Lib. Tit. Par.

 1      I,  5,1 |              aut per epistulam aut per testamentum aut aliam quamlibet ultimam
 2      I,  6,3 |              aetatis expleverit, licet testamentum facere possit et in eo heredem
 3      I, 15,1 | significationem, si omnino non fecerit testamentum is qui poterat tutores dare,
 4     II, 10,1 |                                        Testamentum ex eo appellatur quod testatio
 5     II, 10,2 |             omnes et uno anulo signare testamentum (quid enim, si septem anuli
 6     II, 10,2 |              esset, cum eo tempore quo testamentum signaretur omnium consensu
 7     II, 10,2 |                 utrique testes in unum testamentum fieri possunt: quia nihil
 8     II, 10,2 |          peculio post missionem faciat testamentum, nec pater eius recte testis
 9     II, 10,3 |                  Nihil autem interest, testamentum in tabulis an in chartis
10     II, 10,3 |              materia fiat. Sed et unum testamentum pluribus codicibus conficere
11     II, 10,4 |          scriptis ordinare iure civili testamentum, septem testibus adhibitis
12     II, 10,4 |               sciat hoc perfectissimum testamentum iure civili firmunque constitutum.~
13     II, 11,1 |             sive sine scriptura, valet testamentum ex voluntate eius. illis
14     II, 11,2 |          utique prius constare debeat, testamentum factum esse, quod et sine
15     II, 11,3 |               et mutus et surdus miles testamentum facere potest. Sed hactenus
16     II, 11,3 |               faciant adhuc militantes testamentum, communi omnium civium Romanorum
17     II, 11,3 |               quod in castris fecerint testamentum non communi iure, sed quomodo
18     II, 11,3 |            extiterit? an quasi militis testamentum valeat? et placet, valere
19     II, 11,3 |                militiam non iure fecit testamentum et miles factus et in expeditione
20     II, 11,3 |         volentis, dicendum est, valere testamentum quasi ex nova militis voluntate.
21     II, 11,3 |        filiusfamilias emancipatus est, testamentum eius quasi militis ex nova
22     II, 12,1 |             tamen omnibus licet facere testamentum. statim enim hi qui alieno
23     II, 12,1 |             constitutionibus principum testamentum facere. quod quidem initio
24     II, 12,1 |          fecerint de castrensi peculio testamentum, pertinebit hoc ad eum quem
25     II, 12,1 |              quis alius filiusfamilias testamentum fecerit, inutile est, licet
26     II, 12,1 |           factus decesserit. Praeterea testamentum facere non possunt impuberes,
27     II, 12,1 |              si per id tempus fecerint testamentum quo furor eorum intermissus
28     II, 12,1 |          administratio interdicta est, testamentum facere non potest, sed id
29     II, 12,1 |               surdus non semper facere testamentum possunt. utique autem de
30     II, 12,1 |        permissa sunt. sed si quis post testamentum factum valetudine aut quolibet
31     II, 12,1 |              nihilo minus eius remanet testamentum. Caecus autem non potest
32     II, 12,1 |                autem non potest facere testamentum nisi per observationem quam
33     II, 12,1 |               Eius qui apud hostes est testamentum quod ibi fecit non valet,
34     II, 13,1 |              tamen, ut omnimodo valeat testamentum, sufficit haec observatio
35     II, 13,1 |              ab initio non constiterit testamentum. sed non ita de filiabus
36     II, 13,1 |              exheredati exheredataeve, testamentum quidem non infirmabatur,
37     II, 13,2 |                praeterito valet quidem testamentum, sed postea adgnatione postumi
38     II, 13,2 |             ergo eo modo rumpatur eius testamentum, sicut ipsum filium vel
39     II, 13,2 |           testator, ne non iure faciat testamentum, ita et nepotem neptemve
40     II, 13,2 |               quasi adgnatione rumpant testamentum. idque lege Iunia Velleia
41     II, 13,5 |            expeditione occupatus miles testamentum faciat et liberos suos iam
42     II, 16,1 |          aetatis sunt in qua ipsi sibi testamentum facere non possunt, parentes
43     II, 16,1 |       instituisset: aut certe unum est testamentum duarum causarum, id est
