 0, did | TERENTI HECYRA~ACTA LUDIS MEGALENSIBUS ~SEXTO IULIO CAESARE CN.
950 2, 1, 217| multo melius hic quae fiunt quam illic
951 3, 2, 354| Philumenast? PAM. meliusculast. SO. utinam istuc ita di
952 5, 3, 822| nam memini abhinc mensis decem fere
953 3, 5, 471| vobis posset; idque si nunc memorare hic velim ~
954 5, 1, 748| id ait? LA. socrus. BA. men? LA. te ipsam: et filiam
955 0, did | TIBIS PARIBUS ~TOTA GRAECA MENANDRU ~FACTA EST V ~ACTA PRIMO
956 4, 4, 692| video esse. PA. mene? LA. te ipsum: et facis
957 3, 3, 393| duobu' concubuisse [eam] mensibus. ~
958 | meos
959 2, 1, 208| SO. meque abs te inmerito esse accusatam
960 2, 3, 278| omnis esse iniquas: haud pol mequidem; nam numquam secus ~
961 5, 2, 789| nam nupta meretrici hostis est, a viro ubi segregatast. ~
962 1, 1, 58| pol quam paucos reperias meretricibus ~
963 0, pe | dederat amicae Bacchidi meretriculae. ~dein profectus in Imbrum
964 3, 5, 487| nollem, et saepe quod vellem meritam scio? ~
965 5, 1, 760| inmerito; nam meritu' de me est quod queam illi
966 2, 2, 257| si metui' satis ut meae domi curetur
967 3, 2, 337| male metuo ne Philumenae mage morbus
968 5, 2, 772| PH. nec pol istae metuont deos neque eas respicere
969 | meus
970 4, 2, 589| ex urbe tu rus habitatum migres? ~
971 4, 1, 523| Myrrina? heus tibi dico. MY. mihine, vir? ~
972 0, pr2, 56| ut lubeat scribere aliis mihique ut discere ~
973 3, 3, 413| parturire intellegat. aliquo mihist ~
974 1, 2, 96| finem statuisse orationi militem. ~
975 2, 1, 220| minimeque adeo [est] mirum, et ni
976 3, 3, 409| Parmeno cum pueris: hunc minimest opus ~
977 1, 1, 69| quam minimo pretio suam voluptatem expleat. ~
978 3, 4, 427| quod nunc minitare facere, ut faceres, Sosia. ~
979 4, 4, 718| minitemur si cum illo habuerit rem
980 4, 3, 616| sed non minuam meum consilium: ex usu quod
981 | minus
982 4, 4, 661| adulescens mulier fecit. mirandumne id siet? ~
983 5, 1, 732| credo edepol te non nil mirari, Bacchis, ~
984 1, 2, 179| miris modis odisse coepit Sostratam: ~
985 3, 5, 489| nam fuisse erga me miro ingenio expertu' sum; ~
986 3, 3, 401| et illi miserae indigne factam iniuriam
987 1, 1, 64| et hortor ne quoiusquam misereat, ~
988 3, 4, 446| suae gnatae partum; nam me miseret mulieris. ~
989 3, 4, 420| nam alias ut mittam miserias, unam hanc vide: ~
990 1, 2, 167| hic animu' partim uxori' misericordia ~
991 4, 1, 570| hoc mi unum ex plurumis miseriis relicuom fuerat malum, ~
992 4, 1, 566| nullam pol credo mulierem me miseriorem vivere: ~
993 3, 3, 379| lacrumans misera: miseritumst. profecto hoc sic est, ut
994 4, 2, 605| mihi, redduc illam. PA. vae misero mihi! ~
995 5, 3, 800| qui ob rem nullam misit frustra ubi totum desedi
996 5, 2, 780| missam iram faciet; sin autem est
997 3, 3, 408| quem ego tum consilio missum feci: idem [nunc] huc operam
998 3, 4, 420| nam alias ut mittam miserias, unam hanc vide: ~
999 3, 2, 342| PAR. non visas? ne mittas quidem visendi causa quemquam. ~
1000 4, 1, 556| sati' firmum gnatae. MY. mitte adulescentem obsecro ~