1. Iustitia est constans et perpetua voluntas
ius suum cuique tribuens. Iurisprudentia
est divinarum atque humanarum rerum notitia, iusti atque iniusti scientia.
2.
His generaliter cognitis et incipientibus nobis exponere iura populi Romani ita
maxime videntur posse tradi commodissime, si primo levi ac simplici, post
deinde diligentissima atque exactissima interpretatione singula tradantur.
alioquin si statim ab initio rudem adhuc et infirmum animum studiosi
multitudine ac varietate rerum oneraverimus, duorum alterum aut desertorem
studiorum efficiemus aut cum magno labore eius, saepe etiam cum diffidentia,
quae plerumque iuvenes avertit, serius ad id perducemus ad quod leniore via
ductus sine magno labore et sine ulla diffidentia maturius perduci potuisset.
3.
Iuris praecepta sunt haec: honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique
tribuere. Huius studii duae sunt positiones, publicum et privatum. publicum ius
est quod ad statum rei Romanae spectat, privatum quod ad singulorum utilitatem
pertinet. dicendum est igitur de iure privato, quod tripertitum est; collectum
est enim ex naturalibus praeceptis aut gentium aut civilibus.
|