Cap. Par.

 1 5, 1 |        animum, paratamque habens navem ascendit, tendit ad patriam
 2 6, 1 |         solutionem. Ascende ergo navem confestim ad persequendum
 3 6, 2 |       pecuniam simulque venenum, navem ascendens petiit patriam
 4 6, 3 | comitantibus fidelissimis servis navem occulte ascendit, deferens
 5 7, 2 |          gaudio plenus rediit ad navem et tertia navigationis die
 6 11, 1| Apollonius cum ingenti honore ad navem et valedicens hominibus
 7 24, 1|      iuncta sibi puellula, vidit navem speciosissimam, et dum utrique
 8 28, 2| Apollonius vero commendata filia navem ascendit altumque pelagus
 9 38, 1|   Tollite haec omnia et ferte ad navem, ego enim vado ad filiae
10 38, 2|         Et haec dicens rediit ad navem atque ita suos allocutus
11 39, 2|          notat naves, vidit hanc navem e ceteris navibus meliorem
12 39, 2|     ornatiorem esse. Accedens ad navem Apollonii coepit stare et
13 39, 2|        petitus cum V servis suis navem ascendit. Et cum videret
14 40, 2|        et inter omnes naves vidi navem tuam decenter ornatam, amabili
15 40, 4|        subsannio navis rursus ad navem et discumbens ait: "Non
16 40, 5|        Veniente autem Tharsia ad navem videns eam Athenagora ait
17 45, 2|          descendentibus illis in navem, invenerunt illum flentem
18 49, 2|        marito et filia et genero navem ascendit. ~