Lib. Tit. Par.
1 I, 21,1| Neque tamen hereditatem adire neque bonorum possessionem
2 II, 9,1| iussu vestro hereditatem adire potest: et si iubentibus
3 II, 14,3| manumissus fuerit, suo arbitrio adire hereditatem potest, quia
4 II, 14,3| fuerit, iussu novi domini adire hereditatem debet et ea
5 II, 14,3| duraverit, iussu domini adire hereditatem debet. si vero
6 II, 14,3| debet iussu novi domini adire. at si manumissus est, vivo
7 II, 14,3| antoquam adeat, suo arbitrio adire hereditatem potest. Servus
8 II, 19,4| observaverint homines, licet eis adire hereditatem et in tantum
9 II, 22,1| minimo lucro hereditates adire. et cum super hoc tam lex
10 II, 22,2| heredi, cui liberum est non adire hereditatem: quae res efficit
11 II, 23,3| POSSIS HEREDITATEM MEAM ADIRE, EAM GAIO SEIO REDDAS, RESTITUAS.
12 II, 23,5| plerumque restituere rogabantur, adire hereditatem ob nullum vel
13 II, 23,5| si recuset scriptus heres adire hereditatem ob id quod dicat
14 II, 23,6| scriptus sibi datam hereditatem adire, necessitas ei imponeretur
15 II, 23,6| imponatur, si ipso nolente adire fideicommissarius desiderat
16 III, 9,1| hereditatem iure civili adire non poterat, cum institutio
|