Lib. Tit. Par.

 1     II,  6,2|     furtivum neque vi possessum accepit; abolita est enim quorundam
 2     II,  7,1|     contigisset, haberet is qui accepit: sin autem supervixisset
 3     II,  7,4|   socius eius et qui libertatem accepit nostro fruantur beneficio,
 4     II,  8,1|         mutuos dedit, ab eo qui accepit bona fide consumpti sunt,
 5     II, 16,1|       eo quod palam substitutum accepit, post obitum eius periculo
 6    III, 14,1|         quoque, qui non debitum accepit ab eo qui per errorem solvit
 7    III, 14,2|         sed is ab eo qui mutuum accepit longe distat: namque non
 8    III, 14,2|         et is quidem qui mutuum accepit, si quolibet fortuito casu
 9    III, 14,2|     quolibet fortuito casu quod accepit amiserit, veluti incendio,
10    III, 14,2|     permanet. at is qui utendum accepit sane quidem exactam diligentiam
11    III, 14,3|       qua et ipse de ea re quam accepit restituenda tenetur. sed
12    III, 14,4|      Creditor quoque qui pignus accepit re obligatur, qui et ipse
13    III, 14,4|         ipse de ea ipsa re quam accepit restituenda tenetur actione
14    III, 27,6|        sed tamen proinde is qui accepit obligatur, ac si mutuum
15     IV,  1,4|         sive is qui rem utendam accepit in alium usum eam transferat
16     IV,  1,6| adversus eum qui rem commodatam accepit movere desiderat, sive furti
17     IV,  1,6| elegerit, illum qui rem utendam accepit penitus liberari. sin autem
18     IV,  1,6|    adversus eum qui rem utendam accepit, ipsi quidem nullo modo
19     IV,  1,6|    adversus eum qui rem utendam accepit commodati actionem (nisi
20     IV,  1,6| liberari eum qui rem commodatam accepit, quemcumque causae exitum
21     IV,  1,6|       sit is qui rem commodatam accepit. Sed is apud quem res deposita
22     IV,  7,5|      servos tuus a Titio mutuos accepit, creditori tuo quinque aureos