Cap. Par.

 1 10, 1|         eiusdem civitatis dixit: "Cives Tharsis, quos annonae penuria
 2 10, 2|                                   Cives vero Tharsis, qui singulos
 3 10, 3|                                   Cives vero his tantis beneficiis
 4 13, 1|    clamantem et dicentem: "Audite cives, peregrini, ingenui et servi:
 5 23, 1|        universa civitas, exultant cives, peregrini et hospites;
 6 29, 3|           cuius est haec statua!' Cives vero memores beneficiorum
 7 31, 1|          publicum. Videntes omnes cives speciem Tharsiae ornatam,
 8 32, 5|      falsasque fundit lacrimas et cives ad se convocat, quibus ait: "
 9 32, 5|            quibus ait: "Carissimi cives, ideo vos clamavimus, quia
10 32, 5|   sepelire fecimus." Tunc pergunt cives, ubi figuratum fuerat sepulcrum
11 32, 5|      inscripserunt taliter: D. M. CIVES THARSI THARSIAE VIRGINI
12 38, 1|    pervenit, titulum legit: D. M. CIVES THARSI THARSIAE VIRGINI
13 45, 4|       coepit et dicere: "Currite, cives et nobiles, ne pereat ista
14 46, 1| convenientibus dixit Athenagora: "Cives Mutilenae civitatis, sciatis
15 46, 3|       silentibus ait Athenagora: "Cives Mutilenae, quos repentina
16 47, 1|     refero, venerandi et piissimi cives, quorum longa fides pietatem
17 47, 1|    praesenti dari iussit. At vero cives accipientes aurum fuderunt
18 50, 1|          omnibus Apollonius ait: "Cives beatissimi Tharsi, numquid
19 50, 2|          Apollonius ait: "Videte, cives Tharsi, non sufficit, quantum
20 50, 2|      corpore contremuit. Mirantur cives. Tharsia iubet in conspectu
21 50, 3|                        Tunc omnes cives, sub testificatione confessione
22 50, 3|      tangitur. Ait enim Tharsia: "Cives piissimi, nisi ad testandum