VIIII. Quisquis hos artis bellicae commentarios ex
probatissimis auctoribus breuiatos legere dignabitur, quam primum rationem
proelii depugnandique cupit audire praecepta. Sed conflictus publicus duarum
aut trium horarum certamine definitur, post quem partis eius, quae superata
fuerit, spes omnes intercidunt. Ideo omnia ante cogitanda sunt, ante temptanda,
ante facienda sunt, quam ad ultimum ueniatur abruptum. Boni enim duces non
aperto proelio, in quo est commune periculum, sed ex occulto semper adtemptant,
ut integris suis, quantum possunt, hostes interimant uel certe terreant, in qua
parte quae necessaria admodum sunt ab antiquis reperta perscribam. Praecipua
ars et utilitas ducis est, ut adhibitis ex uniuerso exercitu scientibus belli
et sapientibus uiris de suis et hostium copiis saepius tractet, omni, quae
plurimam nocet, adulatione summota, utrum ipsius an aduersariorum homines magis
armati sint et muniti, qui magis exercitati, qui sint innecessitatibus
fortiores. Quaerendum etiam, utra pars equites, utra pedites habeat meliores,
sciendumque in peditibus uel maxime consistere robur exercitus; et inter ipsos
equites, qui contatis, qui sagittariis antecedat, quis plures loricas induat,
quis utiliores equos adduxerit; postremo loca ipsa, in quibus pugnandum est,
utrum inimicis an nobis uideantur adcommoda; - nam si equitatu gaudemus, campos
debemus optare, si pedite, loca eligere angusta, fossis paludibus uel arboribus
inpedita, et aliquotiens montuosa -; cui magis uictus abundet aut desit; nam
fames, ut dicitur, intrinsecus pugnat et uincit saepius sine ferro. Vel maxime
autem tractandum est, utrum expediat necessitatem protrahi an celerius
dimicari; interdum enim sperat aduersarius expeditionem cito posse finiri et,
si dilatus fuerit in longum, aut penuria maceratur aut desiderio suorum
reuocatur ad propria aut nihil magnum faciens per desperationem abire
conpellitur. Tum fracti labore et taedio plurimi deserunt, aliquanti produnt,
aliquanti se tradunt, quia aduersis rebus rarior fides est et nudari incipit
qui copiosus aduenerat. Ad rem pertinet, qualis ipse aduersarius uel eius
comites optimatesque sint, nosse, utrum temerarii an cauti, audaces an timidi,
scientes artem bellicam uel ex usu an temere pugnantes; quae gentes cum his
fortes, quae ignauae sint; nostra auxilia cuius fidei quarumque sint uirium;
quos animos illius copiae, quos habeat noster exercitus; quae pars sibi magis
uictoriam repromittat. (Eiusmodi enim cogitationibus uirtus augetur aut
frangitur. Desperantibus autem crescit audacia adhortatione ducis et, si nihil
ipse timere uideatur, crescit animus, si ex insidiis uel occasione aliquid
fortiter feceris, si hostibus aduersae res coeperint euenire, si uel
infirmiores aut minus armatos ex inimicis potueris superare.) Cauendum enim
est, ne dubitantem formidantemque exercitum ad pugnam publicam aliquando
producas. Interest, utrum tirones an ueteres milites habeas, et utrum ante breue
tempus in expeditionibus fuerint an annis aliquot in pace durarint; nam pro
tironibus accipiendi sunt qui pugnare longo tempore desierunt. Sed cum legiones
auxilia uel equites ex diuersis aduenerint locis, dux optimus et separatim
singulos numeros per tribunos electos, quorum scitur industria, ad omnia genera
exercere debet armorum et post in unum collectos quasi depugnaturos conflictu
publico exercebit ipse saepius temptabitque, quid artis possint habere, quid
uirium, quemadmodum sibi ipsi consentiant, utrum ad tubarum monita, ad signorum
indicia, ad praecepta uel nutum suum diligenter obtemperent. Si errant in
aliquibus, exerceantur atque doceantur, quamdiu possint esse perfecti. Si uero
in campicursione, in sagittando, in iaculando, in ordinanda acie ad plenum
fuerint eruditi, ne sic quidem temere sed occasione capta ad publicam ducendi
sunt pugnam; sed ante minoribus proeliis inbuendi. Dux itaque uigilans sobrius
prudens, tamquam de ciuili causa inter partes iudicaturus, adhibito consilio de
suis et aduersarii copiis iudicet. Et si multis rebus superior inuenitur,
oportunum sibi non differat inire conflictum. Si uero aduersarium intellegit
fortiorem, certamen publicum uitet; nam pauciores numero et inferiores uiribus
superuentus et insidias facientes sub bonis ducibus reportauerunt saepe
uictoriam.
|