Cap. Par.
1 2, 1 | roseo rubore perfusam, ait: "Quid sibi vult iste turbatus
2 2, 1 | turbatus animus?" Puella ait: "Cara nutrix, modo in hoc
3 2, 1 | nomina." Nutrix ignorans ait: "Domina, quare hoc dicis?"
4 2, 1 | quare hoc dicis?" Puella ait: "Ante legitimam mearum
5 2, 1 | atque vidit, exhorruit atque ait: "Quis tanta fretus audacia
6 2, 1 | maculavit thorum?" Puella ait: "Impietas fecit scelus."
7 2, 1 | Impietas fecit scelus." Nutrix ait: "Cur ergo non indicas patri?"
8 2, 1 | non indicas patri?" Puella ait: "Et ubi est pater?" Et
9 2, 1 | Et ubi est pater?" Et ait: "Cara nutrix, si intellegis
10 4, 1 | domine rex Antioche!" Et ait: "Quod pater pius es, ad
11 4, 1 | vultu respiciens iuvenem sic ait ad eum: "Iuvenis, nosti
12 4, 1 | nuptiarum condicionem?" At ille ait: "Novi et ad portae fastigium
13 4, 1 | portae fastigium vidi." Rex ait: "Audi ergo quaestionem:
14 4, 1 | ingressusque ad regem sic ait: "Domine rex, proposuisti
15 5, 1 | solutionem invenisse, sic ait ad eum: "Erras, iuvenis,
16 7, 2 | Qui ut vidit omnia clausa, ait cuidam puero: "Indica mihi,
17 7, 2 | luctu moratur?" Cui puer ait: "O hominem inprobum! Scit
18 7, 2 | Antiochiam. Ingressusque ad regem ait: "Domine rex, laetare et
19 7, 2 | nusquam conparuit." Rex ait: "Fugere quidem potest,
20 8, 2 | accedens ad eum Hellenicus ait: "Ave, rex Apolloni!" At
21 8, 2 | iterato salutavit eum et ait: "Ave, inquam, Apolloni,
22 8, 2 | proscriptus es." Cui Apollonius ait: "Et quis patriae meae principem
23 8, 2 | proscribere?" Hellenicus ait: "Rex Antiochus." Apollonius
24 8, 2 | Rex Antiochus." Apollonius ait: "Qua ex causa?" Hellenicus
25 8, 2 | Qua ex causa?" Hellenicus ait: "Quia quod pater est, tu
26 8, 2 | esse voluisti." Apollonius ait: "Et quanti me proscripsit?"
27 8, 3 | revocari ad se senem et ait ad eum: "Rem fecisti optimam,
28 8, 3 | proferri centum talenta auri et ait: "Accipe, gratissimi exempli
29 8, 3 | innocentis." Cui Hellenicus ait: "Absit, domine, ut huius
30 9, 1 | nomine Stranguillio. Cui ait Apollonius: "Ave, mi carissime
31 9, 1 | mente versaris?" Apollonius ait: "Proscriptum vides." Et
32 9, 1 | vides." Et Stranguillio ait: "Et quis te proscripsit?"
