Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Titus Maccius Plautus
Trinummus

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)
oh-sesqu | seu-zonar

                                                         bold = Main text
     Act. Scae. Ver.                                     grey = Comment text
1503 5, 2, 1163| ego spondeo idem hoc. LYS. Oh salvete, adfines mei. ~ 1504 2, 4, 419| hercle apparet: argentum oixetai. ~ 1505 | olim 1506 2, 4, 425| Trapezitae mille drachumarum Olympico, ~ 1507 4, 3, 1074| sed omitto alia, hoc mihi responde: 1508 | omnino 1509 3, 3, 804| continuo operito denuo; sed clanculum, ~ 1510 2, 4, 422| PHIL. Pol opino adfinis noster aedis vendidit; ~ 1511 3, 3, 744| nunc si opperiri vis adventum Charmidi, ~ 1512 2, 2, 361| LYS. Ne opprobra, pater; multa eveniunt homini 1513 3, 2, 667| pectus opscurasse; atque ipse Amoris teneo 1514 1, 2, 176| adversum quam eius me opsecravisset pater, ~ 1515 2, 1, 230| amorin med an rei opsequi potius par sit, ~ 1516 2, 4, 532| si in opserendo possint interfieri. ~ 1517 2, 4, 531| PHIL. Em istic oportet opseri mores malos, ~ 1518 4, 2, 865| magis lubidost opservare quid agat: ei rei operam 1519 2, 4, 530| tantis illi minus redit quam opseveris. ~ 1520 1, 1, 37| quae in rebus multis opstant odiosaeque sunt ~ 1521 3, 2, 649| te hoc pacto credis posse optegere errata? aha, non itast: ~ 1522 2, 4, 437| tibi, Philto, quaequomque optes. quid agit filius? ~ 1523 5, 2, 1188| cras domum ducam? CHARM. [optimumst.] Licet. ~ 1524 4, 3, 1053| occupias, duarum rerum exoritur optio: ~ 1525 2, 3, 392| PHIL. Non optuma haec sunt, neque ut ego 1526 5, 2, 1135| CHARM. Familiam optumam occupavit. LYS. Quid ego 1527 1, 2, 63| ut nanctus: nota mala res optumast. ~ 1528 4, 3, 1069| mentionem homo hominis fecit optumi? ~ 1529 2, 4, 487| si id nequeas, saltem ut optumis sis proxumus. ~ 1530 2, 4, 486| id optumum esse, tute uti sis optumus; ~ 1531 2, 4, 490| divites sunt, deos decent opulentiae ~ 1532 2, 4, 493| aequo mendicus atque ille opulentissimus ~ 1533 2, 4, 473| edisne an incenatus cum opulento accubes? ~ 1534 2, 4, 469| atque ibi opulentus tibi par forte obvenerit ~ 1535 5, 2, 1171| denegem quod me oras, ne te leviorem erga me 1536 3, 1, 626| est lubido orationem audire duorum adfinium. ~ 1537 3, 1, 611| ipsus ultro venit Philto oratum filio. ~ 1538 2, 4, 449| verum hoc quod dixi: meus me oravit filius, ~ 1539 4, 1, 830| abi, laudo, scis ordine, ut aequomst, tractare homines; 1540 2, 4, 451| me rerum novisse aequomst ordinem. ~ 1541 5, 2, 1136| opinor, namque hoc commodum orditur loqui. ~ 1542 4, 2, 858| ipse ornamenta a chorago haec sumpsit suo 1543 4, 2, 859| nunc ego si potero ornamentis hominem circumducere, ~ 1544 1, 2, 57| deosque oro ut vitae tuae superstes 1545 2, 4, 558| quem reperire possit cui os sublinat. ~ 1546 4, 3, 1077| cetera intus otiose percontabor quae volo. ~ 1547 2, 4, 541| oves scabrae sunt, tam glabrae, 1548 2, 4, 500| res bene vortat -- habeon pactam? quid taces? ~ 1549 5, 2, 1183| haec tibi pactast Callicli <huius> filia. 1550 1, 2, 165| paene ille ignavos funditus pessum 1551 2, 2, 320| is probus est quem paenitet quam probus sit et frugi 1552 1, 2, 143| enuntiarem quoiquam neu facerem palam, ~ 1553 3, 2, 705| exclamem euge. euge, Lysiteles, palin. ~ 1554 3, 1, 624| reprehendit hunc priorem pallio. ~ 1555 5, 2, 1154| me habere: tunica propior palliost. ~ 1556 3, 2, 706| facile palmam habes: hic victust, vicit 1557 2, 1, 253| raptores panis et peni; ~ 1558 2, 4, 410| quam si tu obicias formicis papaverem. ~ 1559 2, 3, 398| senectuti is acriorem hiemem parat, ~ 1560 3, 3, 734| MEG. Parata dos domist; nisi expectare 1561 5, 2, 1189| tu in perendinum paratus sis ut ducas. V. Plaudite. ~ 1562 4, 1, 829| pauperibus te parcere