|
XXII.
1.
Dehinc Opilius Macrinus, qui praefecturam praetorio gerebat, imperator
eiusdemque filius Diadumenus nomine Caesar a legionibus appellantur.
2.
Quibus eo quod ingens amissi principis desiderium erat, adolescentem Antoninum
vocavere.
3.
Horum nihil praeter saevos atque inciviles animos interim reperimus.
4.
Qua gratia mensibus ferme quattuor ac decem vix retento imperio, per quos
creati fuerant, interfecti sunt.
XXIII.
1.
Accitusque Marcus Antoninus Bassiano genitus, qui patre mortuo in solis
sacerdotium, quem Heliogabalum Syri vocant, tamquam asylum insidiarum metu
confugerat, hincque Heliogabalus dictus; translatoque Romam dei simulacro in
palatii penetralibus altaria constituit.
2.
Hoc impurius ne improbae quidem aut petulantes mulieres fuere: quippe orbe toto
obscoenissimos perquirebat visendis tractandisve artibus †libidinum ferendarum.
3.
Haec cum augerentur in dies ac magis magisque Alexandri, quem comperta Opilii
nece Caesarem nobilitas nuncupaverat, amor cumularetur, in castris praetoriis
tricesimo regni mense oppressus est.
XXIV.
1.
Statimque Aurelio Alexandro Syriae orto, cui duplex Caesarea et Arce nomen est,
militibus quoque annitentibus Augusti potentia delata.
2.
Qui quamquam adolescens, ingenio supra aevum tamen confestim apparatu magno
bellum adversum Xerxem, Persarum regem, movet; quo fuso fugatoque in Galliam
maturrime contendit, quae Germanorum direptionibus tentabatur.
3.
Ibi tumultuantes legionum plerasque constantissime abiecit; quod in praesens
gloriae, mox exitio datum est.
4.
Nam cum tantae severitatis vim milites inhorrescunt (unde etiam Severi cognomentum
accesserat), agentem casu cum paucis vico Britanniae, cui vocabulum Sicilia,
trucidavere.
5.
Opus urbi florentissimum celebrio fabricatus est, matrisque cultu, quae nomine
Mammaea erat, plus quam pius.
6.
Adhuc Domitium Ulpianum, quem Heliogabalus praetorianis praefecerat, eodem
honore retinens Paulloque inter exordia patriae reddito, iuris auctoribus,
quantus erga optimos atque aequi studio esset, edocuit.
7.
Neque ultra annos tredecim imperio functus rempublicam reliquit firmatam
undique.
8.
Quae iam tum a Romulo ad Septimium certatim evolans Bassiani consiliis tamquam
in summo constitit.
9.
Quo ne confestim laberetur, Alexandri fuit. Abhinc dum dominandi suis quam
subigendi externos cupientiores sunt atque inter se armantur magis, Romanum
statum quasi abrupto praecipitavere, immissique in imperium promiscue boni
malique, nobiles atque ignobiles, ac barbariae multi.
10.
Quippe ubi passim confusaque omnia neque suo feruntur modo, quique fas putant,
uti per turbam, rapere aliena officia, quae regere nequeunt, et scientiam
bonarum artium foede corrumpunt.
11.
Ita fortunae vis licentiam nacta perniciosa libidine mortales agit; quae diu
quidem virtute uti muro prohibita, postcquam paene omnes flagitiis subacti
sunt, etiam infimis genere institutoque publica permisit.
|