Lib. Tit. Par.
1 I, 11,1| vel materno, filium suum dederit in adoptionem: in hoc casu
2 I, 11,1| habet, si se adrogandum dederit, non solum ipse potestati
3 I, 12,6| his habitas in adoptionem dederit, id est si hoc ipsum, actis
4 I, 14,3| suis vel "filiis" tutores dederit, etiam postumae vel postumo
5 I, 14,3| appellantur. plane si "postumis" dederit, tam filii postumi quam
6 I, 22,1| veluti si se in adoptionem dederit, legitima tantum tutela
7 I, 25,1| testamento tutorem pater dederit, hoc ipsum praestat ei excusationem:
8 I, 25,2| pater qui testamento tutorem dederit adiecit, se eundem curatorem
9 II, 6,2| donaverit aut dotis nomine dederit, quin is qui acceperit usucapere
10 II, 8,1| sine tutoris auctoritate dederit non contrahit obligationem,
11 III, 1,9| filium suum adoptandum alii dederit, integra omnia iura ita
12 III, 1,9| quemadmodum si paterfamilias sese dederit adrogandum. quae specialiter
13 III, 11,3| decedens codicillis libertates dederit neque adita sit ab intestato
14 III, 11,3| testatus decedat et codicillis dederit libertatem, competere eam
15 III, 24,1| sarcienda vestimenta quis dederit nulla statim mercede constituta,
16 III, 24,2| utendam sive fruendam quis dederit et invicem a te aliam utendam
17 III, 24,3| donaverit aut dotis nomine dederit aliove quo modo alienaverit
18 III, 24,4| quodsi suum aurum Titius dederit, mercede pro opera constituta,
19 IV, 1,3| potius quam apud eum qui dederit, conciperetur: nam tibi,
20 IV, 3,3| perperam ei medicamentum dederit. Impetu quoque mularum,
21 IV, 3,4| obligatur quantum damni dederit, sed aliquando longe pluris:
22 IV, 3,5| obligatur is qui damnum dederit. Ac ne "plurimi" quidem
23 IV, 3,6| praecipue corpore suo damnum dederit. ideoque in eum qui alio
24 IV, 3,6| eum qui alio modo damnum dederit, utiles actiones dari solent:
|