solitum, dites damnare atque 1563 2, 2, 316| tibi aegritudinem, pater, parerem, parsi sedulo: ~ 1564 4, 3, 1039| eae miserae etiam ad parietem sunt fixae clavis ferreis, ~ 1565 2, 2, 316| aegritudinem, pater, parerem, parsi sedulo: ~ 1566 4, 3, 1028| veteres hominum mores, veteres parsimoniae ~ 1567 2, 2, 347| multa bona bene parta habemus, bene si amico feceris ~ 1568 2, 1, 231| utra in parte plus sit voluptatis vitae ~ 1569 4, 1, 838| certumst otio dare me; satis partum habeo ~ 1570 3, 2, 661| perpeti nequeo, simul me piget parum pudere te; ~ 1571 4, 1, 834| omnia <mea> item una mecum passim caeruleos per campos: ~ 1572 1, 2, 177| an ego alium dominum paterer fieri hisce aedibus? ~ 1573 pro, 0, 13| is rem paternam me adiutrice perdidit. ~ 1574 3, 3, 790| paterni signum novisse? MEG. Etiam 1575 3, 2, 645| tibi paterque avosque facilem fecit et 1576 2, 2, 352| nec tibi bene esse pote pati neque alteri.» ~ 1577 2, 4, 546| multo Surorum iam antidit patientia. ~ 1578 2, 4, 542| autem Surorum, genus quod patientissumumst ~ 1579 2, 2, 378| te uxorem ut patiar? LYS. Patiundumst, pater; ~ 1580 3, 3, 779| dicat patremque id iussisse aurum tibi dare. ~ 1581 2, 2, 358| tolerari vis? eloquere audacter patri. ~ 1582 5, 2, 1146| atque eum [a] me lege populi patrium posceret. ~ 1583 1, 2, 221| pauci sint faxim qui sciant quod 1584 1, 1, 34| nimioque hic pluris pauciorum gratiam ~ 1585 1, 2, 191| operam. CALL. Ergo ubi eris paulo post? MEG. Domi. ~ 1586 4, 1, 829| pauperibus te parcere solitum, dites 1587 1, 2, 109| videtque ipse ad paupertatem protractum esse se ~ 1588 1, 2, 187| MEG. Pausai, vicisti castigatorem tuom: ~ 1589 2, 4, 588| aequom videtur quin quod peccarim STAS. I modo. ~ 1590 1, 2, 81| culpam, ego meo sum promus pectori: ~ 1591 2, 4, 434| meum fieri servom cum suo peculio. ~ 1592 1, 2, 178| emisset, eius essetne ea pecunia? ~ 1593 4, 2, 846| quas ego neque oculis nec pedibus umquam usurpavi meis. ~ 1594 1, 2, 201| confidentiloquius neque peiurius, ~ 1595 2, 1, 266| peius perit quasi saxo saliat: ~ 1596 2, 1, 247| ibi illa pendentem ferit: iam amplius orat; ~ 1597 2, 4, 526| vinum prius quam coctumst pendet putidum. ~ 1598 2, 2, 314| ne penetrarem me usquam ubi esset damni 1599 2, 2, 294| quin prius me ad plures penetravi? ~ 1600 2, 2, 276| Quo illic homo foras se penetravit ex ~ 1601 2, 1, 253| raptores panis et peni; ~ 1602 2, 2, 281| patrem tuom si percoles per pietatem. ~ 1603 4, 2, 881| quidquid singillatim et placide percontabere, ~ 1604 4, 3, 1077| cetera intus otiose percontabor quae volo. ~ 1605 2, 1, 242| saviis sagittatis perculsust, ~ 1606 4, 3, 1054| vel illud quod credideris perdas, vel illum amicum amiseris. ~ 1607 3, 2, 643| anteparta per flagitium perderes? ~ 1608 4, 2, 996| ut sciat se perdidisse. ego abeo. male vive et 1609 3, 1, 609| Praenestinus. CALL. Tanton in re perdita, ~ 1610 4, 3, 1051| dederis, fit pro proprio perditum: ~ 1611 4, 3, 1037| STAS. Mores leges perduxerunt iam in potestatem suam, ~ 1612 3, 3, 767| homo exornetur graphice in peregrinum modum;~ 1613 3, 3, 766| quasi sit peregrinus. CALL. Quid is scit facere 1614 5, 2, 1189| tu in perendinum paratus sis ut ducas. V. 1615 5, 2, 1139| nimis pergraphicus sycophanta; is mille nummum 1616 3, 2, 692| quis me improbior perhibeatur esse? haec famigeratio ~ 1617 4, 3, 1087| CHARM. Ego miserrumis periclis sum per maria maxuma ~ 1618 4, 3, 1088| vectus, capitali periclo per praedones plurimos ~ 1619 4, 2, 858| chorago haec sumpsit suo periculo. ~ 1620 2, 4, 429| Factum. STAS. Ut quidem illud perierit. LYS. Factum id quoque est. ~ 1621 4, 3, 1081| tuos natus aedis. CHARM. Perii. STAS. Praesentariis ~ 1622 2, 4, 515| rationem reddam? STAS. Plane periimus, ~ 1623 4, 2, 992| perdant, si te flocci facio an periisses prius. ~ 1624 