Cap. Par.

  1 1, 1 |                                       In civitate Antiochia rex fuit
  2 1, 1 |              virginem speciosissimam, in qua nihil rerum natura exerraverat,
  3 1, 2 |       formositas cresceret, multi eam in matrimonium petebant et
  4 1, 2 |            cui potissimum filiam suam in matrimonium daret, cogente
  5 1, 2 |               concupiscentiae incidit in amorem filiae suae et coepit
  6 1, 3 |          celare: sed guttae sanguinis in pavimento ceciderunt. ~
  7 2, 1 |               ait: "Cara nutrix, modo in hoc cubiculo duo nobilia
  8 2, 1 |               quod factum est: periit in me nomen patris. Itaque
  9 3, 1 |       invenerit, accipiet filiam meam in matrimonium, qui autem non
 10 4, 1 |         genere ortus peto filiam tuam in matrimonium." Rex ut audivit
 11 5, 1 |       inveneris, accipies filiam meam in matrimonium." Iuvenis conturbatum
 12 6, 1 |         iuvenem, et dum veneris Tyrum in patriam eius, inquires inimicum
 13 7, 1 |                         Alia vero die in civitate sua quaeritur a
 14 7, 2 |              causa, quod civitas ista in luctu moratur?" Cui puer
 15 7, 2 |           nesciat ideo hanc civitatem in luctu esse, quia princeps
 16 9, 1 |            Apollonius dum deambularet in eodem loco supra litore,
 17 9, 1 |          domine Apolloni. Quid itaque in his locis turbata mente
 18 9, 1 |             ut verius dicam, coniugem in matrimonium petivi. Sed,
 19 9, 1 |         petivi. Sed, si fieri potest, in civitate vestra volo latere." ~
 20 10, 1|            haec dixisset, perrexerunt in civitatem, et ascendens
 21 10, 1|         ascendens Apollonius tribunal in foro cunctis civibus et
 22 10, 1|           frumenti eo pretio, quo sum in patria mea eos mercatus,
 23 10, 3|             aere et eam conlocaverunt in foro, in biga stantem, in
 24 10, 3|            eam conlocaverunt in foro, in biga stantem, in dextra
 25 10, 3|             in foro, in biga stantem, in dextra manu fruges tenentem,
 26 10, 3|              pede modium calcantem et in base haec scripserunt: TARSIA
 27 11, 1|           Pulsat mare sidera, caelum.~In sese glomeratur hiems; pariterque
 28 11, 1|              terribili cornu cantabat in undis. ~
 29 12, 1|           tabulas, morsque nuntiatur. In illa vero caligine tempestatis
 30 12, 1|               unius tabulae beneficio in Pentapolitarum est litore
 31 12, 1|              Interim stans Apollonius in litore nudus intuens tranquillum
 32 12, 3|          tribunarium suum scindit eum in duas partes aequaliter et
 33 12, 3|              hoc, quod habeo, et vade in civitatem: forsitan invenies,
 34 13, 2|            approximavit se Apollonius in regis turba et ludente rege
 35 13, 4|             iuvenem redderet. Iterato in solio gratissime fovit,
 36 15, 1|            hic iuvenis, qui contra te in honorato loco discumbit
 37 15, 1|              iuvenis naufragus est et in gymnasio mihi servitium
 38 15, 2|               si de thesauro quaeris, in mari perdidi." Puella ait: "
 39 16, 3|              facis. Omnes filiam meam in arte musica laudant, quare
 40 16, 3|           quod sentio: filia enim tua in artem musicam incidit, sed
 41 16, 3|               Apolloni, ut intelligo, in omnibus es locuples." ~4.