33 9, 1 | proscripsit?" Apollonius ait: "Rex Antiochus." Stranguillio
34 9, 1 | Antiochus." Stranguillio ait: "Qua ex causa?" Apollonius
35 9, 1 | Qua ex causa?" Apollonius ait: "Quia filiam eius, sed
36 9, 2 | Stranguillio ait: "Domine Apolloni, civitas
37 9, 3 | autem ad Stranguillionem ait: "Age ergo deo gratias,
38 12, 1| intuens tranquillum mare ait: "O Neptune, rector pelagi,
39 12, 2| ad pedes effusis lacrimis ait: "Miserere mei, quicumque
40 12, 3| paupertatis meae." Cui Apollonius ait: "Nisi meminero tui, iterum
41 13, 3| parem, intuens famulos suos ait: "Recedite, famuli; hic
42 14, 1| conversus ad amicos suos ait: "Iuro vobis, amici, per
43 14, 1| intuens unum de famulis suis ait: "Iuvenis ille, qui mihi
44 14, 1| coopertum, reversus ad regem ait: "Bone rex optime, iuvenis
45 14, 1| iuvenis naufragus est." Rex ait: "Et tu unde scis?" Famulus
46 14, 1| tacente habitus indicat." Rex ait: "Vade celerius et dic illi:
47 14, 2| ingresso Apollonio triclinium ait ad eum rex: "Discumbe, iuvenis,
48 14, 4| conspicere, respexit ad regem et ait: "Bone rex, vide, ecce,
49 14, 4| invidet et fortunae!" Cui ait rex: "Amice, suspicaris
50 14, 4| vultu respiciens iuvenem ait: "Iuvenis, epulare nobiscum;
51 15, 1| Retrorsum rediit ad patrem et ait: "Bone rex et pater optime,
52 15, 1| flebili vultu dolet?" Cui rex ait: "Hic iuvenis naufragus
53 15, 2| Apollonius, et accedens ad eum ait: "Licet taciturnitas tua
54 15, 2| casus tuos." Apollonius ait: "Si nomen quaeris, Apollonius
55 15, 2| in mari perdidi." Puella ait: "Apertius indica mihi,
56 16, 1| respiciens filiam suam ait: "Nata dulcis, peccasti,
57 16, 1| vero respiciens Apollonium ait: "Iam noster es, iuvenis,
58 16, 2| suae valde gavisus est et ait ad eam: "Nata dulcis, me
59 16, 3| Apollonius. Ad quem rex ait: "Apolloni, foedam rem facis.
60 16, 3| tacendo vituperas?" Apollonius ait: "Domine rex, si permittis,
61 17, 1| Et finito convivio sic ait puella ad patrem suum: "
62 17, 2| volebat, intuens Apollonium ait: "Apolloni magister, accipe
63 17, 3| Ipse quoque Apollonius ait: "Bone rex, miserorum misericors,
64 17, 3| quos illi puella donaverat, ait: "Tollite, famuli, haec
65 17, 3| respexit patrem suum et ait: "Bone rex, pater optime,
66 17, 3| hominibus ei rapiatur?" Cui rex ait: "Bene dicis, domina; iube
67 18, 1| patris. Pater videns filiam ait: "Filia dulcis, quid est
68 18, 1| consuetudinem vigilasti?" Puella ait: "Hesterna studia me excitaverunt.
69 18, 1| iuvenem vocari. Cui sic ait: "Apolloni, studiorum tuorum
70 19, 1| Quos videns rex subridens ait illis: "Quid est hoc, quod
71 19, 1| salutastis?" Unus ex ipsis ait: "Petentibus nobis filiam
72 19, 2| Rex ait: "Non apto tempore me interpellastis;
73 20, 1| Quae ad amores suos sic ait: "Quid est, magister, quod
74 20, 1| Et respiciens Apollonium ait: "Magister Apolloni, ita
75 20, 1| desiderat, nubas." Cui puella ait: "Magister, si amares, utique
76 21, 1| codicellis designaverant, ait illis: "Quis vestrum naufragium
77 21, 1| nomine dixit: "Ego". Alius ait: "Tace, morbus te consumit
78 21, 2| fecisset, respiciens Apollonium ait: "Tolle, magister Apolloni,
79 21, 3| secessit ab eis iuvenibus et ait: "Quid est, magister Apolloni,
80 21, 3| invenisti naufragum?" Apollonius ait: "Bone rex, si permittis,
81 21, 3| perfusam, intellexit dictum et ait gaudens: "Quod filia mea
82 21, 3| respiciens illos tres iuvenes ait: "Certe dixi vobis, quia
83 22, 1| se ad pedes patris sui et ait: "Pater carissime, quia
84 22, 2| foras respiciens Apollonium ait: "Magister Apolloni, quia
85 22, 2| narravit dicens et adiurans me ait: 'Iuraveras magistro meo
86 22, 2| fastidio habeas!" Apollonius ait: "Quod a deo est, sit, et
87 23, 1| Rex ait: "Diem nuptiarum sine mora
88 23, 1| convocatis in unum pariter rex ait: "Amici, scitis, quare vos
89 23, 1| dixerunt: "Nescimus." Rex ait: "Scitote filiam meam velle
90 24, 1| sua esse patria. Conversus ait ad gubernatorem: "Dic mihi,
91 24, 1| unde venisti?" Gubernator ait: "De Tyro". Apollonius ait: "
92 24, 1| ait: "De Tyro". Apollonius ait: "Patriam meam nominasti."