3, 2, 660| LYS. At operam perire meam sic et te haec dicta 1625 2, 1, 266| peius perit quasi saxo saliat: ~ 1626 3, 3, 745| perlongumst: huic ducendi interea abscesserit ~ 1627 1, 2, 155| quoiquam unde ad eum id posset permanascere. ~ 1628 2, 2, 357| PHIL. Non edepol tibi pernegare possum quicquam quod velis. ~ 1629 3, 2, 665| pernovi equidem, Lesbonice, ingenium 1630 5, 2, 1165| CHARM. Meum corrumpi quia perpessus filium. ~ 1631 3, 2, 661| perpeti nequeo, simul me piget parum 1632 3, 3, 732| ut eam perpetiar ire in matrimonium ~ 1633 2, 2, 323| factis aliis pertegito, ne perpluant. ~ 1634 per | PERSONAE~ ~LUXURIA CUM INOPIA PROLOGUS~ 1635 2, 2, 323| facta bene factis aliis pertegito, ne perpluant. ~ 1636 1, 2, 93| amici partem an ad inimici pervenant; ~ 1637 4, 2, 886| prius quam ad postremum perveneris. ~ 1638 4, 2, 947| qui aps terra ad caelum pervenerit. ~ 1639 1, 2, 183| haec sunt: si recte seu pervorse facta sunt, ~ 1640 1, 2, 165| paene ille ignavos funditus pessum dedit. ~ 1641 3, 2, 679| ignis, tametsi ab inimico petas. ~ 1642 2, 4, 488| ego fero et quam abs te peto, ~ 1643 3, 2, 725| extemplo arcum [mihi] et pharetram et sagittas sumpsero, ~ 1644 pro, 0, 19| Philemo scripsit, Plautus vertit 1645 1, 2, 152| Nemost. CALL. Nummorum Philippeum ad tria milia. ~ 1646 2, 2 | Scaena secunda. Philto-Lysiteles~ ~ 1647 3, 3, 736| post adeas tute Philtonem et dotem dare ~ 1648 2, 2, 281| patrem tuom si percoles per pietatem. ~ 1649 2, 2, 348| ne pigeat fecisse, ut potius pudeat 1650 2, 2, 345| PHIL. Pol pudere quam pigere praestat, totidem litteris. ~ 1651 4, 4, 1103| curre in Piraeum, atque unum curriculum face. ~ 1652 2, 4, 407| piscator, pistor apstulit, lanii, 1653 2, 4, 407| piscator, pistor apstulit, lanii, coqui, ~ 1654 5, 2, 1159| CHARM. Si illa tibi placet, placenda dos quoque est quam dat 1655 2, 1, 257| apage te, Amor, non places nil te utor; ~ 1656 4, 1, 827| nam pol placido te et clementi meo usque 1657 2, 1, 238| postulat se in plagas conicere: ~ 1658 3, 2, 645| avosque facilem fecit et planam viam ~ 1659 5, 2, 1189| paratus sis ut ducas. V. Plaudite. ~ 1660 3, 3, 751| indomito, pleno amoris ac lasciviae? ~ 1661 1, 1, 29| ita plerique omnes iam sunt intermortui. ~ 1662 4, 2, 962| sit, nummum numquam credam plumbeum? ~ 1663 3, 2, 711| Lysiteles, ibi de istis rebus plura fabulabimur. ~ 1664 2, 2, 294| quin prius me ad plures penetravi? ~ 1665 1, 1, 35| hominum quam id quod prosint pluribus. ~ 1666 4, 3, 1088| capitali periclo per praedones plurimos ~ 1667 1, 1, 34| nimioque hic pluris pauciorum gratiam ~ 1668 2, 4, 435| PHIL. Erum atque servom plurumum Philto iubet ~ 1669 4, 2, 1000| iam dudum meum ille pectus pnngit aculeus, ~ 1670 1, 2, 191| MEG. Polliceor operam. CALL. Ergo ubi eris 1671 3, 3, 738| hoc ego vereor, ne istaec pollicitatio ~ 1672 3, 3, 739| te in crimen populo ponat atque infamiam; ~ 1673 3, 2, 663| tute pone te latebis facile, ne inveniat 1674 4, 2, 934| Eho an etiam Arabiast in Ponto? SYC. Est: non illa ubi 1675 4, 2, 933| omnium primum in Pontum advecti ad Arabiam terram 1676 2, 4, 470| adposita cena sit, popularem quam vocant), ~ 1677 2, 4, 423| quom peregre veniet, in portast locus, ~ 1678 3, 3, 794| apud portitorem eas resignatas sibi ~ 1679 3, 3, 810| apud portitores esse inspectas. denique ~ 1680 4, 4, 1107| solutumst portitori iam portorium: ~ 1681 4, 4, 1107| solutumst portitori iam portorium: ~ 1682 2, 2, 386| adeas, tute concilies, tute poscas. PHIL. Eccere. ~ 1683 2, 2, 384| tibi permitto; posce, duce. LYS. Di te servassint 1684 2, 4, 450| ut tuam sororem poscerem uxorem sibi. ~ 1685 5, 2, 1146| me lege populi patrium posceret. ~ 1686 arg | Virgo indotata soror istius poscitur; ~Minus quo cum invidia 1687 1, 2, 145| quod credideris sumes ubi posiveris. ~ 1688 | posse 1689 1, 2, 120| si qui probiorem facere posses, non uti ~ 1690 pro, 0, 21| ut liceat possidere hanc nomen fabulam. ~ 1691 3, 2, 653| tibi sit qui te corrigere possis, ne omnino inopiam ~ 1692 2, 4, 558| si quem reperire possit cui os sublinat. ~ 1693 4, 2, 921| coniectura si reperire possumus. ~ 1694 3, 2, 644| atque honori posterorum tuorum ut vindex fieres, ~ 1695 5, 2, 1187| LESB. At iam posthac temperabo. CHARM. Dicis, 1696 4, 3, 1085| habitat? STAS. Hic in hoc posticulo. ~ 1697 1, 2, 194| CALL. Posticulum hoc recepit, quom aedis 1698 4, 2, 886| sit noctis prius quam ad postremum perveneris. ~ 1699 2, 1, 238| postulat se in plagas conicere: ~ 1700 3, 2, 696| LESB. Neque volo neque postulo neque censeo, verum tamen ~ 1701 2, 2, 352| quandoquidem nec tibi bene esse pote pati neque alteri.» ~ 1702 4, 3, 1017| non pudet te? tribusne te poteriis ~ 1703 2, 2, 377| commodius ullo pacto ei poteris auxiliarier. ~ 1704 3, 3, 813| quidvis probare poterit; tum, quod maxumumst, ~ 1705 4, 2, 859| nunc ego si potero ornamentis hominem circumducere, ~ 1706 1, 2, 87| qui tu id prohibere me potes ne suspicer? ~ 1707 4, 1, 822| quos penes mei <fuit saepe> potestas, bonis meis quid foret et 1708 4, 3, 1037| leges perduxerunt iam in potestatem suam, ~ 1709 5, 1, 1123| ei rei fundus pater sit potior. eo <quantum potest>. ~ 1710 3, 3, 805| sicut praecepi; cunctos exturba aedibus. ~ 1711 2, 2, 317| sarta tecta tua praecepta usque habui mea modestia. ~ 1712 2, 2, 302| servitutem imperiis [et] praeceptis, pater. ~ 1713 2, 2, 298| quae ego tibi praecipio, ea facito. ~ 1714 2, 1, 265| nam qui in amorem praecipitavit,~ 1715 5, 1, 1115| Hic homost omnium hominum praecipuos, ~ 1716 4, 2, 945| Deinde porro nolo quicquam praedices. ~ 1717 4, 3, 1088| vectus, capitali periclo per praedones plurimos ~ 1718 2, 2, 335| PHIL. Edepol hominem praemandatum ferme familiariter, ~ 1719 4, 2, 854| voluit mihi dixit, docuit et praemonstravit prius, ~ 1720 2, 2, 342| quom illi quoidam dico, praemonstro tibi, ~ 1721 3, 1, 609| tam modo, inquit Praenestinus. CALL. Tanton in re perdita, ~ 1722 3, 2, 648| praeoptavisti, amorem tuom uti virtuti 1723 3, 2, 648| amorem tuom uti virtuti praeponeres. ~ 1724 2, 4, 476| et quod illi placeat praeripiam potissimum, ~ 1725 4, 2, 904| siquidem ego apsens sum quam praesens longior. ~ 1726 1, 2, 172| Fecisset edepol, ni haec praesensisset canes. ~ 1727 4, 3, 1081| aedis. CHARM. Perii. STAS. Praesentariis ~ 1728 2, 2, 345| Pol pudere quam pigere praestat, totidem litteris. ~ 1729 4, 1, 837| ni tua pax propitia foret praesto. ~ 1730 | praeterea 1731 4, 3, 1036| STAS. Strenuiores praeterire more fit. CHARM. Nequam 1732 2, 1, 274| gloriam et gratiam: hoc probis pretiumst. ~ 1733 3, 3, 746| atque ea condicio huic vel primaria est. ~ 1734 4, 2, 885| lucem ire occipias a meo primo nomine, ~ 1735 4, 2, 910| vorsabatur mi in labris primoribus. ~ 1736 1, 2, 98| Expecto si quid dicas. MEG. Primumdum omnium, ~ 1737 1 | ACTUS PRIMUS~ ~ 1738 4, 2, 915| litteris recomminiscar. <C> est principium nomini. ~ 1739 1, 1, 38| remoramque faciunt rei privatae et publicae. ~ 1740 2, 2, 287| sacrum profanum, publicum privatum habent, hiulca gens. ~ 1741 4, 2, 967| Mirum quin ab avo eius aut proavo acciperem, qui sunt mortui. ~ 1742 4, 3, 1049| ex ingenio ingenium horum probant. ~ 1743 3, 3, 813| quidvis probare poterit; tum, quod maxumumst, ~ 1744 1, 2, 120| si qui probiorem facere posses, non uti ~ 1745 2, 2, 312| quam quos animus, semper probiores cluent. ~ 1746 2, 2, 365| ficturae, qui se fictorem probum ~ 1747 4, 1, 836| imbres fluctusque atque procellae infensae frangere malum, ~ 1748 | procul 1749 2, 2, 340| quod dat perdit et illi prodit vitam ad miseriam. ~ 1750 2, 2, 287| sacrum profanum, publicum privatum habent, 