Lib. Tit. Par.
1 I, 6,3 | et servos suos in ultima voluntate disponere, quemadmodum voluerit,
2 II, 1,5 | Religiosum locum unusquisque sua voluntate facit, dum mortuum infert
3 II, 1,12| possunt. Si duorum materiae ex voluntate dominorum confusae sint,
4 II, 1,12| quodsi fortuitu et non voluntate dominoram confusae fuerint
5 II, 1,12| mixtum fuerit, si quidem ex voluntate vestra, commune erit, quia
6 II, 1,12| Titius id miscuerit sine voluntate tua, non videtur commune
7 II, 1,12| proprietatem eius amittit, quia voluntate eius alienata intellegitur,
8 II, 1,15| dominus tradat alicui rem, an voluntate eius alius. Qua ratione,
9 II, 8,1 | ideo videtur fieri, quod voluntate debitoris intellegitur pignus
10 II, 10,4 | testibus adhibitis et sua voluntate coram eis nuncupata, sciat
11 II, 11,1 | scriptura, valet testamentum ex voluntate eius. illis autem temporibus,
12 II, 11,3 | testamentum quasi ex nova militis voluntate. Denique et si in adrogationem
13 II, 11,3 | eius quasi militis ex nova voluntate valet nec videtur capitis
14 II, 19,4 | herede gerendo vel etiam nuda voluntate suscipiendae hereditatis
15 II, 19,4 | appellabant. sicut autem nuda voluntate extraneus heres fit, ita
16 II, 20,2 | fideicommissis autem, quae ex voluntate magis descendebant defunctorum,
17 II, 23,5 | hereditatem si modo sua voluntate adierit, sive retinuerit
18 II, 23,6 | restituantur, sive habeat heres ex voluntate testatoris quartam sive
19 II, 25,2 | quam si speciali postea voluntate confirmentur. sed divi Severus
20 II, 25,2 | postea testamentum fecerat a voluntate quam codicillis expresserat
21 III, 29,4 | consensu contrahuntur contraria voluntate dissolvuntur. nam si Titius
22 IV, 1,6 | emendavit, ut in domini sit voluntate, sive commodati actionem
23 IV, 7,5 | versum erit, ut, quamvis sine voluntate domini negotium gestum erit,
|