IUPP. Bene vale, Alcumena, cura rem communem, quod
facis;
atque inperce quaeso: menses iam tibi esse actos vides.
mihi necesse est ire hinc; verum quod erit natum tollito.
ALC. Quid istuc est, mi vir, negoti, quod tu tam subito
domo
abeas? IUPP. Edepol haud quod tui me neque domi
distaedeat;
sed ubi summus imperator non adest ad exercitum,
citius quod non facto est usus fit quam quod facto est opus.
MERC. Nimis
hic scitust sycophanta, qui quidem meus sit pater.
observatote <eum>, quam blande mulieri palpabitur.
ALC. Ecastor te experior quanti facias uxorem tuam.
IUPP. Satin habes, si feminarum nulla est quam aeque
diligam?
MERC. Edepol ne illa si istis rebus te sciat operam dare,
ego faxim ted Amphitruonem esse malis, quam Iovem.
ALC. Experiri istuc mavellem me quam mi
memorarier.
prius abis quam lectus ubi cubuisti concaluit locus.
heri venisti media nocte, nunc abis. hocin placet?
MERC. Accedam
atque hanc appellabo et subparasitabor patri.
numquam edepol quemquam mortalem credo ego uxorem suam
sic ecflictim amare, proinde ut hic te ecflictim deperit.
IUPP. Carnufex, non ego te novi? abin e conspectu
meo?
quid tibi hanc
curatio est rem, verbero, aut muttitio?
quoii ego iam hoc scipione -- ALC. Ah noli. IUPP.
Muttito modo.
MERC. Nequiter paene expedivit prima parasitatio.
IUPP. Verum quod tu dicis, mea uxor, non te mi irasci
decet.
clanculum abii a legione: operam hanc subrupui tibi,
ex me primo <ut> prima scires, rem ut gessissem publicam.
ea tibi omnia enarravi. nisi te amarem plurimum,
non facerem. MERC. Facitne ut dixi? timidam palpo
percutit.
IUPP. Nunc, ne legio persentiscat, clam illuc redeundum
est mihi,
ne me uxorem praevertisse dicant prae re publica.
ALC.
Lacrimantem ex abitu concinnas tu tuam uxorem. IUPP. Tace,
ne corrumpe oculos, redibo actutum. ALC. Id actutum diu
est.
IUPP. Non ego te hic lubens relinquo neque abeo abs te. ALC.
Sentio,
nam qua nocte ad me venisti, eadem abis. IUPP. Cur me
tenes?
tempus <est>: exire ex urbe prius quam lucescat volo.
nunc tibi hanc pateram, quae dono mi illi ob virtutem data est,
Pterela rex qui potitavit, quem ego mea occidi manu,
Alcumena, tibi condono. ALC. Facis ut alias res soles.
ecastor condignum donum, qualest qui donum dedit.
MERC. Immo sic: condignum donum, qualest cui dono
datumst.
IUPP. Pergin autem? nonne ego possum, furcifer, te
perdere?
ALC. Noli amabo, Amphitruo, irasci Sosiae causa mea.
IUPP. Faciam ita ut vis. MERC. Ex amore hic
admodum quam saevos est.
IUPP. Numquid
vis? ALC. Ut quom absim me ames, me tuam te absente tamen.
MERC. Eamus, Amphitruo. lucescit hoc iam. IUPP.
Abi prae, Sosia,
iam ego sequar. numquid vis? ALC. Etiam: ut actutum
advenias. IUPP. Licet,
prius tua opinione hic adero: bonum animum habe.--
nunc te, nox, quae me mansisti, mitto uti cedas die,
ut mortalis inlucescat luce clara et candida.
atque quanto, nox, fuisti longior hac proxuma,
tanto brevior dies ut fiat faciam, ut aeque disparet.
sed dies e nocte accedat. ibo et Mercurium sequar.--
|