1751 1, 2, 149| quoniam hinc est profecturus peregre Charmides, ~ 1752 3, 2, 628| LESB. Potin ut me ire quo profectus sum sinas? LYS. Si in rem 1753 3, 2, 701| effugias ex urbe inanis; profugus patriam deseres, ~ 1754 2, 2, 370| tu modo ne me prohibeas accipere, si quid det mihi. ~ 1755 1, 2, 87| qui tu id prohibere me potes ne suspicer? ~ 1756 4, 2, 977| proin tu te, itidem ut charmidatus 1757 1, 2, 162| ut occepisti, perge porro proloqui. ~ 1758 3, 2, 641| nequeo quin dicam ea quae promeres: ~ 1759 5, 2, 1173| CHARM. Miserumst, male promerita, ut merita sunt, si ulcisci 1760 pro, 0, 5| deducam, si quidem operam dare promittitis.~ 1761 1, 2, 81| admittam culpam, ego meo sum promus pectori: ~ 1762 2, 4, 427a| qua sponsione pronuper tu exactus es]~ 1763 1, 2, 45| hominem. CALL. Quoia hic vox prope me sonat? ~ 1764 3, 3, 780| tenes iam? CALL. Propemodo, atque ausculto perlubens.~ 1765 3, 1, 615| STAS. Propemodum quid illic festinet sentio 1766 4, 3, 1044| mores autem rapere properant qua sacrum qua publicum. ~ 1767 3, 3, 807| diem conficimus quod iam properatost opus. ~ 1768 5, 2, 1154| aequomst me habere: tunica propior palliost. ~ 1769 4, 1, 837| scindere vela, ni tua pax propitia foret praesto. ~ 1770 | proprio 1771 5, 2, 1130| nam beneficium, homini proprium quod datur, prosumpserit, ~ 1772 2, 4, 523| Primum omnium olim terra cum proscinditur, ~ 1773 1, 2, 216| prosilui amicum castigatum innoxium. ~ 1774 1, 1, 35| pars hominum quam id quod prosint pluribus. ~ 1775 3, 2, 688| LESB. Nolo ego mihi te tam prospicere, qui meam egestatem leves, ~ 1776 5, 2, 1130| homini proprium quod datur, prosumpserit, ~ 1777 3, 3, 730| potest fieri prosus quin dos detur virgini. ~ 1778 3, 2, 703| mea opera hinc proterritum te meaque avaritia autument. ~ 1779 1, 2, 109| videtque ipse ad paupertatem protractum esse se ~ 1780 1, 2, 190| communicesque hanc mecum meam provinciam. ~ 1781 4, 3, 1058| potius quam, id quod proxumumst, meo tergo tutelam geram. ~ 1782 2, 4, 487| nequeas, saltem ut optumis sis proxumus. ~ 1783 1, 1, 38| faciunt rei privatae et publicae. ~ 1784 4, 3, 1057| insipientior, qui rebus curem publicis ~ 1785 2, 2, 331| publicisne adfinis fuit an maritumis 1786 1, 2, 220| hoc ita si fiat, publico fiat bono,~ 1787 2, 2, 348| pigeat fecisse, ut potius pudeat si non feceris. ~ 1788 3, 2, 697| is est honos homini pudico, meminisse officium suom. ~ 1789 4, 2, 946| hercle, si es molestus. nam pudicum neminem, ~ 1790 1, 2, 43| senecta aetate qui factust puer, ~ 1791 2, 4, 483| hercle hoc longe, nisi me pugnis vicerit. ~ 1792 1, 2, 138| edepol mandatum pulchre et curatum probe; ~ 1793 4, 2, 868| fores pultabo. CHARM. Ad nostras aedis 1794 4, 2, 871| quaeris? quid vis? quid istas pultas? SYC. Heus senex, ~ 1795 3, 3, 811| tempus non vides? quid illum putas, ~ 1796 2, 4, 417| comedit rem, post rationem putat. ~ 1797 5, 2, 1171| ne te leviorem erga me putes. ~ 1798 2, 4, 526| prius quam coctumst pendet putidum. ~ 1799 2, 4, 448| derisum advenio neque dignum puto. ~ 1800 2, 2, 324| pater, autumavi, quia res quaedamst quam volo ~ 1801 2, 4, 437| tibi, Philto, quaequomque optes. quid agit filius? ~ 1802 2, 4, 554| quamvis malam rem quaeras, illic reperias. ~ 1803 2, 4, 453| adfinitatem vobis aliam quaerite. ~ 1804 4, 2, 929| qui ipse, egomet ubi sim, quaeritem? ~ 1805 3, 2, 646| ad quaerundum honorem: tu fecisti ut difficilis 1806 4, 3, 1012| si aberis ab eri quaestione. ne destiteris currere. ~ 1807 4, 4, 1095| qualine amico mea commendavi bona? ~ 1808 | Quapropter 1809 4 | ACTUS QUARTUS~ ~ 1810 5, 2, 1169| quid quassas caput? CHARM. Cruciatur 1811 3, 3, 801| numquam quicquamst quod queat. ~ 1812 1, 2, 89| tu amicum aut familiarem quempiam, ~ 1813 2, 2, 290| quod manu non queunt tangere tantum fas habent 1814 3, 2, 