 42 16, 4|             Discumbentes una cum rege in laude clamare coeperunt
 43 16, 5|             deponens lyram ingreditur in comico habitu et mirabili
 44 17, 1|           saevo capitur igne. Incidit in amorem infinitum. Et finito
 45 17, 2|         praesentibus omnibus exponite in triclinio!" Laudant omnes
 46 18, 1|           saucia cura' Apolloni figit in 'pectore vultus verbaque',
 47 18, 1|             iratum abstulit mare, ego in terris restituam." Apollonius
 48 18, 2|               vulnus amoris tolerare, in multa infirmitate membra
 49 18, 2|              coepit iacere imbecillis in toro. Rex ut vidit filiam
 50 19, 1|           tempus filiam eius petebant in matrimonium, pariter omnes
 51 19, 1|       Petentibus nobis filiam vestram in matrimonium tu saepius nos
 52 19, 2|            diutius differre, scribite in codicellos nomina vestra
 53 20, 2|         tradidit. Pertulit Apollonius in forum tradiditque regi.
 54 20, 2|          resignavit et aperuit illum. In quibus rescripserat filia
 55 21, 1|             scripserant vel qui dotem in illis codicellis designaverant,
 56 21, 3|             et meum votum. Nihil enim in huiusmodi negotio sine deo
 57 22, 2|         scrutavi filiam meam, quid ei in animo resideret nuptiarum
 58 22, 2|              factis et meae voluntati in doctrinis, aurum, argentum,
 59 23, 1|            nobiles. Quibus convocatis in unum pariter rex ait: "Amici,
 60 23, 1|              Amici, scitis, quare vos in unum congregaverim?" Qui
 61 23, 1|               mora indicit et, quando in unum se coniungerent, praecepit.
 62 23, 1|             omnes laeti atque alacres in unum conveniunt. Gaudet
 63 23, 1|          hospites; fit magnum gaudium in citharis, lyris et canticis
 64 24, 1|             Apollonius. Cum spatiatur in litore, iuncta sibi puellula,
 65 24, 2|              Care coniunx, si alicubi in longinquo esses itinere
 66 24, 2|       navigemus: ubicumque fueris seu in terris seu in mari, vita
 67 24, 2|              fueris seu in terris seu in mari, vita vel mors ambos
 68 25, 1|           continuo iubet naves adduci in litore et omnibus bonis
 69 25, 4|              potest. Iube ergo corpus in pelagus mitti, ut possimus
 70 25, 4|           Placet tibi, ut eius corpus in pelagus mittam, qui me naufragum
 71 25, 5|             ornamentis ornat puellam, in loculo composuit, et XX
 72 25, 5|        diligenter nutriri, ut haberet in malis suis aliquod solatium
 73 26, 1|                  Iussit loculum mitti in mare cum amarissimo fletu.
 74 26, 1|          praedio cuiusdam medici, qui in illa die cum discipulis
 75 26, 1|           ornatam, speciosam valde et in falsa morte iacentem et
 76 26, 2|            loculum invenerit habentem in eo XX sestertia auri, peto
 77 26, 3|            itaque per spem vitae meae in hoc funere amplius me erogaturum,
 78 26, 5|        iuvenis, quia cognovit puellam in falsa morte iacere. Palpat
 79 27, 1|           secum viribus tulit puellam in cubiculo suo et posuit super
 80 27, 2|                Iuvenis ut vidit, quod in arte viderat, quod magistrum
 81 27, 3|               ortam, adhibitis amicis in filiam suam sibi adoptavit.
 82 28, 1|             exposuit et ait: "Quantum in amissam coniugem flebam,
 83 28, 1|               coniugem flebam, tantum in servatam mihi filiam consolabor.
 84 28, 1|             reverti ad socerum, cuius in mari perdidi filiam, sed
 85 29, 1|              docebatur: et ingenio et in auditu et in sermone et
 86 29, 1|               ingenio et in auditu et in sermone et in morum honestate
 87 29, 1|               auditu et in sermone et in morum honestate docentur. ~
 88 29, 3|       regalibus et XX sestertiis auri in mare demisit, ut, ubi fuisset
 89 29, 3|               patre tuo lugente et te in cunabulis posita pervenerunt
 90 29, 3|            iniuriam fecerint, ascende in forum, et invenies statuam
 91 30, 1|               confabularentur, nutrix in gremio puellae emisit spiritum.
