Lib. Cap. Par.

 1    II,  7, 3 |    nocere, sed est firma et ad vetustatem ideo permanens, quod parum
 2    II,  8, 2 |      cum his cohaerere, sed in vetustatem parietes efficiunt ruinosos.~
 3    II,  8, 6 |      ea in suo umore ad summam vetustatem; ipsaque eorum cubilia primum
 4    II,  8, 6 |   religata continent ad summam vetustatem.~7.
 5    II,  8, 18|        his uti, sine vitiis ad vetustatem, sic erit faciendum. Summis
 6    II,  8, 20|      quibus conparentur, et ad vetustatem non sint infirmae, uti natura
 7    II,  9, 4 |        magnas in aedificiis ad vetustatem utilitates. ~5.
 8    II,  9, 12|     solent esse pandae, sed in vetustatem sine vitiis conservantur,
 9    II, 10, 2 |   reddunt magnas utilitates ad vetustatem. Ideo infernates, quod ex
10    VI,  7, 7 |     sine vitiis permanentia ad vetustatem conlocentur. ~
11    VI,  8, 1 |        nobis est expositum, ad vetustatem ea erunt sine dubitatione
12    VI,  8, 10|    elegantes et sine vitiis ad vetustatem, insequenti volumine exponam. ~
13   VII,  3, 5 |  derectura, eo firmior erit ad vetustatem soliditas tectorii. ~6.
14   VII,  3, 8 | firmitatem et splendorem et ad vetustatem permanentem virtutem potêrunt
15   VII,  8, 4 |        vestis contrita propter vetustatem usum non habeat honestum,