657| esse me deceret, facere non quibam miser; ~ 1815 3, 3, 801| nam pol tacere numquam quicquamst quod queat. ~ 1816 4, 2, 855| quo modo quicque agerem; nunc adeo si quid 1817 4, 2, 903| est homo? SYC. Sesquipede quiddamst quam tu longior. ~ 1818 2, 4, 519| quisquam. PHIL. Crede audacter quidlubet. ~ 1819 5, 2, 1169| Cruciatur cor mi, et metuo. LYS. Quidnam id est? ~ 1820 1, 2, 166| MEG. Quidum? CALL. Quia, ruri dum sum 1821 2, 4, 402| LESB. Minus quindecim dies sunt, quom pro hisce 1822 2, 4, 524| in quinto quoque sulco moriuntur boves. ~ 1823 5 | ACTUS QUINTUS~ ~ 1824 | quippe 1825 | quisquam 1826 2, 4, 533| STAS. Neque umquam quisquamst, quoius ille ager fuit, ~ 1827 | quisque 1828 | quisquis 1829 2, 4, 504| hic, quom opus est, non quit dicere. ~ 1830 1, 2, 151| hic in conclavi quodam -- sed circumspice. ~ 1831 1, 2, 45| adgrediar hominem. CALL. Quoia hic vox prope me sonat? ~ 1832 2, 2, 342| ego hoc verbum quom illi quoidam dico, praemonstro tibi, ~ 1833 2, 4, 534| pessume ei res vorterit: quoium fuit, ~ 1834 4, 3, 1078| Quo tu te agis? CHARM. Quonam nisi domum? ~ 1835 | Quot 1836 2, 2, 286| turbant, miscent mores mali: rapax avarus invidus ~ 1837 2, 2, 291| cetera: rape trahe, fuge late -- lacrumas ~ 1838 4, 3, 1044| mores autem rapere properant qua sacrum qua 1839 3, 2, 680| obiurgans me a peccatis rapis deteriorem in viam. ~ 1840 2, 1, 253| raptores panis et peni; ~ 1841 2, 4, 426| quas de ratione dehibuisti, redditae? ~ 1842 2, 2, 303| ingenio ego me liberum esse ratus sum, pro imperio tuo ~ 1843 4, 3, 1015| te et recurre petere <re> recenti. CHARM. Huic, quisquis est, ~ 1844 1, 2, 194| CALL. Posticulum hoc recepit, quom aedis vendidit. ~ 1845 4, 2, 977| ut charmidatus es, rursum recharmida. ~ 1846 2, 1, 255| quom ago cum meo animo et recolo,~ 1847 4, 2, 912| CHARM. Iam recommentatus nomen? SYC. Deum hercle 1848 4, 2, 915| litteris recomminiscar. <C> est principium nomini. ~ 1849 4, 2, 868| nostras aedis hic quidem habet rectam viam. ~ 1850 1, 2, 50| valuistin? MEG. Valeo, et valui rectius. ~ 1851 4, 3, 1015| recipe te et recurre petere <re> recenti. CHARM. 1852 2, 4, 537| ut ad incitas redactust. PHIL. Apage a me istum 1853 4, 2, 981| Quid ego agam? CHARM. Aurum redde. SYC. Dormitas, senex. ~ 1854 1, 2, 133| CALL. Non ego illi argentum redderem? MEG. Non redderes, ~ 1855 1, 2, 133| argentum redderem? MEG. Non redderes, ~ 1856 2, 4, 426| quas de ratione dehibuisti, redditae? ~ 1857 4, 2, 937| qui egomet unde redeam hunc rogitem, quae ego sciam 1858 1, 2, 182| illi redemi rusum, a me argentum dedi. ~ 1859 4, 4, 1108| morae. i, i, ambula, actutum redi. ~ 1860 4, 3, 1089| me servavi, salvos redii: nunc hic disperii miser, ~ 1861 arg | deludit Charmides ~Senex, ut rediit; quoius nubunt liberi. ~ 1862 4, 3, 1022| eosne homines condalium te redipisci postulas? ~ 1863 2, 4, 530| tribus tantis illi minus redit quam opseveris. ~ 1864 3, 3, 774| et eum rediturum actutum; ferat epistulas ~ 1865 4, 1, 823| locis in patriam suavissumam reducem faciunt. ~ 1866 3, 1, 619| ut erga te fui et sum, referas gratiam. ~ 1867 4, 2, 947| Pax, referre oportet, qui aps terra ad 1868 2, 2, 319| actast ferme: tua istuc refert maxime. ~ 1869 3, 2, 722| ad aliquem regem in saginam erus sese coniciet 1870 1, 2, 207| sciunt id quod in aurem rex reginae dixerit, ~ 1871 4, 2, 866| SYC. Has regiones demonstravit mi ille conductor 1872 pro, 0, 14| me aleret, nil video esse relicui, ~ 1873 2, 4, 510| solus superfit praeter vitam relicuos. ~ 1874 3, 2, 678| ne scintillam quidem relinques, genus qui congliscat tuom. ~ 1875 3, 2, 652| atque ego istum agrum tibi relinqui ob eam rem enixe expeto, ~ 1876 1, 1, 38| remoramque faciunt rei privatae et 1877 arg | abiens peregre Charmides, ~Remque omnem amico Callicli mandat 1878 4, 2, 