Lib. Tit. Par.

 1      I,  6,1|       ut fiat liber heresque ei solus et necessarius, si modo
 2      I, 24,1|       concuratori praeferri, ut solus administret, vel ut contutor
 3      I, 24,1| offerens praeponatur ei et ipse solus administret. itaque per
 4     II,  7,4|       habens aliquis cum Titio, solus libertatem ei imposuit vel
 5     II, 13,2|      filius gradu praecedit, is solus iura sui heredis habet,
 6    III,  1,6|      decessisse patremfamilias, solus invenitur nepos. et hoc
 7    III,  1,7|         qui in potestate fuerit solus iure civili heres est, id
 8    III,  1,7|        civili heres est, id est solus suus heres est: sed cum
 9    III,  8,1|   libertum, ut post mortem eius solus is patronus habeatur qui
10    III,  9,3|              Quos autem praetor solus vocat ad hereditatem, heredes
11    III, 25,3|        obveniens aliquod lucrum solus habeat, veluti si totorum
12    III, 25,3|        societati ut hereditatem solus lucrifaceret, cogitur hoc
13    III, 27,4|         dividundo iudicio, quod solus fructus ex ea re perceperit,
14    III, 29,1|   fideiussor solverit: non enim solus ipse liberatur, sed etiam
15     IV, 17,4|      suo condemnandus est, quod solus fructus hereditarii fundi