Liber, caput

 1       II, II    |         Auxiliares cum ducuntur ad proelium, ex diuersis locis, ex diuersis
 2       II, II    |            muniat, aciem instruat, proelium gerat, ex omni parte perfecta,
 3       II, VII   |        curuo uel bucina committere proelium solent. Armaturae duplares
 4       II, XIII  |            draconariis feruntur ad proelium. Sed antiqui, quia sciebant
 5       II, XVII  |         stabant. Excipiebant autem proelium grauis armatura, et tamquam
 6       II, XXIII | quemadmodum bene exercitatus miles proelium cupit, ita formidat indoctus.
 7      III, IIII  |     sustinere, praeterea metuentes proelium, qui armorum exercitia declinarant,
 8      III, IIII  |      numeris, aemulatione uirtutis proelium magis necesse habeant optare
 9      III, XI    |            ex ciuitate producas ad proelium, ne, sum per angusta portarum
10      III, XI    |           cursum equos ad publicum proelium cogas; multum uirium labore
11      III, XII   |            confidas satis, si tiro proelium cupit; inexpertis enim dulcis
12      III, XVIII |    mansione dormientibus oportunum proelium semper infertur, cum aliis
13      III, XX    |         nunc et prope semper solet proelium fieri. Sed hoc genus depugnationis
14      III, XX    |        iunges et ibi primum inchoa proelium, ita ut cum equitibus optimis
15      III, XX    |        uelocissimos pedites incipe proelium. Reliquam autem partem exercitus
16      III, XXVI  |           in utroque cornu pariter proelium debet incipere, qui quartus
17       IV, XLII  |         horis ista uariantur, ideo proelium nauale gesturus consuetudinem
18       IV, XLIIII|        Multa quidem armorum genera proelium terrestre desiderat; sed
19       IV, XLV   |           manus et ex oportunitate proelium conserendum. Quod si cautela