995| ibo, ad illum renuntiabo qui mihi tris nummos dedit, ~ 1879 2, 1, 252| cistellatrices, nuntii, renuntii, ~ 1880 2, 4, 554| malam rem quaeras, illic reperias. ~ 1881 3, 3, 757| CALL. Dum occasio ei <rei> reperiatur, interim ~ 1882 3, 1, 620| nimium difficilest reperiri amicum ita ut nomen cluet, ~ 1883 4, 3, 1052| quom repetas, inimicum amicum beneficio 1884 5, 2, 1131| quod datum utendumst, id repetundi copiast quando velit.] ~ 1885 3, 2, 728| dedi, reposcam, ut habeam, mecum quod feram, 1886 2, 2, 389| autem in benignitate hoc repperi, negotium. ~ 1887 3, 1, 624| eunt uterque, ille reprehendit hunc priorem pallio. ~ 1888 3, 2, 674| hoc etiam atque etiam, ut reputes quid facere expetas. ~ 1889 2, 4, 415| nisi tu immortale rere esse argentum tibi. ~ 1890 3, 3, 794| apud portitorem eas resignatas sibi ~ 1891 4, 3, 1068| Si eris meritus, fiet. respice huc ad me. ego sum Charmides. ~ 1892 4, 3, 1074| sed omitto alia, hoc mihi responde: liberi quid agunt mei, ~ 1893 1, 2, 188| linguam, nihil est quod respondeam. ~ 1894 2, 4, 458| quid me aliud vis, Philto, respondi tibi. ~ 1895 4, 2, 927| CHARM. Si appellasses, respondisset, nomine. ~ 1896 3, 2, 718| quoque hinc abiit. Stasime, restas solus. quid ego nunc agam, ~ 1897 3, 2, 676| aquae erit cupido, genus qui restinguas tuom, ~ 1898 4, 4, 1110| ero amicus solus firmus restitit, ~ 1899 1, 2, 118| quin eum restituis, quin ad frugem conrigis? ~ 1900 3, 2, 641| LYS. Quid ais? nam retineri nequeo quin dicam ea quae 1901 2, 1, 234| simul exputem, iudex sim reusque ad eam rem. ~ 1902 1, 2, 156| nunc si ille huc salvos revenit, reddam suom sibi; ~ 1903 1, 2, 207| sciunt id quod in aurem rex reginae dixerit, ~ 1904 4, 2, 928| SYC. Pol illum reliqui ad Rhadamantem in Cecropia insula. ~ 1905 5, 2, 1142| sed quid rides? CALL. Meo adlegatu venit, 1906 1, 2, 66| animum advorte atque aufer ridicularia; ~ 1907 4, 2, 905| novistin hominem? SYC. Ridicule rogitas, quicum una cibum 1908 1, 2, 173| sed nunc rogare ego vicissim te volo: ~ 1909 1, 2, 80| MEG. Quapropter? CALL. Rogas? ~ 1910 pro, 0, 20| Trinummo fecit, nunc hoc vos rogat ~ 1911 1, 2, 198| Numquid, prius quam abeo, me rogaturus? -- MEG. Vale. ~ 1912 3, 3, 758| alicunde mutuom argentum rogem. ~ 1913 4, 2, 937| egomet unde redeam hunc rogitem, quae ego sciam atque hic 1914 4, 2, 930| quid ais? quid hoc quod te rogo? ~ 1915 4, 1, 837| ruere antemnas, scindere vela, 1916 3, 2, 640| tuis depellar dictis quin rumori serviam. ~ 1917 1, 2, 166| MEG. Quidum? CALL. Quia, ruri dum sum ego unos sex dies, ~ 1918 | rursum 1919 1, 2, 182| illi redemi rusum, a me argentum dedi. ~ 1920 2, 4, 484| cena hac annona est sine sacris hereditas. ~ 1921 2, 2, 284| novi ego hoc saeculum moribus quibus siet: ~ 1922 4, 1, 822| quos penes mei <fuit saepe> potestas, bonis meis quid 1923 4, 3, 1060| CHARM. Aha nimium, Stasime, saeviter. ~ 1924 4, 1, 825| nam te omnes saevomque severumque atque avidis 1925 3, 2, 722| ad aliquem regem in saginam erus sese coniciet meus; ~ 1926 3, 2, 725| arcum [mihi] et pharetram et sagittas sumpsero, ~ 1927 2, 1, 242| saviis sagittatis perculsust, ~ 1928 2, 1, 266| peius perit quasi saxo saliat: ~ 1929 4, 1, 820| CHARM. Salsipotenti et mulsipotenti Iovis fratri 1930 4, 1, 821| gratiasque habeo et fluctibus salsis, ~ 1931 2, 4, 487| si id nequeas, saltem ut optumis sis proxumus. ~ 1932 5, 2, 1152| Lysiteles salutat. CHARM. Di dent tibi, Lysiteles, 1933 5, 2, 1153| CALL. Non ego sum salute dignus? LYS. Immo salve, 1934 3, 3, 772| veniat, salutem ei nuntiet verbis patris: ~ 1935 2, 4, 436| salvere, Lesbonicum et Stasimum. 