Lib. Tit. Par.
1 II, 1,12| reduci possit, eum videri dominum esse qui materiae dominus
2 II, 1,12| reduci, eum potius intellegi dominum qui fecerit: ut ecce vas
3 II, 1,12| non est, hoc casu eum esse dominum qui fecerit: cum non solum
4 II, 1,13| quis a non domino, quem dominum esse crederet, bona fide
5 II, 1,13| fructu non est, itaque ad dominum proprietatis pertinet: absurdum
6 II, 1,15| exceperit eius esse, statim eum dominum efficiunt. Qua ratione verius
7 II, 6,1 | erat, cum crediderit eum dominum esse, rem emerit vel ex
8 II, 6,5 | quinquennium praeterierit, posse dominum rei per exceptionem repellere.
9 II, 9,1 | causas persecuti sunt, id ad dominum proprietatis pertineat.
10 II, 9,1 | pertinet, si liber est, vel ad dominum, si servus est. sed bonae
11 III, 24,3 | interitus accesserit, ad dominum super hoc redundare periculum,
12 III, 27,2 | negotia, habet obligatum dominum negotiorum, ita et contra
13 IV, 1,6 | alterutra earum electa, dominum non posse ex poenitentia
14 IV, 6,2 | esse affirmet, et possessor dominum se esse dicat: nam si Titius
15 IV, 6,13| fugerit aut contumax adversus dominum factus est aut luxuriose
16 IV, 7,2 | solidum praetor adversus dominum actionem pollicetur, scilicet
17 IV, 7,4 | receptum erit, id inter dominum, si quid ei debebitur, et
18 IV, 8,2 | nulla nascitur: namque inter dominum et eum qui in eius potestate
19 IV, 8,2 | servus, ullam actionem contra dominum habere potest.~3.
20 IV, 11,2 | satisdare iubebatur ratam rem dominum habiturum: periculum enim
21 IV, 11,3 | confirmaverit, ratam rem dominum habiturum satisdationem
|