Lib. Tit. Par.

 1      I, 11,1 | constitutione etiam eum servum quem dominus actis intervenientibus filium
 2     II,  1,7 |            eas incluserit, is earum dominus erit. favos quoque si quos
 3     II,  1,12|         quis eorum naturali ratione dominus sit, utram is qui fecerit,
 4     II,  1,12|            ille potius qui materiae dominus fuerit: ut ecce si quis
 5     II,  1,12|           dominum esse qui materiae dominus fuerat; si non possit reduci,
 6     II,  1,12|            cedit vestimento: et qui dominus fuit purpurae, adversus
 7     II,  1,12|         materia aedificaverit, ipse dominus intellegitur aedificii,
 8     II,  1,12|          tamen ideo is qui materiae dominus fuerat desinit eius dominus
 9     II,  1,12|         dominus fuerat desinit eius dominus esse: sed tantisper neque
10     II,  1,12|        aedificium, poterit materiae dominus, si non fuerit duplum iam
11     II,  1,12|          est. sed hoc casu materiae dominus proprietatem eius amittit,
12     II,  1,12|       constituto aedificatore, soli dominus petat domum suam esse, nec
13     II,  1,12|         solo aedificaverit si ab eo dominus petat aedificium, defendi
14     II,  1,12|         corporis non Titius, sed tu dominus esse videberis. sed si a
15     II,  1,13|             cura. et ideo si postea dominus supervenerit et fundum vindicet,
16     II,  1,13|        pertinet non aliter fructuum dominus efficitur, quam si eos ipse
17     II,  1,15|          autem interest, utrum ipse dominus tradat alicui rem, an voluntate
18     II,  1,15|        derelicto autem habetur quod dominus ea mente abiecerit ut id
19     II,  1,15|         esse nollet, ideoque statim dominus esse desinit. Alia causa
20     II,  4,1 |          tempore nudae proprietatis dominus incipit plenam habere in
21     II,  6,1 |             qui bona fide ab eo qui dominus non erat, cum crediderit
22     II,  8,1 |            Accidit aliquando ut qui dominus sit alienare non possit,
23     II,  8,1 |           non possit, et contra qui dominus non sit alienandae rei potestatem
24     II,  9,1 |     usuceperit servum, quia eo modo dominus fit, ex omnibus causis per
25     II,  9,1 |     possessionem etiam dominium, si dominus fuit qui tradidit, vel per
26     II,  9,1 |        temporis praescriptionem, si dominus non sit.~2.
27     II, 14,3 |         debet et ea ratione per eum dominus fit heres: nam ipse alienatus
28     II, 14,3 |          libertatis datione videtur dominus qui eum alienavit. alienus
29     II, 20,3 |          vivo testatore, legatarius dominus factus fuerit, si quidem
30     II, 24,1 |             manumitti debet: quodsi dominus eum non vendat, si modo
31    III, 17,1 |      prohiberi non debet, non etiam dominus eius. Servus communis stipulando
32    III, 20,1 |           servo accipiat, sive ipse dominus in id quod sibi naturaliter
33    III, 23,5 |         emptori tradidit adhuc ipse dominus est. idem est etiam de furti
34     IV,  1,6 |     interest rem salvam esse, licet dominus non sit: itaque nec domino
35     IV,  1,6 |           furti habet actionem, non dominus, quia domini nihil interest
36     IV,  1,6 |             re quam emerit, quamvis dominus non sit, omnimodo competit
37     IV,  1,6 |         sunt, tunc quia ab eis suum dominus consequi non possit, ipsi
38     IV,  1,6 |       habere actionem, ita tamen si dominus, sciens rem esse subreptam,
39     IV,  1,6 |             est, etiam si ab initio dominus actionem instituit commodati
40     IV,  1,6 |            quemcumque causae exitum dominus adversus furem habuerit:
41     IV,  1,7 |     persecutionem extrinsecus habet dominus, quam aut vindicando aut
42     IV,  4,3 |           est, non pro ea parte qua dominus quisque est aestimationem
43     IV,  6,3 |          legatorum, necdum eius rei dominus effectus est, si eius rei
44     IV,  7,6 |    deducitur, sed eiusdem iuris est dominus, cuius et ceteri creditores:
45     IV,  7,6 |         quod reliquum est creditori dominus condemnatur. rursus de peculio
46     IV,  8,1 |      corpora dominis damnosam esse. Dominus noxali iudicio servi sui
47     IV,  8,2 |           non potes, quemadmodum si dominus in servum suum aliquid commiserit,
48     IV,  9,1 |          nocuit, non potest quondam dominus conveniri, quia desiit dominus
49     IV,  9,1 |      dominus conveniri, quia desiit dominus esse, ubi fera evasit. pauperies
50     IV,  9,2 |        aequum iudici videtur, tanti dominus condemnetur, ceterarum rerum,
51     IV, 11,2 |      periculum enim erat, ne iterum dominus de eadem re experiatur.
52     IV, 11,3 |         insinuatum est vel praesens dominus litis in iudicio procuratoris
53     IV, 15,4 |        comparatum est, eoque utitur dominus fundi de rebus coloni quas
54     IV, 17,1 |           si condemnandus videbitur dominus, ita debeat condemnare: