Lib. Tit. Par.

 1      I, 19,1 |  tutores: quoniam filius quidem defuncti, si non esset a vivo patre
 2      I, 25,1 |   muneris excusationem prosunt: defuncti non prosunt. sed si in bello
 3     II, 14,3 |         non heredis futuri, sed defuncti, cum et eius qui in utero
 4     II, 18,1 |         nullo alio iure ad bona defuncti venire possunt. nam qui
 5     II, 19,2 |     quamvis non sufficiant bona defuncti creditoribus, iterum ex
 6     II, 20,5 |   constat, quia exitum voluntas defuncti potest habere. Si rem suam
 7    III,  1,4 |       ut, licet quis in familia defuncti sit mortis tempore, tamen
 8    III,  1,8 |      vocari, id est qua cognati defuncti vocantur. ex qua parte ita
 9    III,  1,10|         nepotes, partem quartam defuncti substantiae adgnatis sibi
10    III,  2,7 |         verbi gratia sit frater defuncti et alterius fratris filius
11    III,  3,2 | Praeferuntur autem matri liberi defuncti, qui sui sunt quive suorum
12    III,  3,3 |  cognatae vel adgnatae et mater defuncti vel defunctae supersint,
13    III,  6,4 |        pronepotem vel abnepotem defuncti potiorem esse quam fratrum
14    III,  6,4 |    fratrum aut patrem matremque defuncti, cum alioquin pater quidem
15    III,  9,7 |         in possessionem bonorum defuncti mitterentur et eo modo sibi
16    III, 11,3 |  bonorum venditio; extitit enim defuncti defensor, et quidem idoneus,
17    III, 17,1 | hereditas in plerisque personae defuncti vicem sustinet: ideoque