Liber, caput
1 I, XXIIII | Sed ubi uis acrior inminet hostium, tunc legitima fossa ambitum
2 I, XXVI | orbes, quo genere, cum uis hostium interruperit aciem, resisti
3 II, II | adiumento, quantamlibet hostium multitudinem superare consueuit.
4 II, II | legionibus dimicans tantum hostium uicit, quantum uel ipsa
5 II, XI | inprouisi emergerent ad urbes hostium capiendas. Horum iudex proprius
6 II, XVI | accipiebant et galeas ad terrorem hostium ursinis pellibus tectas.
7 II, XVII | nec metueret repentinum hostium superuentum, quae etiam
8 II, XXV | pedites scutati possunt hostium stare. In una autem legione
9 II, XXV | ferramentis, qui ad obpugnandas hostium ciuitates testudines musculos
10 III, Prae | remediis uirtuti uel dolis hostium resistatur in acie.~XX.
11 III, I | propria multitudine quam hostium uirtute depressos. Nam pluribus
12 III, I | ducebant. Quod si magnae hostium copiae dicerentur, consularis
13 III, VI | sunt, deserti a suis ui hostium et propria desperatione
14 III, VI | Praeterea nosse debemus hostium consuetudinem, utrum nocte
15 III, VIII | lignatio pabulatio secura ab hostium reddatur incursu. Quod aliter
16 III, VIIII | sapientibus uiris de suis et hostium copiis saepius tractet,
17 III, X | nocturni aut diurni superuentus hostium nocere potuissent. Persae
18 III, X | inquinari debere qui madere hostium sanguine noluissent. Cum
19 III, XII | trepident, cum ad conflictum hostium uenerint. Sine dubio autem
20 III, XIII | uictoriam speras contra equites hostium, loca aspera inaequalia
21 III, XIIII | tua inflectit ac deprimit, hostium adiuuat tela, puluis a fronte
22 III, XV | uel certe pro qualitate hostium commutatur. ~
23 III, XVI | uelocioribus atque expeditis hostium cornua superfundenda atque
24 III, XVI | drungos, hoc est globos, hostium quos equites oporteat poni.
25 III, XVI | quamuis fortissimi equites hostium euenerint, tamen aduersum
26 III, XVII | uniuersa turbabis. Si globus hostium separatus aut alam tuam
27 III, XVII | cuneum facias et statim aciem hostium rumpas; circa cornua autem
28 III, XVIII | aut ipse cuneum faciat et hostium aciem rumpat aut, si aduersarii
29 III, XVIIII | circumueniantur tui a multitudine hostium aut a uagantibus globis,
30 III, XVIIII | consueuit. Item aduersum cuneum hostium certis resistitur modis.
31 III, XX | ordinaueris, etiam si multitudine hostium et uirtute turberis, tamen
32 III, XX | detrudendo atque supercurrendo ad hostium terga peruenias. Quod si
33 III, XX | ipsam primam applica ad alam hostium dextram, et quantum potes,
34 III, XX | alam tuam sinistrae alae hostium iunge et ibi per equites
35 III, XX | uolueris, per quos acies hostium rumpas, in cuneo exercitatissimos
36 III, XXI | semel territus non tam tela hostium cupit declinare quam uultum. (
37 III, XXIII | ad manum, pugnatur, acies hostium saepe rumpunt. ~
38 III, XXVI | dextra sua sinstram alam hostium pulset reliquis suis porrectis
39 III, XXVI | equites gerat. Cum explorator hostium latenter oberrat in castris,
40 IV | faciendis.~VI. Ne sagittis hostium homines laedantur in muro.~
41 IV, VIII | incendiarium uocant, ad exurendas hostium machinas conuenit praeparari;
42 IV, XVII | qui de murorum altitudine hostium murum? ~
43 IV, XX | fuerat promouenda, nullo hostium sentiente egesta terra cauauit
44 IV, XXI | tollennone obsidentes in murum hostium penetrant. Sambuca dicitur
45 IV, XXII | eliduntur et homines sed etiam hostium machinamenta franguntur. ~
46 IV, XXVI | turribus nutriant, qui aduentum hostium odore praesentiant latratuque
47 IV, XXVII | bellorum supra omnia ducitur hostium consuetudinem explorare
48 IV, XXVII | habeant quod supra caput hostium euoluant atque iaculentur. ~
49 IV, XXXVIII| liburnae grauius quam ui hostium saepe perierunt, in qua
50 IV, XLV | longo remigio fatigati sunt hostium nautae, si uento urguentur
51 IV, XLV | conserendum. Quod si cautela hostium euitatis insidiis publico
52 IV, XLVI | inpellunt; qui bellatores hostium siue nautas sine dubio prosternit
|