 92 31, 2|             et suam vituperare filiam in insaniae furorem conversa
 93 31, 2|            Puto, quia mortuus est aut in pelago periit. Nutrix vero
 94 31, 3|       interfice et proice corpus eius in mare. Et cum adveneris et
 95 31, 5|           apprehendit et eam iactavit in terram. Et cum eam vellet
 96 32, 3|             filiam nostram. Vituperia in grandem me furiam concitaverunt
 97 32, 3|           fuisse defunctam. Hic prope in suburbio faciamus rogum
 98 32, 4|             audivit, tremor et stupor in eum irruit, et ita respondit: "
 99 32, 4|             perpessus est: a deo vero in melius restitutus malum
100 32, 4|            insuper adhuc memor nostri in bono, fidem eligens, remunerans
101 32, 4|              et iniquam coniugem." Et in caelum levans oculos ait: "
102 32, 4|            requiras et vindices illam in Dionysiade!" Et intuens
103 33, 1|        Tharsiam rapuerunt, advenerunt in civitatem Mytilenam. Deponiturque
104 33, 1|            cetera mancipia et venalis in foro proponitur. Audiens
105 33, 1|                Athenagora LXXXX, leno in praesenti dat C sestertia
106 33, 1|            eum emere, et cum ille eam in prostibulo posuerit, intrabo
107 33, 2|            lenoni, a quo introducitur in salutatorio, ubi habebat
108 33, 2|                 Ignoras, misera, quia in domum avari lenonis incurristi?"
109 33, 3|             Cella ornetur diligenter, in qua scribatur titulus: Qui
110 34, 1|           protulit XL aureos et dedit in manu virginis et dicit ei: "
111 35, 3|              Statim eam vilicus duxit in suum cubiculum et ait ad
112 36, 1|             inlido. Iube crastina die in frequenti loco poni scamna,
113 37, 2|        Hospites fidelissimi, si tamen in vobis hoc nomen permanet,
114 37, 2|               nomen permanet, ut quid in adventu meo largas effunditis
115 38, 2|              est dicens: "Proicite me in subsannio navis; cupio enim
116 38, 2|           subsannio navis; cupio enim in undis efflare spiritum,
117 38, 2|          undis efflare spiritum, quem in terris non licuit lumen
118 39, 1|                          Proiciens se in subsannio navis sublatis
119 39, 2|            eius diligebat, deambulans in litore consideraret celebritatem
120 39, 2|           dixit: "Navis huius dominus in luctu moratur et iacet intus
121 39, 2|          luctu moratur et iacet intus in subsannio navis in tenebris;
122 39, 2|              intus in subsannio navis in tenebris; flet uxorem et
123 40, 1|             capite horrido et sordido in tenebris iacentem, submissa
124 40, 2|              ad eum: "Descendi de via in litore ad naviculas contuendas
125 40, 2|            dominum navis. Dixerunt te in luctu esse gravi; quod et
126 40, 4|              revocem? Bene mihi venit in mentem: perge, puer, ad
127 40, 5|             et horum omnium, sedentem in tenebris horteris consolationem
128 40, 6|           puella constanter descendit in subsannio navis ad Apollonium
129 41, 1|           conscia non sum,~Sicut rosa in spinis nescit compungi mucrone.~
130 41, 2|              aureos ducentos et ac si in lucem produxeris me, gaude.
131 41, 5|           Tharsia ad eum ait: "Iam si in hoc squalore permanere definisti,
132 41, 5|          honorasti, permitte me tecum in his tenebris miscere sermonem.
