Lib. Tit. Par.

 1     II,  1,12|  materiae praestavit. Si tamen alienam purpuram quis intexuit suo
 2     II,  1,12|        alienum esse. Si Titius alienam plantam in suo posuerit,
 3     II,  6,2 |     usucapio competat. nam qui alienam rem vendidit vel ex alia
 4     II,  6,2 |      quis sine vitio furti rem alienam ad aliquem transferat et
 5     II,  6,5 |   cavetur, eum qui a fisco rem alienam emit, si post venditionem
 6     II, 20,3 |       est. quod autem diximus, alienam rem posse legari, ita intellegendum
 7     II, 20,3 |      est, si defunctus sciebat alienam rem esse, non et si ignorabat;
 8     II, 20,3 |       forsitan enim si scisset alienam non legasset: et ita divus
 9     II, 20,3 |       probare oportere, scisse alienam rem legare defunctum, non
10     II, 20,3 |    probare oportere, ignorasse alienam, quia semper necessitas
11     II, 20,5 |         Si quis rem suam quasi alienam legaverit, valet legatum:
12     IV,  1,4 |        intercipiendi causa rem alienam amovet, sed general iter
13     IV,  1,4 |      sed general iter cum quis alienam rem invito domino contrectat.
14     IV,  1,6 | quaesitum esse, an impubes rem alienam amovendo furtum faciat.
15     IV,  2,1 |   etiam furti (quis enim magis alienam rem invito domino contrectat
16     IV,  8,2 |       potest. ideoque et si in alienam potestatem servus pervenerit
17     IV, 15,5 |  expulerat aut clam abripuerat alienam possessionem aut precario