|
XXVIII.
1.
Igitur Marcus Iulius Philippus Arabs Thraconites, snœpto in consortium Philippe
filio, rebus ad Orientem compositis conditoque apud Arabiam Philippopoli oppido
Romam venere; exstructoque trans Tiberim lacu, quod eam partem aquae penuria
fatigabat, annum urbis millesimum ludis omnium generum celebrant.
2.
Et quoniam nomen admonuit, mea quoque aetate post mille centesimus consule Philippo
excessit nullis, ut solet, sollemnibus frequentatus: adeo in dies cura minima
Romanae urbis.
3.
Quod equidem denuntiatum ferunt illo tempore prodigiis portentisque; ex quis
unum memorare brevi libet.
4.
Nam cum pontificum lege hostiae mactarentur, suis utero maris feminarum
genitalia apparuere.
5.
Id haruspices solutionem posterorum portendere vitiaque fore potiora
interpretati.
6.
Quod frustratum iri aestimans imperator Philippus, tum quia forte praeteriens
filii similem pro meritorio ephebum conspexerat, usum virilis scorti removendum
honestissime consultavit.
7.
Verumtamen manet: quippe condicione loci mutata peioribus flagitiis agitatur,
dum avidius periculosa quibusque prohibentur mortales petunt.
8.
Huc accedit, quod longe aliud Etruscorum artes cecinerant, quae bonis parte
plurima iacentibus mollissimum quemque beatum fore asserebant. Eos ego ignorasse verum plane puto.
9.
Etenim quamvis rerum omnium prospere successu, pudore amisso tamen fortunatus
esse quis potest, cum eodem retento cetera tolerabilia sint.
10.
His actis filio urbi relicto ipse quamquam debili per aetatem corpore adversum
Decium profectus Veronae cadit pulso amissoque exercitu.
11.
Quis Romae compertis apud castra praetoria filius interficitur. Annos potentiae
quinque egere.
XXIX.
1.
At Decius, Sirmiensium vico ortus, militiae gradu ad imperium conspiraverat,
laetiorque hostium nece filium Etruscum nomine Caesarem facit; statimque eo in
Illyrios praemisso Romae aliquantum moratur moenium gratia, quae instituit,
dedicandorum.
2.
Et interea ad eum Iotapiani, qui Alexandri tumens stirpe per Syriam tentans
nova militum arbitrio occubuerat, ora, uti mos est, inopinato deferuntur,
simulque per eos dies Lucio Prisco, qui Macedonas praesidatu regebat, delata dominatio,
Gothorum concursu, postquam direptis Thraciae plerisque illo pervenerant.
3.
Qua causa Decio quam potuit maturrime Roma digresso Iulius Valens cupientissimo
vulgo imperium capit. Verum utrique mox caesi, cum Priscum nobilitas hostem patriae censuisset.
4.
Decii barbares trans Danubium persectantes Bruti fraude cecidere exacto regni
biennio.
5.
Sed Deciorum mortem plerique illustrem ferunt; namque filium audacius
congredientem cecidisse in acie; patrem autem, cum perculsi milites ad solandum
imperatorem multa praefarentur, strenue dixisse detrimentum unius militis parum
videri sibi. Ita refecto bello, cum
impigre decertaret, interisse pari modo.
XXX.
1.
Haec ubi patres comperere, Gallo Hostilianoque Augusta imperia, Volusianum
Gallo editum Caesarem decernunt.
2.
Dein pestilentia oritur; qua atrocius saeviente Hostilianus interiit, Gallo
Volusianoque favor quaesitus, quod anxie studioseque tenuissimi cuiusque
exsequias curarent.
|