|
21.
Mane autem facto,
Hector, Aeneas, Alexander exercitum educant. Omnes Achivi prodeunt. Fit magna caedes. Multa
invicem millia Orco dimittuntur. Menelaus
Alexandrum persequi coepit: quem respiciens Alexander, sagitta Menelai femur
transfigit. Ille, dolore commotus, pariter cum Ajace Locro non cessat eum
persequi. Quos ut vidit Hector instantes fratrem suum persequi, suppetias ei
venit cum Aenea. Quem Aeneas clypeo protexit, et secum de praelio ad civitatem
adduxit. Nox praelium dirimit. Achilles cum Diomede postera die exercitum
educit. Contra Hector et Aeneas. Fit magna caedes. Hector Orcomeneum,
Palamenem, Epistrophum, Schedium, Elpenorem, Dorium, Polyxenum, duces
fortissimos, occidit: Aeneas Amphimachum, et Nireum: Achilles Euphemum,
Hippothoum, Pyleum, Asterium: Diomedes Xanthippum, Mesthlem. Agamemnon
ut vidit fortissimos cecidisse, pugnam revocavit. Trojani laeti in oppidum
revertuntur. Agamemnon sollicitus duces in consilium convocat: hortatur ut
viriliter pugnarent, neque desisterent, quoniam major pars ex suis superata
sit; sperare se exercitum ex Mysia quotidie superventurum.
22.
Postera die Agamemnon totum exercitum, et omnes duces, in pugnam prodire
coegit. Contra Trojani. Fit
magna caedes, acriter utrimque pugnatur, multa millia hinc et inde cadunt: nec
differebatur pugna, ita ut continuis octoginta diebus pugnatum sit. Agamemnon
ut vidit multa millia quotidie cadere, nec sufficere mortuos sine intermissione
funerari, misit legatos Ulyssem et Diomedem ad Priamum, ut inducias in
triennium peterent, ut suos funerare posset, et vulneratos curare, et naves
reficere, et exercitum reparare, commeatusque comparare. Ulysses et Diomedes noctu legati vadunt: occurrit
illis Dolon ex Trojanis. Qui cum interrogarentur, quid ita armati noctu
ad oppidum venissent; dixerunt se ab Agamemnone legatos ad Priamum missos. Quos ut Priamus audivit venisse, et
desiderium suum exposuisse, in consilium omnes duces convocat. Quibus refert
legatos venisse ab Agamemnone, et inducias ad triennium petere. Hectori
suspectum videtur, quod tam longum tempus postulassent. Priamus dicere imperat,
quid cuique videatur: omnibus placitum est, inducias in triennium dari. Interim
Trojani moenia renovant, suos saucios curant, cum ingenti honore suos quisque
funerat.
23.
Tempus pugnae
supervenit post triennium. Hector
et Troilus exercitum educunt cum Aenea. Contra Agamemnon, Menelaus, Achilles,
et Diomedes occurrunt. Fit magna caedes. Hector in prima acie duces
validissimos interficit, Phidippum, Antiphum, et Merionem. Achilles Lycaonem, Euphorbumque occidit. Ex cetera
plebe multa millia hominum ex utraque parte cadunt: pugnatur acriter continuis
diebus triginta. Priamus ut vidit multa millia hominum de suo exercitu
cecidisse, mittit legatos ad Agamemnonem, ut inducias peterent mensibus sex. Et
ex consilii sententia Agamemnon concedit inducias. Tempus pugnae supervenit:
acriter per duodecim dies pugnatur. Multi duces fortissimi hinc et inde cadunt,
plurimi vulnerantur, plurimi in curatione moriuntur. Agamemnon mittit ad
Priamum legatos, ut inducias triginta dierum postulent, ut funerare mortuos
possit. Priamus consulto facit, annuitque.
24.
At ubi tempus pugnae
supervenit; Andromacha uxor Hectoris in somnis vidit, ne Hector in pugnam
procederet: et cum ad eum visum referret, Hector muliebria verba abicit. Andromacha
moesta ad Priamum misit, ut illi prohibeat ne ea die pugnaret. Priamus Helenum,
Alexandrum, Troilum, Aeneam, et Memnonem jubet accersi, ut illi in pugnam
prodirent: in pugnam misit. Hector ut ista cognovit, multum increpans
Andromacham, arma ut proferret poposcit, nec retineri ullo modo potuit. Moesta
Andromacha summissis capillis Astyanactem filium protendens ante pedes Hectoris
eum revocare non potuit. Tunc planctu femineo oppidum concitat, ad Priamum in
regiam currit, refert quid in somnis viderit, et Hectorem velle in pugnam
prodire, nec posse projecto ad genua filio suo revocari. Priamus omnes in pugnam prodire jussit, et
Hectorem retinuit. Agamemnon, Diomedes, Achilles, Ajax Locrus, ut videre
Hectorem non prodisse, acriter pugnaverunt, multosque duces Trojanorum
occiderunt. Hector, ut audivit tumultum in bello, et sine se Trojanos laborare,
prosiliit in bellum. Statimque Eioneum obtruncat, Iphinoum sauciat Leonteum
occidit, Stheneli femur jaculo figit: quem ut Achilles respexit et tot
acerrimos duces ab eo interfectos, animum in illum dirigebat, ut illi obvius
fieret. Considerabat enim Achilles, nisi Hectorem occideret, plures de
Graecorum numero ejus dextera perituros. Multa millia hominum interea
trucidantur. Acre praelium
colliditur. Hector Polypoetem
ducem fortissimum occidit: et cum spoliare coepisset, Achilles supervenit. Fit
pugna major, et clamor ab oppido et a toto surgit exercitu. Hector Achillis
femur sauciat. Ille dolore accepto, magis eum persequi coepit, nec destitit
nisi occideret. Quo interemto Trojanos in fugam vertit, et maxima caede
eos usque ad portam fugavit. Cui
tamen Memnon fortissime restitit, et acriter inter se certaverunt: laesi
utrique discesserunt. Nox praelium dirimit. Achilles de bello saucius redit. Noctu Trojani Hectorem lamentantur.
|