Lib. Tit. Par.
1 I, 6,2 | gratia, ne minor septem et decem annis manumittatur. Semel
2 I, 11,1 | plena pubertate, id est decem et octo annis praecedere.
3 II, 20,16| NON COLLOCAVERIT), DATO DECEM AUREOS SEIO, aut si ita
4 II, 20,16| NON ALIENAVERIT), TITIO DECEM AUREOS DATO. et in tantum
5 III, 9,5 | legitimis heredibus: tertio decem personis quas extraneo manumissori
6 III, 9,5 | praeferebat (sunt autem decem personae hae: pater, mater,
7 III, 9,6 | posita fuerat, id est unde decem personae, eam pio proposito
8 III, 9,6 | praefata bonorum possessio decem personas praeponebat extraneo
9 III, 15,4 | stipulatio fit: veluti DECEM AUREOS PRIMlS KALENDIS MARTIIS
10 III, 15,4 | praetereat. At si ita stipuleris DECEM AUREOS ANNUOS, QUOAD VIVAM,
11 III, 15,5 | ERIT, TUM POENAE NOMINE DECEM AUREOS DARE SPONDES: sed
12 III, 15,5 | ERIT, TUNC POENAE NOMINE DECEM AUREOS DARE SPONDES? .~
13 III, 19,3 | iuri subiectus non sit, decem dari aureos stipulatus est,
14 III, 19,4 | non respondeat, veluti si decem aureos a te dari stipuletur,
15 III, 20,2 | possunt. itaque si reus decem aureos promiserit, fideiussor
16 III, 24,4 | acciperet verbi gratia aureos decem, utrum emptio et venditio
17 IV, 5,2 | alicui nocere: quo casu poena decem aureorum constituta est.
18 IV, 6,18| causa: re veluti si quis pro decem aureis, qui ei debebantur,
19 IV, 6,18| sit HOMINEM STICHUM AUT DECEM AUREOS DARE SPONDES? deinde
20 IV, 6,18| veluti hominem tantum aut decem aureos tantum. ideo autem
21 IV, 6,18| hominem Stichum aut aureos decem sibi dari oportere, id est
22 IV, 6,18| pertineret, veluti si, cum ei decem deberentur, quinque sibi
23 IV, 7,5 | mercatus erit. Itaque si ex decem utputa aureis, quos servos
24 IV, 7,5 | scilicet apparet, si toti decem aurei in rem tuam versi
25 IV, 7,5 | tuam versi fuerint, totos decem aureos Titium consequi posse.
26 IV, 17,1 | PUBLIUM MAEVIUM LUCIO TITIO DECEM AUREIS CONDEMNO AUT NOXAM
|