Cap. Par.

 1 16, 1|     exposuit et finito sermone lacrimas effundere coepit. Quem ut
 2 16, 2|  afferre lyram et aufer iuveni lacrimas et exhilara ad convivium."
 3 22, 1|        filiae non posset ferre lacrimas, erexit eam et alloquitur
 4 25, 5|      funeri, effudit super eam lacrimas et iussit infantem tolli
 5 26, 1|       et ait: "Quantas putamus lacrimas hanc puellam suis parentibus
 6 26, 2|       corpus multas dereliquit lacrimas et dolores amarissimos.
 7 32, 5|     lugubres, falsasque fundit lacrimas et cives ad se convocat,
 8 34, 2|        potest melius; usque ad lacrimas!" Et haec dicens eum subsecutus
 9 35, 1|     homo es! Non habuisti, cui lacrimas tuas propinares!" Et adiurantes
10 37, 1|   lugubres, et fictas fundamus lacrimas et dicamus eam subito dolore
11 37, 2|  adventu meo largas effunditis lacrimas? Ne forte istae lacrimae
12 38, 2|   constitit. Et dum miratur se lacrimas non posse fundere, maledixit
13 38, 2| titulum natae meae cernitis et lacrimas fundere non potestis! O