Lib. Tit. Par.

 1      I, 25,1 |         excusationem eius qui hoc solo utitur, quod ignotus patri
 2     II,  1,12|      frumentum fuerit. Cum in suo solo aliquis aliena materia aedificaverit,
 3     II,  1,12|           omne quod inaedificatur solo cedit. nec tamen ideo is
 4     II,  1,12|         diverso si quis in alieno solo sua materia domum aedificaverit,
 5     II,  1,12|          non ignorabat, in alieno solo se aedificare: et ideo,
 6     II,  1,12|        temere aedificaverit in eo solo quod intellegeret alienum
 7     II,  1,12|     Titius suam plantam in Maevii solo posuerit, Maevii planta
 8     II,  1,12|     plantae quae terra coalescunt solo cedunt, eadem ratione frumenta
 9     II,  1,12|           quoque, quae sata sunt, solo cedere intelleguntur. ceterum
10     II,  1,12|    ceterum sicut is qui in alieno solo aedificaverit si ab eo dominus
11     II,  1,12|          membranisque cedunt acsi solo cedere solent ea quae inaedificantur
12     II,  6,1 |         biennio tantum in Italico solo usucapiat, ne rerum dominia
13     II,  6,2 |        Quod autem ad eas res quae solo continentur expeditius procedit:
14     II,  8,1 |           res quae in provinciali solo positae sunt interdicta
15     II, 17,4 |  possessionem petere. Ex eo autem solo non potest infirmari testamentum
16     II, 23,6 |           Trebellianum, ut ex hoc solo et necessitas heredi imponatur,
17    III, 14,3 | restituenda tenetur. sed is ex eo solo tenetur, si quid dolo commiserit,
18    III, 25,2 |        fuerit expressa, veluti in solo lucro vel in solo damno,
19    III, 25,2 |       veluti in solo lucro vel in solo damno, in altera vero omissa:
20     IV, 15,5 |          dubitatio est quin animo solo possessionem adipisci nemo