Liber, caput

 1        I, IX   |       cum cursu saltuque ueniens aduersarii praestingit oculos mentemque
 2      III, III  |       longior, quam putaris, cum aduersarii etiam ipsi esurientes circumsidere
 3      III, VI   |          perlustrent, ne aliquas aduersarii moliantur insidias. Tutius
 4      III, VI   | superantur. Sciendum etiam, quod aduersarii in his locis, quae sibi
 5      III, VII  |          in tempore. Festinanter aduersarii ad transitus fluminum insidias
 6      III, VIIII|     adhibito consilio de suis et aduersarii copiis iudicet. Et si multis
 7      III, X    |           Praeterea si excurrant aduersarii, longo itinere fatigatos
 8      III, XI   |      certe dissimuletur, ut, cum aduersarii insultare coeperint his,
 9      III, XIII |         de equitibus tuis contra aduersarii pedites uictoriam quaeris,
10      III, XVIII|     hostium aciem rumpat aut, si aduersarii cuneum fecerint, ipse forficem
11      III, XVIII|       possit. Quod si cauti sint aduersarii et insidiarum nulla sit
12      III, XX   |     sinistram alam tuam a dextra aduersarii longius separabis, ne uel
13      III, XX   |       dextram, et quantum potes, aduersarii dextram partem pellere et
14      III, XXVI |        uere potest de suis et de aduersarii copiis iudicare. Amplius
15       IV, XLV  |     acies media sinuetur, ut, si aduersarii perrumpere temptauerint,