Lib. Tit. Par.

 1      I, 11,1|          consentire debet, ne ei invito suus heres adgnascatur.
 2     II,  1,5|       communem autem locum purum invito socio inferre non licet:
 3    III,  7,3|          quod eundem hominem, si invito vel ignorante patrono ad
 4    III, 19,3|           solvi tamen Seio etiam invito eo recte possit, ut liberatio
 5    III, 29,1|      debitore sive ignorante vel invito solutio fiat. item si reus
 6     IV,  1,4|        iter cum quis alienam rem invito domino contrectat. itaque
 7     IV,  1,4| committere, si se intellegant id invito domino facere eumque, si
 8     IV,  1,4|        Sed et si credat aliquis, invito domino se rem commodatam
 9     IV,  2,1|      quis enim magis alienam rem invito domino contrectat quam qui
10     IV,  8,1|      pecunia, auxilio praetoris, invito domino, manumittitur. Sunt