133 41, 6|           audire sermonem ait: "Licet in malis meis nulla mihi cura
134 42, 1|              eum Tharsia: ~"Est domus in terris, clara quae voce
135 42, 1|              ergo, ut adseris, rex es in patria tua - nihil enim
136 42, 2|            esse mentitum: domus, quae in terris resonat, unda est;
137 42, 3|                 Admiratur puella hinc in explanatione magna vere
138 43, 1|     quaestionibus tuis: miror enim te in tam tenera aetate talem
139 43, 2|         Apollonius: "Quae te sedentem in hac nave continet, ancora
140 43, 2|           mittunt manibusque remittor in auras."~Apollonius ait: "
141 44, 1|               velle, refundens aureos in sinum et adprehendens lugubrem
142 44, 1|                Nam statim ut nata sum in mari inter fluctus et procellas,
143 44, 1|      regalibus ornamentis et deposita in loculum cum viginti sestertiis
144 44, 1|        Neptuno est tradita. Me namque in cunabulis posita, Stranguillioni
145 45, 1|         similia puella flens diceret, in amplexu illius ruens Apollonius
146 45, 2|               et descendentibus illis in navem, invenerunt illum
147 45, 3|         quomodo a lenone comparata et in lupanari esset posita, et
148 45, 3|            scilicet, ne filiam alteri in uxorem daret, misit se ad
149 45, 3|       restituit, ne alteri filiam des in coniugem nisi mihi; sum
150 45, 4|               ab Athenagora principe, in publico, in foro, in curia
151 45, 4|      Athenagora principe, in publico, in foro, in curia clamare coepit
152 45, 4|        principe, in publico, in foro, in curia clamare coepit et
153 46, 1|        Tharsiam ipsius emit filiam et in prostibulo posuit. Ut ergo
154 46, 2|          manibus. Fit tribunal ingens in foro, et induentes Apollonium
155 46, 2|               ascendit. Et tenens eam in amplexu coram omni populo
156 46, 3|      Mutilenae, quos repentina pietas in unum congregavit: videte
157 46, 3|              ad nos expoliandos usque in hodiernum diem depressit;
158 47, 1|        talenta C." Et haec dicens eis in praesenti dari iussit. At
159 47, 1|        lenonis calcantem, filiam suam in dextro brachio tenentem,
160 47, 1|           dextro brachio tenentem, et in ea scripserunt: TYRIO APOLLONIO
161 48, 1|         redire ad patriam suam. Vidit in somnis quendam angelico
162 48, 2|            suis templum Dianae petit, in quo templo coniunx eius
163 48, 2|               Interveniens Apollonius in templum Dianae cum suis
164 48, 2|            sibi aperiri sacrarium, ut in conspectu Dianae omnes casus
165 48, 2|          magnis donis, talia volentem in conspectu Dianae recitare. ~
166 48, 3|               ornavit caput gemmis et in veste purpurea venit, stipata
167 48, 4|           oblatisque muneribus coepit in conspectu Dianae haec effari
168 48, 4|               exsolvi, ut filiam eius in matrimonio acciperem. Sed
169 48, 4|              magna Diana, praesentari in somnis angelo admonente
170 48, 4|          admonente iussisti. Postquam in navi eam peperit, emisit
171 48, 4|       dignumque habitum sepulturae et in loculum deposui cum XX sestertiis
172 48, 5| Stranguillioni et Dionysiadi, et luxi in Aegypto per annos XIIII
173 49, 1|           regis filia!" Et mittens se in amplexus eius coepit dicere: "
174 49, 2|                                 Sonat in tota Epheso, Tyrium Apollonium
175 50, 1|                         Et constituit in loco suo regem Athenagoram
176 50, 1|               et sedens pro tribunali in foro adduci sibi illos praecepit.
177 50, 1|             Apollonius alicui vestrum in aliqua re ingratus extitit?"
178 50, 1|          patrem patriae et diximus et in perpetuum dicimus; pro te
179 50, 1|             statua tua a nobis posita in biga testatur." ~2.
180 50, 2|         Mirantur cives. Tharsia iubet in conspectu suo adduci Theophilum
181 50, 3|              terrae et volucres caeli in campo iactaverunt, ut etiam
182 51, 1|               perfecta aetate moritur in eorum manibus, dimittens
183 51, 2|                                       In illo tempore peractis omnibus
184 51, 4|        coniuge sua filium, quem regem in loco avi sui Archistratis
185 51, 4|                quot superius diximus, in pace atque senectute bona