44     II, 16,1 |       intellegimus. Liberis autem suis testamentum facere nemo potest, nisi
45     II, 16,1 |             sibi faciat: nam pupillare testamentum pars et sequela est paterni
46     II, 16,1 |         testamenti, adeo ut, si patris testamentum non valeat, ne filii quidem
47     II, 17,1 |                                        Testamentum iure factum usque eo valet
48     II, 17,2 |                         Rumpitur autem testamentum, cum in eodem statu manente
49     II, 17,2 |               si quis enim post factum testamentum adoptaverit sibi filium
50     II, 17,2 |             potestate parentis fuerit, testamentum eius rumpitur quasi adgnatione
51     II, 17,2 |       intestatus moritur: nam et prius testamentum non valet, ruptum a posteriore,
52     II, 17,2 |          heredem instituerit, superius testamentum sublatum esse divi Severus
53     II, 17,3 |             Antoninus Cocceio Campano. Testamentum secundo loco factum, licet
54     II, 17,3 |                quibus ut valeret prius testamentum expressum est, dubitari
55     II, 17,3 |          dubitari non et ruptum quidem testamentum hoc modo efficitur.~4.
56     II, 17,4 |              veluti cum is qui fecerit testamentum capite deminutus sit. quod
57     II, 17,4 |                ideo irritum factum sit testamentum, quod civitatem vel etiam
58     II, 17,4 |              solo non potest infirmari testamentum quod postea testator id
59     II, 17,4 |            etsi quis post factum prius testamentum posterius facere coeperit
60     II, 17,4 |               fuerint. nam imperfectum testamentum sine dubio nullum est. Eadem
61     II, 18,1 |              sanae mentis fuerunt, cum testamentum ordinarent. sed hoc dicitur
62     II, 18,1 |                 sed recte quidem fecit testamentum, non autem ex officio pietatis:
63     II, 18,1 |               furiosus est, nullum est testamentum. Non tantum autem liberis
64     II, 18,1 |         liberis permissum est parentum testamentum inofficiosum accusare, verum
65     II, 19,4 |               heres institutus et post testamentum factum ab eo manumissus
66     II, 19,4 |             autem tempore inter factum testamentum et mortem testatoris vel
67     II, 19,4 |            solum is habere videtur qui testamentum facere potest sed etiam
68     II, 19,4 |                licet non potest facere testamentum. et ideo et furiosus et
69     II, 19,4 |            habere dicuntur: licet enim testamentum facere non possunt, attamen
70     II, 20,5 |            rescripserunt, eum qui post testamentum factum praedia quae legata
71     II, 20,8 |               etiam eas oves quae post testamentum factum gregi adiciuntur
72     II, 20,8 |          columnas et marmora quae post testamentum factum adiecta sunt legato
73     II, 20,11|             his relinquebatur qui post testamentum scriptum primi consules
74     II, 20,13|         legatum, si statim post factum testamentum decessisset testator, hoc
75     II, 20,13|               et si statim post factum testamentum decesserit testator, non
76     II, 23,3 |        restituat: alioquin inutile est testamentum in quo nemo heres instituitur.
77     II, 24,1 |      testatoris fuerit, et quo faceret testamentum et quo moreretur. directo
78     II, 25,1 |         veteres fuissent, ubi, si quis testamentum facere non posset, tamen
79     II, 25,2 |        codicillis potest. sed cum ante testamentum factum codicilli facti erant,
80     II, 25,2 |   rescripserunt, ex his codicillis qui testamentum praecedunt posse fideicommissum
81     II, 25,2 |                appareat eum qui postea testamentum fecerat a voluntate quam
82    III,  1,1 |      Intestatus decedit qui aut omnino testamentum non fecit, aut non iure
83    III,  7,1 |                est. sive enim faciebat testamentum libertus, iubebatur ita
84    III,  7,2 |           eorum successionem, si tamen testamentum fecerint. sin autem intestati
85    III,  7,2 |         patronasque vocavimus: si vero testamentum quidem fecerint, patronos
86     IV, 18,5 |         vocatur, poenam irrogat ei qui testamentum vel aliud instrumentum falsum