93 24, 1| nominasti." Ad quem gubernator ait: "Ergo tu Tyrius es?" Apollonius
94 24, 1| tu Tyrius es?" Apollonius ait: "Ut dicis; sic sum." Gubernator
95 24, 1| dicis; sic sum." Gubernator ait: "Vere mihi dignare dicere:
96 24, 1| Apollonium nomine?" Apollonius ait: "Ut me ipsum, sic illum
97 24, 1| non intellexit dictum et ait: "Sic ego rogo, ut ubicumque
98 24, 2| proficere, profusis lacrimis ait: "Care coniunx, si alicubi
99 24, 3| ad patrem suum, cui sic ait: "Care genitor, laetare
100 25, 4| introivit gubernius, qui sic ait: "Domine, tu quidem pie
101 25, 4| vero dictum aegre ferens ait ad eum: "Quid narras, pessime
102 26, 1| effusis fluctibus iacentem et ait famulis suis: "Tollite hunc
103 26, 1| falsa morte iacentem et ait: "Quantas putamus lacrimas
104 26, 1| subtus codicillos scriptos ait: "Perquiramus, quid desiderat
105 26, 3| Perlectis codicillis ad famulos ait: "Praestetur corpori, quod
106 26, 4| poni, intuens magistrum ait: "Unde hoc novum nescio
107 26, 4| nescio quod funus?" Magister ait: "Bene venisti, haec enim
108 26, 5| luctare cum morte adultera et ait: "Supponite faculas per
109 27, 1| magistrum suum currit et ait: "Magister, puella, quam
110 27, 1| leni et balbutienti sermone ait: "Deprecor itaque, medice,
111 27, 2| vadit ad magistrum suum et ait: "Veni, magister, en discipuli
112 27, 2| vivam, quam mortuam putabat, ait discipulo suo: "Probo artem,
113 28, 1| eis dolenter exposuit et ait: "Quantum in amissam coniugem
114 29, 3| Puella ait: "Patriam Tharsos, patrem
115 29, 3| Nutrix vero eius ingemuit et ait: "Audi, domina mea Tharsia,
116 30, 1| Cui Tharsia ait: "Cara nutrix, testor deum,
117 31, 3| Theophilum. Quem ad se convocans ait: "Si cupis habere libertatem
118 31, 3| Tharsiam de medio." Villicus ait: "Quid enim peccavit virgo
119 31, 3| innocens?" Scelesta mulier ait: "Iam mihi non pares? Tantum
120 31, 3| dominum et dominam." Villicus ait: "Et qualiter hoc potest
121 31, 3| fieri?" Scelesta mulier ait: "Consuetudo sibi est, ut
122 31, 4| celat et intuens caelum ait: "Deus, ego non merui libertatem
123 31, 5| cum eam vellet percutere, ait ad eum puella: "Theophile,
124 31, 5| virgo moriar?" Cui villicus ait: "Tu nihil peccasti, sed
125 31, 5| testari dominum!" Cui villicus ait: "Testare. Et deus ipse
126 32, 2| reversus ad dominam suam ait: "Quod praecepisti, factum
127 32, 2| promiseras." Scelesta mulier ait: "Homicidium fecisti; insuper
128 32, 3| suum Stranguillionem sic ait: "Care coniunx, salva coniugem,
129 32, 4| in caelum levans oculos ait: "Deus, tu scis, quia purus
130 32, 4| Et intuens uxorem suam ait: "Quo, inimica dei, celare
131 32, 5| cives ad se convocat, quibus ait: "Carissimi cives, ideo
132 33, 1| dabo supra." Athenagora ait: "Ego si cum hoc lenone
133 33, 2| gemmis et auro reconditum, et ait ad eam: "Adora numen praesentissimum
134 33, 2| praesentissimum meum." Puella ait: "Numquid Lampsacenus es?"
135 33, 2| Numquid Lampsacenus es?" Leno ait: "Ignoras, misera, quia
136 33, 3| Cui leno ait: "Alleva te, misera: tu
137 33, 3| se villicum puellarum et ait ad eum: "Cella ornetur diligenter,
138 34, 1| procidit ad pedes eius et ait: "Miserere mei! Per iuventutem
139 34, 1| vehementer obstupuit et ait ad eam: "Erige te. Scimus
140 34, 1| Puella vero profusis lacrimis ait: "Ago pietati tuae maximas
141 34, 2| exeunte collega suus affuit et ait: "Athenagora, quomodo tecum
142 34, 2| tecum novicia?" Athenagora ait: "Non potest melius; usque
143 34, 2| claudit ostium. Cui iuvenis ait: "Si salva sis, indica mihi,
144 34, 2| modo introivit?" Puella ait: "Quater denos mihi aureos
145 34, 2| mihi aureos dedit." Iuvenis ait: "Malum illi sit! Quid magnum
146 34, 2| et avertit a libidine. Et ait iuvenis ad eam: "Alleva
147 34, 2| casibus subiacentes." Puella ait: "Ago pietati tuae maximas
148 35, 1| Athenagoram ridentem et ait: "Magnus homo es! Non habuisti,
149 35, 2| pretium virginitatis meae." Et ait ad eam leno: "Quantum melius
150 35, 2| pecunias adferas." Item ait ad eum altera die: "Ecce
151 35, 2| se vilicum puellarum et ait ad eum: "Sic te tam neglegentem
152 35, 3| duxit in suum cubiculum et ait ad eam: "Verum mihi dic,
153 35, 3| virgo es?" Tharsia puella ait: "Quamdiu vult deus, virgo
154 35, 3| deus, virgo sum." Vilicus ait: "Unde ergo his duobus diebus
155 35, 3| prostravit se ad pedes eius et ait: "Miserere mei, domine,
156 35, 3| exposuisset, motus misericordia ait ad eam: "Nimis avarus est
157 37, 1| toto corpore contremuit et ait: "Miserere, ut dixi, coniunx,
158 37, 2| vidit eos lugubri veste ait: "Hospites fidelissimi,
159 37, 2| propriae?" Scelerata mulier ait cum lacrimis: "Utinam quidem
160 37, 2| spiritum, intuens mulierem sic ait: "Tharsia filia mea ante
161 38, 1| atque reddens omnia sic ait: "Crede nobis, quia, si
162 38, 1| eam vere esse defunctam ait ad famulos suos "Tollite
163 39, 1| Apollonius, ingemuit et ait: "Ergo omnes diem festum
164 39, 1| vocans dispensatorem suum ait ad eum: "Dona X aureos pueris,
165 39, 2| maiorem esse, qui provideret, ait ad eos: "Quod omnes licenter
166 39, 2| ad lucem exeas." Iuvenis ait: "Si possum de duobus aureis
167 39, 2| frangantur." Athenagora ait: "Hanc legem vobis statuit,
168 40, 1| Athenagora vero ait intra se audito nomine: "
169 40, 2| Athenagora princeps civitatis ait: "Scio enim te mirari, sic
170 40, 2| audisset sermonem, item ait ad eum: "Descendi de via
171 40, 3| levavit caput suum et sic ait: "Quicumque es, domine,
172 40, 4| rursus ad navem et discumbens ait: "Non potui domino vestro
173 40, 5| navem videns eam Athenagora ait ad eam: "Veni huc ad me,
