Lib. Tit. Par.

 1    III, 15,4|         potest. sed heres petendo pacti exceptione submovebitur.
 2    III, 25,2|        conventio, si duo inter se pacti sunt ut ad unum quidem duae
 3    III, 25,2|          Titius et Seius inter se pacti sunt, ut ad Titium lucri
 4     IV, 13,1|        defenditur per exceptionem pacti conventi. Aeque si debitor
 5     IV, 13,2|         metus causa factum est et pacti conventi, cum ita convenerit,
 6     IV, 13,2|   dilationem tribuunt: qualis est pacti conventi, cum convenerit,
 7     IV, 13,2|  volentibus obicitur exceptio aut pacti conventi aut alia similis,
 8     IV, 14,1|       deinde postea in contrarium pacti sunt, id est ut petere creditori
 9     IV, 14,1|        licet postea in contrarium pacti sunt. sed quia iniquum est
10     IV, 14,3| succurrendum esse per exceptionem pacti conventi illis quoque qui
11     IV, 16,3|     notantur ignominia, sed etiam pacti: et recte; plurimum enim