1936 5, 2, 1163| spondeo idem hoc. LYS. Oh salvete, adfines mei. ~ 1937 4, 3, 1033| ambitio iam more sanctast, liberast a legibus; ~ 1938 4, 3, 1043| Neque istis quicquam lege sanctumst: leges mori serviunt, ~ 1939 2, 1, 251| auri custos, flabelliferae, sandaligerulae, ~ 1940 4, 4, 1105| iubeto Sangarionem quae imperaverim ~ 1941 2, 4, 454| STAS. Satin tu es sanus mentis aut animi tui, ~ 1942 3, 2, 637| LYS. An id est sapere, ut qui beneficium a benevolente 1943 1, 2, 90| quoi pectus sapiat? CALL. Edepol haud dicam 1944 2, 2, 368| sapienti aetas condimentum, sapiens 1945 2, 2, 367| verum ingenio apiscitur sapientia; ~ 1946 1, 2, 163| tibi ego dicam, qui illius sapientiam ~ 1947 2, 4, 559| hercle numquam fiet. STAS. Si sapies quidem. ~ 1948 3, 2, 636| sat sapio, satis in rem quae sint 1949 2, 4, 596| peregre clupeus, galea, sarcina: ~ 1950 3, 2, 719| nisi uti sarcinam constringam et clupeum ad 1951 2, 2, 317| sarta tecta tua praecepta usque 1952 4, 1, 833| distraxissent disque tulissent satellites tui me miserum foede ~ 1953 2, 4, 492| satillum animai qui quom extemplo 1954 5, 2, 1177| tuos atque amicus. LESB. Satine salve? dic mihi. ~ 1955 2, 2, 311| nimio satiust, ut opust te ita esse, quam 1956 2, 1, 242| saviis sagittatis perculsust, ~ 1957 2, 1, 266| peius perit quasi saxo saliat: ~ 1958 2, 4, 541| oves scabrae sunt, tam glabrae, em, quam 1959 4, 3, 1009| ne subito metus exoriatur scapulis stultitia tua. ~ 1960 2, 4, 527| Consuadet homini, credo. etsi scelestus est, ~ 1961 3, 2, 657| scibam ut esse me deceret, facere 1962 5, 2, 1167| CHARM. Quid id est? LYS. Scies. ~ 1963 | Scilicet 1964 4, 1, 837| ruere antemnas, scindere vela, ni tua pax propitia 1965 3, 2, 678| ne scintillam quidem relinques, genus 1966 3, 3, 764| MEG. Scitum, ut ego opinor, consilium 1967 2, 4, 412| STAS. Quid quod dedisti scortis? LESB. Ibidem una traho. ~ 1968 pro, 0, 19| Philemo scripsit, Plautus vertit barbare, ~ 1969 4, 2, 982| dedisse aurum tibi. SYC. Scriptum quidem. ~ 1970 1, 2, 202| urbani assidui cives, quos scurras vocant. ~ 1971 4, 3, 1034| scuta iacere fugereque hostis 1972 4, 2, 862| homost aut dormitator aut sector zonarius. ~ 1973 2 | ACTUS SECUNDUS~ ~ 1974 3, 3, 796| diem sermone terere segnities merast: ~ 1975 1, 2, 79| suspicionem et culpam ut ab se segregent. ~ 1976 1, 2, 112| quoniam hinc iturust ipsus in Seleuciam, ~ 1977 2, 4, 481| decedam ego illi de via, de semita, ~ 1978 1, 2, 43| MEG. Hic ille est, senecta aetate qui factust puer, ~ 1979 2, 2, 381| atque antiquam haec mea senectus sustinet; ~ 1980 2, 3, 398| suae senectuti is acriorem hiemem parat, ~ 1981 2, 4, 560| hercle de agro ego hunc senem deterrui; ~ 1982 pro, 0, 17| senes qui huc venient, ei rem 1983 4, 2, 860| ipsum plane sycophantam sentiat. ~ 1984 3, 3, 778| MEG. Seque aurum ferre virgini dotem 1985 4, 2, 989| ab oculis? SYC. Enim vero serio, quoniam advenis -- ~ 1986 3, 3, 797| quam vis sermones possunt longi texier. ~ 1987 1, 2, 99| dictitatur tibi volgo in sermonibus: ~ 1988 4, 3, 1048| male fidem servando illis quoque abrogant etiam 1989 1, 2, 74| neque eos antiquos servas, ast captas novos] ~ 1990 2, 2, 384| posce, duce. LYS. Di te servassint mihi. ~ 1991 4, 4, 1113| hic unus, ut ego suspicor, servat fidem. ~ 1992 4, 3, 1076| CHARM. Di me salvom et servatum volunt. ~ 1993 4, 3, 1089| me servavi, salvos redii: nunc hic 1994 3, 2, 640| depellar dictis quin rumori serviam. ~ 1995 2, 2, 304| meum animum tibi servitutem servire aequom censui. ~ 1996 2, 2, 308| pepulit, actumst: animo servit, non sibi; ~ 1997 4, 3, 1043| lege sanctumst: leges mori serviunt, ~ 1998 2, 2, 302| tuis servivi servitutem imperiis [et] 1999 2, 3, 401| ipse exit Lesbonicus cum servo foras. ~ 2000 per | LESBONICUS ADULESCENS~STASIMUS SERVUS~CHARMIDES SENEX~SYCOPHANTA~ 2001 3, 3, 791| sescentae ad eam rem causae possunt 2002 4, 2, 903| Qua facie est homo? SYC. Sesquipede quiddamst quam tu longior. ~


oh-sesqu | seu-zonar

IntraText® (V89) © 1996-2007 EuloTech