174 41, 2| puellam, et ingemuit et ait: "O me miserum! Quamdiu
175 41, 2| Erigens se ergo adsedit et ait ad eam: "Ago prudentiae
176 41, 3| abscessit de illo loco. Et ait ad eam Athenagora: "Quo
177 41, 3| homini interficienti se?" Et ait ad eum Tharsia: "Omnia,
178 41, 4| Et ait ad eam Athenagora: "Ego
179 41, 5| descendens Tharsia ad eum ait: "Iam si in hoc squalore
180 41, 6| prudenti puella audire sermonem ait: "Licet in malis meis nulla
181 42, 1| Et ait ad eum Tharsia: ~"Est domus
182 42, 2| agitans caput Apollonius ait: "Ut scias me non esse mentitum:
183 42, 3| quaestionibus pulsat et ait: ~"Dulcis amica ripae, semper
184 42, 3| digitis signata magistri."~Et ait ad eam Apollonius: "Dulcis
185 42, 3| per eam transit." ~Item ait ad eum puella:~"Longa feror
186 43, 1| agitans caput Apollonius ait ad eam: "O si liceret mihi
187 43, 2| inflammata prudentia quaestionum ait ad eum: ~"Per totas aedes
188 43, 2| nudus ibi convenit hospes."~Ait ad eam Apollonius: "Ego
189 43, 2| ingreditur hospes." ~Item ait ad eum puella:~"Mucro mihi
190 43, 2| morsu tenens terras." ~Item ait ad eum puella: ~"Ipsa gravis
191 43, 2| sponte profundit." ~Item ait ad eum puella:~"Non sum
192 43, 2| remittor in auras."~Apollonius ait: "Hanc ego Pentapoli naufragus
193 43, 2| manibusque remittitur." ~Item ait ad eum puella:~"Nulla mihi
194 43, 2| Respondens Apollonius ait: "Nulla certa figura est
195 43, 2| contra se habet." ~Item ait puella ad eum:~"Quattuor
196 43, 2| pertingere possunt."~Et ait ad eam Apollonius: "Quattuor
197 43, 2| potest contingere." ~Item ait ad eum puella:~"Nos sumus,
198 43, 2| comitantur ad auras."~Et ait ad eam Apollonius: "Per
199 44, 1| Et his dictis ait: "Ecce habes alios centum
200 45, 3| quater osculata est patrem et ait: "O pater, benedictus deus,
201 45, 4| Cui Apollonius ait: 'Non possum tibi esse contrarius,
202 46, 3| taceant. Quibus silentibus ait Athenagora: "Cives Mutilenae,
203 46, 4| Tharsiae virgini traditur. Cui ait Tharsia: "Redonavi tibi
204 50, 1| coram omnibus Apollonius ait: "Cives beatissimi Tharsi,
205 50, 2| Apollonius ait ad eos: "Commendavi filiam
206 50, 2| reddere nolunt." Stranguillio ait: "Per regni tui clementiam,
207 50, 2| munus implevit." Apollonius ait: "Videte, cives Tharsi,
208 50, 2| Apollonius coram omnibus populis ait: "Ecce, adest filia mea
209 50, 2| Quique cum adductus fuisset, ait ad eum Tharsia: "Theophile,
210 50, 2| interficeres!" Theophilus ait: "Domina mea Dionysias." ~
211 50, 3| interventu Tharsiae non tangitur. Ait enim Tharsia: "Cives piissimi,
212 51, 2| ad se praecepit adduci et ait ad coniugem: "Domina regina
213 51, 2| Et intuens eum Apollonius ait: "O benignissime vetule,
|