Scaena quarta. Cappadox-Therapontigonus

CAPP. Quoi homini di sunt propitii, ei non esse iratos puto.
postquam rem divinam feci, venit in mentem mihi,
ne trapezita exulatum abierit, argentum ut petam,
ut ego potius comedim quam ille. THER. Iusseram salvere te.
CAPP. Therapontigone Platagidore, salve; salvos quom advenis
in Epidaurum, hic hodie apud me--numquam delinges salem.
THER. Bene vocas, verum locata res est--ut male sit tibi.
sed quid agit meum mercimonium apud te? CAPP. Nil apud me quidem,
ne facias testis, neque equidem debeo quicquam. THER. Quid est?
CAPP. Quod fui iuratus feci. THER. Reddin an non virginem,
prius quam te huic meae machaerae obicio, mastigia?
CAPP. Vapulare ego te vehementer iubeo: ne me territes.
illa abductast, tu auferere hinc a me, si perges mihi
male loqui, profecto, cui ego nisi malum nil debeo.
THER. Mihin malum minitare? CAPP. Atque edepol non minitabor, sed dabo,
mihi si perges molestus esse. THER. Leno minitatur mihi,
meaeque pugnae proeliares plurimae optritae iacent?
at ita me machaera et clupeus *
bene iuvent pugnantem in acie: nisi mi virgo redditur,
iam ego te faciam ut hic formicae frustillatim differant.
CAPP. At ita me volsellae, pecten, speculum, calamistrum meum
bene me amassint meaque axitia linteumque extersui,
ut ego tua magnifica verba neque istas tuas magnas minas
non pluris facio quam ancillam meam quae latrinam lavat.
ego illam reddidi qui argentum a te attulit. THER. Quis is est homo?
CAPP. Tuom libertum esse aiebat sese Summanum. THER. Meum?
attat, Curculio hercle verba mihi dedit, cum cogito.
is mihi anulum subripuit. CAPP. Perdidistin tu anulum?
miles pulchre centuriatus est expuncto in manipulo.
THER. Ubi nunc Curculionem inveniam? CAPP. In tritico facillume,
vel quingentos curculiones pro uno faxo reperias.
ego abeo, vale atque salve. -- THER. Male vale, male sit tibi.
quid ego faciam? maneam an abeam? sicin mi esse os oblitum?
cupio dare mercedem qui illunc ubi sit commonstret mihi.